Dit klinkt misschien overdreven, maar angst kan zich uiten met intense fysieke symptomen, zoals scherpe pijn op de borst.
Het is de meest intense pijn op de borst die ik ooit heb gevoeld. Bij elke ademhaling die ik haal, voelt het alsof de scherpe punt van een mes tegen de binnenkant van mijn borst wordt gedrukt. Soms duurt het minuten - soms duurt het uren of zelfs dagen.
Andere fysieke symptomen die ik heb ervaren, zijn een bonzend hart, zweterige handpalmen en een aanhoudende beklemming op mijn schouders.
In eerste instantie dacht ik dat de beklemming verband hield met aan een bureau zitten en de hele dag typen. Maar uiteindelijk besefte ik dat de benauwdheid zou komen en gaan, afhankelijk van hoe angstig ik me voelde.
Ik heb zelfs een door angst veroorzaakte paniekaanval gehad waardoor ik er volledig van overtuigd was dat ik een hartaanval kreeg. Het culmineerde in een rit met een ambulance naar de Eerste Hulp en een strak gevoel in mijn onderarmen dat een intens gevoel van spelden en naalden veroorzaakte, dat 2 uur duurde totdat ik eindelijk kalmeerde.
Niets van dit alles klinkt als alleen maar zorgen maken over iets, toch?
Als een regenwolk van negatieve spraak die je volgt bij elke beweging
Deel op Pinterest
Een van de bepalende kenmerken van angst voor mij is zelfoordeel. Een harde, luide, koppige stem die een eindeloze stroom negativiteit uitspuugt. Als mijn geest verstrikt raakt in deze lus, is het moeilijk om er uit te breken. Heel moeilijk.
Het kan me zo sterk en onverwachts raken dat ik me gevangen voel onder zijn gewicht.
Ik weet wat je denkt: verander je gedachten in iets positiefs en het komt goed. Ik heb het geprobeerd, geloof me. Het werkt gewoon niet voor mij.
Er zijn een paar dingen die me, na veel oefenen en geduld, hebben geholpen om uit deze cyclus te komen.
De eerste stap is erkennen dat er zelfs negatieve spraak plaatsvindt. Want als je dagen achter elkaar in deze lussen verstrikt raakt, kun je vergeten dat het er zelfs is.
Daarna heb ik wat tijd vrijgemaakt om me zonder afleiding op mijn gedachten en gevoelens te concentreren. Diepe ademhalingstechnieken - zoals de 4-7-8 - helpen de negatieve gedachten te kalmeren tot een punt waarop ik naar adem kan komen en nadenken over wat er echt aan de hand is.
Een andere techniek die helpt, is journaling. Alleen al mijn gedachten - negatief of anderszins - op de pagina krijgen, is een vorm van vrijlating, die kan helpen de cyclus te doorbreken.
Positief denken heeft voor mij niet gewerkt, maar positief denken vanuit de realiteit.
Denk op de volgende manier aan het verschil: positief denken zou mijn gedachten kunnen omzetten in abstracte ideeën zoals gelukkig zijn en vreugdevol zijn en iets denkbeeldigs als verliefd worden overkomen mij; positief op realiteit gebaseerd denken zet mijn gedachten om in tastbare dingen die ik onlangs heb meegemaakt, zoals het doordachte verjaardagscadeau dat mijn broer me gaf, het gevoel van voldoening dat ik uit mijn carrière krijg en het lied dat ik in het weekend heb geschreven.
Zoals een bedrieger je normale zelf heeft gekaapt
Deel op Pinterest
Als ik me angstig voel, heb ik vaak het gevoel dat mijn normale zelf is vervangen door een sluwe bedrieger. Iemand die alleen naar jou kijkt, maar zich volledig als iemand anders gedraagt - meestal veel blanco blikken en friemelen en niet veel interessants te zeggen.
Waar ging ik naartoe? Ik vraag me op deze momenten af.
Het heeft een uiterlijke kwaliteit. Ik kijk van buitenaf naar de bedrieger, machteloos om hem te bevechten en iedereen de echte ik te laten zien.
Er is een frustrerende onmacht in de momenten dat, hoe hard ik ook probeer, ik me gewoon niet kan oproepen.
Ik weet dat wanneer dit gebeurt, mijn angst in een volledige aanvalsmodus is geschoten en ik mezelf de tijd en tijd moet geven om mijn gedachten te verzamelen en in mijn gereedschapstas te duiken - diepe ademhaling, aardingstechnieken, journaling, therapie, lichaamsbeweging, slaaphygiëne, en goed eten.
Als ik de energie heb, doe ik ook mijn best om met mensen te praten die ik vertrouw, of om met een goede vriend rond te hangen en hun verhalen en problemen even in mijn gedachten te houden.
Uiteindelijk verschijnt mijn normale zelf altijd weer en duwt de bedrieger uit het zicht. In ieder geval voor een tijdje.
Als een explosie in je hersenen, waardoor je gedachten uit de hand lopen
Deel op Pinterest
Ik kwam in de verleiding om angst te omschrijven als een hersenmist die mijn gedachten vertroebelt, maar een explosie in de hersenen leek mij nauwkeuriger.
Angst kan mijn brein zo krachtig raken dat het mijn gedachten verplettert in verspreide stukjes granaatscherven die in alle richtingen wegvliegen. Wat overblijft is een leegte, een krater van leegte.
Heb je ooit contact gehad met iemand van wie je dacht dat hij midden in een angstaanval zat en een blanco blik in zijn ogen opmerkte, of een algemeen gebrek aan reactievermogen? Ik durf te wedden dat ze je graag een goed antwoord op je vraag willen geven, maar op dat moment is hun geest een krater die niets te geven heeft.
Gedachten kunnen zo onbereikbaar aanvoelen dat ik sociale interacties volledig vermijd, om anderen te behoeden voor interactie met de leegte van mijn angstige brein. Soms raak ik hierdoor echt gefrustreerd. Maar hoe meer ik ertegen vecht, hoe bevroren mijn gedachten worden.
Dus hoe laat ik mezelf los? Een eenvoudig antwoord is helaas niet. Het is een kwestie van tijd, geduld en mezelf de ruimte geven om te ontspannen en te reflecteren en terug te gaan naar een basisniveau van controle over mijn geest en lichaam.
Als ik mijn gereedschapstas voor angst bij de hand heb, kan een therapeut die me perspectief op mijn gedachten kan geven, en een paar vertrouwde mensen om mee te praten me allemaal helpen die controle terug te krijgen.
Afsluitende reflectie
Ik hoop dat deze illustraties je meer inzicht hebben gegeven in hoe het leven met chronische angst echt voelt. Het is veel anders dan ergens een beetje bezorgd over te zijn. Soms is het verlammend.
Ik hoop dat met meer begrip van wat er werkelijk aan de hand is, mensen wat meer empathie gaan krijgen voor anderen die leven met chronische angst. Zelfs als het ongemakkelijk is om met ze om te gaan.
Onthoud dat mensen die met chronische angst leven niet per se een fatale fout hebben die ze negeren of een verborgen verlangen om iedereen om hen heen ongemakkelijk te maken. Het kunnen normale mensen zijn zoals jij en ik die iets meemaken dat ze niet begrijpen, iets dat hen overrompelde, iets diep in hun onderbewustzijn dat ze hulp nodig hebben bij het uitpakken.
Een beetje empathie en ondersteuning kunnen een lange weg gaan.
Steve Barry is een schrijver, redacteur en muzikant uit Portland, Oregon. Hij is gepassioneerd over het destigmatiseren van de geestelijke gezondheid en het onderwijzen van anderen over de realiteit van het leven met chronische angst en depressie. In zijn vrije tijd is hij een aspirant-songwriter en producer. Momenteel werkt hij als senior copy editor bij Healthline. Volg hem op Instagram.
