Intermitterende Explosieve Stoornis: Behandeling, Symptomen En Oorzaken

Inhoudsopgave:

Intermitterende Explosieve Stoornis: Behandeling, Symptomen En Oorzaken
Intermitterende Explosieve Stoornis: Behandeling, Symptomen En Oorzaken

Video: Intermitterende Explosieve Stoornis: Behandeling, Symptomen En Oorzaken

Video: Intermitterende Explosieve Stoornis: Behandeling, Symptomen En Oorzaken
Video: Pijn: oorzaken en behandeling 2024, November
Anonim

Wat is een intermitterende explosieve stoornis?

Intermitterende explosieve stoornis (IED) is een aandoening die gepaard gaat met plotselinge uitbarstingen van woede, agressie of geweld. Deze reacties zijn vaak irrationeel of staan niet in verhouding tot de situatie.

Terwijl de meeste mensen af en toe hun geduld verliezen, gaat IED gepaard met frequente, terugkerende uitbarstingen. Personen met IED kunnen driftbuien krijgen, eigendommen vernietigen of anderen verbaal of fysiek aanvallen.

Lees verder om enkele veelvoorkomende tekenen van IED te leren.

Wat zijn de symptomen?

De impulsieve, agressieve episodes die IED kenmerken, kunnen vele vormen aannemen. Sommige gedragingen die tekenen van IED kunnen zijn, zijn onder meer:

  • schreeuwen en schreeuwen
  • intense argumenten
  • woedeaanvallen en woede-uitbarstingen
  • gevaren
  • verkeersagressie
  • muren ponsen of platen breken
  • schade aan eigendommen
  • fysiek geweld, zoals slaan of duwen
  • vecht of vechtpartijen
  • huiselijk geweld
  • aanval

Deze spreuken of aanvallen komen vaak voor met weinig tot geen waarschuwing. Ze zijn van korte duur en duren zelden langer dan een half uur. Ze kunnen voorkomen naast fysieke symptomen, zoals:

  • verhoogde energie (adrenalinestoot)
  • hoofdpijn of hoofddruk
  • hartkloppingen
  • beklemming op de borst
  • spierspanning
  • tintelingen
  • trillingen

Gevoelens van irritatie, woede en controleverlies worden vaak vóór of tijdens de episode gemeld. Mensen met IED kunnen race-gedachten of een gevoel van emotionele afstandelijkheid ervaren. Direct daarna voelen ze zich misschien moe of opgelucht. Mensen met IED melden vaak gevoelens van wroeging of schuld na een episode.

Voor sommige personen met IED komen deze afleveringen regelmatig voor. Voor anderen komen ze voor na weken of maandenlange stukken niet-agressief gedrag. Tussen fysiek geweld kunnen verbale uitbarstingen optreden.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De nieuwe editie van de Diagnostic and Statistical Manual (DSM-5) bevat bijgewerkte diagnostische criteria voor IED. De nieuwe criteria maken onderscheid tussen:

  • vaker voorkomende gevallen van verbale agressie zonder mensen of eigendommen fysiek te schaden
  • minder vaak destructief of aanvallend gedrag dat ernstige schade toebrengt aan mensen of eigendommen

In alle edities van de DSM is een stoornis opgetreden die gekenmerkt wordt door impulsief en agressief gedrag. In de derde editie heette het echter voor het eerst IED. Vóór de derde editie werd aangenomen dat het zeldzaam was. Met bijgewerkte diagnostische criteria en vooruitgang in IED-onderzoek, wordt nu aangenomen dat het veel vaker voorkomt.

In 2005 bleek uit een onderzoek dat 6,3 procent van de 1.300 mensen die op zoek waren naar zorg voor een psychische aandoening op enig moment in hun leven voldeed aan de criteria voor DSM-5 IED. Daarnaast voldeed 3,1 procent aan de criteria voor een actuele diagnose.

Uit een onderzoek met 9.282 personen uit 2006 bleek dat 7,3 procent op enig moment in hun leven voldeed aan de DSM-5-criteria voor IED, terwijl 3,9 procent in de afgelopen 12 maanden aan de criteria voldeed.

Wat veroorzaakt het en wie loopt er risico?

Er is weinig bekend over de oorzaken van IED. De oorzaak is waarschijnlijk een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Genetische factoren zijn onder meer genen die van ouder op kind worden overgedragen. Omgevingsfactoren zijn onder meer gedragingen waaraan een persoon als kind wordt blootgesteld.

Hersenchemie kan ook een rol spelen. Studies suggereren dat herhaald impulsief en agressief gedrag wordt geassocieerd met lage serotoninespiegels in de hersenen.

U loopt mogelijk een verhoogd risico om IED te ontwikkelen als u:

  • zijn mannelijk
  • zijn jonger dan 40 jaar
  • groeide op in een verbaal of fysiek beledigend huishouden
  • als kind meerdere traumatische gebeurtenissen meegemaakt
  • een andere psychische aandoening hebben die impulsief of problematisch gedrag veroorzaakt, zoals:

    • aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)
    • antisociale persoonlijkheids stoornis
    • borderline persoonlijkheidsstoornis

Hoe wordt het behandeld?

