Overzicht
Aambeien zijn gezwollen aderen in het onderste rectum. Ze verdwijnen vaak alleen of met behandeling met vrij verkrijgbare producten. Maar in zeldzame gevallen kunnen aambeien geïnfecteerd raken.
Verzakte interne aambeien lopen meer kans om geïnfecteerd te raken als gevolg van problemen met de bloedstroom. Procedures, zoals geschillen over rubberen banden en chirurgische verwijdering, kunnen ook het risico op infectie vergroten.
Een geïnfecteerde aambei heeft medische behandeling nodig om de kans op complicaties te verkleinen. Lees verder voor meer informatie over de oorzaak van geïnfecteerde aambeien en hoe u deze kunt behandelen.
Wat veroorzaakt geïnfecteerde aambeien?
In sommige gevallen kunnen bepaalde soorten aambeien en aambei-behandelingen tot infecties leiden.
Aambeien worden sneller besmet als de gezonde bloedtoevoer naar het gebied wordt beperkt. Een gezonde bloedtoevoer naar het rectale gebied betekent een gestage toevoer van witte bloedcellen en bepaalde eiwitten die deel uitmaken van het immuunsysteem. Dit helpt het risico op infectie te verminderen.
Inwendige aambeien raken zelden besmet. Een interne aambei is er een die zich in het rectum vormt. Dit is het deel van de dikke darm dat eindigt bij de anus.
Soms kan een interne aambei vanuit het rectum naar beneden duwen, wat bekend staat als een verzakte interne aambei.
Een verzakte interne aambei kan vaak voorzichtig terug in de wand van het rectum worden geduwd. Maar het is nog steeds waarschijnlijker dan andere typen om besmet te raken.
Dit komt omdat de bloedtoevoer naar de ader kan worden afgesneden. Dit staat bekend als een verstikte interne aambei. Zonder de voedingsstoffen, zuurstof en cellen van het immuunsysteem die in de bloedbaan worden vervoerd, kan zich snel een infectie vormen.
U heeft mogelijk een hoger risico op een verstrikte aambei en een daaropvolgende infectie als u een aandoening heeft die de gezonde bloedsomloop naar het rectum vermindert. Onder de omstandigheden die een verminderde bloedtoevoer naar de regio kunnen veroorzaken, zijn:
- diabetes
- ziekte van Crohn
- zwaarlijvigheid
- atherosclerose (vernauwing van de slagaders)
- bloedproppen
Bovendien kan het hebben van HIV of een andere aandoening die het immuunsysteem verzwakt, het risico op geïnfecteerde aambeien vergroten.
Infecties kunnen zich ook ontwikkelen na procedures die aambeien behandelen. In het bijzonder kan rubberbandligatie soms tot infectie leiden.
In deze procedure plaatst de arts een band rond de aambei, waardoor de bloedtoevoer wordt afgesneden. De aambei zal snel vallen en de huid zal genezen. Tijdens dit proces is het aangetaste weefsel echter kwetsbaar voor infectie door de bacteriën in uw darm.
Een soortgelijk risico volgt op een operatie om een aambei te verwijderen (hemorrhoidectomie), wat meestal wordt gedaan als een elastiekligatie niet succesvol is.
Wat zijn de symptomen?
Alle typische symptomen van aambeien kunnen aanwezig zijn als u aambeien heeft geïnfecteerd. Deze symptomen zijn onder meer:
- kleine hoeveelheden bloed in het toilet of op uw badkamerweefsel na een stoelgang
- zwelling rond de anus
- jeuk in en rond de anus
- pijn, vooral tijdens het zitten of spannen tijdens een stoelgang
- een bult onder de huid rond je anus.
Maar een infectie kan ook andere symptomen veroorzaken. Tekenen van infectie zijn onder meer:
- koorts
- pijn die erger wordt, zelfs na standaard aambei behandeling
- roodheid rond de anus, vooral in de buurt van de plaats van infectie
Raadpleeg een arts als u vermoedt dat een aambei geïnfecteerd is geraakt. Een infectie kan tot ernstige complicaties leiden, zoals peritonitis. Dit is een mogelijk levensbedreigende infectie van de buikwand en inwendige organen.
Hoe een geïnfecteerde aambei te diagnosticeren
Om een aambei-infectie te diagnosticeren, zal uw arts uw medische geschiedenis en uw huidige symptomen beoordelen. Symptomen zoals koorts kunnen uw arts helpen een diagnose te stellen.
Er zal ook een lichamelijk onderzoek worden uitgevoerd om te controleren op visuele tekenen van infectie, zoals roodheid rond de aambei. Als u een verzakte interne aambei heeft, kan uw arts besluiten deze te verwijderen voordat deze geïnfecteerd raakt.
Bloedonderzoek, zoals het aantal witte bloedcellen, wordt ook uitgevoerd als een infectie wordt vermoed. Een lage WBC kan op een infectie duiden. Aanvullende tests, zoals een urineonderzoek of röntgenfoto's, kunnen worden uitgevoerd om te zoeken naar infecties die zich naar andere delen van het lichaam hebben verspreid.
Hoe een geïnfecteerde aambei te behandelen
Een antibioticum, zoals doxycycline (Doxteric), wordt gebruikt om een geïnfecteerde aambei of geïnfecteerd weefsel te behandelen dat wordt veroorzaakt door een procedure om een aambei te verwijderen.
Antibiotica voorgeschreven voor peritonitis zijn cefepime (Maxipime) en imipenem (Primaxin). Het specifieke type antibioticum dat u wordt voorgeschreven, is afhankelijk van de ernst van uw infectie en eventuele problemen of allergieën die u met bepaalde medicijnen heeft.
In ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om geïnfecteerd weefsel rond de aambei of weefsel in de buik te verwijderen (als de infectie zich heeft verspreid). Dit wordt debridement genoemd en kan het lichaam helpen genezen van een infectie.
Naast medicijnen en mogelijke chirurgische procedures, kunnen huismiddeltjes de symptomen helpen verlichten. Deze omvatten:
- ijspakkingen of koude kompressen rond uw anus
- orale pijnstillers, zoals paracetamol (Tylenol) of ibuprofen (Advil)
- elektroden die een verdovend middel bevatten.
Ook kan het aanpassen van uw dieet leiden tot minder inspanning tijdens de stoelgang. Een dieet met vezelrijk voedsel, zoals fruit, groenten en volle granen, kan helpen om je ontlasting zacht te houden en bulk toe te voegen en overbelasting te verminderen.
Raadpleeg altijd uw arts voordat u een huisbehandeling probeert. U wilt niet het risico lopen de infectie te verspreiden of de medische behandeling die u krijgt te verstoren.
Hoe een geïnfecteerde aambei te voorkomen
De beste manier om een geïnfecteerde aambei te voorkomen, is door te voorkomen dat u een aambei krijgt. Naast een vezelrijk dieet - dagelijks 20 tot 35 gram - en voldoende vocht, kun je aambeien helpen voorkomen door:
- een gezond gewicht behouden
- vermijd uren achter elkaar te zitten
- regelmatig sporten, inclusief aerobe activiteiten, zoals stevig wandelen, tennissen of dansen
- naar de badkamer gaan zodra dat nodig is, omdat het vertragen van een stoelgang de ontlasting moeilijker kan maken
Als u een aambei heeft, kunt u uw infectierisico verlagen door naar een arts te gaan zodra u symptomen heeft.
Milde symptomen kunnen worden behandeld met vrij verkrijgbare pads en zalven, evenals goede hygiëne en onderdompeling in een warm zitbad. Het volgen van het advies van uw arts is essentieel om ervoor te zorgen dat de behandeling effectief is en om uw kansen op een infectie te verkleinen.
Als u na een procedure antibiotica krijgt voorgeschreven, volg dan de volledige kuur en stop niet voortijdig. Als u bijwerkingen van de antibiotica heeft, bel dan uw arts en kijk of een alternatief medicijn kan werken.
Wat zijn de vooruitzichten?
De ernst van de infectie bepaalt hoe lang het duurt om op te ruimen en of voor de behandeling meer nodig is dan antibiotica. Een doxycycline-kuur van een week kan voldoende zijn, maar een ernstige infectie kan een langere kuur of aanvullende medicijnen vereisen.
Door uw arts te volgen tijdens de behandeling, verkleint u de kans op complicaties.
Als u een persoonlijke of familiegeschiedenis van aambeien heeft, heeft u in de toekomst meer kans op aambeien. Het eenmaal hebben van een geïnfecteerde aambei betekent echter niet dat een volgende aambei meer kans heeft om geïnfecteerd te raken. De sleutel is om vroegtijdig op symptomen en behandeling te letten.
Als u symptomen van een verzakte interne aambei ontwikkelt, moet u een arts raadplegen. En als u niet zeker weet of u een geïnfecteerde aambei heeft, wees dan voorzichtig en ga naar uw arts.
