Naarmate u dichter bij uw uitgerekende datum komt, kunt u zich zorgen maken over het breken van uw water wanneer u onderweg bent. Maar wat betekent het precies als het 'breekt'?
Je baby is omgeven door vruchtwater - je 'water'. Het zit in een zak in je baarmoeder. Wanneer deze zak breekt, gebeurt dit meestal kort voor of tijdens de bevalling. Als het breekt voordat uw weeën beginnen, wordt dit voortijdige breuk van membranen (PROM) genoemd.
Hier is het ding: PROM komt alleen voor bij 8 tot 10 procent van de zwangerschappen. Dus bij de meeste zwangerschappen zal uw water breken nadat uw weeën zijn begonnen.
Dat gezegd hebbende, hier is wat u moet weten over hoe PROM de timing van uw arbeid en bevalling kan beïnvloeden.
Overleef nadat je water is gebroken
Vruchtwater bestaat uit hormonen, voedingsstoffen en antilichamen. Het is een beschermend kussen voor uw baby dat ongeveer 12 dagen na de conceptie begint te verzamelen. Je baby drinkt eigenlijk de waterachtige vloeistof - en plast er uiteindelijk ook in.
De vloeistof is verantwoordelijk voor het warm houden van uw baby en voor het helpen ontwikkelen van de longen, het spijsverteringsstelsel en zelfs het bewegingsapparaat.
Maar na week 23 vertrouwt uw baby niet zo veel op het vruchtwater om te overleven. In plaats daarvan ontvangen ze voedingsstoffen en zuurstof uit je placenta. In de latere zwangerschap dient de vruchtzak alleen meer als bescherming. Als de zak is gebroken, is uw baby vatbaarder voor infectie en andere risico's, zoals verzakking van het koord.
Hoe lang een baby kan leven als het water eenmaal is gebroken, hangt af van een aantal factoren, dus er is eigenlijk geen eenduidig antwoord met al deze overwegingen.
- In gevallen waarin uw baby te vroeg zou zijn, kunnen ze wekenlang prima overleven met de juiste monitoring en behandeling, meestal in een ziekenhuisomgeving.
- In gevallen waarin uw baby ten minste 37 weken oud is, suggereert huidig onderzoek dat het veilig kan zijn om 48 uur (en soms langer) te wachten totdat de bevalling vanzelf begint. (Maar uw verzorger heeft mogelijk een ander protocol, zoals 24 uur.)
De sleutel is monitoring. Als uw water breekt en u geen medische hulp krijgt, kan uw baby ernstige risico's lopen en zelfs sterven. Ook u loopt het risico op infectie en andere complicaties.
Verwant: Hoe ademen baby's in de baarmoeder?
Een typisch scenario wanneer uw water breekt vóór de bevalling
In de latere zwangerschap heb je waarschijnlijk veel afscheiding en andere lekken. Misschien heb je zelfs moeite om te zeggen of je water is gebroken of dat je gewoon hebt geplast. (Het gebeurt meer dan je zou denken!)
De basis
Waarom zou je water kunnen breken voordat je aan het bevallen bent?
Mogelijke risicofactoren zijn onder meer:
- natuurlijke verzwakking van de zak door weeën
- baarmoeder infectie
- chlamydia, gonorroe en andere seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's)
- geschiedenis van vroeggeboorte
- sigaretten roken
- sociaaleconomische status (onvoldoende prenatale zorg)
Tekenen dat uw water is gebroken:
- nat gevoel in uw ondergoed / vagina
- constant lekken van vloeistof, kleine of grote hoeveelheden
- intermitterend lekken of stromen van vloeistof, kleine of grote hoeveelheden
- vloeistof zien die helder of lichtgeel van kleur is
- het observeren van geurloze vloeistof (urine heeft meestal enige geur)
Als u het niet zeker weet, bel dan uw arts of de afdeling arbeid en bevalling. Uw medisch team kan u aanraden om uw ontlading te laten testen (met behulp van speciaal papier met pH-waarden) om te zien of het vruchtwater is of iets anders. U kunt ook een lichamelijk onderzoek, echografie of andere tests ondergaan om de situatie te beoordelen.
Wat gebeurt er nu
Na bevestiging houdt uw zorgverlener rekening met het volgende voordat hij uw spelplan maakt:
- de presentatie van uw baby (hoofd naar beneden, broek, enz.)
