Een vegetatieve toestand, of niet-bewuste en niet-reagerende toestand, is een specifieke neurologische diagnose waarbij een persoon een functionerende hersenstam heeft, maar geen bewustzijn of cognitieve functie.
Individuen in een niet-bewuste en niet-reagerende staat wisselen af tussen slaap en waken. Maar zelfs als ze wakker zijn, zijn ze niet in staat om met andere mensen of hun omgeving om te gaan.
Lees verder terwijl we de oorzaken van deze neurologische toestand onderzoeken, hoe het verschilt van coma of hersendood en hoe het wordt gediagnosticeerd en behandeld.
Wat zijn de symptomen?
Iemand die zich niet bewust is en niet reageert, heeft hersenletsel opgelopen. Ze hebben geen cognitieve functie of denkvermogen. Maar aangezien hun hersenstam nog steeds functioneert, kan de persoon:
- regelen ademhaling en hartslag zonder hulp
- open hun ogen
- een slaap-waakcyclus hebben
- hebben basisreflexen
- hun ogen bewegen, knipperen of verscheuren
- kreunen, grommen of lijken te glimlachen
Ze kunnen niet:
- volg objecten met hun ogen
- reageren op stemmen of mondelinge commando's
- spreek of communiceer door te knipperen of te gebaren
- beweeg met doel
- interactie met hun omgeving
- tekenen van emotie vertonen
- tekenen van bewustzijn vertonen
Deze niet-bewuste en niet-reagerende toestand verschilt van deze vergelijkbare voorwaarden:
- Minimaal bewuste staat. De persoon wisselt af tussen bewustzijn en gebrek aan bewustzijn.
- Coma. De persoon is niet wakker of bewust.
- Hersendood. Schade aan de hersenen en de hersenstam zijn categorisch onomkeerbaar.
- Vergrendeld syndroom. De persoon is bewust en volledig gewaar, maar volledig verlamd en kan niet praten.
Hoe wordt deze toestand gediagnosticeerd?
Diagnose van een niet-bewuste en niet-reagerende toestand vereist:
- aanwezigheid van een slaap-waakcyclus
- geen taaluitdrukking of begrip
- geen bewijs van aanhoudende, reproduceerbare, doelgerichte of vrijwillige reactie op stimulering van zicht, geluid, geur of aanraking
- een functionerende hersenstam
Een deel van deze informatie is afkomstig van directe observatie door een neuroloog.
Een neuroloog kan ook diagnostische tests gebruiken om de diagnose te bevestigen. Deze tests kunnen zijn:
- EEG (elektro-encefalogram) om elektrische activiteit in de hersenen te evalueren
- CT- of MRI-scan om schade aan de hersenen en de hersenstam te helpen beoordelen
- PET-scan om de hersenfunctie te helpen beoordelen
Wat kan deze toestand veroorzaken?
Acute hersenschade als gevolg van ziekte of letsel veroorzaakt een niet-bewuste en niet-reagerende toestand.
Niet-traumatisch hersenletsel
Dit type hersenletsel kan optreden wanneer de hersenen geen zuurstof krijgen of hersenweefsel is beschadigd. Enkele redenen hiervoor zijn:
- overdosis drugs
- encefalitis
- hartaanval
- meningitis
- bijna verdrinken
- vergiftiging
- gescheurd aneurysma
- rook inademen
- beroerte
Traumatisch hersenletsel (TBI)
Dit type hersenletsel is het gevolg van letsel dat u kunt oplopen door een krachtige klap op het hoofd als gevolg van:
- auto ongeluk
- vallen van grote hoogte
- werkplek of atletisch ongeval
- aanval
Progressieve hersenschade
Dit hersenletsel kan te wijten zijn aan aandoeningen zoals:
- ziekte van Alzheimer
- hersentumor
- ziekte van Parkinson
Is er een behandeling?
Er is geen echte behandeling. De focus ligt eerder op ondersteunende zorg, zodat de hersenen kunnen genezen. De persoon zal zorgvuldig worden gecontroleerd op veranderingen of tekenen van verbetering.
Daarnaast zullen artsen stappen ondernemen om mogelijke complicaties te voorkomen, zoals:
- infectie
- longontsteking
- ademhalingsfalen
Ondersteunende zorg kan inhouden:
- een voedingssonde om voedingsstoffen te leveren
- regelmatig van positie veranderen om decubitus te voorkomen
- fysiotherapie om de gewrichten voorzichtig te oefenen
- huidsverzorging
- mondverzorging
- beheer van darm- en blaasfuncties
Verschillende specialisten kunnen familieleden betrekken bij het proberen de zintuigen te stimuleren en om een reactie te vragen door:
- met ze praten over dingen die ze kennen
- muziek, tv of favoriete films afspelen
- met familiefoto's
- bloemen, favoriete parfums of andere geuren toevoegen aan de kamer
- hun hand of arm vasthouden of aaien
De behandeling begint in een ziekenhuis voor acute zorg. In sommige gevallen kan de persoon worden overgeplaatst naar een verpleeghuis of een andere instelling voor langdurige zorg.
