Voordat ik kinderen kreeg, kwamen spataderen nooit echt bij me op. Ik wist wat ze waren. Ik herinnerde me dat mijn moeder ergens tijdens mijn tienerjaren iets met een ader in haar been had gedaan. Maar mijn eigen benen waren glad, sterk en functioneel.
Snel vooruit naar mijn eerste zwangerschap, die soepel verliep. Twee jaar later, tegen het einde van mijn tweede zwangerschap, had ik een kleine kriskras van vaag blauw achter mijn linkerknie. Maar na levering vervaagde alles snel. Ik dacht er niet langer over na.
Daarom was de toestand van mijn linkerbeen tijdens mijn derde zwangerschap ronduit gruwelijk. Het begon ergens rond het einde van mijn tweede trimester. Ik voelde een doffe pijn achter mijn linkerknie. Ik zag ook een klein verhoogd kluitje spataderen aan de linker voorkant van dezelfde knie.
En toen werd het veel, veel erger.
Vanaf mijn kuit zag alles er goed uit. Maar mijn linkerdij was hobbelig en golfde. Het was doorkruist met verhoogde aderen langs de voorkant en een netwerk van levendige blauwe aderen over de achterkant. En het deed pijn op een diepe, vreselijke manier.
Ik was geschokt. Ik heb iedereen ondervraagd, van mijn arts, tot mijn moeder, tot Google voor oorzaken en oplossingen voor een antwoord op mijn paniekerige vraag - zullen ze weggaan nadat de baby is gekomen?
De oorzaken van spataderen
Online onderzoek vertelde me al snel dat ik niet de enige was. Het blijkt dat tot de helft van de zwangere vrouwen spataderen krijgt. En dat is logisch.
Volgens de American Pregnancy Association ervaar je het volgende tijdens de zwangerschap:
- een toename van het bloedvolume
- een afname van de snelheid waarmee bloed van benen naar het bekken beweegt
- stijgende hormonen
Voor vrouwen die vanwege familiegeschiedenis al risico lopen op spataderen, tellen deze factoren op tot gezwollen, paarsachtige klonten. Ze zijn niet alleen onooglijk, maar ook erg ongemakkelijk. In mijn geval waren ze ronduit pijnlijk.
Mijn dokter was pragmatisch. Ja, ze waren lastig. En ja, ze kunnen nog steeds een probleem zijn nadat mijn baby is geboren. We moeten afwachten. Toen ik mijn dokter vertelde dat ik tijdelijke verlichting vond door elke dag te sporten, gaf ze me het OK om door te gaan.
Behandelingen voor spataderen
Regelmatige lichaamsbeweging is een van de populaire behandelingen voor aan zwangerschap gerelateerde spataderen. Andere behandelingen omvatten het volgende.
- Verander regelmatig van positie. Sta op als je zit, ga zitten als je hebt gestaan.
- Sla de hoge hakken over. Flats zullen uw kuitspieren activeren en een betere doorbloeding bevorderen.
- Kruis je benen niet als je zit. Dit kan de bloedsomloop belemmeren.
- Maak tijd om achterover te leunen met uw benen omhoog om de bloedsomloop te verbeteren.
- Verminder het zout. Het kan zwelling veroorzaken.
- Drink veel water.
- Slaap aan uw linkerkant om de druk op de grote ader te verminderen die bloed van het onderste naar het bovenste deel van uw lichaam vervoert.
- Draag compressiekousen om de bloedstroom te stimuleren.
Ik volgde al deze tips behalve de compressiekousen. Ik ontdekte dat gewichtheffen en squats, lunges en deadlifts tijdelijke verlichting gaven. Ik deed ze dagelijks om de pijn weg te houden.
Spataderen en daaropvolgende zwangerschappen
Na mijn derde bevalling verbeterden mijn benen dramatisch. De hobbels en knobbels verdwenen. Ik merkte nog steeds een doffe pijn achter mijn linkerknie, maar het was draaglijk. Toch was ik heel duidelijk dat volgende zwangerschappen spataderen verergeren. Ik had het gevoel dat ik een grote kogel had ontweken en we besloten dat drie kinderen waarschijnlijk de limiet van mijn lichaam was. Mijn dokter was het daarmee eens. Mijn man had een vasectomie gepland, ik slikte de pil en terwijl we wachtten op de dag van zijn afspraak, slaagden we erin zwanger te worden. Opnieuw.
