Melk-alkali-syndroom: Symptomen, Oorzaken En Diagnose

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Wat is het melk-alkali-syndroom?

Melk-alkalisyndroom is een mogelijk gevolg van de ontwikkeling van een hoog calciumgehalte in uw bloed. Te veel calcium in uw bloedbaan wordt hypercalciëmie genoemd.

Het innemen van calcium met een alkalistof kan er ook voor zorgen dat de zuur- en basenbalans van uw lichaam alkalischer wordt.

Als u te veel calcium in uw bloed heeft, kan dit structurele en functionele schade aan uw nieren veroorzaken. Dit kan symptomen veroorzaken zoals overmatig plassen en vermoeidheid.

Dit kan in de loop van de tijd tot ernstige complicaties leiden. Het kan bijvoorbeeld problemen veroorzaken zoals een verminderde bloedstroom door de nieren, diabetes insipidus, nierfalen en, in zeldzame gevallen, de dood.

De aandoening verbetert meestal wanneer u antacida of hooggedoseerde calciumsupplementen vermindert.

Symptomen van het melk-alkalisyndroom

Deze aandoening brengt vaak geen onmiddellijke en specifieke symptomen met zich mee. Wanneer symptomen optreden, gaan ze meestal gepaard met gerelateerde nierproblemen.

Symptomen kunnen zijn:

hoge urineproductie
hoofdpijn en verwarring
vermoeidheid
misselijkheid
pijn in je buik

Oorzaken van het melk-alkali-syndroom

Het melk-alkalisyndroom was ooit een veel voorkomende bijwerking van het consumeren van grote hoeveelheden melk of zuivelproducten, samen met antacida die alkalische poeders bevatten.

Tegenwoordig wordt deze aandoening meestal veroorzaakt door te veel calciumcarbonaat te consumeren. Calciumcarbonaat is een voedingssupplement. U kunt het nemen als u niet genoeg calcium binnenkrijgt, als u brandend maagzuur heeft of als u osteoporose probeert te voorkomen.

Calciumsupplementen zijn voornamelijk verkrijgbaar in een van twee vormen: carbonaat en citraat.

Volgens het Office of Dietary Supplements (NIHODS) van de National Institutes of Health is calciumcarbonaat op grotere schaal verkrijgbaar. Het is ook minder duur, maar het wordt meer opgenomen als het met voedsel wordt ingenomen.

Voor zover een van deze calciumsoorten gemakkelijker in te nemen is, wordt calciumcitraat betrouwbaar geabsorbeerd, ongeacht of het met voedsel wordt ingenomen of niet.

Veel vrij verkrijgbare maagzuurremmers (zoals Tums en bepaalde formuleringen van Maalox) bevatten ook calciumcarbonaat.

Melk-alkali-syndroom treedt vaak op wanneer mensen niet beseffen dat ze te veel calcium consumeren door meerdere supplementen of medicijnen te nemen die calciumcarbonaat bevatten.

Diagnose van het melk-alkali-syndroom

Uw arts kan deze aandoening meestal diagnosticeren met een volledige geschiedenis, lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. Praat met uw arts over eventuele symptomen die u ervaart.

Geef een volledige lijst van alle voorgeschreven en OTC-medicijnen en supplementen die u gebruikt. Als u geen volledige geschiedenis van medicijnen geeft, kan uw arts uw symptomen verkeerd diagnosticeren.

Uw arts zal waarschijnlijk een bloedtest laten uitvoeren om het niveau van niet-gecorrigeerd calcium in uw bloed te controleren. Een normaal bedrag varieert van 8,6 tot 10,3 milligram per deciliter bloed. Hogere niveaus kunnen wijzen op het melk-alkalisyndroom. Uw bloedspiegels van bicarbonaat en creatinine zullen waarschijnlijk ook worden gecontroleerd.

Als deze aandoening niet wordt behandeld, kan deze leiden tot kalkaanslag en schade aan de nieren. Uw arts kan aanvullende tests bestellen om te controleren op complicaties in uw nieren. Deze tests kunnen zijn:

CT-scans
röntgenstralen
echo's
aanvullende nierfunctiebloedonderzoek

Een vroege diagnose en behandeling kunnen blijvende schade aan uw nieren voorkomen.

Complicaties van het melk-alkali-syndroom

Complicaties van het melk-alkalisyndroom zijn calciumafzettingen in de nieren, die het nierweefsel direct kunnen beschadigen en een verminderde nierfunctie.

Indien onbehandeld, kan de aandoening ook leiden tot nierfalen en, in zeldzame gevallen, tot de dood.

Behandeling van melk-alkali-syndroom

Het doel van de behandeling is om de hoeveelheid calcium in uw dieet te verminderen, dus het verminderen van calciumsupplementen en maagzuurremmers is vaak de beste behandelmethode. Goed gehydrateerd blijven door voldoende vloeistof te drinken, helpt ook.

Complicaties, zoals nierschade en metabole acidose, moeten ook worden behandeld.

Als u momenteel calciumsupplementen of maagzuurremmers gebruikt voor een specifieke medische aandoening, vertel dit dan aan uw arts. Vraag hen of je een alternatieve behandeling kunt proberen.

Preventie

Om te voorkomen dat het melk-alkalisyndroom ontstaat:

Beperk of elimineer uw gebruik van antacida die calciumcarbonaat bevatten.
Vraag uw arts naar alternatieven voor antacida.
Beperk de doses van aanvullend calcium dat andere alkalische stoffen bevat.
Meld voortdurende spijsverteringsproblemen aan uw arts.

Aanbevolen dagelijkse hoeveelheden calcium

De NIHODS geeft de volgende aanbevelingen voor dagelijkse calciuminname in milligram (mg):

0 tot 6 maanden: 200 mg
7 tot 12 maanden: 260 mg
1 tot 3 jaar: 700 mg
4 tot 8 jaar: 1.000 mg
9 tot 18 jaar: 1.300 mg
19 tot 50 jaar: 1.000 mg
51 tot 70: 1.000 voor mannen en 1.200 mg voor vrouwen
71+ jaar: 1.200 mg

Dit zijn de gemiddelde hoeveelheden calcium die de meeste mensen met een goede gezondheid elke dag moeten consumeren.

Vooruitzichten op lange termijn

Als u het melk-alkali-syndroom ontwikkelt en vervolgens calcium en alkali in uw dieet elimineert of vermindert, zijn uw vooruitzichten meestal goed. Onbehandeld melk-alkalisyndroom kan tot ernstige complicaties leiden, zoals: