Overzicht
Heroïne is een opioïde dat afkomstig is van morfine, een stof die is afgeleid van opiumpapaverplanten. Het kan worden geïnjecteerd, gesnoven, gesnoven of gerookt.
Heroïneverslaving, ook wel opioïdengebruiksstoornis genoemd, is een aandoening die veranderingen in de hersenen en gedrag veroorzaakt als gevolg van heroïnegebruik.
Wat veroorzaakt heroïneverslaving?
Heroïne is zeer verslavend. Het is een opioïde dat zich bindt aan receptoren in de hersenen om de chemische dopamine af te geven. Zoals bij de meeste bijwerkingen van medicijnen, is deze release slechts tijdelijk - waardoor sommige mensen meer van het 'goede' gevoel willen.
Als een persoon in de loop van de tijd herhaaldelijk een opioïde gebruikt, produceren de hersenen van nature geen dopamine zoals het ooit deed. Dit resulteert erin dat de persoon hogere of frequentere doses van het opioïde gebruikt om hetzelfde niveau van goed gevoel te bereiken.
Soms begint een opioïdgebruiksstoornis met legale medicijnen zoals pijnstillers die worden voorgeschreven na een operatie of een ander letsel. Deze pijnstillende medicijnen werken op dezelfde manier als heroïne.
Als een persoon verslaafd raakt aan deze voorgeschreven medicijnen en ze niet meer kan krijgen, kunnen ze illegale drugs zoals heroïne gebruiken om hetzelfde aangename gevoel te krijgen.
Hoewel niet iedereen die legale pijnstillers of recreatieve middelen gebruikt, verslaafd raakt, zullen sommige mensen er niet mee kunnen stoppen.
Wie loopt er risico op een heroïneverslaving?
Verslaving kan iedereen overkomen en iedereen die opioïden gebruikt, loopt het risico een opioïdgebruiksstoornis te ontwikkelen.
Hoewel het onmogelijk is om te zeggen wie het risico loopt op een opioïdgebruiksstoornis, zijn er factoren die het risico op het ontwikkelen van een drugsverslaving kunnen verhogen.
Volgens de Mayo Clinic kunnen enkele van deze risicofactoren zijn:
- familie- of persoonlijke geschiedenis van verslaving aan andere stoffen
- zwaar tabaksgebruik
- geschiedenis van ernstige depressie of angst
- werkloosheid
- blootstelling aan individuen of omgevingen met een hoog risico
- geschiedenis van risicogedrag
Het is echter belangrijk om te onthouden dat zelfs als jij of iemand om wie je geeft een of zelfs veel van deze risicofactoren heeft, dit niet betekent dat ze een stoornis in het middelengebruik zullen ontwikkelen. Verslaving is veelzijdig. Het kan genetische, psychologische en omgevingsfactoren omvatten.
Wat zijn de symptomen van heroïneverslaving?
In het begin zijn er mogelijk geen symptomen van een opioïdgebruiksstoornis, vooral als de persoon er alles aan doet om het gebruik ervan te verbergen. Naarmate het gebruik toeneemt, kan het moeilijker worden om te verbergen. Tekenen en symptomen van heroïnegebruik kunnen zijn:
- opwinding of slaperigheid
- onduidelijke spraak
- vernauwde (kleinere) leerlingen
- depressie
- geheugenproblemen
- naaldmarkeringen (als het medicijn wordt geïnjecteerd)
- loopneus of neuszweren (als u het medicijn snuift)
- constipatie
- verminderd gevoel van pijn
Andere tekenen van heroïnegebruik kunnen zijn:
- veranderingen in uiterlijk of achteruitgang in persoonlijke hygiëne
- gedragsveranderingen, zoals plotselinge geheimhouding of agressie
- geldproblemen, zoals geld missen of steeds meer geld nodig hebben zonder enige logische reden
- problemen op school of werk
- riskant of gevaarlijk gedrag
Een van de kenmerken van verslaving is dat een persoon niet kan stoppen met het gebruik van een stof, ondanks negatieve gevolgen of meerdere pogingen om te stoppen en niet in staat is om te stoppen.
