Ulnaire Zenuwverlamming (disfunctie): Symptomen, Oorzaken En Behandeling

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is verlamming van de ellepijpzenuw?

Je ulnaire zenuw loopt helemaal van je schouder naar je pink. De nervus ulnaris beheert de spieren waarmee je fijne bewegingen met je vingers kunt maken. Het bestuurt ook enkele spieren van je onderarm waarmee je de dingen stevig vast kunt houden. In tegenstelling tot de meeste van uw andere zenuwen, wordt de nervus ulnaris tijdens zijn loop niet beschermd door spieren of botten. In sommige gebieden bevindt het zich nabij het oppervlak van je huid. Dit betekent dat verwondingen aan de nervus ulnaris niet ongebruikelijk zijn.

De nervus ulnaris veroorzaakt het schokachtige gevoel wanneer je het grappige bot in je elleboog raakt.

U kunt het gevoel verliezen en spierzwakte in uw hand hebben als u uw nervus ulnaris beschadigt. Dit staat bekend als ulnaire zenuwverlamming of ulnaire neuropathie. Deze aandoening kan van invloed zijn op uw vermogen om fijne bewegingen te maken en veel routinetaken uit te voeren. In ernstige gevallen kan verlamming van de nervus ulnaris spierverlies of atrofie veroorzaken, waardoor de hand op een klauw lijkt. Soms is een operatie nodig om dit te corrigeren.

Wat zijn de symptomen van verlamming van de nervus ulnaris?

Ulnaire zenuwverlamming is meestal een progressieve aandoening, wat betekent dat het na verloop van tijd erger wordt.

De symptomen die gepaard gaan met verlamming van de nervus ulnaris zijn:

• een verlies van gevoel in uw hand, vooral in uw ring en pink
• een verlies van coördinatie in uw vingers
• een tintelend of branderig gevoel in uw hand
• pijn
• handzwakte die bij lichamelijke activiteit erger kan worden
• verlies van gripkracht

Het gebrek aan kracht in je hand kan van invloed zijn op je dagelijkse activiteiten, zoals een glas pakken en een potlood vasthouden.

Na verloop van tijd kan het gebrek aan controle en gevoel ervoor zorgen dat de spieren in uw hand strakker worden, wat leidt tot een klauwachtige misvorming. Dit komt meestal alleen voor bij ernstige gevallen van verlamming van de nervus ulnaris.

Ulnaire zenuwverlamming kan het moeilijk maken om met uw handen te werken, dus het kan moeilijker zijn om taken uit te voeren die ooit gemakkelijk waren. Activiteiten die uw handen en onderarmen belasten, zoals golf of tennis, kunnen de pijn verergeren.

Wat veroorzaakt verlamming van de nervus ulnaris?

De oorzaak van verlamming van de nervus ulnaris is niet altijd bekend. Er kan echter schade aan de nervus ulnaris optreden als gevolg van:

• een ziekte die je zenuw beschadigt
• een blessure aan de zenuw
• overmatige druk op de zenuw
• zenuwdruk als gevolg van zwelling
• een elleboogfractuur of dislocatie

Het beschadigen van de nervus ulnaris is als het doorsnijden van een telefoonsnoer. De berichten van je hersenen kunnen niet goed worden overgebracht naar hun doelen in je hand en arm, en ze kunnen niet worden ontvangen van de hand.

Hoe wordt ulnaire zenuwverlamming gediagnosticeerd?

Uw arts zal u eerst onderzoeken en u vragen naar uw symptomen. Zorg ervoor dat u uw arts vertelt of uw symptomen zijn begonnen na een handletsel. Dit kan uw arts helpen om gemakkelijker de mogelijke oorzaken van uw aandoening vast te stellen. Ze willen weten hoe de blessure is opgetreden, hoe lang de symptomen aanwezig zijn en wat uw symptomen erger of beter maakt.

Tijdens het examen zal uw arts de conditie van uw hand beoordelen en beoordelen hoe goed u uw vingers kunt bewegen.

Naast een lichamelijk onderzoek, kunnen testen omvatten:

• bloedtesten
• beeldvormende tests, zoals een CT-scan of MRI
• zenuwgeleidingstesten
• röntgenstralen

Deze tests helpen zwelling te detecteren en de zenuwfunctie in de nervus ulnaris te meten. Ze kunnen ook helpen bij het lokaliseren van het zenuwgebied dat niet goed functioneert. Een zenuwgeleidingsonderzoek kan helpen de ernst van de disfunctie te bepalen.

Hoe wordt ulnaire zenuwverlamming behandeld?

Zenuwweefsels genezen gewoonlijk veel langzamer dan andere soorten weefsels. Sommige symptomen van verlamming van de nervus ulnaris kunnen echter verbeteren zonder behandeling.

Er zijn een aantal mogelijke behandelingen voor verlamming van de ellepijpzenuw, waaronder:

• vrij verkrijgbare pijnstillers
• medicijnen om zenuwkrampen te verminderen, zoals gabapentine (Neurontin), carbamazepine (Tegretol) of fenytoïne (Dilantin)
• corticosteroïden om ontstekingen te verminderen
• een spalk om de hand te ondersteunen en pijnlijke symptomen te verminderen
• fysiotherapie om de spierkracht en -functie te vergroten
• ergotherapie om verder letsel te minimaliseren

Uw arts kan ook een operatie aanbevelen als de zenuwbeschadiging groot, extreem pijnlijk is of niet verbetert. Chirurgie is ook vaak nodig als u het moeilijk vindt om uw dagelijkse leven te leiden vanwege de zenuwverlamming. Als de oorzaak van uw verlamming van de nervus ulnaris een samengedrukte zenuw bij de elleboog is, kan het nodig zijn om de zenuw van de achterkant van de elleboog naar de voorkant van de elleboog te verplaatsen.

Als uw arts vaststelt dat de zenuw zijn normale functie niet zal herstellen, kan hij een chirurgische procedure aanbevelen waarbij de pees wordt overgebracht. Tijdens een peesoverdrachtoperatie wordt een functionerende pees verplaatst van de oorspronkelijke botaanhechting naar een nieuwe. Dit kan helpen om de spierfunctie te herstellen, waardoor je weer routinematige activiteiten kunt uitvoeren.

De resultaten van een operatie zijn over het algemeen goed, maar zenuwen genezen langzaam. Een volledige restauratie van de pols- en handfunctie kan maanden duren. Zelfs na een operatie heeft u mogelijk nog steeds verlies van gevoel en beweging in uw handen.

Hoe wordt verlamming van de nervus ulnaris voorkomen?

Een medische behandeling ondergaan zodra u symptomen van verlamming van de nervus ulnaris opmerkt, is van vitaal belang voor het voorkomen van ernstigere complicaties, zoals een permanente misvorming van de handen. De meest voorkomende oorzaak is druk op de zenuw bij de elleboog. Als de aandoening progressief is, neemt het verplaatsen van de zenuw van de achterkant van de elleboog naar voren de druk weg van de zenuw en kan deze normaal functioneren.

Bel onmiddellijk uw arts als u tintelingen, gevoelloosheid of pijn in uw vierde en vijfde vingers ervaart. Misschien wilt u ook een ergotherapeut ontmoeten om te bepalen of uw dagelijkse werkgewoonten een overmatige druk op uw nervus ulnaris uitoefenen.

Om verder letsel te voorkomen, moet u mogelijk een gipsverband, spalk of beugel dragen ter ondersteuning.