Wereldwijde HIV-tarieven Voor Mannen Die Seks Hebben Met Mannen: Feiten, Problemen En M

Inhoudsopgave:

Wereldwijde HIV-tarieven Voor Mannen Die Seks Hebben Met Mannen: Feiten, Problemen En M
Wereldwijde HIV-tarieven Voor Mannen Die Seks Hebben Met Mannen: Feiten, Problemen En M

Video: Wereldwijde HIV-tarieven Voor Mannen Die Seks Hebben Met Mannen: Feiten, Problemen En M

Video: Wereldwijde HIV-tarieven Voor Mannen Die Seks Hebben Met Mannen: Feiten, Problemen En M
Video: Wat is aids? 2024, Mei
Anonim

Op het eerste gezicht zijn de laatste wereldwijde statistieken over hiv bemoedigend. Volgens UNAIDS krijgen momenteel meer dan 21 miljoen mensen antiretrovirale therapie voor HIV, de meest effectieve behandeling die beschikbaar is. En het aantal aan aids gerelateerde sterfgevallen is nu minder dan een miljoen per jaar - het laagste sinds het begin van de 21e eeuw.

Bovendien hebben veel landen over de hele wereld toegezegd om tegen 2020 de doelstellingen "90-90-90" te halen. Dat betekent dat het doel moet worden gesteld dat 90 procent van de hiv-positieve mensen hun status kent, 90 procent van de mensen die hun status kennen om te ontvangen behandeling en 90 procent van de mensen die worden behandeld om een niet-detecteerbare virale lading te hebben.

Maar ondanks deze veelbelovende ontwikkelingen, stijgt het aantal nieuwe hiv-diagnoses nog steeds onder bepaalde populaties. Dit geldt met name voor mannen die seks hebben met mannen (MSM), van wie het risico om hiv op te lopen maar liefst 27 keer hoger is dan bij andere demografische groepen.

Het is belangrijk om te vragen waarom MSM nog steeds een veel hoger risico op HIV-diagnose loopt, vergeleken met andere groepen. Waarom is dit, na zoveel tijd en vooruitgang, nog steeds het geval? En, nog belangrijker, wat kan er gedaan worden om de mannen die het meeste risico lopen te beschermen?

Regionale statistieken

Hoewel het risico op HIV-infectie voor MSM over de hele wereld hoger is, verschilt het aantal nieuwe gevallen per regio. UNAIDS verzamelde gegevens en publiceerde een geschatte wereldwijde uitsplitsing van nieuwe hiv-diagnoses voor 2017. Volgens dit onderzoek vertegenwoordigen nieuwe hiv-gevallen onder MSM ongeveer:

  • 57 procent van alle nieuwe gevallen in Noord-Amerika, Midden-Europa en West-Europa
  • 41 procent van alle nieuwe gevallen in Latijns-Amerika
  • 25 procent van alle nieuwe gevallen in Azië, de Stille Oceaan en het Caribisch gebied
  • 20 procent van alle nieuwe gevallen in Oost-Europa, Centraal-Azië, het Midden-Oosten en Noord-Afrika
  • 12 procent van alle nieuwe gevallen in West- en Centraal-Afrika

Hoewel er enige regionale variatie is, is dit geen geïsoleerde trend. In de meeste delen van de wereld loopt MSM een groter risico op HIV-diagnose in vergelijking met andere groepen.

Regionale en universele uitdagingen

Bepaalde wereldregio's hebben hun eigen unieke obstakels als het gaat om het voorkomen van nieuwe HIV-overdracht.

Zo wordt in veel landen - en vooral in Afrika en het Midden-Oosten - seks tussen mannen strafbaar gesteld. Dit zet MSM ertoe aan hun seksuele praktijken te verbergen en te voorkomen dat ze medisch advies inwinnen over hiv en andere seksueel overdraagbare aandoeningen. Het kan het voor zorgverleners en belangenorganisaties ook moeilijker maken om MSM informatie over seksuele gezondheid te bieden over hoe zij het risico op HIV-overdracht kunnen verminderen.

Over de hele wereld - zelfs in landen waar praktijken, relaties en huwelijken van hetzelfde geslacht legaal zijn - blijven discriminatie en homofobie bestaan. In verschillende mate kan dit van invloed zijn op het vermogen en de bereidheid van MSM om toegang te krijgen tot hoogwaardige gezondheidsdiensten en informatie. Het stigma dat gepaard kan gaan met een hiv-diagnose heeft ook impact.

De beschikbaarheid van hiv-tests varieert over de hele wereld. Bovendien, als MSM bang is voor het potentiële oordeel van zorgverleners, is de kans kleiner dat ze worden getest.

Als mensen niet op hiv worden getest, kunnen ze niet achterhalen of ze het virus hebben. Op hun beurt hebben ze geen toegang tot behandeling en antiretrovirale therapie. Ze zullen het virus ook eerder naar anderen overdragen.

