Staat u gepland voor een tandheelkundige ingreep en heeft u vragen over anesthesie?
Ongeveer 10 tot 30 procent van de mensen heeft angst en zorgen over pijn bij tandheelkundige ingrepen. Angst kan de behandeling vertragen en dat kan het probleem verergeren.
Anesthetica bestaat al meer dan 175 jaar! In feite werd de eerste geregistreerde procedure met verdoving gedaan in 1846 met ether.
Sindsdien hebben we een lange weg afgelegd en anesthetica zijn een belangrijk hulpmiddel om patiënten te helpen zich op hun gemak te voelen tijdens tandheelkundige ingrepen.
Omdat er veel verschillende opties beschikbaar zijn, kan anesthesie verwarrend zijn. We splitsen het op, zodat u zich zekerder voelt voor uw volgende tandheelkundige afspraak.
Wat zijn de soorten tandheelkundige anesthetica?
Anesthesie betekent een gebrek aan of verlies van gevoel. Dit kan met of zonder bewustzijn zijn.
Tegenwoordig zijn er veel opties beschikbaar voor tandheelkundige anesthetica. Medicijnen kunnen alleen worden gebruikt of gecombineerd voor een beter effect. Het is geïndividualiseerd voor een veilige en succesvolle procedure.
Het type anesthetica dat wordt gebruikt, hangt ook af van de leeftijd van de persoon, de gezondheidstoestand, de duur van de procedure en eventuele negatieve reacties op anesthetica in het verleden.
Anesthetica werken op verschillende manieren, afhankelijk van wat er wordt gebruikt. Anesthetica kunnen kort werken wanneer ze rechtstreeks op een gebied worden aangebracht of werken voor langere tijd wanneer een meer ingewikkelde operatie nodig is.
Het succes van tandheelkundige anesthesie hangt af van:
- De drugs
- het gebied wordt verdoofd
- De procedure
- individuele factoren
Andere dingen die tandheelkundige anesthesie kunnen beïnvloeden, zijn onder meer de timing van de procedure. Onderzoek toont ook aan dat ontstekingen een negatief effect kunnen hebben op het succes van anesthetica.
Ook zijn voor lokale anesthesie tanden in de onderkaak (onderkaak) van de mond moeilijker te verdoven dan de bovenkaak (maxillaire) tanden.
Er zijn drie hoofdsoorten anesthesie: lokaal, sedatie en algemeen. Elk heeft een specifiek gebruik. Deze kunnen ook gecombineerd worden met andere medicijnen.
Plaatselijke verdoving
Lokale anesthesie wordt gebruikt voor eenvoudigere procedures zoals het vullen van een holte, wat een kortere tijd vergt om te voltooien en over het algemeen minder gecompliceerd is.
U zult bij bewustzijn en in staat zijn om te communiceren wanneer u een plaatselijke verdoving krijgt. Het gebied zal gevoelloos zijn, dus u zult geen pijn voelen.
De meeste lokale anesthetica werken snel (binnen 10 minuten) en duren 30 tot 60 minuten. Soms wordt een vasopressor zoals epinefrine aan het anestheticum toegevoegd om het effect te vergroten en om te voorkomen dat het anesthetische effect zich naar andere delen van het lichaam verspreidt.
Lokale anesthetica zijn zonder recept verkrijgbaar en als recept verkrijgbaar in gel, zalf, crème, spray, pleister, vloeibare en injecteerbare vormen.
Ze kunnen plaatselijk worden gebruikt (rechtstreeks op het getroffen gebied worden aangebracht om te verdoven) of in het te behandelen gebied worden geïnjecteerd. Soms wordt lichte sedatie toegevoegd aan lokale anesthetica om een persoon te helpen ontspannen.
Sedatie
Sedatie heeft verschillende niveaus en wordt gebruikt om een persoon te ontspannen die mogelijk angstig is, helpt bij pijn of deze stil houdt voor de procedure. Het kan ook geheugenverlies veroorzaken.
Je bent misschien volledig bewust en in staat om te reageren op commando's, halfbewust of nauwelijks bewust. Sedatie wordt gecategoriseerd als mild, matig of diep.
Diepe sedatie kan ook wel gecontroleerde anesthesiezorg of MAC worden genoemd. Bij diepe sedatie ben je je over het algemeen niet bewust van je omgeving en kun je alleen reageren op herhaalde of pijnlijke stimulatie.
De medicatie kan oraal (tablet of vloeistof), geïnhaleerd, intramusculair (IM) of intraveneus (IV) worden gegeven.
Er zijn meer risico's bij IV-sedatie. Uw hartslag, bloeddruk en ademhaling moeten zorgvuldig worden gecontroleerd bij matige of diepe sedatie.
Narcose
Algemene anesthesie wordt gebruikt voor langere procedures of als u veel angst heeft die uw behandeling zou kunnen verstoren.
Je bent volledig bewusteloos, hebt geen pijn, je spieren zullen ontspannen zijn en je zult geheugenverlies hebben door de procedure.
De medicatie wordt gegeven via een gezichtsmasker of IV. Het niveau van anesthesie hangt af van de procedure en de individuele patiënt. Er zijn verschillende risico's bij algehele anesthesie.
Wat zijn de bijwerkingen van anesthesie?