Tijdens mijn vierde zwangerschap waren mijn aderen vanaf het begin slecht. Deze keer waren beide benen aangedaan en de doffe pijn wisselde af tussen een kloppende pijn en een scherp prikkelend gevoel. Gewichtheffen en kickboksen hielpen, maar niet zoals vroeger.
Ik onderzocht en bestelde een paar teenloze, dij hoge compressiekousen. Ze zagen er zo vleiend uit als ze klinken. Maar ze waren ongelooflijk effectief. Tijdens mijn hele vierde zwangerschap heb ik ze 's ochtends als eerste aangebracht, nog voordat ik uit bed kwam. Ik droeg ze de hele dag en schakelde alleen over op compressie-joggingbroeken voor trainingen. Ik heb ze 's nachts in bed uitgetrokken. Maar als ik het deed voordat ik tanden poetste en mijn contacten eruit haalde, begonnen mijn benen te bonzen.
Het duurde niet lang voordat mijn opgroeiende baby het nog erger maakte. Mijn linkerdij was een ramp. Deze keer had ik een massa spinaders die bloeiden op mijn linker scheenbeen en rond mijn enkel naar beneden kruipen. De achterkant van mijn rechterdij en knie waren ook een puinhoop. En om het nog erger te maken, ik had ook een uitpuilende ader in mijn vulva. Dat was een genot.
Mijn opgroeiende baby perste die allerbelangrijkste aderen samen die bloed uit mijn onderlichaam pompten, dus de situatie werd steeds erger. Nadat mijn baby was geboren, merkte ik onmiddellijke verlichting op in mijn rechterbeen en vrouwelijke delen. Maar voor mij waren vier zwangerschappen gewoon te veel. Mijn lichaam kon niet helemaal terugveren.
De aderen rechts van mijn linkerbeen verdwenen en die in mijn linkerbeen vervaagden en werden kleiner. Maar vandaag heb ik nog steeds een merkbare ader op mijn linkerdij die naar de buitenkant van mijn knie loopt. Het heeft een kleine rimpel die erger wordt als ik een tijdje op de been ben.
De spataderen op mijn scheen zijn verbleekt, maar ik heb daar nog steeds wat lijkt op een vervaagde blauwe plek. Helaas kwam met de terugkeer van mijn cyclus die bekende kloppende en prikkelende pijn in mijn linkerdij en scheenbeen, plus een gevoel van vermoeidheid aan die hele kant.
Moet u een operatie ondergaan om spataderen te verwijderen?
Toen mijn baby 20 maanden oud was, besloot ik dat mijn lichaam zichzelf zoveel mogelijk had genezen. Ik had wat hulp van buiten nodig. Een bezoek aan een vaatchirurg bevestigde een spatader in mijn linkerbeen. Ik heb volgende week radiofrequente ablatie gepland.
Wat betekent dat? Na een plaatselijke verdoving wordt een katheter in de ader ingebracht en wordt radiofrequentie-energie gebruikt om de binnenwand te verwarmen. De hitte veroorzaakt voldoende schade aan de ader om deze af te sluiten, en het lichaam zal deze uiteindelijk absorberen. Het is een minimaal invasieve poliklinische procedure met een geweldige staat van dienst en een snelle hersteltijd. Met vier kinderen om voor te zorgen, dat is precies wat ik nodig heb.
De ablatie zorgt voor mijn spatader en mijn arts voorspelt dat ik ook verbetering zal zien in de massa van mijn spatader. Als er nog iets over is, heb ik een andere procedure om het op te lossen. Helaas, hoewel het pijn doet, vallen spataderen in de categorie cosmetische chirurgie. Ik betaal die procedure uit eigen zak. Maar op mijn 35ste ben ik nog niet klaar met het korte broekje van mijn leven. Ik ben bereid het geld uit te geven.
Mijn arts vertelde me dat ik na mijn procedure blauwe plekken zou verwachten en dat ik compressiekousen moet dragen. Maar na wat ik heb doorgemaakt met mijn derde en vierde zwangerschap, plus het pijnlijke, kloppende en prikkelende dat is tegenwoordig een normale ervaring voor mij, ben ik meer dan bereid om een paar weken blauwe plekken en ongemak te verdragen ga terug naar sterke, gezonde benen.
Deel op Pinterest
