De ringvinger verwijst naar het vierde cijfer van elke hand, tussen de middelvinger en de pink.
De ringvinger bestaat uit drie vingerkootjes of botten die zich uitstrekken vanaf het vierde middenhandsbeen van de hand. De proximale falanx vormt de basis van de vinger, die via het knokkelgewricht verbinding maakt met de tussenkoot. Aan het uiteinde van de vinger ondersteunt de distale falanx de gevoelige pulp van de vingertop. De extensor digitorumspier strekt deze vinger uit, terwijl de palmaire en dorsale interossei de vinger buigen en naar en van de middelvinger bewegen. De radiale en ulnaire zenuwen leveren deze spieren.
Zuurstofrijk bloed komt bij de vinger door de gemeenschappelijke palmaire slagader, die zich uitstrekt van de palmaire boog die de ellepijp- en radiale slagaders verbindt. De ellepijpslagader is de belangrijkste bloedtoevoer naar de ringvinger. De mediaan, radiale, en elleboogzenuw bieden sensorische innervatie om deze vinger.
In westerse culturen is het gebruikelijk dat mensen verlovings- en trouwringen op het vierde cijfer dragen, vaak aan de linkerkant.
De sportblessure “jerseyvinger” komt het meest voor bij de ringvinger. Dit letsel treedt op wanneer de pees aan het bovenste gewricht van de vinger van het bot wordt getrokken. Het wordt meestal veroorzaakt wanneer iemand aan de trui van een ander trekt en zijn vinger vangt. Chirurgische reparatie is vaak nodig om dit letsel op te lossen.