Bijwerkingen van tandheelkundige anesthesie zijn afhankelijk van het type verdoving dat wordt gebruikt. Algemene anesthesie brengt meer risico's met zich mee dan het gebruik van lokale anesthesie of sedatie. Reacties variëren ook op basis van individuele factoren.
Enkele gemelde bijwerkingen met sedatie en medicijnen voor algemene anesthesie zijn:
- misselijkheid of braken
- hoofdpijn
- zweten of rillen
- hallucinaties, delirium of verwarring
- onduidelijke spraak
- droge mond of keelpijn
- pijn op de injectieplaats
- duizeligheid
- vermoeidheid
- doof gevoel
- lockjaw (trismus) veroorzaakt door trauma door een operatie; de bekopening wordt tijdelijk verkleind
Vasoconstrictoren zoals epinefrine toegevoegd aan anesthetica kunnen ook hart- en bloeddrukproblemen veroorzaken.
Dit zijn enkele gemelde bijwerkingen van anesthetica. Vraag uw tandheelkundig team naar uw specifieke medicatie en eventuele zorgen die u heeft over de medicatie.
Speciale voorzorgsmaatregelen bij het nemen van tandheelkundige anesthetica
Er zijn omstandigheden en situaties waarin u en uw arts of tandarts zullen bespreken of tandheelkundige anesthesie voor u de beste keuze is.
Toestemming voor behandeling is een belangrijk onderdeel van het voorbehandelingsgesprek. Stel vragen over risico's en veiligheidsmaatregelen die worden genomen om een positief resultaat te garanderen.
Zwangerschap
Als u zwanger bent, zal uw tandarts of chirurg de risico's en voordelen van anesthetica voor u en uw baby bespreken.
Speciale behoeften
Kinderen en mensen met speciale behoeften vereisen een zorgvuldige evaluatie van het type en niveau van anesthesie dat ze nodig hebben. Kinderen hebben mogelijk dosisaanpassingen nodig om bijwerkingen of overdosering te voorkomen.
De Food and Drug Administration (FDA) gaf een waarschuwing over verdovende middelen die vaak worden gebruikt voor kinderziektes. Deze producten zijn niet veilig voor gebruik bij kinderen jonger dan 2 jaar. Gebruik deze medicijnen niet zonder overleg met een zorgverlener.
Kinderen en volwassenen met speciale behoeften kunnen andere medische complicaties hebben die de risico's bij anesthetica verhogen. Een studie toonde bijvoorbeeld aan dat kinderen met hersenverlamming het grootste aantal luchtweggerelateerde bijwerkingen hadden op algemene anesthesie.
Oudere volwassenen
Oudere volwassenen met bepaalde gezondheidsproblemen hebben mogelijk dosisaanpassingen en zorgvuldige monitoring nodig tijdens en na de operatie om hun veiligheid te garanderen.
Sommige mensen kunnen na de operatie last krijgen van delier of verwarring en geheugenproblemen.
Lever-, nier-, long- of hartproblemen
Mensen met lever-, nier-, long- of hartproblemen hebben mogelijk dosisaanpassingen nodig omdat het langer kan duren voordat het medicijn het lichaam verlaat en een krachtiger effect heeft.
Bepaalde neurologische aandoeningen
Als er een voorgeschiedenis is van een beroerte, de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, schildklieraandoeningen of geestesziekte, kan er een verhoogd risico zijn bij algemene anesthesie.
Andere condities
Zorg ervoor dat u uw tandheelkundig team op de hoogte stelt als u een hernia, zure reflux, infecties of open zweren in de mond, allergieën, ernstige misselijkheid en braken met anesthetica heeft, of medicijnen gebruikt die u slaperig kunnen maken zoals opioïden.
Wat zijn de risico's van tandheelkundige anesthesie?
De meeste mensen ervaren geen bijwerkingen bij lokale anesthesie. Er zijn hogere risico's bij sedatie en algehele anesthesie, vooral bij oudere volwassenen en mensen met andere gezondheidscomplicaties.
Er is ook een verhoogd risico met een voorgeschiedenis van bloedingsstoornissen of met medicijnen die het risico op bloedingen zoals aspirine verhogen.
Als u pijnstillers gebruikt, zoals opioïden of gabapentine, of angststoornissen zoals benzodiazepines, laat uw tandarts of chirurg dat dan weten zodat ze uw anesthesie kunnen aanpassen.
De afhaalmaaltijd
Angst in verband met tandheelkundige ingrepen komt vaak voor, maar kan de behandeling compliceren. Het is belangrijk om al uw zorgen over de procedure en uw verwachtingen vooraf met uw tandheelkundige zorgteam te bespreken.
Stel vragen over de medicijnen die gebruikt gaan worden en wat u kunt verwachten tijdens en na de behandeling.
Deel uw medische geschiedenis, inclusief allergieën en andere medicijnen die u gebruikt. Zorg ervoor dat dit vrij verkrijgbare medicijnen, recepten en supplementen omvat.
Vraag naar eventuele speciale instructies die u voor en na de procedure moet volgen. Dit is inclusief eten en drinken voor en na de behandeling.
Vraag of u vervoer na de procedure moet regelen en alle andere informatie die u moet weten.
Uw tandarts zal u instructies geven die u voor en na de procedure moet volgen. Ze bieden u ook een manier om contact met hen op te nemen als u complicaties of vragen heeft.
