Overzicht
De meeste mensen ervaren op een bepaald moment in hun leven angst, depressie en stress. Voor velen zijn deze emoties van korte duur en verstoren ze niet teveel hun kwaliteit van leven.
Maar voor anderen kunnen negatieve emoties tot diepe wanhoop leiden, waardoor ze hun plaats in het leven in twijfel trekken. Dit staat bekend als een existentiële crisis.
Het idee van een existentiële crisis wordt al sinds 1929 bestudeerd door psychologen en psychiaters zoals Kazimierz Dabrowski en Irvin D. Yalom.
Maar zelfs met de overvloed aan oud en nieuw onderzoek naar dit onderwerp, ben je misschien niet bekend met deze term of begrijp je niet hoe deze verschilt van normale angst en depressie.
Dit is wat u moet weten over een existentiële crisis en hoe u dit keerpunt kunt overwinnen.
Existentiële crisisdefinitie
"Mensen kunnen een existentiële crisis hebben als ze zich beginnen af te vragen wat leven betekent en wat hun doel of het doel van het leven als geheel is", legt Katie Leikam, een gediplomeerde therapeut in Decatur, Georgia, uit die gespecialiseerd is in het werken met angst, relatiestress en genderidentiteit. 'Het kan een breuk zijn in denkpatronen waarbij je opeens antwoorden wilt op de grote vragen van het leven.'
Het is niet ongebruikelijk om naar betekenis en doel in je leven te zoeken. Bij een existentiële crisis ligt het probleem echter in het niet kunnen vinden van bevredigende antwoorden. Voor sommige mensen veroorzaakt het gebrek aan antwoorden een persoonlijk conflict van binnenuit, wat frustratie en verlies van innerlijke vreugde veroorzaakt.
Een existentiële crisis kan iedereen op elke leeftijd treffen, maar velen ervaren een crisis ondanks een moeilijke situatie, misschien de strijd om te slagen.
Oorzaken
Dagelijkse uitdagingen en spanningen leiden mogelijk niet tot een existentiële crisis. Dit type crisis volgt waarschijnlijk op diepe wanhoop of een belangrijke gebeurtenis, zoals een groot trauma of een groot verlies. Enkele oorzaken van een existentiële crisis kunnen zijn:
- schuld over iets
- het verliezen van een geliefde in de dood, of de realiteit van de eigen dood onder ogen zien
- zich sociaal onvervuld voelen
- ontevredenheid met zichzelf
- geschiedenis van opgekropte emoties
Existentiële crisisvragen
De verschillende soorten existentiële crises zijn onder meer:
Crisis van vrijheid en verantwoordelijkheid
Je hebt de vrijheid om je eigen keuzes te maken, die je leven ten goede of ten kwade kunnen veranderen. De meeste mensen geven de voorkeur aan deze vrijheid, in plaats van dat iemand beslissingen voor hen neemt.
Maar deze vrijheid brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee. Je moet de consequenties accepteren van de keuzes die je maakt. Als je je vrijheid gebruikt om een keuze te maken die niet goed afloopt, kun je niemand anders de schuld geven.
Voor sommigen is deze vrijheid te overweldigend en veroorzaakt ze existentiële angst, wat een allesomvattende angst is over de zin van het leven en keuzes.
Crisis van dood en sterfte
Een existentiële crisis kan ook optreden na het veranderen van een bepaalde leeftijd. Je 50e verjaardag kan je bijvoorbeeld dwingen de confrontatie aan te gaan met de realiteit van je leven dat half voorbij is, waardoor je de basis van je leven in twijfel trekt.
U kunt nadenken over de betekenis van leven en dood en vragen stellen als: 'Wat gebeurt er na de dood?' Angst voor de dood kan angst veroorzaken. Dit type crisis kan ook optreden na de diagnose van een ernstige ziekte of wanneer de dood op handen is.
Crisis van isolatie en verbondenheid
Zelfs als je geniet van perioden van isolatie en eenzaamheid, zijn mensen sociale wezens. Sterke relaties kunnen je mentale en emotionele steun geven en voldoening en innerlijke vreugde brengen. Het probleem is dat relaties niet altijd permanent zijn.
Mensen kunnen fysiek en emotioneel uit elkaar drijven, en de dood scheidt vaak dierbaren. Dit kan leiden tot isolatie en eenzaamheid, waardoor sommige mensen het gevoel hebben dat hun leven zinloos is.
Betekeniscrisis en zinloosheid
Een zin en doel in het leven hebben, kan hoop geven. Maar na over je leven te hebben nagedacht, heb je misschien het gevoel dat je niets belangrijks hebt bereikt of een verschil hebt gemaakt. Dit kan ertoe leiden dat mensen hun bestaan in twijfel trekken.
Crisis van emotie, ervaringen en belichaming
Jezelf niet toestaan om negatieve emoties te voelen, kan soms leiden tot een existentiële crisis. Sommige mensen blokkeren pijn en lijden en denken dat dit hen gelukkig zal maken. Maar het kan vaak leiden tot een vals gevoel van geluk. En als je geen echt geluk ervaart, kan het leven leeg aanvoelen.
