Hoe Mens Te Zijn: Praten Met Mensen Met Verslaving

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Ons perspectief verschuiven van onszelf naar hen

Als het gaat om verslaving, komt het gebruik van mensentaal niet altijd bij iedereen op. In feite was het tot voor kort niet de mijne overgestoken. Enkele jaren geleden hebben veel goede vrienden last gehad van verslavings- en middelengebruiksstoornissen. Anderen in onze uitgebreide vriendengroep overdoseerden en stierven.

Voordat ik bij Healthline ging werken, werkte ik als assistent voor persoonlijke verzorging voor een vrouw met een handicap tijdens de universiteit. Ze heeft me zoveel geleerd en heeft me uit mijn onwetendheid gehaald - me geleerd hoeveel woorden, hoe ogenschijnlijk klein ook, iemand kunnen beïnvloeden.

Maar op de een of andere manier, zelfs toen mijn vrienden verslaafd waren, kwam empathie niet zo gemakkelijk. Terugkijkend was ik veeleisend, egocentrisch en soms gemeen. Zo zag een typisch gesprek eruit:

'Ben je aan het schieten? Hoeveel doe jij? Waarom bel je niet terug? Ik wil je helpen!"

'Ik kan niet geloven dat ze weer gebruiken. Dat is het. Ik ben klaar."

'Waarom moeten ze zo'n junkie zijn?'

Destijds had ik het moeilijk om mijn emoties van de situatie te scheiden. Ik was bang en haalde uit. Gelukkig is er sindsdien veel veranderd. Mijn vrienden stopten met het misbruik van stoffen en kregen de ondersteuning die ze nodig hadden. Geen woorden kunnen uitdrukken hoe trots ik op ze ben.

Maar ik had tot nu toe niet echt nagedacht over mijn taal - en die van anderen - rond verslaving. (En misschien helpt het ook om uit je vroege jaren twintig te komen. Ouderdom brengt wijsheid, toch?) Ik kromp ineen bij mijn acties, en realiseer me dat ik mijn ongemak voor het willen hebben aangezien, omdat ik wilde helpen.

Veel mensen bedenken ook goedbedoelde gesprekken verkeerd. Als we bijvoorbeeld zeggen: 'Waarom doe je dit?' we bedoelen echt: "Waarom doe je me dit aan?"

Deze beschuldigende toon stigmatiseert hun gebruik - demoniseert het vanwege stereotypen, kleineert de feitelijke hersenveranderingen die het voor hen moeilijk maken om te stoppen. De overweldigende druk die we vervolgens op hen uitoefenen om beter voor ons te worden, verzwakt het herstelproces.

Misschien heb je een geliefde die een stof- of alcoholgebruiksstoornis had of momenteel heeft. Geloof me, ik weet hoe moeilijk het is: de slapeloze nachten, de verwarring, de angst. Het is OK om die dingen te voelen, maar het is niet OK om ernaar te handelen zonder een stap terug te doen en na te denken over je woorden. Deze taalverschuivingen lijken in het begin misschien ongemakkelijk, maar hun effect is enorm.

Niet alles is een verslaving en niet alle 'verslavende' gedragingen zijn hetzelfde

Het is belangrijk om deze twee termen niet te verwarren, zodat we mensen met verslavingen volledig kunnen begrijpen en duidelijk kunnen praten.

Termijn	Definitie	Symptomen
Afhankelijkheid	Het lichaam raakt gewend aan een medicijn en ervaart gewoonlijk ontwenning wanneer het medicijn wordt gestopt.	Ontwenningsverschijnselen kunnen emotioneel, fysiek of beide zijn, zoals prikkelbaarheid en misselijkheid. Voor mensen die zich terugtrekken uit zwaar alcoholgebruik, kunnen ontwenningsverschijnselen ook levensbedreigend zijn.
Verslaving	Het dwangmatig gebruik van een medicijn ondanks negatieve gevolgen. Veel verslaafden zijn ook afhankelijk van de drug.	Negatieve gevolgen kunnen zijn het verliezen van relaties en banen, gearresteerd worden en schadelijke acties ondernemen om de drug te krijgen.