Wat als dit tijdens de zwangerschap gebeurt?
Een hersenletsel dat resulteert in een niet-bewuste en niet-reagerende toestand kan iedereen overkomen. Wanneer het tijdens de zwangerschap optreedt, vereist het een zorgvuldige evaluatie van zowel moeder als baby.
In één gedocumenteerd geval kwam een zwangere vrouw deze toestand binnen met een zwangerschap van 14 weken. Ze kreeg ondersteunende zorg en kreeg een keizersnede na 34 weken. De baby was gezond. De moeder bleef nog een maand in een niet-bewuste en niet-reagerende staat voordat ze stierf.
In een ander geval was een vrouw ongeveer 4 weken zwanger toen ze in een niet-bewuste en niet-reagerende toestand kwam. Met zorg kon ze de foetus nog 29 weken dragen.
Na vroegtijdige bevalling beviel ze van een gezonde baby. De moeder bleef in dezelfde neurologische toestand.
Beslissingen voor familieleden
Een persoon in deze neurologische toestand kan tientallen jaren overleven, maar de meeste mensen zullen slechts enkele jaren overleven. Als gezinslid moet u mogelijk veel belangrijke beslissingen nemen over hun zorg, zoals:
- het vinden van het juiste verpleeghuis of de juiste voorziening
- de zorg voor de financiële aspecten van langdurige zorg
- levensondersteunende beslissingen nemen met ventilatoren, voedingssondes en andere maatregelen die worden gebruikt om een persoon in leven te houden
- kiezen of u een reanimatie (DNR) wilt ondertekenen, zodat er geen levensreddende maatregelen worden genomen als de persoon stopt met ademen
Dit zijn complexe beslissingen die een diepgaande discussie met de betrokken artsen moeten inhouden.
Als de persoon geen wilsverklaring of medische volmacht heeft, kan het nuttig zijn om een advocaat te raadplegen over uw rechten en verantwoordelijkheden.
Wat zijn de vooruitzichten voor individuen in deze staat?
Mensen in een niet-bewuste en niet-reagerende staat kunnen overgaan naar een minimaal bewuste staat.
Sommigen zullen geleidelijk weer bij bewustzijn komen. Sommigen zullen de hersenfunctie verliezen. Er is geen manier om nauwkeurig te voorspellen wie er zal herstellen. Herstel hangt af van:
- het type en de ernst van de verwonding
- de leeftijd van de persoon
- hoe lang de persoon in de staat was
Wanneer een niet-bewuste en niet-reagerende neurologische toestand langer dan 4 weken aanhoudt, wordt dit een persistente vegetatieve toestand (PVS) genoemd.
Onder mensen met TBI die een maand lang niet op de hoogte zijn en niet reageren, komt ongeveer 50 procent weer bij bewustzijn. Sommigen kunnen met chronische handicaps blijven zitten. Herstel kan moeilijker zijn voor mensen die een ziekte of niet-traumatisch hersenletsel hebben ervaren.
Het wordt als PVS beschouwd als het een van de volgende was:
- veroorzaakt door niet-traumatisch hersenletsel en heeft langer dan 6 maanden geduurd
- vanwege TBI en heeft langer dan 12 maanden geduurd
Herstel kan nog steeds plaatsvinden, maar het is hoogst onwaarschijnlijk. Degenen die na een langere periode weer bij bewustzijn komen, kunnen door hersenbeschadiging ernstige beperkingen oplopen.
Wat je daarna kunt verwachten
De eerste tekenen van herstel kunnen een eenvoudige richting volgen, zoals 'Knijp in mijn hand'. De persoon kan proberen te communiceren door te knikken, iets te pakken of te gebaren.
In het begin bevinden ze zich mogelijk in een minimaal bewuste toestand, zodat de vooruitgang kan vastlopen en geleidelijk weer zal verbeteren.
Herstel verschilt van persoon tot persoon. Na grondige evaluatie kan de arts meer informatie geven over hun algemene kijk en wat u kunt doen om te helpen.
het komt neer op
Een niet-bewuste en niet-reagerende neurologische toestand is niet hetzelfde als hersendood.
Je hersenstam functioneert nog steeds en je beweegt door een slaap-waakcyclus. Maar u bent zich niet bewust van en kunt niet communiceren met uw omgeving. Deze neurologische toestand volgt doorgaans een coma.
Behandeling omvat voornamelijk ondersteunende zorg. Herstel hangt grotendeels af van de mate van hersenletsel. Elke case is uniek.
De behandelende arts kan u helpen meer te begrijpen en wat u kunt verwachten.
