Zenuwen, botten en gewrichten
Neuropathische osteoartropathie of Charcot-voet is een ontstekingsproces dat de zachte weefsels, botten en gewrichten in de voet of enkel aantast.
Een potentieel mobiliteitsbeperkende aandoening, Charcot-voet kan in sommige gevallen worden voorkomen, Lees verder om uw risico voor Charcot-voet te begrijpen, evenals tips voor proactief gedrag dat u kan helpen het te voorkomen of de voortgang ervan te stoppen.
Wat is Charcot-voet?
Charcot-voet kan het gevolg zijn van volledige of bijna volledige gevoelloosheid in een of beide voeten of enkels. Deze aandoening zorgt ervoor dat de botten in de voet zwak worden, waardoor ze vatbaar zijn voor schade zoals breuken en ontwrichting.
Omdat de voet gevoelloos is, kan pijn door breuken of andere trauma's onopgemerkt blijven, wat leidt tot extra schade door lopen en staan.
Naarmate de botten blijven verzwakken, kunnen de gewrichten van de voet ontwricht raken of instorten, waardoor de vorm van de voet verandert. De resulterende vorm wordt rocker-bottom foot genoemd, omdat de boog naar beneden en naar buiten uitsteekt, waardoor een rocker-achtig uiterlijk ontstaat.
Charcot-voet kan ook leiden tot het optreden van zweren, die moeilijk te genezen zijn.
Indien onbehandeld, kan Charcot-voet leiden tot ernstige misvorming, invaliditeit of amputatie.
Charcot voetsymptomen
Charcot-voet vindt plaats in drie fasen:
Fase één: fragmentatie en vernietiging
Deze acute beginfase wordt gekenmerkt door symptomen zoals roodheid en aanzienlijke zwelling van de voet en enkel. Het gebied kan ook warm of heet aanvoelen in vergelijking met de andere voet.
Intern beginnen zwelling van zacht weefsel en kleine botbreuken op te treden. Het resultaat is vernietiging van de gewrichten en het omliggende bot. Hierdoor verliezen de gewrichten stabiliteit, met dislocatie als gevolg. De botten kunnen zelfs gaan geleiden en volledig verzachten.
Tijdens deze fase kan de onderkant van de voet er vlak of rocker-bottom uitzien. Botachtige uitsteeksels (plantaire uitsteeksels) kunnen ook op de onderkant van de voet verschijnen. Indien niet behandeld, kan deze fase maximaal een jaar duren.
Fase twee: coalescentie
Tijdens deze fase probeert het lichaam de schade die tijdens de eerste fase is aangebracht, te genezen. De vernietiging van de gewrichten en botten vertraagt, wat resulteert in minder zwelling, roodheid en warmte.
Fase drie: wederopbouw
Tijdens deze derde, laatste fase genezen de gewrichten en botten van de voet. Helaas keren ze niet vanzelf terug naar hun oorspronkelijke staat of vorm. Hoewel er geen verdere schade aan de voet wordt aangericht, wordt deze vaak in een vervormde, onstabiele toestand achtergelaten.
De voet kan ook meer vatbaar zijn voor de vorming van zweren en zweren, wat kan leiden tot verdere misvorming of in sommige gevallen tot amputatie.
Charcot-voet veroorzaakt
Charcot-voet komt voor bij mensen met gevoelloosheid in hun voeten en benen. Dit verlies van gevoel is het gevolg van een soort zenuwbeschadiging die perifere neuropathie wordt genoemd.
Charcot-voet wordt het meest geassocieerd als een zeldzame complicatie van diabetes, maar perifere neuropathie wordt geassocieerd met verschillende aandoeningen. Deze omvatten:
- diabetes
- alcoholgebruiksstoornis
- drugsmisbruik
- lepra
- syfilis
- syringomyelia
- polio
- infectie, trauma of schade aan de perifere zenuwen
- HIV
- ziekte van Parkinson
- ontstekingsaandoeningen, zoals sarcoïdose of psoriasis
Diagnose van Charcot-voet
Tijdens fase één kan het zijn dat de Charcot-voet niet gediagnosticeerd wordt, omdat röntgenfoto's de schade die begint te ontstaan mogelijk nog niet oppikken. Om deze reden is het belangrijk om uw arts te laten weten of u een medische aandoening heeft die kan leiden tot Charcot-voet.
In de latere stadia, wanneer het is gevorderd, kunnen beeldvormende technologieën zoals röntgenfoto's en MRI's nuttig zijn.
Naast het analyseren van uw symptomen, zal uw arts controleren op tekenen van neuropathie via een lichamelijk onderzoek, een beoordeling van uw medische geschiedenis en tests. Deze kunnen zijn:
- Semmes-Weinstein 5,07 / 10 gram monofilamenttest, die gevoeligheid voor druk en aanraking in grote zenuwvezels analyseert
- pinprick-test, die het vermogen om pijn te voelen beoordeelt
- neurometertest, die perifere zenuwstoornissen identificeert, zoals diabetische neuropathie
Uw arts zal ook uw peesreflexen testen en de spierspanning en kracht in uw been en voet analyseren.
