Overzicht
Longkanker is de op één na meest voorkomende vorm van kanker bij Amerikaanse mannen en vrouwen. Het is ook de belangrijkste oorzaak van sterfgevallen door kanker voor zowel Amerikaanse mannen als vrouwen. Een op de vier kankergerelateerde sterfgevallen is aan longkanker.
Het roken van sigaretten is de belangrijkste oorzaak van longkanker. Mannen die roken hebben 23 keer meer kans op longkanker. Vrouwen die roken hebben 13 keer meer kans, zowel in vergelijking met niet-rokers.
Ongeveer 14 procent van de nieuwe gevallen van kanker in de Verenigde Staten zijn gevallen van longkanker. Dat komt neer op ongeveer 234.030 nieuwe gevallen van longkanker per jaar.
Soorten longkanker
Er zijn twee hoofdtypen longkanker:
Niet-kleincellige longkanker (NSCLC)
Dit is het meest voorkomende type longkanker. Ongeveer 85 procent van de mensen met longkanker krijgt jaarlijks NSCLC.
Artsen verdelen NSCLC verder in fasen. Stadia verwijzen naar de locatie en de schaal van de kanker en beïnvloeden de manier waarop uw kanker wordt behandeld.
| Fase 1 | Kanker zit alleen in de longen. |
| Stage 2 | Kanker bevindt zich in de longen en nabijgelegen lymfeklieren. |
| Fase 3 | Kanker bevindt zich in de longen en lymfeklieren in het midden van de borst. |
| Fase 3A | Kanker wordt gevonden in lymfeklieren, maar alleen aan dezelfde kant van de borst waar kanker voor het eerst begon te groeien. |
| Fase 3B | Kanker is uitgezaaid naar lymfeklieren aan de andere kant van de borst of naar lymfeklieren boven het sleutelbeen. |
| Stap 4 | Kanker is uitgezaaid naar beide longen of naar een ander deel van het lichaam. |
Kleincellige longkanker (SCLC)
Minder vaak dan NSCLC, SCLC wordt alleen gediagnosticeerd bij 10 tot 15 procent van de mensen met longkanker. Dit type longkanker is agressiever dan NSCLC en kan zich snel verspreiden. SCLC wordt ook wel havercelkanker genoemd.
Artsen wijzen SCLC op twee verschillende manieren toe. De eerste is het TNM-staging-systeem. TNM staat voor tumor, lymfeklieren en metastase. Uw arts zal aan elke categorie een nummer toewijzen om het stadium van uw SCLC te helpen bepalen.
Vaker kleincellige longkanker is ook verdeeld in een beperkt of uitgebreid stadium. Beperkt stadium is wanneer de kanker zich beperkt tot één long en zich mogelijk heeft verspreid naar nabijgelegen lymfeklieren. Maar het is niet naar de tegenoverliggende long of verre organen gereisd.
Uitgebreide fase is wanneer kanker wordt gevonden in beide longen en kan worden aangetroffen in lymfeklieren aan weerszijden van het lichaam. Het kan zich ook hebben verspreid naar verre organen, waaronder beenmerg.
Omdat het systeem voor het stagen van longkanker complex is, moet u uw arts vragen om uw stadium uit te leggen en wat het voor u betekent. Vroege detectie is de beste manier om uw vooruitzichten te verbeteren.
Longkanker en geslacht
Bij mannen wordt vaker longkanker geconstateerd dan bij vrouwen, met een kleine marge. Elk jaar worden in de Verenigde Staten ongeveer 121.680 mannen gediagnosticeerd. Voor vrouwen is het aantal ongeveer 112.350 per jaar.
Deze trend houdt ook stand voor sterfgevallen door longkanker. Ongeveer 154.050 mensen in de Verenigde Staten sterven jaarlijks aan longkanker. Daarvan zijn 83.550 mannen en 70.500 vrouwen.
Om dat in perspectief te plaatsen: de kans dat een man tijdens zijn leven longkanker krijgt, is 1 op 15. Voor vrouwen is die kans 1 op 17.
Longkanker en leeftijd
Elk jaar sterven er meer mensen aan longkanker dan aan borst-, colon- en prostaatkanker samen. De gemiddelde leeftijd van een diagnose van longkanker is 70, waarbij de meeste diagnoses worden gesteld bij volwassenen ouder dan 65 jaar. Een zeer klein aantal diagnoses van longkanker wordt gesteld bij volwassenen jonger dan 45 jaar.
