Wat is de RSV-test?
Het respiratoir syncytieel virus (RSV) is een infectie in uw ademhalingssysteem (uw luchtwegen). Het is meestal niet ernstig, maar de symptomen kunnen veel ernstiger zijn bij jonge kinderen, oudere volwassenen en mensen met een verzwakt immuunsysteem.
RSV is een belangrijke oorzaak van luchtweginfecties bij de mens, vooral bij jongere kinderen. De infectie is het ernstigst en komt het meest voor bij jonge kinderen. Bij baby's kan RSV bronchiolitis (ontsteking van de kleine luchtwegen in hun longen), longontsteking (ontsteking en vocht in één of meer delen van hun longen) of kroep (zwelling in de keel die leidt tot ademhalingsmoeilijkheden en hoesten veroorzaken)). Bij oudere kinderen, tieners en volwassenen is een RSV-infectie meestal minder ernstig.
RSV-infectie is seizoensgebonden. Het komt meestal voor in de late herfst tot de lente (piek in de koude wintermaanden). RSV komt vaak voor als een epidemie. Dit betekent dat het tegelijkertijd veel individuen binnen een gemeenschap treft. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) melden dat bijna alle kinderen tegen de tijd dat ze 2 jaar oud worden met RSV zullen worden besmet, maar dat slechts een klein deel van hen ernstige symptomen zal hebben.
RSV wordt gediagnosticeerd met een neusuitstrijkje dat kan worden getest op indicaties van het virus in speeksel of andere secreties.
Lees verder voor meer informatie over waarom de RSV-test kan worden gebruikt, welke tests beschikbaar zijn en wat u moet doen op basis van uw testresultaten.
Wanneer wordt de RSV-test gebruikt?
Symptomen van een RSV-infectie zijn vergelijkbaar met die van andere soorten luchtweginfecties. Symptomen zijn onder meer:
- hoesten
- niezen
- loopneus
- keelpijn
- piepende ademhaling
- koorts
- verminderde eetlust
De test wordt meestal uitgevoerd bij premature baby's of kinderen jonger dan 2 jaar met een aangeboren hartaandoening, chronische longziekte of een verzwakt immuunsysteem. Volgens de CDC lopen baby's en kinderen met deze aandoeningen het grootste risico op ernstige infecties, waaronder longontsteking en bronchiolitis.
Hoe moet je je voorbereiden op de test?
Voor deze test is geen speciale voorbereiding vereist. Het is gewoon een snelle swab, zuiging of wasbeurt van uw neuspassages om voldoende afscheidingen of vloeistoffen in uw neus en keel te verzamelen om te testen op het virus.
Zorg ervoor dat u uw arts vertelt over eventuele medicijnen, recept of anderszins, die u momenteel gebruikt. Ze kunnen de resultaten van deze test beïnvloeden.
Hoe wordt de test uitgevoerd?
Een RSV-test kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. Ze zijn allemaal snel, pijnloos en worden als zeer effectief beschouwd bij het diagnosticeren van de aanwezigheid van het virus:
- Nasaal aspiraat. Uw arts gebruikt een afzuigapparaat om een monster van uw nasale afscheidingen te nemen om te testen op de aanwezigheid van het virus.
- Nasale wasbeurt. Uw arts vult een steriel, uitknijpbaar bolvormig hulpmiddel met een zoutoplossing, steekt de punt van de bol in uw neusgat, knijpt de oplossing langzaam in uw neus en stopt vervolgens met knijpen om een monster van uw afscheidingen in de bol te zuigen om te testen.
- Nasopharyngeal (NP) wattenstaafje. Uw arts steekt langzaam een klein staafje in uw neusgat totdat het de achterkant van uw neus bereikt. Ze verplaatsen het voorzichtig om een monster van uw nasale afscheidingen te verzamelen en verwijderen het vervolgens langzaam uit uw neusgat.
Wat zijn de risico's van het afleggen van de test?
Er zijn bijna geen risico's verbonden aan deze test. U kunt zich een beetje ongemakkelijk of misselijk voelen wanneer u een neusuitstrijkje diep in uw neus steekt. Uw neus kan bloeden of de weefsels kunnen geïrriteerd raken.
Wat betekenen de resultaten?
Een normaal of negatief resultaat van een nasale test betekent dat er hoogstwaarschijnlijk geen RSV-infectie is.
In de meeste gevallen betekent een positief resultaat dat u een RSV-infectie heeft. Uw arts zal u laten weten wat uw volgende stappen moeten zijn.
