Cory Lee moest een vlucht halen van Atlanta naar Johannesburg. En zoals de meeste reizigers bracht hij de dag door voordat hij zich klaarmaakte voor de grote reis - niet alleen zijn koffers inpakken, maar ook geen eten en drinken. Het is de enige manier waarop hij de reis van 17 uur kan doorstaan.
"Ik gebruik de badkamer gewoon niet in het vliegtuig - het is het ergste van vliegen voor mij en elke andere rolstoelgebruiker", zegt Lee, die een spinale spieratrofie heeft en blogt over zijn ervaring in een elektrische rolstoel in Curb over de wereld reizen Gratis bij Cory Lee.
'Ik zou een gangpadstoel kunnen gebruiken om van de vliegtuigstoel naar de badkamer te gaan, maar ik zou een metgezel in de badkamer nodig hebben om me te helpen en het zou voor ons allebei onmogelijk zijn om in de badkamer te passen. Tegen de tijd dat ik in Zuid-Afrika aankwam, was ik klaar om een liter water te drinken. '
Uitzoeken wat te doen als de natuur tijdens de vlucht roept (of dat telefoontje helemaal voorkomen) is nog maar het begin van waar reizigers met een handicap over na moeten denken.
Het grootste deel van deze planeet is niet ontworpen met het oog op de behoeften van verschillende soorten lichamen of bekwaamheden, en als je eromheen reist, kunnen reizigers in gevaarlijke en vernederende situaties terechtkomen.
Maar de reisbug kan bijna iedereen bijten - en rolstoelgebruikers met jetsetters gaan een zee van logistieke uitdagingen aan om te voldoen aan hun verlangen om de wereld te zien, waarbij ze regelmatig vliegermijlen en paspoortstempels verzamelen.
Dit is hoe het is om te reizen als je een handicap hebt.
Moeilijke reizen
'Het is niet de bestemming, het is de reis', is een favoriete mantra onder reizigers. Maar deze quote kan ook van toepassing zijn op het moeilijkste deel van reizen met een handicap.
Vooral vliegen kan emotionele en fysieke stress veroorzaken wanneer u een rolstoel gebruikt.
'Ik probeer minstens drie uur voor een internationale vlucht aan te komen', zegt Lee. 'Het duurt even voordat ik door de beveiliging ben gekomen. Ik moet altijd een privé-pat-down krijgen en ze moeten mijn rolstoel schoonvegen voor stoffen.”
In het vliegtuig stappen is ook geen picknick. Reizigers werken met luchthavenpersoneel om vóór het instappen over te stappen van hun eigen rolstoel naar een transferstoel.
'Ze hebben speciale veiligheidsgordels [om je veilig in de stoel bij het gangpad te houden]', zegt Marcela Maranon, die vanaf haar middel verlamd raakte en haar linkerbeen geamputeerd boven de knie na een auto-ongeluk. Ze promoot nu toegankelijk reizen op haar Instagram @TheJourneyofaBraveWoman.
Deel op Pinterest
'Het personeel zal helpen. Sommige van deze mensen zijn zeer goed opgeleid, maar anderen leren nog steeds en weten niet waar de riemen naartoe gaan. Je moet heel geduldig zijn ', voegt ze eraan toe.
Reizigers moeten dan van de transferstoel naar hun vliegtuigstoel gaan. Als ze het niet alleen kunnen, moeten ze misschien iemand van de luchtvaartploeg vragen om hen te helpen op de stoel te komen.
"Ik voel me normaal gesproken niet ongezien of niet gewaardeerd als klant, maar als ik vlieg, voel ik me vaak een stuk bagage, vastgebonden in dingen en opzij geduwd", zegt Brook McCall, grassroots advocacy manager bij de United Spinal Association, die een verlamde werd nadat hij van een balkon was gevallen.
'Ik weet nooit wie er zal zijn om me van en naar de stoel te tillen, en ze brengen me normaal gesproken niet goed. Ik voel me elke keer onveilig. '
Behalve dat ze zich zorgen maken over hun fysieke veiligheid, vrezen reizigers met een handicap ook dat hun rolstoelen en scooters (die bij de gate moeten worden gecontroleerd) door vliegtuigbemanningen zullen worden beschadigd.
