Wat zijn hoofdluizen?
Hoofdluizen zijn kleine, vleugelloze, bloedzuigende insecten. Ze leven in het haar op je hoofd en voeden het bloed van je hoofdhuid. Een luis (een alleenstaande volwassene) is ongeveer zo groot als een sesamzaad. Een nit (luisei) is ongeveer zo groot als een kleine vlok roos.
Wat veroorzaakt hoofdluizen?
Hoofdluizen zijn besmettelijk. U kunt besmet raken met hoofdluizen wanneer de insecten op uw hoofd kruipen. Manieren waarop u hoofdluizen kunt krijgen, zijn onder meer:
- je hoofd aanraken op het hoofd van iemand met hoofdluis
- het delen van de persoonlijke items (bijv. kam) van iemand met hoofdluizen
- een stoffen item gebruiken naar een persoon met hoofdluizen
Hoewel overdracht van luizen via levenloze objecten mogelijk is, is het hoogst onwaarschijnlijk gebleken. Sommige van deze levenloze objecten kunnen borstels, kammen, haarspeldjes, hoofdbanden, koptelefoons en hoeden bevatten.
Het kan ook zijn dat luizen een tijdje op gestoffeerde meubels, beddengoed, handdoeken of kleding kunnen leven.
Nogmaals, er moet worden benadrukt dat de grootste zorg voor overdracht het rechtstreekse contact tussen mensen is dat voornamelijk bij kinderen voorkomt tijdens het spelen. Transmissie via objecten is volgens verschillende bronnen een zeldzame uitzondering.
Er zijn verschillende meningen over de overdracht van hoofdluizen via levenloze objecten, maar de wetenschap lijkt de overdracht op deze manier niet te ondersteunen.
Wie loopt er risico op hoofdluis?
Kleuters en basisschoolleerlingen lopen het grootste risico hoofdluis te krijgen. Ze spelen vaak nauw samen.
Er is ook een verhoogd risico op hoofdluis voor familieleden van schoolgaande kinderen. Mensen die in een kinderdagverblijf, kleuterschool of basisschool werken, delen dit risico.
Wat zijn de symptomen van hoofdluis?
Symptomen van hoofdluis zijn onder meer:
- extreme jeuk aan de hoofdhuid
- het gevoel alsof er iets op je hoofdhuid kruipt
- zweren en korstjes op uw hoofdhuid tegen krassen
Hoe worden hoofdluizen gediagnosticeerd?
U of uw zorgverlener kan hoofdluizen diagnosticeren door:
- het controleren van je haar, dicht bij de hoofdhuid, op luizen
- het controleren van je haar, dicht bij de hoofdhuid, op neten
- een luizenkam met fijne tanden door uw haar laten lopen, beginnend vanaf de hoofdhuid, om luizen en neten op te vangen
De neten zijn donker van kleur en de gearceerde luizen zijn licht van kleur.
Volwassen luizen bewegen snel. Je zult waarschijnlijk neten vinden als je enig bewijs van hoofdluis op je hoofdhuid vindt.
Je kunt gemakkelijk onderscheid maken tussen neten en roosvlokken of ander vuil in je haar. Het meeste vuil moet gemakkelijk worden verwijderd. Neten zullen lijken alsof ze aan je haar zijn vastgemaakt.
Hoofdluizen zijn besmettelijk. Als één persoon in uw huishouden ze heeft, kunnen anderen dat ook. Het is een goed idee om iedereen in het huishouden om de paar dagen te controleren op tekenen van luizen.
Hoe worden hoofdluizen behandeld?
Er zijn verschillende hoofdluisbehandelingen beschikbaar. De meeste behandelingen moeten tweemaal worden gebruikt. De tweede behandeling, na een week tot 9 dagen, zal alle nieuw uitgekomen neten doden.
Enkele van de belangrijkste behandelingen voor hoofdluis worden hieronder beschreven.
Medicijnen
Er zijn zowel vrij verkrijgbare (OTC) als voorgeschreven hoofdluisbehandelingen.
Twee soorten chemicaliën worden vaak gebruikt bij de behandeling van OTC-hoofdluis.
Pyrethrin is een bestrijdingsmiddel dat is afgeleid van chrysanthemumbloemen. Het is goedgekeurd voor gebruik bij mensen van 2 jaar en ouder. Gebruik geen pyrethrin als u allergisch bent voor chrysanten of ambrosia.
Permethrin (Nix) is een synthetisch pesticide dat lijkt op pyrethrin. Het is goedgekeurd voor gebruik bij mensen van 2 maanden en ouder.
Receptuurbehandelingen kunnen ook andere chemicaliën bevatten.
Benzylalcohollotion (Ulesfia) is een aromatische alcohol. Het wordt gebruikt om hoofdluizen te behandelen bij mensen van 6 maanden en ouder.
Malathion (Ovide) is een organofosfaat-pesticide. Het wordt gebruikt om luizen te behandelen bij mensen van 6 jaar of ouder. Het wordt niet aanbevolen voor vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven. Malathion is brandbaar. Blijf bij het gebruik van dit product uit de buurt van open vuur en warmtebronnen zoals haardrogers.
Lindaan is een organochloridepesticide. Het is verkrijgbaar in lotion- of shampoo-vormen. Lindane wordt meestal alleen als laatste redmiddel gebruikt. Het kan ernstige bijwerkingen veroorzaken, waaronder toevallen en overlijden. Lindane mag niet worden gebruikt door premature baby's of door mensen met een voorgeschiedenis van aanvallen.
Om het risico op bijwerkingen te verminderen:
- Gebruik niet meer dan één medicijn.
- Gebruik geen medicijnen vaker dan voorgeschreven.
Alternatieve behandeling
Als u het gebruik van pesticiden wilt vermijden, gebruik dan een luizenkam met fijne tanden of een vlooienkam (verkocht in dierenwinkels) om luizen te verwijderen. Breng olijfolie aan op je haar voordat je gaat kammen. Dit helpt de luizen en neten aan de kam te blijven plakken.
Begin met kammen op de hoofdhuid en werk door het uiteinde van het haar.
Je moet dit elke 2 tot 3 dagen doen totdat je geen tekenen van luizen of neten meer hebt.
Je huis behandelen
Het is niet nodig om overal in huis pesticiden te gebruiken. Luizen kunnen niet meer dan een paar dagen van je hoofd overleven. De volgende methoden kunnen worden gebruikt om luizen op verschillende items te doden:
- Was kleding en beddengoed in heet water - 130 ° F (54 ° C) of hoger - en droog op hoog vuur.
- Droog schone kleding en beddengoed.
- Week haarborstels, kammen, haarspeldjes en andere haaraccessoires gedurende 5 tot 10 minuten in heet water - 54 ° C (130 ° F).
- Vacuümvloeren en gestoffeerde meubels.
Vooruitzichten op lange termijn
Met de juiste behandeling kunt u hoofdluizen verwijderen. U kunt echter opnieuw besmet raken. Verlaag dat risico door uw huis goed schoon te maken en vooral persoonlijk contact met mensen met hoofdluizen te vermijden totdat ze zijn behandeld.
Het kan verstandig zijn om persoonlijke hygiëneproducten niet met anderen te delen om uw kans op het krijgen van hoofdluis te verkleinen, hoewel het huidige bewijs deze gedachte niet noodzakelijk ondersteunt.
