Narcolepsie is zowel een slaapstoornis als een neurologische aandoening. De aandoening komt voort uit veranderingen in uw hersenen die uw slaap-waakcycli beïnvloeden.
In totaal heeft ongeveer 1 op de 2000 mensen in de Verenigde Staten narcolepsie. Het werkelijke aantal mensen waarop het van invloed is, kan hoger zijn. Dit komt omdat de symptomen vergelijkbaar kunnen zijn met andere slaapstoornissen, zoals obstructieve slaapapneu.
In het begin veroorzaakt narcolepsie vaak problemen met 's nachts slapen en problemen om overdag wakker te blijven. U kunt ook andere symptomen krijgen, zoals plotselinge spierverlamming. Symptomen als deze kunnen het moeilijk maken om dagelijkse taken uit te voeren.
Net als andere neurologische aandoeningen is de rol van de hersenen bij narcolepsie complex. Onderzoekers leren er nog meer over. Maar het is belangrijk om kennis op te doen over hoe narcolepsie uw hersenen beïnvloedt, zodat u de aandoening beter kunt begrijpen.
Effecten op de hypothalamus
Narcolepsie ontstaat als gevolg van veranderingen in het hypothalamusgebied van uw hersenen. Deze kleine klier bevindt zich boven je hersenstam.
De hypothalamus helpt bij het reguleren van de afgifte van hormonen die verschillende delen van uw lichaam beïnvloeden. Het is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het vrijgeven van hypocretines, die de slaap helpen reguleren.
Naast het reguleren van je slaapcycli, speelt de hypothalamus ook een rol bij de volgende processen:
- eetlust
- bloeddruk
- lichaamstemperatuur
- elektrolytenbalans
- emoties
- hartslag
Een zeldzame vorm van narcolepsie kan ontstaan als gevolg van schade aan de hypothalamus door hersenletsel. Dit staat bekend als secundaire narcolepsie.
Secundaire narcolepsie is een ernstige neurologische aandoening die kan leiden tot onregelmatige slaapcycli, geheugenverlies en stemmingsstoornissen.
Effecten op hersenchemicaliën
Hypocretine-neuronen helpen bij het reguleren van uw slaap-waakcycli. Deze chemicaliën in je hersenen zijn op het hoogste niveau als je wakker bent. Ze nemen van nature af tijdens uw normale bedtijd.
Maar als u narcolepsie heeft, zijn de hypocretine-afgifte laag. Dit veroorzaakt overdag verstoringen, zoals overmatige slaperigheid en vermoeidheid. Het kan ook zijn dat u overdag meer dutjes doet.
Verminderde hypocretines zijn sterk verbonden met narcolepsie type 1. Dit type narcolepsie omvat:
- verstoorde slaapcycli
- vermoeidheid overdag
- kataplexie (plotseling verlies van spiercontrole)
Hypocretineverliezen kunnen ook andere hersenhormonen beïnvloeden, zoals serotonine. Dit kan slaapverlamming en hallucinaties veroorzaken als u wakker wordt.
Als u narcolepsie type 2 heeft, kunt u problemen ondervinden met de regulering van de slaapcyclus, maar heeft u geen problemen met kataplexie.
De oorzaak van narcolepsie type 2 is onduidelijk. Sommige onderzoeken wijzen op minder hypocretineblessures.
Mogelijke genetische verbindingen
Hoewel de exacte oorzaak van narcolepsie onbekend is, kan genetica een rol spelen.
Een theorie heeft ontdekt dat mensen met narcolepsie veranderingen in de T-celreceptor in hun cellen delen. Deze T-cellen zijn gedeeltelijk verantwoordelijk voor het afscheiden van antilichamen wanneer ze een virus of andere indringer in het lichaam tegenkomen.
Een andere theorie is dat mensen met narcolepsie een specifiek gen delen dat een goede immuunfunctie verhindert.
Onderzoek schat dat tussen 12 en 25 procent van de mensen dit gen heeft, bekend als humaan leukocytenantigeen (HLA) DQB1 * 06: 02. Het gen hebben betekent echter niet dat u narcolepsie krijgt.
