Opsplitsen is niet eenvoudig. Er zijn hele romans en popsongs over geschreven. En als er kinderen bij betrokken zijn, kan echtscheiding een bijzonder gevoelige situatie zijn.
Ademen. Je bent op de juiste plaats. De waarheid is dat echtscheiding kinderen treft - soms op een manier die je niet verwacht. Maar het is niet allemaal kommer en kwel.
Als je je overweldigd voelt, herinner jezelf er dan aan dat je doet wat goed is voor jou en je gezin. Probeer in de toekomst je uiterste best te doen om te plannen, de mogelijke waarschuwingssignalen te begrijpen en jezelf emotioneel beschikbaar te maken voor je kind.
Dat gezegd hebbende, laten we ingaan op enkele manieren waarop uw kind hun gevoelens rond scheiding kan uiten.
1. Ze zijn boos
Kinderen kunnen boos zijn over echtscheiding. Als je erover nadenkt, is het logisch. Hun hele wereld verandert - en ze hebben niet per se veel input.
Woede kan op elke leeftijd toeslaan, maar is vooral aanwezig bij schoolgaande kinderen en tieners. Deze emoties kunnen voortkomen uit gevoelens van verlatenheid of verlies van controle. Woede kan zelfs naar binnen gericht zijn, aangezien sommige kinderen zichzelf de schuld geven van de scheiding van hun ouders.
2. Ze kunnen zich sociaal terugtrekken
Je merkt misschien ook dat je sociale vlinderkind behoorlijk verlegen of angstig is geworden. Waarschijnlijk denken en voelen ze nu veel. Ze lijken misschien ongeïnteresseerd of zelfs bang voor sociale situaties, zoals rondhangen met vrienden of naar schoolevenementen gaan.
Een laag zelfbeeld wordt geassocieerd met zowel echtscheiding als sociale terugtrekking, dus het stimuleren van het zelfvertrouwen en de innerlijke dialoog van uw kind kan hen helpen om weer uit hun schulp te komen.
3. Hun cijfers kunnen eronder lijden
Academisch gezien kunnen kinderen die door een scheiding gaan, lagere cijfers behalen en zelfs een hoger uitvalpercentage krijgen in vergelijking met hun leeftijdsgenoten. Deze effecten kunnen al op de leeftijd van 6 worden gezien, maar kunnen meer opvallen als kinderen de leeftijd van 13 tot 18 jaar bereiken.
Er zijn verschillende mogelijke redenen voor deze link, waaronder dat kinderen zich verwaarloosd, depressief of afgeleid kunnen voelen door een groter conflict tussen hun ouders. Na verloop van tijd kan minder interesse in academici op het niveau van de middelbare school overgaan naar minder interesse bij het bevorderen van hun algemene opleiding.
4. Ze voelen verlatingsangst
Jongere kinderen kunnen tekenen van verlatingsangst vertonen, zoals meer huilen of aanhankelijkheid. Dit is natuurlijk ook een mijlpaal in de ontwikkeling die meestal begint tussen de leeftijd van 6 tot 9 maanden en met 18 maanden verdwijnt.
Toch kunnen oudere peuters en kinderen tekenen van verlatingsangst vertonen of kunnen ze de andere ouder vragen als ze er niet zijn.
Sommige kinderen reageren mogelijk goed op een consistente routine en op visuele hulpmiddelen, zoals een kalender, met duidelijk aangegeven bezoeken.
5. Kleintjes kunnen achteruitgaan
Peuters en kleuters in de leeftijd van 18 maanden tot 6 jaar oud kunnen terugvallen op gedrag zoals aanhankelijkheid, bedplassen, duimzuigen en driftbuien.
Als u regressie opmerkt, kan dit een teken zijn van verhoogde stress bij uw kind of hun moeilijkheden bij de overgang. Dit gedrag kan zorgwekkend zijn - en u weet misschien niet waar u moet beginnen met het helpen van uw kleintje. De sleutels hier zijn continue geruststelling en consistentie in de omgeving - acties waardoor uw kind zich veilig voelt.
6. Hun eet- en slaappatroon veranderen
Een onderzoek uit 2019 stelt de vraag of kinderen al dan niet letterlijk het gewicht van een scheiding dragen. Hoewel de body mass index (BMI) bij kinderen niet onmiddellijk een impact laat zien, kan de BMI in de loop van de tijd "significant" hoger zijn dan bij kinderen die niet zijn gescheiden. En deze effecten worden vooral opgemerkt bij kinderen die scheiding ervaren voordat ze 6 jaar oud worden.
Kinderen in de meeste leeftijdsgroepen komen ook slaapproblemen tegen, die kunnen bijdragen aan gewichtstoename. Dit gaat terug tot regressie, maar omvat ook zaken als nachtmerries of geloof in monsters of andere fantastische wezens die gevoelens van angst rond het slapengaan veroorzaken.
7. Ze kunnen kanten kiezen
Wanneer ouders vechten, legt onderzoek uit dat kinderen zowel cognitieve dissonantie als loyaliteitsconflicten doormaken. Dit is gewoon een mooie manier om te zeggen dat ze zich ongemakkelijk voelen als ze in het midden vastzitten, niet wetend of ze de ene ouder boven de andere moeten kiezen.
Dit kan blijken als een intense behoefte aan 'eerlijkheid', zelfs als het schadelijk is voor hun eigen ontwikkeling. Kinderen kunnen ook hun ongemak vertonen met toegenomen buikpijn of hoofdpijn.
Het loyaliteitsconflict kan zelfs nog groter worden naarmate kinderen ouder worden, wat uiteindelijk leidt tot een totale onderbreking van het contact met één ouder (hoewel de gekozen ouder met de tijd kan veranderen).
8. Ze maken een depressie door
Hoewel een kind zich aanvankelijk somber of verdrietig kan voelen over de scheiding, melden onderzoeken dat kinderen die scheiden een risico lopen op het ontwikkelen van een klinische depressie. Sterker nog, enkelen lopen ook een groter risico op zelfmoordbedreigingen of pogingen.
Hoewel deze problemen van invloed kunnen zijn op kinderen van elke leeftijd, zijn ze meestal prominenter bij kinderen van 11 jaar en ouder. En jongens lopen mogelijk meer risico op zelfmoordgedachten dan meisjes, volgens de American Academy of Pediatrics.
Om deze reden is het van cruciaal belang om de hulp in te roepen van een erkende professional in de geestelijke gezondheidszorg.
Verwant: Ja - kinderen moeten dagen voor geestelijke gezondheid nemen
9. Ze vertonen risicovol gedrag
Misbruik van alcohol en drugs, agressief gedrag en vroege introductie tot seksuele activiteit zijn ook mogelijk. Studies tonen bijvoorbeeld aan dat tienermeisjes op jongere leeftijd seks hebben wanneer ze in een huishouden wonen waar de vader niet aanwezig is.
Onderzoek toont niet hetzelfde risico voor jongens aan. En dit vroege 'seksuele debuut' kan worden toegeschreven aan verschillende factoren, waaronder gewijzigde opvattingen over het huwelijk en gedachten over het krijgen van kinderen.
10. Ze worden geconfronteerd met hun eigen relatieproblemen
Ten slotte tonen onderzoeken aan dat wanneer ouders scheiden, de kans groot is dat hun kinderen in dezelfde positie terecht kunnen komen als volwassenen. Het idee hier is dat een splitsing tussen ouders de houding van een kind ten opzichte van relaties in het algemeen kan veranderen. Ze zijn misschien minder enthousiast over het aangaan van langdurige, toegewijde relaties.
En door echtscheiding te leven, laten kinderen zien dat er veel alternatieven zijn voor gezinsmodellen. Het onderzoek suggereert ook dat kinderen kunnen kiezen voor samenwonen (samenwonen zonder getrouwd te zijn) boven het huwelijk. Het is echter vermeldenswaard dat dit redelijk genormaliseerd is in onze huidige cultuur, ongeacht de familiegeschiedenis.
Je kinderen vertellen over de scheiding
Je kunt er niet omheen - praten over de scheiding met je kinderen is moeilijk. En als je op het punt staat te scheiden, heb je er waarschijnlijk al over nagedacht en er een miljoen keer over gepraat.
Uw kinderen hebben echter absoluut geen idee dat er iets aan de hand is. Voor hen is het idee mogelijk helemaal buiten het linkerveld. Een open en eerlijke discussie kan helpen.
Therapeut Lisa Herrick, PhD, deelt enkele tips:
- Breng het onderwerp ruim 2 tot 3 weken aan de orde voordat een scheiding begint. Dit geeft kinderen wat tijd om de situatie te verwerken.
- Zorg ervoor dat je een plan in gedachten hebt, ook al is het los. Uw kind zal waarschijnlijk veel vragen hebben over logistiek (wie verhuist, waarheen verhuist, hoe een bezoek eruit zou kunnen zien, enz.), En het verzekert hen dat er een kader is.
- Praat in een rustige ruimte zonder afleiding. Misschien wilt u er ook voor zorgen dat er later op de dag geen dringende verplichtingen zijn. Een weekenddag kan bijvoorbeeld het beste zijn.
- Overweeg om de leraar van uw kind een dag of wat te vertellen voordat u het uw kind vertelt. Dit geeft de leerkracht een waarschuwing als uw kind begint te acteren of ondersteuning nodig heeft. Je kunt natuurlijk ook vragen dat de leerkracht het niet aan je kind vertelt, tenzij je kind het hem of haar noemt.
- Kom op bepaalde punten in, zoals hoe jij en je partner niet gemakkelijk tot de beslissing kwamen. In plaats daarvan heb je hier lang over nagedacht nadat je veel andere manieren hebt geprobeerd om dingen beter te laten werken.
- Verzeker uw kind dat de splitsing niet het gevolg is van hun gedrag. Leg ook uit hoe je kleintje vrij is om van elke ouder volledig en gelijk te houden. Weersta geen schuld te geven, ook al lijkt het onder de gegeven omstandigheden onmogelijk.
- En geef uw kind de ruimte om te voelen hoe het zich moet voelen. U kunt zelfs iets zeggen in de trant van: 'Alle gevoelens zijn normale gevoelens. Je voelt je misschien bezorgd, boos of zelfs verdrietig, en dat is prima. We zullen deze gevoelens samen doorwerken. '
Verwant: Depressie en echtscheiding: wat kun je doen?
Dating en hertrouwen
Uiteindelijk kunnen jij of je ex een andere persoon vinden met wie je je leven wilt doorbrengen. En dit kan een bijzonder lastig iets zijn om met de kinderen op te voeden.
Het is belangrijk om ruim voor een eerste ontmoeting over dit idee te praten. Anders zijn de specifieke timing, grenzen en basisregels allemaal helemaal aan de betrokken ouders - maar dit zijn allemaal discussiepunten die naar voren moeten komen voordat de kinderen in een mogelijk emotionele situatie worden geduwd.
Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om te wachten tot je een aantal maanden een exclusieve relatie hebt voordat je de kinderen erbij betrekt. Maar de tijdlijn ziet er voor elk gezin anders uit.
Hetzelfde geldt voor de grenzen die u stelt. Maar hoe je het ook doet, doe je best om een plan en voldoende begrip te hebben voor alle emoties die opduiken.
Verwant: Hoe kunnen kinderartsen een gezin helpen dat door een scheiding gaat?
Je kinderen helpen ermee om te gaan
Zelfs in de meest coöperatieve splitsingen kan het moeilijk en gevoelig worden. Echtscheiding is geen gemakkelijk onderwerp om aan te snijden. Maar uw kinderen zullen uw transparantie en begrip van hun belang in de situatie waarderen.
Enkele andere tips om hen te helpen het hoofd te bieden:
- Moedig uw kind aan om met u te praten. Leg uit dat je een veilige plek bent om hun gevoelens te delen. Luister dan vooral met open oren naar alles wat ze te zeggen hebben.
- Begrijp dat alle kinderen anders veranderen. Wat voor een van uw kinderen werkt, spreekt mogelijk niet met een andere. Besteed aandacht aan acteren of andere aanwijzingen die je ziet, en draai je aanpak dienovereenkomstig.
- Probeer conflicten tussen jezelf en je ex zo mogelijk te elimineren (en het is misschien niet altijd mogelijk). Wanneer ouders voor hun kinderen vechten, kan dit resulteren in 'partij kiezen' of loyaliteit aan de ene ouder boven de andere. (Trouwens, dit is geen echtscheidingsverschijnsel. Het gebeurt met kinderen van gehuwde paren die ook vechten.)
- Neem contact op voor hulp als je die nodig hebt. Dit kan de vorm hebben van uw eigen ondersteuningssysteem voor familie en vrienden. Maar als uw kind enkele waarschuwingssignalen begint te vertonen, bel dan uw kinderarts of een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Je hoeft de dingen niet alleen aan te pakken.
- Wees lief voor jezelf. Ja, uw kind heeft u nodig om sterk en gecentreerd te zijn. Toch ben je maar een mens. Het is perfect in orde en wordt zelfs aangemoedigd om emoties te tonen voor je kinderen. Door uw eigen emoties te laten zien, zullen uw kinderen waarschijnlijk ook hun eigen mening geven.
Verwant: Co-ouderschap met een narcist
De afhaalmaaltijd
In veel van het onderzoek en de geschriften over echtscheiding is het duidelijk dat kinderen veerkrachtig zijn. De effecten van scheiding zijn in de eerste 1 tot 3 jaar vaak uitdagender.
Bovendien zien niet alle kinderen negatieve effecten van een scheiding. Degenen die in omgevingen met een hoog conflict leven, zien de scheiding misschien zelfs als iets positiefs.
Uiteindelijk gaat het terug naar doen wat goed is voor uw gezin. En gezinnen kunnen vele vormen aannemen. Probeer je kind zo goed mogelijk uit te leggen dat je hoe dan ook een gezin bent - je verandert gewoon.
Bovenal wil uw kind weten dat ze uw onvoorwaardelijke liefde en steun hebben, ongeacht uw relatiestatus.