- uw huidige gezondheidsstatus (tekenen van infectie)
- de huidige gezondheidsstatus van uw baby (tekenen van angst)
- eventuele risicofactoren (bijvoorbeeld groep B strep)
Het waarschijnlijke scenario dat u tegenkomt, is de mogelijkheid om uw bevalling op te wekken of te vergroten met pitocine en andere interventies. Als alternatief, als u geen risicofactoren heeft, krijgt u mogelijk een korte tijdsperiode waarin u kunt afwachten of de bevalling vanzelf zal beginnen.
De bevalling begint voor een meerderheid van de vrouwen binnen 24 uur op natuurlijke wijze.
Verwant: Tests voor vroegtijdige breuk van membranen
Wat gebeurt er als de bevalling niet begint
Met deze gegevens in gedachten, heb je misschien gehoord dat artsen je slechts 24 uur zullen geven voordat ze inductietechnieken proberen.
Nogmaals, onthoud: nadat je water is gebroken, wordt je baby ondersteund door de placenta voor zuurstof en andere behoeften. De belangrijkste zorg voor het vroegtijdig breken van uw water is een infectie voor zowel u als uw baby.
Hoewel steeds meer onderzoek aantoont dat langere tijdvensters veilig kunnen zijn, is het waar dat er in veel medische instellingen een standaard van 24 uur is.
Als u geen risicofactoren heeft, kan uw arts de zogenaamde 'afwachtend beleid' volgen. Dit betekent in feite dat u zult afwachten of / wanneer uw bevalling vanzelf begint.
Dit beheer en exacte tijdschema kunnen van aanbieder tot aanbieder verschillen. U zult waarschijnlijk regelmatig uw temperatuur laten meten (evenals andere tekenen, zoals het aantal witte bloedcellen) om te controleren op infectie.
Als u positief bent voor groep B-streptokokken (GBS), zal uw arts u waarschijnlijk aanraden om met antibiotica te beginnen als uw water breekt om uw baby te beschermen tegen infectie. Het verhogen van de bevalling is in dit scenario ook waarschijnlijker omdat de kans op complicaties groter is.
In een onderzoek uit 2015 onder 100 vrouwen met PROM eindigde 28 procent van hun bevallingen met een keizersnede. De redenen voor deze interventie zijn onder meer mislukte inductie en foetale nood.
Risico op doodgeboorte als u wacht
PROM wordt bestempeld als de oorzaak van 0,8 procent van de doodgeboorten. De belangrijkste manier waarop dit gebeurt, is door een bacteriële infectie die het vaginale kanaal opgaat en de baarmoeder bereikt. Het is logisch dat hoe langer het duurt om uw baby te bevallen, hoe meer kansen er zijn voor een mogelijke infectie.
Interessant is dat een beoordeling uit 2017 van studies naar PROM geen groot verschil suggereerde in het risico op doodgeboorte tussen die vrouwen die werden opgewekt nadat hun water brak versus degenen die het afwachtend beleid volgden.
Onderzoekers concludeerden dat doodgeboorte (en andere zorgen) niet noodzakelijk redenen zijn om PROM te veroorzaken als er geen andere risicofactoren zijn.
Verwant: Inzicht in en herstel van doodgeboorte
Inductie versus wachten en bewaken
In werkelijkheid is PROM echt een soort dans. Uw zorgverlener moet de voordelen en risico's in evenwicht houden. De aanpak die u in dit scenario volgt, heeft dus veel te maken met uw arts, de procedures van uw ziekenhuis en uw individuele gezondheid.
Om deze reden wilt u misschien de gang van zaken met uw arts bespreken om te weten wat u kunt verwachten als uw water breekt voordat uw weeën beginnen.
Als het gaat om PROM na 37 weken, beveelt het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) bevalling aan voor vrouwen die van plan zijn vaginaal te bevallen. Ze leggen echter wel uit dat artsen het idee van 'beperkt' afwachtend management gedurende 12 tot 24 uur kunnen presenteren met continue monitoring.
De ACOG stelt ook dat vrouwen die GBS-positief zijn, antibiotica moeten krijgen wanneer ze in het ziekenhuis worden opgenomen. En terwijl GBS-positieve vrouwen het afwachtende management volgen, kiezen veel zorgverleners en vrouwen ervoor om de bevalling uit te breiden zonder te wachten.