Het is ook mogelijk dat narcolepsie een auto-immuunziekte is, waardoor het lichaam zijn eigen gezonde weefsels aanvalt in plaats van ziekteverwekkers.
Narcolepsie type 1 blijkt auto-antilichamen op te nemen in de hypothalamus, die hypocretines direct kunnen aanvallen.
Hoewel narcolepsie zelf meestal niet van ouder op kind wordt overgedragen, komen auto-immuunziekten in families voor. Mogelijk hebt u een familielid met een auto-immuunziekte, maar niet exact hetzelfde type.
Hoe narcolepsie uw slaap-waakcycli beïnvloedt
De afwezigheid van hypocretines in uw hersenen om uw slaap-waakcycli te reguleren, kan tot atypische slaappatronen leiden. Normaal gesproken begint uw nachtelijke slaapcyclus met niet-snelle oogbeweging (niet-REM) slaap.
Na ongeveer een uur komt een typisch slaappatroon in de REM-cyclus. Deze cyclus staat niet alleen bekend om snelle oogbewegingen. Je spieren raken ook verlamd.
Je ervaart ook meer dromen tijdens je REM-cycli omdat je ze niet kunt uitvoeren vanwege je diepe staat van ontspanning.
Met verminderde hypocretines zorgen uw slaap-waakcycli bij narcolepsie ervoor dat u veel sneller in de REM-slaap komt. Het duurt ook niet zo lang, wat kan zorgen voor een onrustige nachtrust.
Bovendien kan narcolepsie overdag leiden tot onverwachte REM-cycli. Dit worden ook wel 'slaapaanvallen' genoemd.
Als u 's nachts onvoldoende slaap van goede kwaliteit krijgt, kan dit ook leiden tot een extreme vorm van vermoeidheid die bekend staat als overmatige slaperigheid overdag. Dit is het belangrijkste symptoom dat wordt gezien bij zowel type 1- als type 2-narcolepsie.
Met overmatige slaperigheid overdag, kunt u moeite hebben om de dag door te komen op het werk of op school. Het kan ook gevaarlijk zijn om zware machines of andere voorwerpen te bedienen die letsel kunnen veroorzaken als u plotseling in slaap valt.
Andere symptomen
Afgezien van verstoorde slaapcycli en overmatige slaperigheid overdag, kan narcolepsie type 1 kataplexie veroorzaken.
Net als bij de spierverlamming tijdens een REM-cyclus, veroorzaakt kataplexie plotseling verlies van spiercoördinatie terwijl je wakker bent. Dergelijke gebeurtenissen kunnen plotseling optreden, meestal na een sterke emotionele reactie.
Andere mogelijke symptomen die verband houden met narcolepsie zijn:
- hallucinaties
- verlamming bij het ontwaken in de ochtend
- slapeloosheid
- slaapapneu
- depressie
- concentratieproblemen
- geheugenproblemen
Hoewel niet algemeen beschouwd als een progressieve ziekte, suggereert één studie progressie bij mensen met vroege aanvang van narcolepsie vergeleken met degenen die de aandoening later op volwassen leeftijd ontwikkelen.
Vooruitgang kan uiteindelijk betekenen dat de symptomen na verloop van tijd verslechteren. Er moeten echter meer studies worden gedaan om dit onderzoek te ondersteunen.
De afhaalmaaltijd
Terwijl slaap-waakcycli vaak de focus zijn van narcolepsie, komen alle mogelijke symptomen van deze aandoening voort uit veranderingen in de hersenen.
Wanneer de hypothalamus hypocretines niet vrijgeeft zoals zou moeten, zullen zich problemen met uw slaapcycli voordoen. Deze aandoening kan ook een genetische component hebben.
Ongeacht de oorzaken kan narcolepsie een diepgaand effect hebben op uw dagelijks leven. Een goede diagnose is essentieel om de behandeling te krijgen die u nodig heeft om uw slaap-waakcycli te reguleren.