Reizigers nemen vaak extra voorzorgsmaatregelen om het risico op beschadiging van hun stoelen tot een minimum te beperken, ze op te splitsen in kleinere delen, fijne stukjes in de bubbel te wikkelen en gedetailleerde instructies te bevestigen om de bemanningsleden te helpen hun rolstoelen veilig te verplaatsen en op te bergen.
Maar dat is niet altijd voldoende.
In haar allereerste rapport over de verkeerde behandeling van mobiliteitshulpmiddelen ontdekte de Amerikaanse transportafdeling dat in 2018 van 4 tot 31 december 701 rolstoelen en scooters beschadigd of verloren zijn gegaan - gemiddeld 25 per dag.
Sylvia Longmire, een toegankelijke reisadviseur die leeft met multiple sclerose (MS) en schrijft over reizen in een rolstoel bij Spin the Globe, keek met afschuw toe vanuit het vliegtuig terwijl haar scooter werd beschadigd door bemanningen die probeerden hem te laden op een vlucht van Frankfurt naar Slovenië.
'Ze duwden hem samen met de remmen erop en de voorband kwam van de velg voordat ze hem laadden. Ik maakte me de hele tijd zorgen. Het was de ergste vliegtuigrit ', zegt ze.
De Air Carrier Access Act vereist dat luchtvaartmaatschappijen de kosten dekken van het vervangen of repareren van een verloren, beschadigde of vernietigde rolstoel. Van luchtvaartmaatschappijen wordt ook verwacht dat ze leenstoelen leveren die reizigers in de tussentijd kunnen gebruiken.
Maar aangezien veel rolstoelgebruikers vertrouwen op aangepaste uitrusting, kan hun mobiliteit ernstig beperkt zijn terwijl hun rolstoel gerepareerd wordt - wat mogelijk een vakantie kan verpesten.
'Een luchtvaartmaatschappij brak ooit mijn wiel onherstelbaar en ik moest veel met ze vechten om compensatie te krijgen. Het kostte ze twee weken om een leenstoel voor me te halen, die niet in de sloten van mijn auto paste en in plaats daarvan moest worden vastgebonden. Het kostte [een] hele maand om het stuur te bemachtigen”, zegt McCall.
'Gelukkig gebeurde het toen ik thuis was, niet op de bestemming. Maar er is zoveel ruimte voor verbetering. Het doorbreken van mijn rolstoel is als het breken van mijn been ', zei ze.
Elk detail plannen
Reizen in een opwelling is meestal geen optie voor mensen met een handicap - er zijn gewoon te veel variabelen om te overwegen. Veel rolstoelgebruikers zeggen dat ze 6 tot 12 maanden nodig hebben om een reis te plannen.
“Planning is een ongelooflijk gedetailleerd en nauwgezet proces. Het duurt uren en uren en uren ', zegt Longmire, die 44 landen heeft bezocht sinds ze fulltime met een rolstoel begon. "Het eerste wat ik doe als ik ergens heen wil, is zoeken naar een toegankelijke reisorganisatie die daar opereert, maar die kan moeilijk te vinden zijn."
Als ze een toegankelijk reisbedrijf kan vinden, zal Longmire samenwerken met het personeel om regelingen te treffen voor rolstoelvriendelijke accommodaties en vervoer en activiteiten ter plaatse.
"Hoewel ik het voor mezelf kan regelen, is het soms leuk om mijn geld te geven aan een bedrijf dat voor alles zorgt, en ik kom gewoon opdagen en heb plezier", legt Longmire uit.
Deel op Pinterest
Reizigers met een handicap die zelf de reisplanning regelen, hebben echter hun werk voor hen gedaan. Een van de grootste zorgen is huisvesting. De term 'toegankelijk' kan van hotel tot hotel en van land tot land verschillende betekenissen hebben.
“Toen ik begon met reizen, belde ik een hotel in Duitsland om te vragen of ze rolstoeltoegankelijk waren. Ze zeiden dat ze een lift hadden, maar dat was het enige - geen toegankelijke kamers of badkamers, hoewel de website zei dat het hotel volledig toegankelijk was ', zegt Lee.
Reizigers hebben verschillende niveaus van onafhankelijkheid en specifieke behoeften van een hotelkamer, en als zodanig is het alleen zien van een kamer met het label "toegankelijk" op de website van een hotel niet voldoende om te garanderen dat deze aan hun exacte behoeften voldoet.
Individuen moeten vaak van tevoren het hotel bellen om te vragen naar de exacte specificaties, zoals de breedte van de deuropeningen, de hoogte van de bedden en of er een inrijdbare douche is. Zelfs dan moeten ze misschien nog steeds compromissen sluiten.
McCall gebruikt een Hoyer-lift wanneer ze reist - een grote slinger die haar helpt om van de rolstoel naar het bed te gaan.
“Het schuift onder het bed, maar veel hotelbedden hebben platforms eronder, wat het erg moeilijk maakt. Mijn assistent en ik doen deze rare manoeuvre [om het te laten werken], maar het is een groot gedoe, vooral als het bed te hoog staat ', zegt ze.
Al deze kleine ongemakken - van kamers zonder toegankelijke douches tot te hoge bedden - kunnen vaak worden overwonnen, maar kunnen ook leiden tot een algehele frustrerende, vermoeiende ervaring. Reizigers met een handicap zeggen dat het de extra moeite waard is om vooraf te bellen om stress te minimaliseren zodra ze inchecken.
Een ander ding dat rolstoelgebruikers overwegen voordat ze op reis gaan, is vervoer over de grond. De vraag: "Hoe kom ik van het vliegveld naar het hotel?" vereist vaak een zorgvuldige planning weken voor aankomst.
'Door de stad reizen is altijd een beetje een zorg voor me. Ik probeer zoveel mogelijk onderzoek te doen en zoek toegankelijke reisorganisaties in de omgeving op. Maar als je daar aankomt en je probeert een toegankelijke taxi te bellen, vraag je je altijd af of deze echt beschikbaar zal zijn wanneer je hem nodig hebt en hoe snel hij je zal bereiken,”zegt Lee.
Deel op Pinterest
Het doel van reizen
Met zoveel obstakels voor het maken van een reis, is het logisch om je af te vragen: waarom zelfs de moeite nemen om te reizen?
Het is duidelijk dat het zien van 's werelds beroemdste sites (waarvan er vele relatief toegankelijk zijn voor rolstoelgebruikers) veel mensen inspireert om op een langeafstandsvlucht te springen.
Maar voor deze reizigers gaat het draften van de wereld veel verder dan sightseeing - het stelt hen in staat om op een diepere manier contact te maken met mensen uit andere culturen, vaak bevorderd door de rolstoel zelf. Voorbeeld: een groep studenten heeft Longmire benaderd tijdens een recent bezoek aan Suzhou, China, om enthousiast te worden over haar stoel via een vertaler.
'Ik heb een hele stoere stoel en ze vonden het geweldig. Een meisje vertelde me dat ik haar held was. We hebben samen een grote groepsfoto gemaakt en nu heb ik vijf nieuwe vrienden uit China op WeChat, de landversie van WhatsApp,”zegt ze.
“Al deze positieve interactie was geweldig en zo onverwacht. Het veranderde me in dit object van fascinatie en bewondering, in tegenstelling tot mensen die naar me kijken als een gehandicapte die geminacht en beschaamd moet worden, 'voegt Longmire toe.
En bovenal geeft succesvol navigeren in de wereld in een rolstoel sommige reizigers met een handicap een gevoel van voldoening en onafhankelijkheid die ze nergens anders kunnen bereiken.
'Door reizen heb ik meer over mezelf geleerd', zegt Maranon. 'Zelfs als ik met een handicap leef, kan ik erop uit gaan en van de wereld genieten en voor mezelf zorgen. Het heeft me sterk gemaakt. '
Joni Sweet is een freelance schrijver die gespecialiseerd is in reizen, gezondheid en welzijn. Haar werk is gepubliceerd door National Geographic, Forbes, de Christian Science Monitor, Lonely Planet, Prevention, HealthyWay, Thrillist en meer. Blijf op de hoogte op Instagram en bekijk haar portfolio.