Hoe zit het met een RSV-antilichaamtest?
Een bloedtest genaamd de RSV-antilichaamtest is ook beschikbaar, maar wordt zelden gebruikt om een RSV-infectie te diagnosticeren. Het is niet goed om de aanwezigheid van het virus te diagnosticeren, omdat de resultaten vaak onnauwkeurig zijn wanneer het bij jonge kinderen wordt gebruikt. Het duurt lang voordat de resultaten beschikbaar zijn en zijn niet altijd nauwkeurig vanwege de beperkte gevoeligheid voor RSV-antilichamen. Een neusuitstrijkje is ook comfortabeler dan een bloedtest, vooral voor zuigelingen en jonge kinderen, en het heeft veel minder risico's.
Als uw arts de RSV-antilichaamtest aanbeveelt, wordt deze meestal uitgevoerd door een verpleegster op het kantoor van uw arts of in het ziekenhuis. Bloed wordt uit een ader getrokken, meestal aan de binnenkant van je elleboog. Een bloedafname omvat meestal de volgende stappen:
- De prikplaats wordt gereinigd met een antisepticum.
- Uw arts of verpleegkundige wikkelt een elastische band om uw bovenarm om uw ader op te laten zwellen met bloed.
- Een naald wordt voorzichtig in uw ader ingebracht om bloed te verzamelen in een bijgevoegde injectieflacon of buis.
- De elastische band wordt van je arm verwijderd.
- Het bloedmonster wordt voor analyse naar een laboratorium gestuurd.
Als u de RSV-antilichaamtest doet, bestaat er een klein risico op bloeding, blauwe plekken of infectie op de prikplaats, zoals bij elke bloedtest. Mogelijk voelt u matige pijn of een scherpe prik wanneer de naald wordt ingebracht. U kunt zich ook duizelig of licht in het hoofd voelen na de bloedafname.
Een normaal of negatief resultaat van een bloedtest kan betekenen dat er geen antistoffen tegen RSV in uw bloed zitten. Dit kan betekenen dat u nog nooit met RSV bent besmet. Deze resultaten zijn niet vaak accuraat, vooral bij baby's, zelfs niet bij ernstige infecties. Dit komt omdat de antilichamen van de baby mogelijk niet worden gedetecteerd omdat ze worden overschaduwd door de antilichamen van de moeder (ook wel maternale antilichamen genoemd) die na de geboorte in hun bloed achterblijven.
Een positief testresultaat van het bloedonderzoek van een baby kan erop duiden dat de baby een RSV-infectie heeft gehad (recent of in het verleden), of dat hun moeder in utero (vóór de geboorte) RSV-antilichamen tegen hen heeft doorgegeven. Nogmaals, RSV-bloedtestresultaten zijn mogelijk niet nauwkeurig. Bij volwassenen kan een positief resultaat betekenen dat ze onlangs of in het verleden een RSV-infectie hebben gehad, maar zelfs deze resultaten weerspiegelen mogelijk niet de werkelijke aanwezigheid van antilichamen tegen RSV-infectie.
Wat gebeurt er als de resultaten abnormaal zijn?
Bij baby's met symptomen van een RSV-infectie en positieve testresultaten is ziekenhuisopname vaak niet nodig omdat de symptomen meestal binnen één tot twee weken thuis verdwijnen. RSV-testen worden echter meestal gedaan bij zieke of risicovolle baby's die de meeste kans hebben op ziekenhuisopname voor ondersteunende zorg totdat hun infecties verbeteren. Uw arts kan aanbevelen om uw kind paracetamol (Tylenol) te geven om eventuele bestaande koorts te verminderen of neusdruppels om een verstopte neus op te ruimen.
Er is geen specifieke behandeling beschikbaar voor RSV-infectie en momenteel is er geen RSV-vaccin ontwikkeld. Als u een ernstige RSV-infectie heeft, moet u mogelijk in het ziekenhuis blijven totdat de infectie volledig is behandeld. Als u astma heeft, kan een inhalator om de luchtzakjes in uw longen te verwijden (bekend als bronchusverwijder) u helpen gemakkelijker te ademen. Uw arts kan aanbevelen ribavirine (Virazole) te gebruiken, een antiviraal medicijn dat u kunt inademen als uw immuunsysteem zwak is. Een medicijn genaamd palivizimab (Synagis) wordt gegeven aan sommige risicovolle kinderen jonger dan 2 jaar om ernstige RSV-infecties te helpen voorkomen.
RSV-infectie is zelden ernstig en kan op verschillende manieren met succes worden behandeld.