Veel mensen zijn mogelijk afhankelijk van een medicijn en beseffen het niet. En het zijn niet alleen straatdrugs die afhankelijkheid en verslaving kunnen veroorzaken. Mensen die pijnstillers voorgeschreven krijgen, kunnen afhankelijk worden van de medicijnen, zelfs als ze ze precies gebruiken zoals verteld door hun arts. En het is heel goed mogelijk dat dit uiteindelijk tot verslaving leidt.

Laten we eerst vaststellen dat verslaving een medisch probleem is

Verslaving is een medisch probleem, zegt Dr. S. Alex Stalcup, medisch directeur van het New Leaf Treatment Center in Lafayette, Californië.

'Al onze patiënten krijgen op hun eerste dag een overdosiskit. Mensen dachten eerst dat het griezelig was, maar we geven Epi-pennen aan mensen met allergieën en apparaten voor mensen die hypoglycemisch zijn. Dit medische apparaat is voor een medische ziekte ', zegt hij. 'Het is ook een andere manier om expliciet te stellen dat dit een ziekte is.'

Sinds New Leaf begon met het leveren van overdoseringskits, zijn ook sterfgevallen voorkomen, zegt Dr. Stalcup. Hij legt uit dat mensen die deze kits dragen, eigenlijk alleen met grote risicofactoren te maken hebben totdat ze beter worden.

Wat je iemand met een verslaving noemt, kan oneerlijke vooroordelen veroorzaken

Bepaalde labels worden belast met negatieve connotaties. Ze reduceren de persoon tot een omhulsel van hun vroegere zelf. Junkie, tweaker, drugsverslaafde, crackhead - het gebruik van deze woorden wist de mens met een geschiedenis en hoop, en laat een karikatuur achter van de drug en alle vooroordelen die daarmee gepaard gaan.

Deze woorden doen niets om mensen te helpen die hulp nodig hebben om weg te komen van de verslaving. In veel gevallen voorkomt het alleen dat ze het krijgen. Waarom zouden ze hun situatie bekend willen maken, terwijl de samenleving hen zo hard beoordeelt? De wetenschap ondersteunt deze vooroordelen in een onderzoek uit 2010 waarin een denkbeeldige patiënt een 'drugsgebruiker' of 'iemand met een drugsverslaving' wordt genoemd voor medische professionals.

Onderzoekers ontdekten dat zelfs medische professionals de persoon eerder de schuld zouden geven van hun toestand. Ze adviseerden zelfs "strafmaatregelen" wanneer ze werden bestempeld als een "misbruiker". Maar de denkbeeldige patiënt met een 'middelengebruiksstoornis'? Ze kregen niet zo'n hard oordeel en zouden zich waarschijnlijk minder “gestraft” voelen voor hun daden.

Gebruik nooit etiketten

• junkies of verslaafden
• tweakers en crackheads
• dronkaards of alcoholisten
• "misbruikers"

'Een persoon is een persoon is een persoon:' Labels zijn niet jouw oproep om te maken

Maar hoe zit het als mensen zichzelf een junkie noemen? Of als alcoholist, zoals wanneer je jezelf voorstelt in AA-bijeenkomsten?

Net zoals bij het praten met mensen met een handicap of gezondheidsproblemen, is het niet onze taak om iets te doen.

'Ik ben duizend keer een junkie genoemd. Ik kan mezelf een junkie noemen, maar niemand anders mag dat. Ik mag ', zegt Tori, een schrijver en voormalig heroïnegebruiker.

"Mensen gooien het rond … het laat je klinken," vervolgt Tori. 'Het gaat om je eigenwaarde', zegt ze. 'Er zijn woorden die mensen pijn doen - dik, lelijk, junk.'

Amy, een operations manager en voormalig heroïnegebruiker, moest de lastige culturele verschillen tussen haar eerste generatie zelf en haar ouders in evenwicht brengen. Het was en is nog steeds moeilijk voor haar ouders om het te begrijpen.

