Overzicht
Vaginale verzakking treedt op wanneer de spieren die de organen in het bekken van een vrouw ondersteunen verzwakken. Door deze verzwakking kunnen de baarmoeder, urethra, blaas of rectum naar de vagina zakken. Als de bekkenbodemspieren voldoende verzwakken, kunnen deze organen zelfs uit de vagina steken.
Er zijn een paar verschillende soorten verzakking:
- Anterieure vaginale verzakking (cystocele of urethrocele) vindt plaats wanneer de blaas in de vagina valt.
- Posterieure vaginale verzakking (rectocele) is wanneer de wand die het rectum van de vagina scheidt, verzwakt. Hierdoor kan het rectum in de vagina uitpuilen.
- Baarmoederverzakking is wanneer de baarmoeder in de vagina valt.
- Apicale verzakking (prolaps van de vaginale kluis) is wanneer de baarmoederhals of het bovenste deel van de vagina in de vagina valt.
Wat zijn de symptomen?
Vaak hebben vrouwen geen symptomen van een vaginale verzakking. Als u symptomen heeft, zijn uw symptomen afhankelijk van het verzakte orgaan.
Symptomen kunnen zijn:
- een gevoel van volheid in de vagina
- een knobbeltje bij de opening van de vagina
- een gevoel van zwaarte of druk in het bekken
- het gevoel alsof je "op een bal zit"
- pijnlijke pijn in uw onderrug die beter wordt als u gaat liggen
- een behoefte om vaker dan normaal te plassen
- problemen met een volledige stoelgang of het legen van uw blaas
- frequente blaasontstekingen
- abnormale bloeding uit de vagina
- urineverlies bij hoesten, niezen, lachen, vrijen of sporten
- pijn tijdens seks
Wat veroorzaakt het?
Een hangmat van spieren, de bekkenbodemspieren genoemd, ondersteunt je bekkenorganen. De bevalling kan deze spieren uitrekken en verzwakken, vooral als je een moeilijke bevalling hebt gehad.
Veroudering en verlies van oestrogeen tijdens de menopauze kunnen deze spieren verder verzwakken, waardoor de bekkenorganen in de vagina kunnen zakken.
Andere oorzaken van vaginale verzakking zijn onder meer:
- constant hoesten door chronische longziekte
- druk van overgewicht
- chronische constipatie
- tillen van zware voorwerpen
Lopen bepaalde vrouwen een verhoogd risico?
U heeft meer kans op vaginale verzakking als u:
- had vaginale bevallingen, vooral een gecompliceerde
- door de menopauze zijn gegaan
- rook
- zijn te zwaar
- veel hoesten van longziekte
- chronisch verstopt zijn en moeten spannen om een stoelgang te hebben
- had een familielid, zoals een moeder of zus, met een verzakking
- til vaak zware dingen op
- hebben vleesbomen
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Vaginale verzakking kan worden gediagnosticeerd door middel van een bekkenonderzoek. Tijdens het examen kan uw arts u vragen om te baren alsof u een stoelgang probeert uit te duwen.
Uw arts kan u ook vragen de spieren aan te spannen en los te laten die u zou gebruiken om de urinestroom te stoppen en te starten. Deze test controleert de kracht van de spieren die je vagina, baarmoeder en andere bekkenorganen ondersteunen.
Als u problemen heeft bij het plassen, moet u mogelijk testen ondergaan om uw blaasfunctie te controleren. Dit heet urodynamisch testen.
- Uroflowmetry meet de hoeveelheid en sterkte van uw urinestroom.
- Cystometrogram bepaalt hoe vol uw blaas moet zijn voordat u naar de wc moet.
Uw arts kan ook een of meer van deze beeldvormende tests uitvoeren om naar problemen met uw bekkenorganen te zoeken:
- Bekken echografie. Deze test gebruikt geluidsgolven om uw blaas en andere organen te controleren.
- Bekkenbodem MRI. Deze test maakt gebruik van sterke magneten en radiogolven om foto's te maken van je bekkenorganen.
- CT-scan van uw buik en bekken. Deze test maakt gebruik van een röntgenfoto om gedetailleerde foto's van uw bekkenorganen te maken.
Welke behandelingen zijn er beschikbaar?
Uw arts zal eerst de meest conservatieve behandelmethoden aanbevelen.
Conservatieve behandelingsopties
Bekkenbodemoefeningen, ook wel Kegels genoemd, versterken de spieren die uw vagina, blaas en andere bekkenorganen ondersteunen. Om ze te doen:
- Knijp in de spieren die je zou gebruiken om urine vast te houden en af te geven.
- Houd de samentrekking een paar seconden vast en laat dan los.
- Doe 8 tot 10 van deze oefeningen, driemaal per dag.
Om te leren waar uw bekkenbodemspieren zich bevinden, moet u de volgende keer dat u moet plassen, stoppen met urineren in het midden, dan opnieuw beginnen en stoppen. Gebruik deze methode om te leren waar de spieren zijn, het is niet bedoeld als een voortdurende oefening. In de toekomstige praktijk kun je dit op andere momenten dan plassen doen. Als u de juiste spieren niet kunt vinden, kan een fysiotherapeut biofeedback gebruiken om u te helpen ze te lokaliseren.
Gewichtsverlies kan ook helpen. Overgewicht verliezen kan een deel van de druk op uw blaas of andere bekkenorganen verminderen. Vraag uw arts hoeveel gewicht u moet verliezen.
Een andere optie is een pessarium. Dit apparaat, gemaakt van plastic of rubber, gaat in je vagina en houdt de uitpuilende weefsels op hun plaats. Het is gemakkelijk om te leren hoe u een pessarium inbrengt en het helpt operaties te voorkomen.
Chirurgie
Als andere methoden niet helpen, kunt u een operatie overwegen om de bekkenorganen weer op hun plaats te brengen en ze daar te houden. Een stuk eigen weefsel, weefsel van een donor of een door mensen gemaakt materiaal zal worden gebruikt om de verzwakte bekkenbodemspieren te ondersteunen. Deze operatie kan worden gedaan via de vagina of via kleine incisies (laparoscopisch) in uw buik.
Wat zijn de mogelijke complicaties?
Complicaties van vaginale verzakking zijn afhankelijk van welke organen erbij betrokken zijn, maar ze kunnen zijn:
- zweren in de vagina als de baarmoeder of baarmoederhals doorbuigt
- een verhoogd risico op urineweginfecties
- moeite met plassen of stoelgang
- moeilijk seks hebben
Wat te verwachten
Als je symptomen hebt van vaginale verzakking, waaronder een vol gevoel in je onderbuik of een bult in je vagina, ga dan naar je gynaecoloog voor een onderzoek. Deze aandoening is niet gevaarlijk, maar kan uw levenskwaliteit negatief beïnvloeden.
Vaginale verzakking is te behandelen. Mildere gevallen kunnen verbeteren met niet-invasieve behandelingen zoals Kegel-oefeningen en gewichtsverlies. Voor ernstigere gevallen kan een operatie effectief zijn. Echter, vaginale verzakking kan soms terugkomen na een operatie.