Charcot foot foto's
Charcot voetbehandelingen
Behandeling van Charcot-voet in een vroeg stadium is gericht op het verminderen van zwelling en warmte in het gebied, en het stabiliseren van de voet door deze onbeweeglijk te houden. Het is belangrijk om elk gewicht of druk op de voet te elimineren om te voorkomen dat er extra schade wordt aangericht. Dit wordt soms ontlading genoemd.
Verschillende low-tech, niet-chirurgische behandelingen voor Charcot-voet kunnen de progressie ervan helpen stoppen. Deze omvatten:
- het dragen van een beschermende spalk, een loopbeugel of een op maat gemaakte wandelschoen
- het minimaliseren of elimineren van al het gewicht op de aangedane voet door gebruik te maken van een rolstoel, krukken of een loopscooter
- een orthopedische beugel gebruiken om de uitlijning van de voet te corrigeren
- het dragen van een contactgips dat speciaal op uw been en voet is aangebracht
Deze ondersteuning is mogelijk meerdere maanden of langer nodig. Gedurende die tijd moet u regelmatig een arts raadplegen, die uw voortgang zal volgen. Als slechts één voet is aangetast, wordt uw andere voet gedurende deze tijd gecontroleerd op symptomen.
Zodra uw voet is genezen, kunt u geschikt zijn voor therapeutische schoenen of diabetisch schoeisel om uw kansen op het krijgen van Charcot-voet in de toekomst te verminderen of te elimineren.
Charcot-voetoperatie
Uw arts kan een operatie aanbevelen als uw voet aanzienlijk onstabiel is geworden of als deze op geen enkele manier kan worden ondersteund of ondersteund. Mogelijk hebt u ook een operatie nodig als u een zweer of zweer heeft die niet geneest. Chirurgische technieken zijn onder meer:
- Reconstructieve osteotomie. Deze procedure, ook bekend als botoperatie voor uitlijning, verkort of verlengt een bot in de voet of enkel om de uitlijning en het vermogen om de gewrichten te ondersteunen te veranderen. Een chirurg verkort het bot door het te snijden of verlengt het bot door er een wig wig aan toe te voegen.
- Enkelfusie. Deze procedure gebruikt schroeven, staven of platen om het enkelgewricht te vergrendelen, waardoor beweging wordt voorkomen.
- Exostectomie. Dit is het verwijderen van plantaire uitsteeksels, waardoor zweren kunnen ontstaan.
- Amputatie en prothetische aanpassing. De voet of een deel van de voet wordt verwijderd, gevolgd door een prothese.
Vraag:
Wanneer is een operatie typisch noodzakelijk voor Charcot-voetsymptomen?
EEN:
Chirurgie wordt vaak gedaan wanneer ulceraties optreden vanwege botuitsteeksels. Het dode weefsel wordt verwijderd en het onderliggende bot dat de zweer veroorzaakte, wordt verwijderd zodat het niet terugkeert.
Chirurgische reconstructie wordt gedaan om een gewricht te stabiliseren, zoals een enkelfusie.
Ten slotte reageren sommige mensen niet op de gebruikelijke behandelingsmodaliteiten en eindigen met ernstige misvorming en voortdurende infectie. Dit kan een amputatie van ofwel een deel van de voet of de hele voet en enkel noodzakelijk maken, zodat de patiënt een prothese kan krijgen om de kwaliteit van leven te verbeteren en extra ziekenhuisopnames en operaties te voorkomen.
William Morrison, MDAnswers vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.
Voorkomen van Charcot-voetontwikkeling
Het is in sommige gevallen mogelijk om Charcot-voet te voorkomen:
- Als u diabetes heeft, kan het helpen om zenuwbeschadiging te verminderen door uw bloedsuikerspiegel onder controle te houden.
- Mensen die diabetes hebben of risico lopen op neuropathie, moeten waar mogelijk schade of trauma aan hun voeten vermijden: vermijd sporten of oefeningen die uw voeten kunnen beïnvloeden, zoals kickball of voetbal.
- Doe dagelijks zelfonderzoek om te controleren op vroege symptomen.
- Als u alcohol of andere stoffen misbruikt, kan een 12-stappenprogramma of andere interventie, zoals een revalidatie-instelling, helpen om het gedrag te stoppen dat u in gevaar brengt voor Charcot-voet.
- Volg de instructies van uw arts en laat u regelmatig professioneel controleren.
De afhaalmaaltijd
Charcot-voet is een mogelijk verwoestende aandoening, maar kan in sommige gevallen worden voorkomen. Vroege detectie is cruciaal om schade en mogelijke amputatie te voorkomen.
Als Charcot-voet vroeg wordt betrapt, kan deze soms worden gecorrigeerd of gearresteerd via low-tech en conservatieve behandelingen. In andere gevallen kan een operatie nodig zijn.