Longkanker en ras
Zwarte mannen hebben 20 procent meer kans op longkanker dan blanke mannen. De diagnose bij zwarte vrouwen is ongeveer 10 procent lager dan bij blanke vrouwen. Het totaal aantal mannen bij wie longkanker is vastgesteld, is nog steeds hoger dan bij het aantal zwarte en blanke vrouwen bij wie de ziekte is vastgesteld.
Overlevingskansen
Longkanker is een zeer ernstige vorm van kanker. Het is vaak dodelijk voor mensen bij wie de diagnose is gesteld. Maar dat verandert langzaam.
Mensen bij wie longkanker in een vroeg stadium wordt vastgesteld, overleven in toenemende mate. Meer dan 430.000 mensen bij wie ooit longkanker werd vastgesteld, leven nog steeds.
Elk type en stadium van longkanker heeft een ander overlevingspercentage. Een overlevingspercentage is een maat voor hoeveel mensen er in leven zijn op een bepaald moment na de diagnose.
Een overlevingspercentage van vijf jaar voor longkanker vertelt u bijvoorbeeld hoeveel mensen vijf jaar leven nadat bij hen longkanker is vastgesteld.
Onthoud dat overlevingspercentages slechts schattingen zijn en dat ieders lichaam anders op de ziekte en de behandeling ervan reageert. Als bij u longkanker is vastgesteld, zullen veel factoren uw vooruitzichten beïnvloeden, waaronder uw stadium, behandelplan en algehele gezondheid.
Niet-kleincellige longkanker (NSCLC)
Het overlevingspercentage na vijf jaar voor NSCLC verschilt afhankelijk van het stadium van de ziekte.
| Stadium | Overlevingspercentage na vijf jaar |
| 1A | 92 procent |
| 1B | 68 procent |
| 2A | 60 procent |
| 2B | 53 procent |
| 3A | 36 procent |
| 3B | 26 procent |
| 4, of uitgezaaid | 10 procent, of <1% |
* Alle gegevens met dank aan American Cancer Society
Kleincellige longkanker (SCLC)
Net als bij NSCLC varieert het overlevingspercentage na vijf jaar voor mensen met SCLC afhankelijk van het stadium van de SCLC.
| Stadium | Overlevingskans |
| 1 | 31 procent |
| 2 | 19 procent |
| 3 | 8 procent |
| 4, of uitgezaaid | 2 procent |
* Alle gegevens met dank aan American Cancer Society
Outlook
Als u behandelingen voltooit en kankervrij wordt verklaard, zal uw arts waarschijnlijk willen dat u regelmatig wordt gecontroleerd. Dit komt omdat kanker, zelfs wanneer het in eerste instantie met succes wordt behandeld, kan terugkomen. Om die reden blijft u, na beëindiging van de behandeling, gedurende een bewakingsperiode contact opnemen met uw oncoloog.
Een bewakingsperiode duurt doorgaans 5 jaar omdat het risico op herhaling het hoogst is in de eerste 5 jaar na behandeling. Uw risico op herhaling hangt af van het type longkanker dat u heeft en het stadium van diagnose.
Als u klaar bent met uw behandelingen, verwacht u de eerste 2 tot 3 jaar minstens elke zes maanden uw arts te zien. Als uw arts na die periode geen veranderingen of punten van zorg heeft gezien, kan hij aanbevelen om uw bezoeken tot één keer per jaar te verminderen. Uw risico op herhaling neemt af naarmate u verder uit uw behandeling komt.
Tijdens vervolgbezoeken kan uw arts beeldvormende tests aanvragen om te controleren op de terugkeer van de kanker of de ontwikkeling van nieuwe kanker. Het is belangrijk dat u contact opneemt met uw oncoloog en eventuele nieuwe symptomen meteen meldt.
Als u vergevorderde longkanker heeft, zal uw arts met u praten over manieren om uw symptomen onder controle te houden. Deze symptomen kunnen zijn:
- pijn
- hoesten
- hoofdpijn of andere neurologische symptomen
- bijwerkingen van behandelingen