Als je zelf gebruikt, realiseer je je misschien dat je steeds meer heroïne moet innemen om hetzelfde plezierige gevoel te krijgen dat je kreeg met minder van de drug.
Hoe wordt heroïneverslaving gediagnosticeerd?
Het diagnosticeren van elke vorm van drugsgebruiksstoornis, inclusief opioïdgebruiksstoornis, wordt gedaan door een grondig onderzoek en beoordeling door een psychiater of psycholoog. In sommige staten kan een gediplomeerde drugs- en alcoholconsulent de diagnose stellen.
Meestal worden verschillende tests gebruikt. Deze omvatten laboratoriumtests zoals bloed- of urinetests en een klinisch interview.
Als je vermoedt dat jij of iemand waar je om geeft een heroïneverslaving heeft, praat dan met een professional. Dit kan een professional in de geestelijke gezondheidszorg zijn, zoals een erkende drugs- of alcoholconsulent of een maatschappelijk werker, arts of psychiater.
Hoe wordt heroïneverslaving behandeld?
Er is geen 'wondermiddel' voor drugsverslaving, inclusief heroïne. Er zijn eerder effectieve behandelingen beschikbaar om de persoon te helpen bij en door herstel. De specifieke soorten behandeling zijn meestal afhankelijk van:
- het individu
- de gebruikte stof
- eventuele naast elkaar bestaande medische aandoeningen
Er zijn verschillende soorten behandelingen voor opioïdengebruiksstoornissen. Het gebruik van meerdere vormen van behandeling is vaak effectiever dan het gebruik ervan.
De twee belangrijkste vormen van behandeling van een opioïdgebruiksstoornis zijn farmacologisch (medicatie) en gedragsmatig.
Farmacologische behandeling
Het stoppen van een opioïde zoals heroïne wanneer je er fysiek verslaafd aan bent, kan tijdens ontwenning een reeks fysieke symptomen veroorzaken. Sommige van deze symptomen kunnen ernstig zijn. Deze omvatten:
- misselijkheid
- braken
- pijn
- diarree
Door detox van heroïne gaan kan pijnlijk en ongemakkelijk zijn, bovenop intense hunkeren naar de drug. Mensen gebruiken soms heroïne om te voorkomen dat de pijn zich terugtrekt en zichzelf ontgift.
Hierdoor kan medicatie het hunkeren naar en fysieke ontwenningsverschijnselen verlichten, waardoor de kans op het gebruik van heroïne tijdens detox wordt verkleind.
Ontgiften van het medicijn is de eerste stap in de meeste behandelingen. Als detox fysiek niet te verdragen is, is verdere behandeling minder effectief. Om de veiligheid van detox te vergroten, is het het beste dat de persoon onder medisch toezicht staat. Uw arts wil u mogelijk in het ziekenhuis opnemen voor detox.
Gedragsbehandeling
Gedragsbehandeling kan worden gedaan in poliklinische of intramurale behandelingsinstellingen. Dit kan zijn:
- individuele therapie
- groepstherapie
- noodbeheer
Gedragstherapie kan een persoon helpen:
- identificeer triggers van drugsgebruik
- bouw copingvaardigheden op wanneer u geconfronteerd wordt met onbedwingbare trek
- manieren ontwikkelen om met terugval om te gaan
- identificeren en omgaan met eventuele problemen die emotioneel ongemak kunnen veroorzaken
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor heroïneverslaving?
Opioïdengebruiksstoornis is een ernstige aandoening, maar het is te behandelen. Verslaving hoeft niet permanent of zelfs langdurig te zijn. Er is hulp en het is mogelijk om te herstellen.
Als u denkt dat u of een geliefde een heroïneverslaving heeft ontwikkeld, neem dan contact op met uw arts of een andere zorgverlener. Ze kunnen u helpen met een beoordeling en bieden verdere bronnen voor hulp en herstel.
