Anonieme verpleegster is een column geschreven door verpleegkundigen in de Verenigde Staten met iets te zeggen. Als u een verpleegster bent en wilt schrijven over werken in de Amerikaanse gezondheidszorg, neem dan contact op via [email protected]
Ik ben uitgeput. Ik moest gisteren een code bellen omdat mijn patiënt zijn hartslag verloor. Het hele ICU-team was er om te helpen reanimeren, maar mijn armen doen nog steeds pijn van borstcompressies.
Ik zie de patiënt en de opkomende machine die we gisteren aan zijn bed moesten plaatsen om zijn hart te ondersteunen. Ik ben opgelucht dat hij er veel beter uitziet. Ik draai me om en zie een dame in tranen. Het is de zus van de patiënt die de stad uit is gevlogen, en dit was de eerste keer dat ze hem zag sinds zijn operatie. Ze heeft blijkbaar nog niet met zijn vrouw gesproken en verwachtte hem niet op de intensive care te zien.
Tranen veranderen in hysterie en ze begint te vragen: 'Waarom ziet hij er zo uit? Wat is er aan de hand? Ik vertel haar dat ik die dag de verpleegster van haar broer ben en zoek een stoel voor haar. Ik leg alles uit, van de operatie en de complicaties tot de toestand waarin hij zich nu bevindt en wat de medicijnen en machines doen. Ik vertel haar het zorgplan voor die dag, en omdat we op de IC zijn, gebeuren de dingen heel snel en kunnen de omstandigheden heel snel veranderen. Hij is momenteel echter stabiel en ik zal hem hier in de gaten houden. En als ze nog andere vragen heeft, laat het me dan weten, want ik zal de komende 12 uur bij hem zijn.
Ze neemt me op mijn aanbod en blijft me vragen wat ik doe, wat de cijfers op de nachtkastmonitor vertegenwoordigen, waarom gaan er alarmen? Ik blijf uitleggen terwijl ik verder ga met mijn werk.
Dan komt de nieuwe bewoner binnen in hun witte laboratoriumjas en ik merk dat de houding van de zuster onmiddellijk verandert. Het randje in haar stem is weg. Ze zweeft niet langer over me heen.
'Ben jij de dokter? Kun je me alsjeblieft vertellen wat er met mijn broer is gebeurd? Wat is er aan de hand? Gaat het goed met hem? zij vraagt.
De bewoner geeft haar een overzicht van wat ik net zei, en ze lijkt tevreden.
Ze zit stil en knikt alsof ze dit voor het eerst hoort.
Het woord van een arts weegt vaak zwaarder
Als geregistreerd verpleegkundige gedurende 14 jaar heb ik dit scenario keer op keer zien uitkomen, wanneer de arts dezelfde uitleg herhaalt die de verpleegster zojuist heeft gegeven, alleen om meer respectvolle en zelfverzekerde reactie van de patiënt te krijgen.
Kortom: de woorden van een arts wegen altijd zwaarder dan die van een verpleegster. En dit kan te wijten zijn aan het feit dat de perceptie van verpleging nog steeds evolueert.
In de verpleegkunde gaat het in de kern altijd om de zorg voor patiënten. Het was echter ooit een door vrouwen gedomineerde carrière waarin deze zorgverleners in wezen dienden als assistenten van mannelijke artsen, die zorgden voor en opruimen na patiënten. In de loop der jaren hebben verpleegkundigen echter veel meer autonomie gekregen bij de zorg voor patiënten en zullen ze niet meer blindelings iets doen zonder te begrijpen waarom het wordt gedaan.
En daar zijn een aantal redenen voor.
Er bestaan vaak misvattingen over het opleidingsniveau van verpleegkundigen en de rol die zij spelen bij het herstel van een patiënt
Er bestaan nog steeds misvattingen over het opleidingsniveau van verpleegkundigen. De verpleegster die voor u zorgt, kan net zoveel onderwijs krijgen als de stagiair die dag de opdrachten voor u schrijft. Hoewel geregistreerde verpleegkundige (RN's) - verpleegkundigen die rechtstreeks betrokken zijn bij de zorg voor patiënten - alleen hun associate degree nodig hebben om het National Council Licensure-examen te halen, zullen de meeste verpleegkundigen dit punt in hun opleiding overschrijden.
Volgens het Bureau of Labor Statistics is het typische instaponderwijs dat vereist is voor verpleegkunde in 2018 een bachelordiploma. Nurse practitioners (NP) hebben meer opleiding en klinische ervaring nodig dan RN's. Ze hebben de training en het vermogen om ziekten en aandoeningen te diagnosticeren en te behandelen met behandelplannen of medicijnen. Ze kunnen een patiënt door het hele behandelingsproces helpen en de patiënt opvolgen in verder overleg.
Na afronding van hun vierjarige bacheloropleiding moeten zij vervolgens een master verpleegkunde (MSN) behalen, dat is nog eens twee jaar. Daarnaast kunnen ze hun doctoraat in de verpleegpraktijk (DNP) behalen, wat nog eens twee tot vier jaar kan duren. Over het algemeen is het niet ongebruikelijk dat een verpleegster voor u zorgt met meerdere graden en certificeringen.
Een verpleegster ziet vaak het grotere plaatje van de kijk van een patiënt
Van de gemiddeld ondervraagde artsen in 2018 gaf meer dan 60 procent aan tussen de 13 en 24 minuten per patiënt door te brengen. Dit in vergelijking met de verpleegkundigen in een ziekenhuisomgeving die gemiddeld 12 uur per dag werken. Van die 12 uur wordt het grootste deel van de tijd bij patiënten doorgebracht.
Vaak zie je meerdere artsen tijdens je ziekenhuisverblijf. Dit komt omdat artsen zich vaak op bepaalde gebieden specialiseren in plaats van de hele patiënt te behandelen. Mogelijk laat u één arts uw uitslag bekijken en aanbevelingen doen en een heel andere arts die uw diabetische ulcus op uw voet komt behandelen.
Uw verpleegkundige moet echter weten wat al deze individuele artsen aanbevelen om voor al deze aandoeningen de juiste zorg te verlenen. Uw verpleegster zal uw algehele situatie begrijpen en het grotere plaatje zien, omdat ze voor alle aspecten van uw toestand zorgen. Ze behandelen jullie allemaal in plaats van alleen je symptomen.
Uit gegevens blijkt dat patiënten betere resultaten behalen als verpleegkundigen meer autonomie krijgen
Patiënten die met ziekte en letsel te maken hebben, hebben zowel emotionele als informatieve ondersteuning van zorgverleners nodig. Dit niveau van zorg komt over het algemeen van verpleegkundigen en het is aangetoond dat het de stress van de patiënt en zelfs fysieke symptomen radicaal vermindert.
Studies hebben zelfs aangetoond dat sterke, professionele verpleegkundige praktijkomgevingen significant lagere sterftecijfers na 30 dagen hadden. Een professionele verpleegpraktijkomgeving kenmerkt zich door:
- Hoge mate van autonomie van de verpleegkundige. Dit is wanneer verpleegkundigen de macht hebben om beslissingen te nemen en de vrijheid om klinische beslissingen te nemen.
- Verpleegkundige controle over hun praktijk en omgeving. Dit is wanneer verpleegkundigen input hebben over hoe ze hun praktijk veiliger kunnen maken voor zichzelf en voor patiënten.
- Effectieve relaties tussen teamleden in de gezondheidszorg.
Kortom, wanneer verpleegkundigen de kans krijgen om te doen waar ze goed in zijn, heeft dit een positief effect op het algehele welzijn en herstel van een patiënt.
Een gebrek aan respect voor verpleegkundigen kan de kwaliteit van zorg aantasten
Wanneer patiënten en families verpleegkundigen niet met hetzelfde respect behandelen als artsen, kan dit de kwaliteit van de zorg beïnvloeden. Bewust of onbewust willen verpleegkundigen een patiënt minder vaak controleren. Ze reageren mogelijk niet zo snel als zou moeten en missen de subtiele tekenen van iets dat belangrijk zou kunnen zijn.
Aan de andere kant zullen verpleegkundigen die goede relaties met hun patiënten ontwikkelen, eerder advies, behandelplannen en andere gezondheidsinformatie kunnen geven waarnaar daadwerkelijk wordt geluisterd en die vaker worden gevolgd wanneer patiënten naar huis terugkeren. Een respectvolle relatie kan voor de patiënt op de lange termijn positieve voordelen hebben.
De volgende keer dat u een verpleegster ontmoet, bedenk dan dat zij nooit "slechts" een verpleegster zijn. Het zijn de ogen en oren voor jou en je geliefde. Ze helpen signalen op te vangen om te voorkomen dat u zieker wordt. Ze zullen je advocaat en stem zijn als je niet het gevoel hebt dat je er een hebt. Ze zullen er zijn om de hand van je geliefde vast te houden als je er niet kunt zijn.
Ze verlaten hun familie elke dag zodat ze voor de jouwe kunnen zorgen. Alle leden van de gezondheidszorg gaan naar school om experts te worden in het zorgen voor u.
