Urine-eiwittest: Doel, Procedure En Bereiding

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is een urine-eiwit-test?

Een urine-eiwit-test meet de hoeveelheid eiwit in de urine. Gezonde mensen hebben niet veel proteïne in hun urine. Eiwit kan echter in de urine worden uitgescheiden als de nieren niet goed werken of als er een hoog gehalte aan bepaalde eiwitten in de bloedbaan aanwezig is.

Uw arts kan een urinetest voor eiwitten verzamelen als een willekeurig eenmalig monster of elke keer dat u plast gedurende een periode van 24 uur.

Waarom is de test besteld?

Uw arts kan deze test bestellen als ze een probleem met uw nieren vermoeden. Ze kunnen ook de test bestellen:

• om te zien of een nieraandoening op de behandeling reageert
• als u symptomen van een urineweginfectie (UTI) heeft
• als onderdeel van een routine-urineonderzoek

Een kleine hoeveelheid eiwit in de urine is normaal gesproken geen probleem. Grotere hoeveelheden eiwit in de urine kunnen echter worden veroorzaakt door:

• UTI
• nierinfectie
• diabetes
• uitdroging
• amyloïdose (een opeenhoping van eiwitten in de lichaamsweefsels)
• geneesmiddelen die de nieren beschadigen (zoals NSAID's, antimicrobiële middelen, diuretica en chemotherapie)
• hypertensie (hoge bloeddruk)
• pre-eclampsie (hoge bloeddruk bij zwangere vrouwen)
• vergiftiging door zware metalen
• polycystische nierziekte
• congestief hartfalen
• glomerulonefritis (een nierziekte die nierschade veroorzaakt)
• systemische lupus erythematosus (een auto-immuunziekte)
• Goodpasture-syndroom (een auto-immuunziekte)
• multipel myeloom (een vorm van kanker die het beenmerg aantast)
• blaastumor of kanker

Bepaalde mensen lopen meer risico op het ontwikkelen van nierproblemen. Uw arts kan regelmatige urine-eiwitonderzoeken bestellen om op nierproblemen te screenen als u een of meer risicofactoren heeft.

Risicofactoren zijn onder meer:

• een chronische aandoening hebben zoals diabetes of hypertensie
• een familiegeschiedenis van nierziekte hebben
• zijnde van Afro-Amerikaanse, Amerikaans-Indische of Spaanse afkomst
• Overgewicht hebben
• ouder zijn

Hoe bereid je je voor op de test?

Het is belangrijk dat uw arts alle medicijnen kent die u momenteel gebruikt, inclusief vrij verkrijgbare medicijnen en voorgeschreven medicijnen. Bepaalde medicijnen kunnen het eiwitgehalte in uw urine beïnvloeden, dus uw arts kan u vragen om te stoppen met het innemen van een medicijn of om uw dosis voor de test te wijzigen.

Medicijnen die de eiwitniveaus in de urine beïnvloeden, zijn onder meer:

• antibiotica, zoals aminoglycosiden, cefalosporines en penicillines
• antischimmelmedicijnen, zoals amfotericine-B en griseofulvin (Gris-PEG)
• lithium
• niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's)
• penicillamine (Cuprimine), een medicijn dat wordt gebruikt voor de behandeling van reumatoïde artritis
• salicylaten (medicijnen die worden gebruikt om artritis te behandelen)

Het is belangrijk dat je goed gehydrateerd bent voordat je je urinemonster geeft. Dit maakt het urinemonster gemakkelijker en voorkomt uitdroging, wat de testresultaten kan beïnvloeden.

Vermijd zware inspanning vóór uw test, omdat dit ook de hoeveelheid eiwit in uw urine kan beïnvloeden. U moet ook wachten om ten minste drie dagen na het nemen van een radioactieve test met contrastkleurstof een urine-eiwittest te doen. De contrastkleurstof die bij de test wordt gebruikt, wordt uitgescheiden in uw urine en kan de resultaten beïnvloeden.

Wat gebeurt er tijdens de test?

Willekeurige, eenmalige steekproef

Een willekeurig, eenmalig monster is een manier waarop proteïne in de urine wordt getest. Dit wordt ook wel een peilstoktest genoemd. U kunt uw monster afgeven in het kantoor van uw arts, een medisch laboratorium of thuis.

Je krijgt een steriele container met een dop en een handdoekje of wattenstaafje om je geslachtsdelen schoon te maken. Was om te beginnen uw handen goed en haal de dop van de opvangbak. Raak de binnenkant van de container of de dop niet met uw vingers aan, anders kunt u het monster besmetten.

Reinig rond uw urethra met een doekje of wattenstaafje. Begin vervolgens een paar seconden in het toilet te plassen. Stop de urinestroom, plaats de opvangbeker onder u en begin in het midden van de urine te verzamelen. Laat de container uw lichaam niet raken, anders kunt u het monster besmetten. Je zou ongeveer 2 ons urine moeten verzamelen. Lees meer over het verzamelen van een steriel monster voor dit type urinetest.

Als je klaar bent met het verzamelen van het midstream-monster, blijf dan plassen in het toilet. Plaats de dop terug op de container en volg de instructies om deze terug te sturen naar uw arts of medisch laboratorium. Als u het monster niet binnen een uur na het verzamelen kunt terugsturen, plaatst u het monster in de koelkast.

24-uurs collectie

Uw arts kan een 24-uurs afname bestellen als er eiwit in uw eenmalige urinemonster zat. Voor deze test krijg je een grote opvangbak en meerdere reinigingsdoekjes. Verzamel niet je eerste plas van de dag. Noteer echter de tijd van uw eerste urineren, want dan begint de 24-uurs verzamelperiode.

Verzamel de komende 24 uur al je urine in de opvangbeker. Zorg ervoor dat u uw urethra schoonmaakt voordat u gaat plassen en raak de verzamelbeker niet aan met uw geslachtsdelen. Bewaar het monster tussen de verzamelingen in uw koelkast. Wanneer de periode van 24 uur voorbij is, volgt u de instructies die u heeft gekregen om het monster terug te sturen.

Wat gebeurt er na de test?

Uw arts zal uw urinemonster beoordelen op eiwit. Ze willen misschien nog een urine-eiwit-test plannen als uit uw resultaten blijkt dat u een hoog eiwitgehalte in uw urine heeft. Ze willen misschien ook andere laboratoriumtests of fysieke onderzoeken bestellen.