Er zijn een aantal behandelingen voor IED. Meestal wordt er meer dan één behandeling gebruikt.

Behandeling

Het alleen of in groepsverband zien van een counsellor, psycholoog of therapeut kan iemand helpen de symptomen van IED te beheersen.

Cognitieve gedragstherapie (CBT) is een type therapie waarbij schadelijke patronen worden geïdentificeerd en copingvaardigheden, ontspanningstechnieken en terugvalonderwijs worden gebruikt om met agressieve impulsen om te gaan.

Een onderzoek uit 2008 wees uit dat 12 weken individuele of groeps-CGT IED-symptomen verminderden, waaronder agressie, woedebeheersing en vijandigheid. Dit gold zowel tijdens de behandeling als na drie maanden.

Medicatie

Er zijn geen specifieke medicijnen voor IED, maar bepaalde medicijnen kunnen helpen om impulsief gedrag of agressie te verminderen. Deze omvatten:

  • antidepressiva, in het bijzonder selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's)
  • stemmingsstabilisatoren, waaronder lithium, valproïnezuur en carbamazepine
  • antipsychotica
  • angststoornissen

Onderzoek naar medicatie voor IED is beperkt. Uit een onderzoek uit 2009 bleek dat de SSRI-fluoxetine, beter bekend onder de merknaam Prozac, impulsief-agressief gedrag bij mensen met IED verminderde.

Het kan tot drie maanden duren voordat de behandeling de volledige effecten van SSRI's heeft ervaren, en de symptomen verschijnen meestal weer zodra de medicatie is gestopt. Bovendien reageert niet iedereen op medicatie.

Alternatieve behandelingen

Weinig studies hebben de effectiviteit van alternatieve behandelingen en veranderingen in levensstijl voor IED onderzocht. Toch zijn er een aantal interventies die waarschijnlijk geen negatieve impact zullen hebben. Enkele hiervan zijn:

  • een uitgebalanceerd dieet volgen
  • genoeg slaap krijgen
  • fysiek actief blijven
  • alcohol, drugs en sigaretten vermijden
  • het verminderen en beheersen van stressbronnen
  • tijd vrijmaken voor ontspannende activiteiten, zoals naar muziek luisteren
  • meditatie of andere mindfulness-technieken beoefenen
  • alternatieve therapieën proberen, zoals acupressuur, acupunctuur of massage

Wat zijn de complicaties?

IED kan van invloed zijn op uw hechte relaties en dagelijkse activiteiten. Frequente ruzies en agressiever gedrag kunnen het moeilijk maken om stabiele en ondersteunende relaties te onderhouden. Afleveringen van IED kunnen binnen families aanzienlijke schade aanrichten.

U kunt ook gevolgen ondervinden na agressief gedrag op het werk, op school of onderweg. Verlies van een baan, uitsluiting van school, auto-ongelukken en financiële en juridische gevolgen zijn allemaal mogelijke complicaties.

Mensen met IED lopen een verhoogd risico op andere mentale en fysieke gezondheidsproblemen. Enkele hiervan zijn:

  • depressie
  • ongerustheid
  • ADHD
  • alcohol- of middelenmisbruik
  • ander riskant of impulsief gedrag, zoals probleemgokken of onveilige seks
  • eet stoornissen
  • chronische hoofdpijn
  • hoge bloeddruk
  • diabetes
  • hartziekte
  • beroerte
  • chronische pijn
  • zweren
  • zelfbeschadiging en zelfmoord

Zelfmoordpreventie

  • Als u denkt dat iemand onmiddellijk het risico loopt zichzelf te verwonden of een andere persoon pijn te doen:
  • • Bel 911 of uw lokale noodnummer.
  • • Blijf bij de persoon totdat er hulp komt.
  • • Verwijder pistolen, messen, medicijnen of andere dingen die schade kunnen veroorzaken.
  • • Luister, maar oordeel, argumenteer, bedreig of schreeuw niet.
  • Als u of iemand die u kent zelfmoord overweegt, vraag dan hulp bij een crisis- of zelfmoordpreventiehotline. Probeer de National Suicide Prevention Lifeline op 800-273-8255.

Ga naar een gezondheidswerker

Veel mensen met IED zoeken geen behandeling. Maar het is bijna onmogelijk om afleveringen van IED te voorkomen zonder professionele hulp.

Als u vermoedt dat u IED heeft, maak dan een afspraak met een arts of een andere professional in de geestelijke gezondheidszorg. Als u denkt dat u uzelf of iemand anders schade kunt berokkenen, bel dan onmiddellijk 911.

Als je een relatie hebt met iemand waarvan je vermoedt dat deze IED heeft, kun je je geliefde om hulp vragen. Er zijn echter geen garanties dat ze dat zullen doen. IED mag niet worden gebruikt als excuus voor agressief of gewelddadig gedrag jegens u.

Maak van uzelf en uw kinderen de eerste prioriteit. Leer hoe u zich kunt voorbereiden op een noodgeval en zoek hulp door de National Domestic Violence Hotline te bellen op 800-799-SAFE (800-799-7233) of door hun website te bezoeken.

Aanbevolen: