Artsen noemen beenpijn die komt en gaat met claudicatio intermittens.
Er zijn verschillende mogelijke claudicatieve oorzaken met tussenpozen, waarvan de meeste te wijten zijn aan de aangetaste bloedstroom. De oorzaak kan echter te wijten zijn aan iets in de ader of iets daarbuiten.
Hoewel de pijn zelden een medisch noodgeval is, moet u onmiddellijk medische hulp inroepen als de pijn ernstig is of als u denkt dat u geen circulatie naar uw been krijgt.
Blijf lezen om meer te weten te komen over de mogelijke oorzaken en behandeling van intermitterende beenpijn.
Mogelijke oorzaken van intermitterende beenpijn
Hieronder volgen enkele mogelijke oorzaken van scherpe, pijnscheuten die komen en gaan.
Perifere aderziekte
Perifere aderziekte (PAD) is een veelvoorkomende oorzaak van intermitterende beenpijn. De aandoening is te wijten aan atherosclerose of een vernauwing van de bloedvaten. Hoewel deze aandoening overal uw lichaam kan aantasten, kan het uw been of benen aantasten.
| Hoe het voelt | Waar het voorkomt |
| Scherpe, schietende beenpijn die erger wordt bij het traplopen of lopen. Andere symptomen zijn gevoelloosheid, pijn of een zwaar gevoel in de beenspieren. De pijn verdwijnt meestal als je rust. | De pijn kan overal in de benen voorkomen, inclusief de dijen, billen, kuiten of voeten. Je merkt misschien ook dat je zweren of wonden hebt die langzaam genezen, het ene been voelt kouder aan dan het andere, of teennagels die langzamer groeien op het ene been dan op het andere. |
Diabetische neuropathie
Diabetische neuropathie kan scherpe, pijnlijke pijn in uw been of benen veroorzaken als gevolg van chronische schade door diabetes.
| Hoe het voelt | Waar het voorkomt |
| Brandende of schietende pijn die komt en gaat en meestal niet gerelateerd is aan activiteit. | Diabetische neuropathie kan pijn in de benen en voeten veroorzaken. Als je het hebt, is het belangrijk om regelmatig je voeten te controleren op wonden, omdat diabetische neuropathie je gevoel kan beïnvloeden als je een blessure hebt. |
Chronisch inspanningscompartimentssyndroom
Chronisch inspanningscompartimentensyndroom is een veel voorkomende klacht bij 30 procent van de atleten met pijn in de benen.
Atleten die zich bezighouden met repetitieve activiteiten, zoals fietsen, hardlopen of zwemmen, kunnen het chronische compartiment-syndroom ontwikkelen.
| Hoe het voelt | Waar het voorkomt |
| Pijn bij inspanning die gewoonlijk verdwijnt wanneer een persoon stopt met trainen. U kunt ook gevoelloosheid, problemen met het bewegen van uw voet of uw spieren zien uitpuilen door beweging. | Het voorste deel van de onderbenen of kuitspieren zijn meestal de aangetaste locaties. |
Cystische adventitiële ziekte
Cystic adventitial disease is een zeldzame aandoening die de bloedvaten (en soms aders) in het been of de benen aantast.
De meeste mensen met deze aandoening hebben pijn in de benen die komt en gaat zonder risicofactoren voor PVD of PAD, zoals:
- diabetes
- Overgewicht hebben
- roken
De aandoening zorgt ervoor dat een cyste zich ophoopt in het been die op de bloedvaten in de benen kan drukken, wat de bloedstroom beïnvloedt.
| Hoe het voelt | Waar het voorkomt |
| Scherpe, schietende pijnen die komen en gaan. Ze zijn niet altijd gerelateerd aan activiteit. | De meeste cystische adventitiële ziekte komt voor in de popliteale ader in het onderbeen. Het is echter mogelijk dat een persoon de aandoening overal in het been kan ontwikkelen. |
Popliteale beknelling
Chronisch inspanningscompartimentensyndroom heeft veel symptomen gemeen met het bekneld raken van de slagader. Dit maakt het moeilijk om het verschil tussen de twee voorwaarden te zien.
| Hoe het voelt | Waar het voorkomt |
| Pijn, krampen en gespannen gevoelens. De aandoening is zeer zeldzaam en treft minder dan 1 tot 3,5 procent van de patiënten die klagen over activiteitsgerelateerde beenpijn. Gevoelloosheid in de voet duidt eerder op het bekneld raken van de a. Slagader dan bij chronisch inspanningscompartiment. | In de kuit, en het veroorzaakt meestal het grootste ongemak in het achterste deel van het been. |
Beenpijn thuis behandelen
Hieronder volgen enkele manieren die u kunnen helpen bij het behandelen van intermitterende beenpijn thuis:
- Oefen regelmatig. Hoewel lichaamsbeweging kan bijdragen aan wat pijn in de benen, hebben oefensessies minstens twee keer per week geholpen om looppijn te verminderen en de afstand die iemand kan lopen te vergroten, volgens een beoordeling uit 2017.
- Stop met roken. Als je rookt, wordt stoppen aanbevolen. Roken is een belangrijke risicofactor voor scherpe pijn tijdens het lopen. Roken kan veranderingen in de bloedvaten veroorzaken en het bloed gemakkelijker stollen, wat kan bijdragen aan pijn in de benen.
- Eet een hart-gezond dieet. Het kiezen van een hart-gezond dieet kan u helpen uw gewicht en bloedsuikerspiegel op peil te houden. Dit kan sommige risicofactoren helpen verminderen die tot PAD kunnen leiden.
- Crosstraining. Als uw beenpijn verband houdt met overmatig gebruik van fysieke activiteit, probeer dan een nieuwe activiteit die minder repetitief is voor de benen en voeten, zoals een aerobicsles of zwemmen.
Door een gezond gewicht te behouden en voor uw lichaam te zorgen, kunt u waar mogelijk de scherpe, pijnscheuten verminderen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Zoek onmiddellijk medische hulp als u de volgende symptomen ervaart die verband houden met uw beenpijn:
- gebrek aan pulsen in de enkel of bovenkant van de voet
- been dat erg koud aanvoelt
- been dat blauw of verkleurd begint te lijken
- ernstige beenpijn die niet beter wordt met rust
Deze symptomen kunnen erop duiden dat u een ernstig aangetaste bloedstroom ervaart en mogelijk noodhulp nodig heeft. Als u deze symptomen negeert, kunt u uw tenen of been verliezen door een gebrek aan doorbloeding.
U moet met een arts praten als u chronische beenpijn heeft, zelfs als deze verdwijnt als u rust.
Een arts kan uw bloedsomloop en mogelijke onderliggende oorzaken beoordelen. Het behandelen van uw beenpijn is belangrijk om de kans te verkleinen dat uw activiteitenniveau negatief wordt beïnvloed.
Een arts kan medicijnen aanbevelen
Een arts moet mogelijk medicijnen voorschrijven om de kans te verkleinen dat er nieuwe bloedstolsels ontstaan die de bloedstroom verder zullen beïnvloeden. Voorbeelden zijn medicijnen tegen bloedplaatjes, zoals aspirine of clopidogrel (Plavix).
Ze kunnen ook medicijnen voorschrijven om beenpijn tijdens het lopen te verminderen, zoals pentoxifylline of cilostazol.
Een ernstig aangetaste bloedstroom kan een operatie vereisen
Als een persoon de bloedstroom in de benen ernstig heeft beïnvloed of medicijnen niet helpen, kan een arts een operatie aanbevelen om de bloedstroom te herstellen.
Voorbeelden zijn onder meer angioplastiek, waarbij een kleine ballon wordt ingebracht om de ader te openen, of een bypassoperatie van de ader. Indicaties voor chirurgie zijn meestal afhankelijk van de onderliggende oorzaak.
Afhalen
Scherpe, onderbroken beenpijn kan uw activiteitenniveau beperken. Pijn die geen verband houdt met een blessure of geen consistent pijnniveau veroorzaakt, kan vaak thuis worden behandeld met bepaalde veranderingen in levensstijl.
Als uw pijn echter ernstig wordt of als u symptomen van een slechte bloedsomloop heeft, zoek dan onmiddellijk medische hulp. Een arts kan de oorzaak van uw pijn diagnosticeren en behandelingsopties aanbevelen.