Op basis van gegevens van de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) weet ongeveer 1 op de 6 MSM in de Verenigde Staten met hiv niet dat ze met het virus leven. In sommige landen is de situatie erger. In Kenia, Malawi en Zuid-Afrika weet bijvoorbeeld ongeveer een op de drie MSM met hiv niet dat ze het hebben.

Bepaalde biologische factoren kunnen MSM ook een groter risico op hiv geven. De meeste MSM lopen het virus op door anale seks te hebben zonder condoom. Condoomloze anale seks heeft een hoger risico op overdracht van hiv dan sommige andere seksuele praktijken, zoals orale seks.

Condooms helpen de overdracht van HIV te voorkomen, maar de tarieven voor condoomgebruik onder MSM variëren wereldwijd. Gebrek aan seksuele voorlichting, gebrek aan toegang tot condooms en culturele normen rond condooms zijn belangrijke kwesties die de gebruikscijfers beïnvloeden. In landen waar het condoomgebruik laag is, lopen MSM naast hiv een groter risico om in contact te komen met andere seksueel overdraagbare aandoeningen, waaronder syfilis, gonorroe en chlamydia.

Antiretrovirale behandelingen verminderen ook aanzienlijk het risico op overdracht van hiv. Deze omvatten profylaxe vóór blootstelling (PrEP) en profylaxe na blootstelling (PEP). Zelfs bij blootstelling aan het virus, zoals door condoomloze seks, zijn PrEP en PEP zeer effectief in het voorkomen van overdracht. Maar over de hele wereld hebben de mensen die het meeste risico lopen op hiv moeite met het verkrijgen van deze medicijnen, hetzij door gebrek aan toegang of gebrek aan informatie.

Actiegerichte oplossingen

Het overwinnen van deze uitdagingen lijkt misschien ontmoedigend, maar het is mogelijk. Over de hele wereld groeit het bewijs dat bepaalde benaderingen een enorm verschil kunnen maken als het gaat om het verminderen van het aantal nieuwe hiv-diagnoses.

Een van de belangrijkste stappen om nieuwe gevallen van MSM te verminderen, is dat landen op grote schaal antiretrovirale therapieën zoals PrEP aanbieden. In een aantal landen zijn wijdverbreide PrEP-programma's gaande, waaronder Australië, Brazilië, Kenia, Zuid-Afrika, de Verenigde Staten en Zimbabwe.

Tot dusver zijn de resultaten veelbelovend. Zo werd in één regio van Australië de snelle introductie van PrEP gekoppeld aan een afname van 35 procent in nieuwe hiv-diagnoses. Wanneer PReP op grote schaal beschikbaar wordt gesteld, zijn reclamecampagnes en lokale initiatieven essentieel om het publiek voor te lichten over de beschikbaarheid en effectiviteit van de medicatie.

Een verschuiving naar gemeenschapsgerichte zorg is een andere belangrijke strategie om nieuwe hiv-gevallen te verminderen. Outreach-programma's met personeelsleden in de gezondheidszorg in de gemeenschap kunnen de kans vergroten dat mensen met hiv zich aan hun behandelplan houden.

Technologie biedt ook nieuwe oplossingen. In China heeft een smartphone-datingapp genaamd Blued een systeem ontwikkeld om zijn 40 miljoen gebruikers te verbinden met de dichtstbijzijnde hiv-testsite. Dit maakt het gemakkelijk voor mensen om een afspraak te maken. Gegevens uit 2016 suggereren dat klinieken die in de app worden gepromoot, het aantal geteste mensen met 78 procent zagen toenemen.

Het de-criminaliseren van praktijken en relaties van hetzelfde geslacht, terwijl het ook stigma en discriminatie aanpakt, maakt een groot verschil. UNAIDS merkt op dat dit mensen met hiv aanmoedigt om deel te nemen aan gezondheidszorgprogramma's en zich aan een behandelplan te houden.

Ten slotte meldt UNAIDS dat het cruciaal is voor overheden om betaalbare gezondheidszorg aan te bieden en de gebruikerskosten voor gezondheidszorg te elimineren. Dit maakt niet alleen de antiretrovirale therapie toegankelijker, maar vermindert ook de financiële lasten die gepaard gaan met hiv.

De afhaalmaaltijd: naar het grote geheel kijken

Het aantal nieuwe hiv-infecties onder mannen die seks hebben met mannen is wereldwijd gestegen, maar het doel om tegen 2020 90-90-90 doelen te bereiken, wordt niet vergeten. Om daar te komen - of in ieder geval om dichterbij te komen - is samenwerking tussen individuele gemeenschappen en nationale gezondheidszorgstelsels absoluut noodzakelijk. HIV-tests en antiretrovirale therapie moeten toegankelijk zijn voor de mensen die het meeste risico lopen op het virus.

Politieke, gemeenschaps- en bedrijfsleiders over de hele wereld moeten opvoeren en werken aan de financiële investeringen en beleidswijzigingen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat er vooruitgang wordt geboekt. Om de dreiging van hiv en aids voor MSM en alle mensen te stoppen, moeten we samenwerken - niet alleen lokaal, maar ook op mondiaal niveau.

Aanbevolen: