Infectieuze mononucleosis, ook kortweg 'mono' genoemd, treft vaak adolescenten en jongvolwassenen. Iedereen kan het echter op elke leeftijd krijgen.
Door deze virale ziekte voelt u zich moe, koortsig, zwak en pijnlijk.
Dit is wat u moet weten over oorzaken, behandelingen, preventie en mogelijke complicaties van infectieuze mono.
Thuiszorg voor mono
Er zijn verschillende dingen die u kunt doen om voor uzelf of een gezinslid met mono te zorgen.
Veel rust krijgen
Dit advies zou niet moeilijk te volgen moeten zijn. De meeste mensen met mono zijn extreem moe. Probeer niet 'door te dringen'. Geef jezelf voldoende tijd om te herstellen.
Drink veel vloeistoffen
Het is belangrijk om gehydrateerd te blijven om mono te bestrijden. Overweeg om warme kippensoep te drinken. Het biedt verzachtende, gemakkelijk in te slikken voeding.
Medicijnen zonder recept
Acetaminophen en ibuprofen kunnen helpen bij pijn en koorts, maar ze genezen de ziekte niet. Let op: deze geneesmiddelen kunnen respectievelijk lever- en nierproblemen veroorzaken. Overdrijf het niet en gebruik ze niet als u problemen heeft met deze organen.
Vermijd inspannende activiteiten
Neem vier tot zes weken na de diagnose geen deel aan inspannende activiteiten zoals sporten of gewichtheffen. Mono kan uw milt aantasten en door krachtige activiteit kan deze scheuren.
Krijg verlichting voor je keelpijn
Gorgelen met zout water, zuigtabletten nemen, op vriezerpoppen of ijsblokjes zuigen of uw stem laten rusten, het kan allemaal helpen om uw keel beter te laten voelen.
Medicijnen op recept
Zodra uw arts heeft bevestigd dat u mono heeft, krijgt u mogelijk bepaalde medicijnen voorgeschreven, zoals een corticosteroïd. Een corticosteroïd helpt ontstekingen en zwellingen in uw lymfeklieren, amandelen en luchtwegen te verminderen.
Hoewel deze problemen meestal binnen een maand of twee vanzelf verdwijnen, kan dit type medicijn helpen om uw luchtwegen te openen en kunt u gemakkelijker ademen.
Soms krijgen mensen ook keelontsteking of een bacteriële sinusinfectie als gevolg van mono. Hoewel de mono zelf niet wordt aangetast door antibiotica, kunnen deze secundaire bacteriële infecties ermee worden behandeld.
Uw arts zal waarschijnlijk geen amoxicilline- of penicilline-achtige medicijnen voorschrijven als u mono heeft. Ze kunnen huiduitslag veroorzaken, een bekende bijwerking van deze medicijnen.
Wat veroorzaakt mono?
Mononucleosis wordt meestal veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus. Dit virus infecteert op een gegeven moment ongeveer 95 procent van de wereldbevolking De meeste mensen zijn ermee besmet tegen de tijd dat ze 30 jaar oud zijn.
Verschillende virussen kunnen echter ook infectieuze mononucleosis veroorzaken, waaronder:
- HIV
- rubella-virus (veroorzaakt Duitse mazelen)
- cytomegalovirus
- adenovirus,
- hepatitis A-, B- en C-virussen
De parasiet Toxoplasma gondii, die toxoplasmose veroorzaakt, kan ook infectieuze mononucleosis veroorzaken.
Hoewel niet iedereen die het Epstein-Barr-virus krijgt, mono ontwikkelt, ontwikkelt minstens één op de vier tieners en jonge volwassenen die geïnfecteerd raken het.
Omdat de oorzaak van mono een virus is, helpen antibiotica niet om de ziekte zelf op te lossen. Zelfs antivirale medicijnen werken in de meeste gevallen niet, dus het is belangrijk om voor uzelf te zorgen terwijl u mono heeft en meld eventuele ernstige of ongebruikelijke symptomen meteen aan uw arts.
Mono duurt meestal een maand of twee. De zere keel en koorts kunnen echter verdwijnen voordat de algemene vermoeidheid en zwelling in uw keel verdwijnen.
Wat zijn de mogelijke complicaties van mono?
Medische complicaties kunnen optreden als gevolg van mono. Deze omvatten:
Bovendien blijkt uit recent bewijs dat mono bepaalde auto-immuunziekten kan veroorzaken, waaronder:
- lupus
- Reumatoïde artritis
- multiple sclerose
- inflammatoire darmziekte
Als je eenmaal mono hebt gehad, blijft het Epstein-Barr-virus de rest van je leven in je lichaam. Omdat u echter antilichamen in uw bloed ontwikkelt nadat u het eenmaal heeft gehad, blijft het waarschijnlijk gedeactiveerd. Het komt zelden voor dat u ooit weer symptomen zult krijgen.
het komt neer op
Mono is heel gewoon. Hoewel veel mensen het op een bepaald moment in hun leven krijgen, is er helaas geen vaccin tegen.
Je kunt helpen voorkomen dat je mono verspreidt als je ziek bent door je eten of eetgerei niet te delen, en natuurlijk door anderen niet te kussen totdat je volledig hersteld bent.
Hoewel mononucleosis je moe en ellendig kan maken, herstellen de meeste mensen goed en ervaren ze geen complicaties op de lange termijn. Als u het toch krijgt, kunt u het beste uw arts raadplegen en goed voor uzelf zorgen.