Hoewel minder vaak voorkomend (en vaker aanwezig in literatuur buiten de Verenigde Staten), kan het zijn dat uw verzorger u tot 96 uur na het breken van uw water geeft om zelfstandig te gaan werken. Dit is natuurlijk als u geen tekenen van infectie vertoont en uw baby geen tekenen van angst vertoont.
Verwant: Hoe u zich kunt voorbereiden op arbeidsinductie
Tekenen van infectie om op te letten
Het risico op infectie kan voor moeder of baby zijn. Gelukkig weten artsen en verpleegkundigen waar ze op moeten letten en zullen ze je goed in de gaten houden en daarnaar handelen.
Als u ervoor kiest om thuis te werken (onder begeleiding van uw verzorger), wilt u misschien vertrouwd raken met tekenen van infectie, zodat u indien nodig snel medische hulp kunt krijgen. Chorioamnionitis is bijvoorbeeld een infectie van de baarmoeder. Het veroorzaakt niet in alle gevallen symptomen.
Mogelijke tekenen van infectie zijn onder meer:
- koorts
- snelle hartslag (bij de moeder of de baby)
- zweten
- tederheid rond de baarmoeder
- pijn die constant is (geen weeën overgaan)
- stinkende afscheiding
In het ziekenhuis kan uw arts uw temperatuur, hartslag en andere vitale functies controleren. Uw baby wordt gedurende deze periode ook gecontroleerd (met behulp van een externe of interne foetale monitor) om te zoeken naar tekenen van angst, zoals:
- snelle hartslag
- trage hartslag
- vertragingen
- verminderde bewegingen
Bel onmiddellijk uw arts als de vloeistof die u ziet groen, geel of gekleurd met bloed / bruin is. Dit kunnen tekenen zijn van infectie of dat uw baby een stoelgang heeft gehad (meconium), wat na de geboorte ademhalingsproblemen kan veroorzaken.
Verwant: Natuurlijke manieren om bevalling te veroorzaken
Als je water breekt voor de termijn
Het is mogelijk dat uw water breekt voordat u 37 weken in uw zwangerschap bereikt. Dit wordt premature premature ruptuur van membranen (PPROM) genoemd en het is verantwoordelijk voor tot een derde van alle premature geboorten.
De handelwijze hier is een andere evenwichtsoefening dan bij PROM, omdat artsen de voordelen en risico's van het vroegtijdig afleveren van een baby moeten afwegen tegen blootstelling aan infectie en andere complicaties.
Als uw water vóór week 37 breekt, wordt u waarschijnlijk opgenomen voor controle in het ziekenhuis. Je vruchtwater regenereert voortdurend, dus als je gehydrateerd bent en in bed blijft liggen, kan dat wat tijd kosten.
In enkele gevallen kan de breuk in de zak vanzelf weer dichtgaan. In andere gevallen moet u uw baby mogelijk eerder afleveren dan u had verwacht.
Het goede nieuws is dat je de baby misschien wat langer kunt koken terwijl je in het ziekenhuis wordt opgenomen en wordt gecontroleerd. Voordat uw baby wordt geboren, kunnen artsen u medicatie geven om infectie te voorkomen en steroïden om de longen van uw baby te helpen ontwikkelen.
Als alles stabiel is, kun je rond de 34 weken leveren. Als u complicaties heeft, kan uw arts ervoor kiezen om u vóór deze mijlpaal te bezorgen.
Verwant: Zwangerschapscomplicaties in het tweede trimester
De afhaalmaaltijd
Helaas kunt u echt niets doen om te voorkomen dat uw water voortijdig breekt. Sommige onderzoeken tonen echter een verband aan met roken, dus het is een goed idee om die gewoonte te schoppen.
Zorg ervoor dat je de afscheiding / vloeistof die je tijdens je zwangerschap hebt in de gaten houdt. Het kantoor van uw arts heeft waarschijnlijk eerder duizenden valse alarmen geactiveerd, dus maak u geen zorgen als u zich zorgen maakt of vragen heeft.
En als uw water is gebroken, werk dan samen met uw arts om te beslissen welk geboorteplan voor u geschikt is. In gevallen waar u een laag risico heeft, zolang u regelmatig wordt gecontroleerd, kunt u binnen redelijke tijd wachten totdat de bevalling zelfstandig begint. Anders zijn er andere opties om uw baby veilig en wel in uw armen te krijgen.
