Overzicht
Net zoals een takje gemakkelijker te breken is dan een tak, zo gaat het met dunne botten versus dik.
Als je met osteoporose leeft, heb je geleerd dat je botten dunner zijn dan ideaal voor je leeftijd. Hierdoor loopt u een groter risico op botbreuken of breuken. Maar weten dat je het risico loopt om een bot te breken en er eigenlijk een te breken, zijn heel verschillende dingen.
Het nemen van stappen om uw botten te versterken nadat u een osteoporose-diagnose heeft gekregen, kan het risico op toekomstige fracturen helpen verminderen.
Feiten en statistieken over osteoporose en fractuurrisico
De incidentie van bepaalde fracturen neemt dramatisch toe naarmate een persoon ouder wordt. Deze omvatten fracturen aan de heup, wervels en onderarm en zijn meestal te wijten aan osteoporose. Overweeg deze feiten met betrekking tot osteoporose en fractuurrisico:
- Wereldwijd kunnen naar schatting 8,9 miljoen fracturen worden toegeschreven aan osteoporose. Dit betekent dat een osteoporose-gerelateerde fractuur ongeveer elke drie seconden optreedt.
- Naar schatting een op de drie vrouwen wereldwijd die ouder zijn dan 50 jaar zal een fractuur ervaren die verband houdt met osteoporose. Dit aantal neemt af voor mannen, waarbij naar schatting één op de vijf in dezelfde leeftijdsgroep een osteoporose-gerelateerde fractuur ervaart.
- Een verlies van 10 procent aan botmassa in de wervels van een persoon verdubbelt het risico op een wervelfractuur. Het verliezen van 10 procent botmassa in de heup verhoogt het risico op fracturen van een persoon met 2,5 keer.
Deze statistieken ondersteunen de wetenschap dat osteoporose het risico op heupfracturen vergroot. Vrouwen ouder dan 65 jaar zijn bijzonder kwetsbaar: ze zijn door de menopauze gegaan, dus hun botten zijn meestal dunner dan die van mannen.
Het hebben van osteoporose betekent echter niet dat het breken van een bot onvermijdelijk is.
Factoren die het risico op botbreuken verhogen
Osteoporose is slechts een deel van de puzzel dat een persoon met osteoporose helpt zijn fractuurrisico te begrijpen. Naast een lage botdichtheid zijn voorbeelden van risicofactoren voor fracturen:
- hoge alcoholinname, zoals meer dan vier drankjes per dag; dit verdubbelt het risico op heupfracturen, volgens de International Osteoporosis Foundation
- langdurig gebruik van protonpompremmende geneesmiddelen, zoals omeprazol (Prilosec, Prilosec OTC), aspirine en omeprazol (Yosprala) en lansoprazol (Prevacid, Prevacid IV, Prevacid 24 uur)
- laag lichaamsgewicht
- lichamelijke inactiviteit of een zittende levensstijl
- langdurig gebruik van corticosteroïden om ontstekingen te verminderen, zoals methylprednisolon
- roken
- gebruik van bepaalde medicijnen, zoals angstverlichtende medicijnen, kalmerende middelen en antidepressiva
Als u een diagnose van osteoporose heeft gekregen, overleg dan met uw arts over de stappen die u kunt nemen om het risico op botbreuken te verminderen. Dit kunnen medicijnen zijn voor de behandeling van de aandoening en veranderingen in levensstijl.
De meest voorkomende fracturen voor mensen met osteoporose
Drie soorten fracturen worden vaak ervaren door mensen met osteoporose: wervel, onderarm en pols en heupfracturen.
Wervelbreuken
Een veel voorkomend fractuurtype voor vrouwen met osteoporose is er een die ze misschien niet kennen - een wervelfractuur. Volgens de American Academy of Orthopaedic Surgeons ervaren naar schatting 700.000 Amerikanen jaarlijks wervelfracturen.
Wervelfracturen komen twee keer zo vaak voor als gebroken heupen en polsen. Ze komen voor wanneer u een van de botten in uw wervelkolom breekt, ook wel een wervel genoemd. Symptomen geassocieerd met een wervelfractuur zijn onder meer:
- moeite met bewegen
- hoogte verlies
- pijn
- gebogen houding
Sommige mensen ervaren helemaal geen pijn als er een wervelfractuur optreedt. Anderen kunnen echter beginnen af te vallen of een kromming in hun wervelkolom ervaren die bekend staat als kyfose.
Meestal veroorzaken vallen wervelfracturen. Maar ze kunnen ook voorkomen bij alledaagse taken, zoals reiken, draaien of zelfs niezen. Bepaalde acties die voldoende kracht op de wervelkolom overbrengen, zoals het rijden over spoorbanen, kunnen ook wervelfracturen veroorzaken.
Onderarm- en polsbreuken
Vaak zijn het resultaat van een val, pols- en onderarmfracturen een ander veel voorkomend fractuurtype voor vrouwen met osteoporose. Naar schatting 80 procent van alle onderarmfracturen komen voor bij vrouwen.
Gebroken heup
Leeftijd verhoogt het risico op heupfracturen. Van alle mensen die voor heupfracturen in het ziekenhuis zijn opgenomen, is 80 procent 65 jaar of ouder. Ongeveer 72 procent van de heupfracturen bij mensen van 65 jaar of ouder was vrouw.
Osteoporose betekent al verzwakte botten. Wanneer de impact van een val het heupgewricht van een persoon met osteoporose beïnvloedt, kan een fractuur optreden.
Heupfracturen vereisen zowel een operatie als een postoperatieve revalidatie om de mobiliteit te genezen en te herstellen.
Waarom postmenopauzale vrouwen een groter risico lopen op botbreuken
Hormonen in het menselijk lichaam kunnen de botopbouw en kracht sterk beïnvloeden. Drie van de belangrijkste hormonen die verband houden met botgroei en -onderhoud zijn oestrogeen, bijschildklierhormoon en testosteron. Testosteron heeft echter niet zoveel invloed op de botten als de andere twee hormonen.
Er wordt gedacht dat oestrogeen osteoblasten stimuleert, dit zijn botgroeiende cellen. Oestrogeen lijkt ook osteoclasten te remmen, dit zijn cellen die bot afbreken.
Na de menopauze stoppen de eierstokken van een vrouw met het maken van oestrogeen. Hoewel het menselijk lichaam op andere plaatsen oestrogeen aanmaakt, zoals vetweefsel, zijn de eierstokken doorgaans de primaire bron van oestrogeen voor vrouwen.
De dramatische oestrogeendalingen die optreden nadat een vrouw door de menopauze is gegaan, kunnen tot aanzienlijk botverlies leiden.
Tips om de risico's op botbreuken te verminderen
Sommige risicofactoren voor botbreuken zijn onvermijdelijk - zoals ouder dan 65 jaar, vrouw zijn of een familiegeschiedenis van osteoporose hebben. Er zijn echter veranderingen in levensstijl die u kunt aanbrengen om uw risico op botbreuken te verminderen, zoals stoppen met roken.
Hier zijn een paar andere tips om het risico op botbreuken te verminderen als u osteoporose heeft:
Valpreventie
Omdat vallen een bijdragende factor is aan osteoporose-gerelateerde fracturen, moet iedereen met osteoporose de volgende stappen ondernemen om vallen te voorkomen:
- Zorg voor voldoende verlichting in alle kamers. Plaats nachtverlichting in gangen en kamers.
- Houd een zaklamp bij je bed om een pad te verlichten.
- Houd elektrische snoeren uit de buurt van gangbare paden door uw huis.
- Verwijder rommel uit woonruimtes, zoals boeken, tijdschriften of kleine meubelen waar gemakkelijk over kan worden gestruikeld.
- Installeer "handgrepen" op de badkamermuren bij uw badkuip en toilet.
- Loop niet in sokken, kousen of pantoffels. Draag in plaats daarvan schoenen met rubberen zolen om vallen te voorkomen.
- Plaats tapijtlopers of plastic rails op gladde vloeren.
- Loop op gras in plaats van trottoirs die glad zijn van regen, sneeuw of gevallen bladeren.
- Verwijder kleedjes in uw huis die kunnen wegglijden.
Dieetveranderingen
Calcium en vitamine D zijn twee belangrijke componenten van sterke botten. Lage inname van beide kan schadelijk zijn voor de botgezondheid. Volgens de National Institutes of Health draagt onvoldoende calciuminname bij aan botbreuken.
Vrouwen van 51 jaar en ouder moeten elke dag minstens 1.200 milligram calcium consumeren. Calciumbevattend voedsel omvat magere zuivelproducten, zoals melk, yoghurt en kaas. Er bestaan veel andere niet-zuivel calciumbronnen. Voorbeelden hiervan zijn:
- broccoli
- paksoi
- boerenkool
- tofu
- met calcium verrijkte voedingsmiddelen, zoals sinaasappelsap, ontbijtgranen en brood
Vitamine D is belangrijk om de calciumopname te verbeteren, maar er zijn maar weinig natuurlijke bronnen van de vitamine. Deze omvatten:
- eidooiers
- lever
- zeevis
Veel voedingsmiddelen zijn echter verrijkt met vitamine D, waaronder sinaasappelsap, ontbijtgranen en volkoren brood.
Het verminderen van alcoholgebruik kan het risico op vallen verminderen, evenals de impact van alcohol op botverlies.
Oefening
Fysieke activiteit kan sterke botten versterken en de balans verbeteren, waardoor het risico op vallen wordt verkleind. Degenen met osteoporose moeten niet onthouden van training uit angst voor vallen.
Weerstandsoefeningen, zoals het gebruik van oefenbanden of kleine handgewichten, kunnen helpen om kracht op te bouwen. Flexibiliteitsoefeningen, zoals yoga, tai chi of zacht strekken, kunnen het bewegingsbereik en de balans verbeteren.
Praat altijd met uw arts voordat u aan een trainingsprogramma begint. Als u osteoporose heeft, moet u activiteiten vermijden waarbij u vanaf uw middel moet draaien of voorover buigen. Dergelijke bewegingen kunnen uw rug te zwaar belasten en het risico op vallen vergroten. Voorbeelden zijn volledige sit-ups en teenaanrakingen.
Afhalen
Osteoporose kan het risico op botbreuken verhogen. Maar er zijn veel stappen die mensen met osteoporose kunnen nemen om het risico op fracturen te verminderen en gezond te leven. Naast levensstijlmaatregelen om vallen te voorkomen en botten te versterken, zijn er medicijnen beschikbaar om osteoporose te behandelen.