'In het Chinees zijn er geen woorden voor' drugs '. Het is gewoon het woord vergif. Het betekent dus letterlijk dat je jezelf vergiftigt. Als je die harde taal hebt, lijkt iets erger te zijn ', zegt ze.

'Connotaties zijn belangrijk', vervolgt Amy. 'Je zorgt ervoor dat ze zich op een bepaalde manier voelen.'

'Taal definieert een onderwerp', zegt Dr. Stalcup. 'Er zit een enorm stigma aan vast. Het is niet zoals wanneer je aan andere aandoeningen denkt, zoals kanker of diabetes ', zegt hij. 'Sluit je ogen en noem jezelf een drugsverslaafde. Je krijgt een stortvloed aan negatieve visuele beelden die je niet kunt negeren, 'zegt hij.

"Ik heb hier een sterk gevoel bij … Een persoon is een persoon is een persoon", zegt Dr. Stalcup.

Zeg dit niet: 'Ze is een junkie.'

Zeg dit in plaats daarvan: 'Ze heeft een verslavingsstoornis.'

Hoe racisme en verslaving in taal spelen

Arthur *, een voormalige heroïnegebruiker, deelde ook zijn mening over de taal rond verslaving. 'Ik heb meer respect voor drugsverslaafden', zegt hij en legt uit dat het een moeilijke weg is om te reizen en te begrijpen of je het zelf niet hebt meegemaakt.

Hij zinspeelt ook op racisme in verslavingstaal - dat mensen van kleur worden beschilderd als verslaafd aan "vuile" straatdrugs, tegenover blanke mensen die afhankelijk zijn van "schone" voorgeschreven medicijnen. 'Mensen zeggen:' Ik ben niet verslaafd, ik ben afhankelijk omdat een arts het heeft voorgeschreven ',' voegt Arthur eraan toe.

Misschien is het geen toeval dat er nu een toenemend bewustzijn en empathie is, omdat steeds meer blanke bevolkingsgroepen afhankelijkheid en verslavingen ontwikkelen.

Empathie moet aan iedereen worden gegeven - ongeacht ras, seksualiteit, inkomen of geloofsbelijdenis.

We moeten er ook naar streven om de termen "schoon" en "vuil" helemaal te verwijderen. Deze termen bevatten kleinerende moralistische ideeën dat mensen met verslavingen ooit niet goed genoeg waren - maar nu ze herstellen en 'rein' zijn, zijn ze 'acceptabel'. Mensen met verslavingen zijn niet 'vies' als ze nog steeds gebruiken of als een drugstest positief terugkomt voor gebruik. Mensen zouden zichzelf niet als 'rein' moeten omschrijven om als mens te worden beschouwd.

Zeg dit niet: "Ben je rein?"

Zeg dit in plaats daarvan: 'Hoe gaat het met je?'

Net als bij het gebruik van de term 'junkie', kunnen sommige mensen met gebruiksstoornissen de term 'schoon' gebruiken om hun nuchterheid en herstel te beschrijven. Nogmaals, het is niet aan ons om ze en hun ervaring te labelen.

Verandering komt niet van de ene op de andere dag - we zijn allemaal bezig met werken

"De realiteit is en blijft dat mensen dit onder het tapijt willen vegen", zegt Joe, een tuinarchitect en voormalig heroïnegebruiker. 'Het is niet zo dat het van de ene op de andere dag, over een week of over een maand gaat veranderen', zegt hij.

Maar Joe legt ook uit hoe snel mensen kunnen veranderen, zoals zijn familie deed toen hij met de behandeling begon.

Het lijkt misschien dat nadat iemand zijn stoornis in het gebruik van middelen heeft overwonnen, het in de toekomst goed komt. Ze zijn tenslotte nu gezond. Wat wil iemand nog meer voor een geliefde? Maar het werk stopt niet voor de voormalige gebruiker.

Zoals ze in sommige kringen zeggen, duurt herstel een leven lang. Geliefden moeten beseffen dat dit voor veel mensen het geval is. Geliefden moeten weten dat ze zelf moeten blijven werken om ook een meer empathisch begrip te behouden.

