In april 2016 publiceerde de New York Post een artikel met de titel 'Ik wil alle voordelen van zwangerschapsverlof - zonder kinderen'. Het introduceerde het concept van 'meterniteit'. De auteur suggereert dat vrouwen die geen kinderen hebben, 12 weken vakantie moeten kunnen nemen zoals hun collega-werkende moeders.
De meeste mensen begrepen dat het artikel bombastisch bedoeld was om haar boek te promoten. Hoewel ik begrijp dat dit de bedoeling was, wierp het in feite het licht op het feit dat zwangerschapsverlof in de Verenigde Staten buitengewoon verkeerd wordt begrepen.
Voordat ik zelf kinderen kreeg, werkte ik bij een Fortune 100-bedrijf en ik dacht dat zwangerschapsverlof een leuke vakantie was voor nieuwe moeders. Sterker nog, ik ben er zeker van dat ik soms jaloers was en zelfs een beetje van streek dat ik extra werk moest ophalen.
Toen ik begin twintig was, hield ik me nooit bezig met de feiten rond zwangerschapsverlof. Ik had geen idee hoe moeilijk het was om een kind te krijgen en vervolgens 12 weken later zonder vakantie te worden gedwongen om weer aan het werk te gaan, een baby die de hele nacht niet sliep, een leeggelopen bankrekening en gevoelens van een dreigend postpartum emotioneel instorten.
Erger nog, ik had geen idee dat mijn werksituatie niet de norm was en ik had enorm veel geluk omdat ik 12 weken en gedeeltelijk loon ontving. De eenvoudigste manier om het stereotype zwangerschapsverlof van 12 weken vakantie te bestrijden, is door de feiten te begrijpen. Dus laten we dat doen.
Feiten over zwangerschapsverlof in de Verenigde Staten
40 procent van de vrouwen komt niet in aanmerking voor de Family Medical Leave Act (FMLA), die op federaal niveau 12 weken onbetaald beschermd werkverlof toestaat.
Slechts 12 procent van de vrouwen in de privésector heeft toegang tot elk soort betaald zwangerschapsverlof.
Er is geen federaal betaald zwangerschapsverlof - het wordt aan de staten overgelaten om erachter te komen.
De enige staten met een actief beleid zijn Californië, Rhode Island en New Jersey.
25 procent van de vrouwen moet binnen 2 weken na de bevalling weer aan het werk om hun gezin te onderhouden.
De Verenigde Staten zijn het enige land met een hoog inkomen dat op federaal niveau geen betaald zwangerschapsverlof aanbiedt. Betaald verlof is gegarandeerd in 178 landen, waaronder de Verenigde Staten niet.
Ik denk dat iedereen het erover eens kan zijn dat deze feiten behoorlijk somber en teleurstellend zijn. Als land hebben we ons niet aangepast aan de veranderende economie. Vrouwen vormen een aanzienlijk deel van het BBP van de Verenigde Staten. Als vrouwen niet werkten, zouden we onze economische status niet kunnen behouden. Als vrouwen blijven afzien van het krijgen van baby's of door het krijgen van minder kinderen vanwege economische stress, hebben we allemaal problemen.
We moeten het gesprek veranderen van zwangerschapsverlof als een voorrecht en beginnen met het bespreken van de echte implicaties van het niet beschouwen als een mensenrecht.
Gevolgen van een slecht zwangerschapsverlofbeleid
Misschien nog verontrustender dan de feiten zijn de implicaties die het ontbreken van een federaal zwangerschapsverlofbeleid heeft voor vrouwen en kinderen.
De Verenigde Staten hebben het hoogste kindersterftecijfer van de 28 rijke landen ter wereld en komen uit op 6,1 voor elke 1000 geboorten.
Het geboortecijfer in de Verenigde Staten ligt op 1,83 per vrouw, een record dieptepunt. Als we onze bevolking niet op peil houden, heeft dat gevolgen voor ons BBP en onze economische positie.
1 op de 10 vrouwen lijdt aan postpartumdepressie in de Verenigde Staten.
We moeten het beter doen. Keer op keer worden we gedwongen het feit onder ogen te zien dat slecht zwangerschapsverlofbeleid slecht openbaar beleid is. Nu de meerderheid van de gezinnen in de Verenigde Staten afhankelijk is van vrouwen om een inkomen te verdienen, kunnen we de voor de hand liggende en dodelijke problemen niet negeren die alle moeders teisteren, ongeacht hun economische positie.
Zwangerschapsverlof is geen vakantie
Zwangerschapsverlof is een noodzaak.
Terugkomend op het artikel over meterniteit, zegt de auteur dat de tijd dat moeders tijdens zwangerschapsverlof niet achter hun bureau zitten, moeders de mogelijkheid geeft om 'zichzelf te vinden'. Ze zegt dat haar keuze om laat te werken is omdat ze de speling ophaalt voor haar moeders collega's. Misschien wel de gevaarlijkste veronderstelling is dat elke vrouw toegang heeft tot 12 weken betaald zwangerschapsverlof. Dit is gewoon niet het geval.
Ervan uitgaan dat alle vrouwen dezelfde rechten op zwangerschapsverlof krijgen, is gevaarlijk. Zelfs ik was van mening dat alle vrouwen recht hadden op 12 weken beschermd arbeidsverlof. Waarom zou een jonge vrouw anders denken als het nog niet iets was dat haar persoonlijk moest beïnvloeden? Vrouwen moeten niet langer beschaamd worden omdat ze een carrière hebben en kinderen krijgen. Onze economie kan niet overleven tenzij vrouwen werken en kinderen blijven baren voor de volgende generatie. Het geboortecijfer is al achtergebleven bij wat nodig is om het land in stand te houden zoals het nu is. Laten we stoppen met praten over zwangerschapsverlof als vakantie en beginnen de vrouwen te respecteren die de kinderen van de toekomst dragen. Veel andere landen zijn hierin geslaagd. Waarom kunnen we dat niet?