Aan de andere kant kan het belichamen van emoties en het erkennen van gevoelens van pijn, ontevredenheid en ontevredenheid de deur openen naar persoonlijke groei, waardoor de kijk op het leven verbetert.
Existentiële crisissymptomen
Angst en depressie ervaren als je leven niet op het goede spoor is, betekent niet altijd dat je door een existentiële crisis gaat. Deze emoties zijn echter verbonden met een crisis wanneer ze vergezeld gaan van de behoefte om betekenis te vinden in het leven.
Existentiële crisisdepressie
Tijdens een existentiële crisis kunt u normale depressieve gevoelens ervaren. Deze symptomen kunnen zijn: verlies van interesse in favoriete activiteiten, vermoeidheid, hoofdpijn, gevoelens van hopeloosheid en aanhoudend verdriet.
In het geval van existentiële depressie, kunt u ook gedachten hebben over zelfmoord of het levenseinde, of het gevoel hebben dat uw leven geen doel heeft, zegt Leikam.
Hopeloosheid bij dit type depressie hangt nauw samen met gevoelens van een zinloos leven. Je kunt je afvragen wat het doel hiervan is: 'Is het alleen om te werken, rekeningen te betalen en uiteindelijk te sterven?'
Existentiële crisisangst
'Existentiële angst kan zich voordoen als in beslag genomen worden door het hiernamaals of boos of nerveus zijn over je plaats en plannen in het leven', zegt Leikam.
Deze angst verschilt van alledaagse stress in de zin dat alles je ongemakkelijk en angstig kan maken, inclusief je bestaan. Je kunt je afvragen: "Wat is mijn doel en waar pas ik in?"
Existentiële obsessief-compulsieve stoornis (OCS)
Soms kunnen gedachten over de zin van het leven en je doel je geest zwaar belasten en race-gedachten veroorzaken. Dit staat bekend als existentiële OCS en het kan voorkomen wanneer u obsessief bent of dwanghandelingen heeft over de zin van het leven.
"Het kan de behoefte met zich meebrengen om keer op keer vragen te stellen, of niet kunnen rusten totdat je antwoorden op je vragen hebt", zegt Leikam.
Existentiële crisishulp
Het vinden van je doel en zin in het leven kan je helpen om los te komen van een existentiële crisis. Hier zijn een paar tips om het hoofd te bieden:
Neem de controle over uw gedachten
Vervang negatieve en pessimistische ideeën door positieve. Jezelf vertellen dat je leven zinloos is, kan een zichzelf vervullende profetie worden. Neem in plaats daarvan stappen om een zinvoller leven te leiden. Streef naar een passie, doe vrijwilligerswerk voor een doel waarin je gelooft of oefen mededogen.
Houd een dankbaarheidsdagboek bij om negatieve gevoelens te overwinnen
Je leven heeft waarschijnlijk meer betekenis dan je denkt. Schrijf alles op waarvoor je dankbaar bent. Dit kan uw gezin, werk, talenten, kwaliteiten en prestaties omvatten.
Herinner jezelf eraan waarom het leven zin heeft
De tijd nemen om jezelf te verkennen, kan je ook helpen een existentiële crisis te doorbreken, zegt Leikam.
Als je moeite hebt om het goede in jezelf te zien, vraag dan vrienden en familie om je positieve eigenschappen te identificeren. Welke positieve impact heb je op hun leven gehad? Wat zijn je sterkste, meest bewonderenswaardige eigenschappen?
Verwacht niet alle antwoorden te vinden
Dit betekent niet dat je geen antwoorden kunt zoeken op de grote vragen van het leven. Begrijp tegelijkertijd dat sommige vragen geen antwoord zullen hebben.
Om een existentiële crisis te doorstaan, stelt Leikam ook voor om vragen op te splitsen in kleinere antwoorden en vervolgens te werken om tevreden te worden met het leren van de antwoorden op de kleinere vragen waaruit het grotere geheel bestaat.
Wanneer moet je naar een dokter?
Je kunt misschien zelf een existentiële crisis doorbreken, zonder dokter. Maar als de symptomen niet verdwijnen of als ze verergeren, ga dan naar een psychiater, psycholoog of therapeut.
Deze experts op het gebied van geestelijke gezondheid kunnen u helpen met een crisis om te gaan door middel van gesprekstherapie of cognitieve gedragstherapie. Dit is een type therapie dat tot doel heeft om denk- of gedragspatronen te veranderen.
Zoek onmiddellijk hulp als u zelfmoordgedachten heeft. Houd er echter rekening mee dat u niet hoeft te wachten tot een crisis dit punt bereikt voordat u met een arts of andere zorgverlener spreekt.
Zelfs als u geen gedachten heeft over zelfmoord, kan een therapeut helpen bij ernstige angst, depressie of obsessieve gedachten.
Afhalen
Iedereen kan een existentiële crisis overkomen, waardoor velen hun bestaan en doel in het leven in twijfel trekken. Ondanks de potentiële ernst van dit denkpatroon, is het mogelijk een crisis te overwinnen en deze dilemma's te omzeilen.
De sleutel is om te begrijpen hoe een existentiële crisis verschilt van normale depressie en angst, en om hulp te krijgen voor gevoelens of gedachten die je niet van je af kunt schudden.