"De nasleep van een drugsverslaafde is soms het moeilijkste", legt Tori uit. "Om eerlijk te zijn, mijn ouders begrijpen het nog steeds niet … [Hun taal] was gewoon echt technische, medische taal, of dat ik een 'ziekte' had, maar voor mij was het vermoeiend", zegt ze.

Dr. Stalcup is het ermee eens dat de taal die families gebruiken absoluut cruciaal is. Hoewel het geweldig is om interesse te tonen in het herstel van je geliefde, benadrukt hij dat hoe je het doet er toe doet. Vragen naar hun voortgang is niet hetzelfde als wanneer uw geliefde bijvoorbeeld diabetes heeft.

Bij verslaving is het belangrijk om de persoon en zijn privacy te respecteren. Een van de manieren waarop Dr. Stalcup contact opneemt met zijn patiënten, is door hen te vragen: 'Hoe gaat het met uw verveling? Hoe is je interesse? ' Hij legt uit dat verveling een grote factor is bij herstel. Als u incheckt met specifieke vragen die zijn afgestemd op de interesses van uw vriend, zult u dit begrijpen, terwijl de persoon zich meer op zijn gemak en verzorgd voelt.

Zeg dit niet: "Heb je de laatste tijd nog trek in iets?"

Zeg dit in plaats daarvan: 'Wat heb je gedaan, iets nieuws? Wil je dit weekend gaan wandelen? '

Door taal kan mededogen gedijen

Toen ik bij Healthline begon te werken, begon een andere vriendin aan haar herstelreis. Ze is nog steeds in behandeling en ik kan niet wachten om haar in het nieuwe jaar te zien. Nadat ik met haar had gepraat en een groepsbijeenkomst in haar behandelcentrum had bijgewoond, weet ik nu dat ik al jaren op een totaal verkeerde manier met verslavingen omga.

Nu weet ik wat ik en andere mensen beter kunnen doen voor hun dierbaren.

Handhaaf respect, medeleven en geduld. Van de mensen met wie ik sprak over hun verslavingen, was de grootste afhaalmogelijkheid de kracht van deze gevoeligheid. Ik zou zeggen dat deze meelevende taal net zo belangrijk is als de medische behandeling zelf.

'Behandel ze zoals je zelf behandeld wilt worden. Het veranderen van de taal opent deuren naar verschillende manieren van gedrag ', zegt Dr. Stalcup. 'Als we de taal kunnen veranderen, is dat een van de fundamentele dingen die tot acceptatie leiden.'

Het maakt niet uit met wie je praat - of het nu gaat om mensen met gezondheidsproblemen, mensen met een handicap, transgenders of niet-binaire mensen - mensen met verslavingen verdienen hetzelfde fatsoen en respect.

Door taal kan dit mededogen gedijen. Laten we werken aan het doorbreken van deze onderdrukkende ketens en kijken wat een compassievolle wereld voor ons allemaal in petto heeft. Door dit te doen, kunnen we niet alleen het hoofd bieden, maar kunnen onze dierbaren ook daadwerkelijk de hulp krijgen die ze nodig hebben.

Het gedrag van een persoon met een stoornis in het gebruik van werkzame stoffen kan ervoor zorgen dat u niet medelevend wilt zijn. Maar zonder medeleven en empathie zal alles wat we overhouden een wereld van pijn zijn.

* Naam is gewijzigd op verzoek van de geïnterviewde om de anonimiteit te behouden.

Een heel speciale dank aan mijn vrienden voor het geven van begeleiding en hun tijd om enkele moeilijke vragen te beantwoorden. Ik houd van jullie allemaal. En heel erg bedankt aan Dr. Stalcup voor zijn ernst en toewijding. - Sara Giusti, redacteur bij Healthline.

Welkom bij 'How to Be Human', een serie over empathie en hoe mensen centraal staan. Verschillen mogen geen krukken zijn, ongeacht wat de boxmaatschappij voor ons heeft getekend. Kom meer te weten over de kracht van woorden en vier de ervaringen van mensen, ongeacht hun leeftijd, etniciteit, geslacht of staat van zijn. Laten we onze medemensen verheffen door respect.