Antimitochondriale Antilichaamtest: Doel, Procedure En Resultaten

Inhoudsopgave:

Antimitochondriale Antilichaamtest: Doel, Procedure En Resultaten
Antimitochondriale Antilichaamtest: Doel, Procedure En Resultaten

Video: Antimitochondriale Antilichaamtest: Doel, Procedure En Resultaten

Video: Antimitochondriale Antilichaamtest: Doel, Procedure En Resultaten
Video: Coronatesten onder de loep: dit kunnen we testen 2024, Mei
Anonim

Wat is een antimitochondriale antilichaamtest?

De mitochondriën creëren energie die de cellen in je lichaam kunnen gebruiken. Ze zijn cruciaal voor het normaal functioneren van alle cellen.

Antimitochondriale antilichamen (AMA's) zijn een voorbeeld van een auto-immuunreactie die optreedt wanneer het lichaam zich tegen zijn eigen cellen, weefsels en organen keert. Wanneer dit gebeurt, valt het immuunsysteem het lichaam aan alsof het een infectie is.

De AMA-test identificeert verhoogde niveaus van deze antilichamen in uw bloed. De test wordt meestal gebruikt om een auto-immuunziekte te detecteren die bekend staat als primaire galcholangitis (PBC), voorheen bekend als primaire galcirrose.

Waarom wordt de AMA-test besteld?

PBC wordt veroorzaakt door een aanval van het immuunsysteem op de kleine galwegen in de lever. Beschadigde galwegen veroorzaken littekens, wat kan leiden tot leverfalen. Deze aandoening brengt ook een verhoogd risico op leverkanker met zich mee.

Symptomen van PBC zijn onder meer:

  • vermoeidheid
  • Jeukende huid
  • geelverkleuring van de huid of geelzucht
  • pijn in de rechter bovenbuik
  • zwelling of oedeem van handen en voeten
  • een opeenhoping van vocht in de buik
  • droge mond en ogen
  • gewichtsverlies

Een AMA-test wordt gebruikt om de klinische diagnose van PBC door een arts te bevestigen. Een abnormale AMA-test alleen is niet voldoende om de aandoening te diagnosticeren. Als dit gebeurt, kan uw arts verdere tests bestellen, waaronder de volgende:

Antinucleaire antilichamen (ANA): sommige patiënten met PBC testen ook positief voor deze antilichamen.

Transaminasen: de enzymen alaninetransaminase en aspartaattransaminase zijn specifiek voor de lever. Testen zal verhoogde hoeveelheden identificeren, wat meestal een teken is van een leveraandoening.

Bilirubine: dit is een stof die het lichaam aanmaakt wanneer rode bloedcellen afbreken. Het wordt uitgescheiden via urine en ontlasting. Grote hoeveelheden kunnen wijzen op een leveraandoening.

Albumine: Dit is een eiwit dat in de lever wordt gemaakt. Lage niveaus kunnen wijzen op leverschade of ziekte.

C-reactief proteïne: deze test wordt vaak besteld om lupus of hartaandoeningen te diagnosticeren, maar het kan ook een indicatie zijn van andere auto-immuunziekten.

Antisoepele spierantilichamen (ASMA): deze test wordt vaak naast ANA-tests toegediend en is nuttig bij het diagnosticeren van auto-immuunhepatitis.

AMA-tests kunnen ook worden gebruikt om u te controleren op PBC als uit een routinebloedonderzoek blijkt dat u hogere niveaus van alkalische fosfatase (ALP) heeft dan normaal. Een verhoogd ALP-niveau kan een teken zijn van galweg- of galblaasaandoeningen.

Hoe wordt de AMA-test beheerd?

De AMA-test is een bloedtest. Een verpleegkundige of technicus zal uw bloed uit een ader bij uw elleboog of hand halen. Dit bloed wordt verzameld in een buisje en voor analyse naar een laboratorium gestuurd.

Uw arts zal contact met u opnemen om uw resultaten uit te leggen wanneer deze beschikbaar komen.

Wat zijn de risico's van de AMA-test?

U kunt wat ongemak ervaren wanneer het bloedmonster wordt afgenomen. Er kan pijn zijn op de prikplaats tijdens of na de test. Over het algemeen zijn de risico's van een bloedafname minimaal.

Potentiële risico's zijn onder meer:

  • problemen met het verkrijgen van een monster, wat resulteert in meerdere naaldstokken
  • overmatig bloeden op de naaldplaats
  • flauwvallen als gevolg van bloedverlies
  • ophoping van bloed onder de huid, bekend als een hematoom
  • infectie op de prikplaats

Voor deze test is geen voorbereiding nodig.

Uw AMA-testresultaten begrijpen

Normale testresultaten zijn negatief voor AMA. Een positieve AMA betekent dat er detecteerbare niveaus van antilichamen in de bloedbaan zijn. Hoewel een positieve AMA-test meestal wordt geassocieerd met PBC, kan deze ook positief zijn bij auto-immuunhepatitis, lupus, reumatoïde artritis en graft-versus-host-ziekte. Deze antilichamen zijn slechts een onderdeel van een auto-immuunziekte die het lichaam genereert.

Als u positieve resultaten heeft, heeft u waarschijnlijk aanvullende tests nodig om uw diagnose te bevestigen. In het bijzonder kan uw arts een leverbiopsie bestellen om een monster uit de lever te nemen. Uw arts kan ook een CT of MRI van uw lever bestellen.

Aanbevolen: