Overzicht
Herkauwingsstoornis, ook wel herkauwingssyndroom genoemd, is een zeldzame en chronische aandoening. Het treft zuigelingen, kinderen en volwassenen.
Mensen met deze aandoening braken voedsel na de meeste maaltijden uit. Regurgitatie treedt op wanneer recent ingenomen voedsel in de slokdarm, keel en mond stijgt, maar wordt niet onvrijwillig of krachtig uit de mond verdreven zoals bij braken.
Symptomen
Het belangrijkste symptoom van deze aandoening is de herhaalde braken van onverteerd voedsel. Regurgitatie vindt meestal plaats tussen een half uur tot twee uur na het eten. Mensen met deze aandoening braken elke dag en na bijna elke maaltijd.
Andere symptomen kunnen zijn:
- slechte adem
- gewichtsverlies
- buikpijn of indigestie
- tandbederf
- droge mond of lippen
Tekenen en symptomen van een ruminatiestoornis zijn hetzelfde bij zowel kinderen als volwassenen. Volwassenen spugen vaker uitgebraakt voedsel uit. Kinderen zullen het voedsel vaker opnieuw kauwen en doorslikken.
Is herkauwstoornis een eetstoornis?
De ruminatiestoornis is in verband gebracht met andere eetstoornissen, met name boulimia nervosa, maar hoe deze aandoeningen met elkaar verband houden, is nog onduidelijk. De vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V) identificeert de volgende diagnostische criteria voor een herkauwingsstoornis:
- Herhaaldelijk braken van voedsel gedurende ten minste een maand. Uitgebraakt voedsel kan worden uitgespuugd, opnieuw worden gekauwd of opnieuw worden doorgeslikt.
- Regurgitatie wordt niet veroorzaakt door een medische aandoening, zoals een gastro-intestinale stoornis.
- Regurgitatie komt niet altijd voor in verband met een andere eetstoornis, zoals anorexia nervosa, eetbuistoornis of boulimia nervosa.
- Wanneer regurgitatie optreedt naast een andere intellectuele of ontwikkelingsstoornis, zijn de symptomen ernstig genoeg om medische hulp te vereisen.
Herkauwingsstoornis vs. reflux
Symptomen van een herkauwingsstoornis zijn anders dan die voor zure reflux en GERD:
- Bij zure reflux stijgt zuur dat wordt gebruikt om voedsel in de maag af te breken, in de slokdarm. Dat kan een branderig gevoel op de borst en een zure smaak in de keel of mond veroorzaken.
- Bij zure terugvloeiing wordt voedsel af en toe uitgebraakt, maar het smaakt zuur of bitter, wat niet het geval is met uitgebraakt voedsel bij een herkauwingsstoornis.
- Zure reflux komt 's nachts vaker voor, vooral bij volwassenen. Dat komt omdat als u gaat liggen, de inhoud van de maag gemakkelijker in de slokdarm kan opstijgen. Een herkauwingsstoornis treedt op kort na inname van voedsel.
- Symptomen van een herkauwingsstoornis reageren niet op behandelingen voor zure reflux en GERD.
Oorzaken
Onderzoekers begrijpen niet volledig wat de ruminatiestoornis veroorzaakt.
Regurgitatie wordt verondersteld onbedoeld te zijn, maar de actie die nodig is om op te braken is waarschijnlijk aangeleerd. Iemand met een herkauwingsstoornis heeft bijvoorbeeld onbewust misschien nooit geleerd hoe hij zijn buikspieren kan ontspannen. Het samentrekken van de middenrifspieren kan leiden tot oprispingen.
Meer onderzoek is nodig om deze aandoening beter te begrijpen.
Risicofactoren
Een ruminatiestoornis kan iedereen treffen, maar wordt het meest gezien bij zuigelingen en kinderen met een verstandelijke beperking.
Sommige bronnen suggereren dat herkauwers vaker vrouwen treffen, maar aanvullende studies zijn nodig om dit te bevestigen.
Andere factoren die het risico op een herkauwingsstoornis bij zowel kinderen als volwassenen kunnen verhogen, zijn:
- een acute ziekte hebben
- een psychische aandoening hebben
- een psychiatrische stoornis ervaren
- een grote operatie ondergaat
- een stressvolle ervaring ondergaan
Meer onderzoek is nodig om vast te stellen hoe deze factoren bijdragen aan een ruminatiestoornis.
Diagnose
Er is geen test voor een ruminatiestoornis. Uw arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren en u vragen om u of de symptomen en medische geschiedenis van uw kind te beschrijven. Hoe gedetailleerder je antwoorden, hoe beter. Een diagnose is meestal gebaseerd op de tekenen en symptomen die u beschrijft. Mensen met een herkauwstoornis hebben vaak geen andere symptomen zoals echt braken of een zuur gevoel of smaak in hun mond of keel.
Bepaalde tests kunnen worden gebruikt om andere medische aandoeningen uit te sluiten. Zo kunnen bloedonderzoeken en beeldvormingsonderzoeken worden gebruikt om gastro-intestinale aandoeningen uit te sluiten. Uw arts kan naar andere tekenen van een probleem zoeken, zoals uitdroging of voedingstekorten.
De ruminatiestoornis wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd en aangezien voor andere aandoeningen. Er is meer bewustzijn nodig om mensen met de aandoening te helpen en artsen identificeren symptomen.
Behandeling
Behandeling voor een herkauwingsstoornis is hetzelfde bij zowel kinderen als volwassenen. De behandeling is gericht op het veranderen van het aangeleerde gedrag dat verantwoordelijk is voor regurgitatie. Er kunnen verschillende benaderingen worden gebruikt. Uw arts zal de aanpak aanpassen op basis van uw leeftijd en capaciteiten.
De eenvoudigste en meest effectieve behandeling voor herkauwingsstoornissen bij kinderen en volwassenen is middenrif ademhalingstraining. Het houdt in dat je leert diep adem te halen en het middenrif te ontspannen. Regurgitatie kan niet optreden als het diafragma ontspannen is.
Pas tijdens en direct na de maaltijd diafragmatische ademhalingstechnieken toe. Uiteindelijk zou de herkauwingsstoornis moeten verdwijnen.
Andere behandelingen voor een herkauwingsstoornis kunnen zijn:
- veranderingen in houding, zowel tijdens als vlak na een maaltijd
- het verwijderen van afleiding tijdens de maaltijden
- het verminderen van stress en afleiding tijdens de maaltijden
- psychotherapie
Er is momenteel geen medicatie beschikbaar voor een ruminatiestoornis.
Outlook
Het diagnosticeren van een herkauwingsstoornis kan een moeilijk en langdurig proces zijn. Als er eenmaal een diagnose is gesteld, zijn de vooruitzichten uitstekend. Behandeling voor een ruminatiestoornis is bij de meeste mensen effectief. In sommige gevallen verdwijnt de herkauwingsstoornis zelfs vanzelf.
