De kamers van het hart werken als een 'dubbelpompsysteem' voor de circulatie van het lichaam. In coördinatie met kleppen werken de kamers om het bloed in de juiste volgorde te laten stromen.
De kamers aan de rechterkant van het hart pompen zuurstofarm bloed uit de organen en naar de longen, waar het zuurstof absorbeert. Nadat het bloed de longen verlaat en terugkeert naar het hart, pompen de kamers aan de linkerkant het zuurstofrijke bloed rond naar alle weefsels van het lichaam.
De vier kamers van het hart zijn:
- Rechter atrium: deze dunwandige kamer ontvangt bloed van lichaamsweefsels en pompt het in de rechterkamer.
- Rechter hartkamer: De rechter hartkamer pompt bloed vanuit de rechterboezem naar de longstam en via de longslagaders naar de longen.
- Linkeratrium: deze kamer ontvangt zuurstofrijk bloed uit de longen en pompt het vervolgens naar de linker hartkamer.
- Linkerventrikel: de dikste van alle kamers, de linkerventrikel, is het hardst werkende deel van het hart omdat het bloed door het hele lichaam pompt.
Om dit continu stromende proces in de juiste richting te laten bewegen, bevat het hart vier kleppen om terugstromen van bloed te voorkomen.
Elk van de vier kamers van het hart heeft zijn eigen klep. Zij zijn:
- Tricuspidalisklep: deze klep bevindt zich tussen de rechterboezem en de rechterventrikel. Het wordt ook wel de juiste AV-klep genoemd.
- Longklep: De longklep is het controlepunt waar zuurstofarm bloed de rechterkamer verlaat op weg naar de longen.
- Mitralisklep: de mitralisklep bevindt zich tussen de linkerboezem en de linker hartkamer. Het wordt ook wel de linker AV-klep genoemd.
- Aortaklep: deze klep is de laatste stop voor bloed terwijl zuurstofrijk bloed uit de linker hartkamer naar het hele lichaam pompt.
Soms raken kleppen beschadigd en moeten ze worden gerepareerd of vervangen door een chirurgische procedure die bekend staat als een mediane sternotomie. Momenteel beschikbare vervangende hartkleppen zijn mechanisch of gemaakt van dierlijk of menselijk weefsel.
Tijdens een hartklepvervangingsoperatie snijdt een chirurg het borstbeen van een persoon door om toegang te krijgen tot het hart terwijl de persoon wordt aangesloten op een cardiopulmonale bypass-machine, die tijdens de procedure de hartslag en ademhaling van de persoon overneemt.
Als het proces zonder complicaties verloopt, ligt het verblijf van een patiënt in het ziekenhuis voor klepvervangende chirurgie in het bereik van 3 tot 7 dagen.
