Waar gaat het om zwanger te zijn waardoor mensen denken dat ons lichaam acceptabel is om commentaar op te geven en vragen te stellen?
Van vreemden die me bezorgd vertelden hoe klein ik het grootste deel van mijn tweede trimester was, tot iemand die ik enorm bewonder, die me vertelde dat ik in het derde trimester alarmerend 'enorm' was, tot de oudere heer die ik elke ochtend passeer: 'Je zult heel snel ongemakkelijk!” opmerkingen over onze veranderende lichamen kunnen uit alle richtingen en bronnen komen.
Zwangerschap is een tijd van grote kwetsbaarheid. Het zijn niet alleen onze buik die groeit, maar ook ons hart, dus het is jammer dat dit ook het moment is waarop we doelwit worden voor de angsten van andere mensen.
Eerst dacht ik dat ik bijzonder gevoelig was. Ik heb een voorgeschiedenis van een eetstoornis en we leden een zwangerschapsverlies bij onze eerste zwangerschap, dus elke bezorgde opmerking over mijn lichaam veroorzaakte bezorgdheid.
Toen ik echter met anderen sprak die zwanger waren, begon ik te beseffen dat maar heel weinig van ons immuun zijn voor het effect van deze ondoordachte opmerkingen. Ze zijn niet alleen kwetsend, maar wekken ook angst op omdat ze vaak verbonden zijn met het welzijn van onze baby's.
Toen mijn man en ik voor de tweede keer zwanger werden, hing de schaduw van het verlies van onze eerste zwangerschap over me heen. We leden tijdens onze eerste zwangerschap aan een "gemiste miskraam", waarbij het lichaam symptomen blijft produceren, zelfs nadat de baby zich niet meer ontwikkelt.
Dit betekende dat ik tijdens mijn tweede zwangerschap niet langer kon vertrouwen op zwangerschapssymptomen om een gezonde groei aan te geven. In plaats daarvan wachtte ik elke minuut van elke dag op het duidelijkste teken van de ontwikkeling van onze baby - mijn bult.
Ik had geen idee dat je misschien pas met je eerste kind zou komen tot ver in je tweede trimester (of derde zoals het voor mij gebeurde), dus toen de maanden 4, 5 en 6 voorbij waren en ik er nog steeds opgeblazen uitzag, was het vooral mensen ertoe aanzetten om publiekelijk aan te geven "hoe klein ik was". Ik merkte dat ik mensen moest overtuigen: 'De baby meet goed. Ik ben net naar de dokter geweest”- en toch heb ik het intern ondervraagd.
Woorden hebben kracht en ook al heb je het wetenschappelijke bewijs van een echobeeld op je bureau, als iemand met grote bezorgdheid vraagt of je baby in orde is, kun je je niet afvragen.
Een vriendin droeg ook klein tijdens een recente zwangerschap, maar in tegenstelling tot mij deed haar baby het niet goed. Het was een heel enge tijd voor haar familie, dus toen mensen haar grootte bleven aanwijzen of zich afvroegen of ze zo ver was als ze was, zorgde dat alleen maar voor bezorgdheid.
Hier is wat je zou kunnen zeggen
Als de vrienden, familie en het publiek in deze scenario's, als u zich zorgen maakt over de gezondheid van iemands baby op basis van de grootte van hun buik, in plaats van ze verder te alarmeren, neem dan misschien contact op met de moeder en vraag meer in het algemeen hoe ze ' re gevoel. Als ze ervoor kiezen om te delen, luister dan. Maar het is niet nodig om iemands maat aan te geven.
Zwangere mensen zijn zich meer dan bewust van de vorm van hun buik en er zijn veel verschillende redenen waarom we ons gedragen zoals we doen. In mijn geval ben ik lang. In het geval van mijn vriend liep de baby echt gevaar. Gelukkig is haar baby nu gezond en perfect - en is dat niet belangrijker dan haar buikomvang?
Ergens in de zevende maand groeide mijn buik exponentieel en hoewel ik nog steeds dacht dat ik klein was in vergelijking met andere zwangere vrouwen in dezelfde week, was de nieuwe opmerking van sommigen hoe "enorm" ik was. Ik had de hele zwangerschap een buik gewenst, dus je zou denken dat ik tevreden zou zijn, maar in plaats daarvan werd mijn geschiedenis van eetstoornissen onmiddellijk geactiveerd.
Wat is er met het woord "enorm" dat zo kwetsend is? Ik merkte dat ik met vreemden argumenteerde dat het een goede maand of twee was vanaf de bevalling. Toch stonden ze erop dat ik elk moment kon bevallen.
Praten met andere ouders, het komt vaak voor dat vreemden lijken te denken dat ze je uitgerekende datum beter kennen dan jij, of ervan overtuigd zijn dat je een tweeling hebt, alsof zij degene waren die al je doktersafspraken had.
Als je een zwangere vriend of familielid hebt die behoorlijk gegroeid is sinds je ze voor het laatst zag, in plaats van ze zich slecht te laten voelen door woorden als "groot" of "groot" te gebruiken, complimenteer ze dan met de verbazingwekkende prestatie van het laten groeien van een mens wezen. Dat is tenslotte wat er gebeurt in die hobbel die je zo verrassend vindt. Er zit een klein persoon in!
Of, eerlijk gezegd, de beste regel kan zijn dat, tenzij je een zwangere persoon gaat vertellen hoe mooi ze zijn, je misschien helemaal niets zegt.
Sarah Ezrin is een motivator, schrijver, yogaleraar en trainer van yogaleraren. Gevestigd in San Francisco, waar ze samen met haar man en hun hond woont, verandert Sarah de wereld en leert ze zelfliefde aan één persoon tegelijk. Bezoek voor meer informatie over Sarah haar website, www.sarahezrinyoga.com.
