Radiculopathie - Definitie En Patiënteneducatie

Inhoudsopgave:

Radiculopathie - Definitie En Patiënteneducatie
Radiculopathie - Definitie En Patiënteneducatie

Video: Radiculopathie - Definitie En Patiënteneducatie

Video: Radiculopathie - Definitie En Patiënteneducatie
Video: Cervical Radiculopathy - DePuy Videos 2024, November
Anonim

Wat is radiculopathie?

Radiculopathie is een beknelde zenuw in de wervelkolom. Het treedt op bij veranderingen in de omliggende botten en kraakbeen door slijtage of door letsel. Deze veranderingen kunnen druk op een zenuwwortel veroorzaken. Een zenuwwortel is het deel van elke spinale zenuw dat uw ruggenmerg verlaat en door een opening in uw wervelkolom gaat.

Wanneer uw zenuwwortels zijn samengedrukt, kunnen ze ontstoken raken, wat gevoelloosheid, zwakte en pijn veroorzaakt. Een tijdige en passende behandeling kan deze symptomen verminderen.

Wat zijn de symptomen en soorten radiculopathie?

Symptomen van radiculopathie kunnen variëren van mild tot ernstig. De locatie van de symptomen hangt af van welke zenuwwortel is aangetast.

Er zijn drie soorten radiculopathie:

  • Cervicale radiculopathie is druk op een van de zenuwwortels in je nek. Het kan zwakte, branderig of tintelend gevoel of verlies van gevoel in uw schouder, arm, hand of vinger veroorzaken.
  • Thoracale radiculopathie vindt plaats wanneer er een beknelde zenuw in het bovenste ruggedeelte van uw wervelkolom zit. Dit veroorzaakt pijn in je borst en romp. Het is ongebruikelijk en kan worden aangezien voor gordelroos.
  • Lumbale radiculopathie is druk op een van de zenuwwortels in je onderrug. Het kan heuppijn en ischias veroorzaken, of schietpijn in uw been. Incontinentie, seksuele disfunctie of verlamming kunnen ook in ernstige gevallen voorkomen.

Meer informatie: 6 stukken voor ischias »

De symptomen variëren afhankelijk van het type radiculopathie dat u heeft. De symptomen kunnen verschillende delen van uw rug, armen en benen aantasten en kunnen zijn:

  • een scherpe pijn die kan verergeren bij bepaalde bewegingen
  • een schietende pijn
  • doof gevoel
  • zwakte en tintelingen
  • verlies of verandering van gevoel
  • verlies van reflexen

Wat veroorzaakt radiculopathie?

Radiculopathie treedt op wanneer een zenuw wordt samengedrukt door omringend weefsel. Het wordt soms veroorzaakt door een hernia. Dit begint met een verzwakking of scheuring van de buitenrand van de schijf. De kern of het binnenste deel duwt vervolgens naar buiten en oefent druk uit op een nabijgelegen spinale zenuw.

Botsporen kunnen ook radiculopathie veroorzaken. Dit is wanneer er extra bot ontstaat op een deel van de wervelkolom. Botsporen kunnen ontstaan door trauma of artrose. Deze sporen kunnen de wervelkolom verstijven en de ruimte waar de zenuwen zich bevinden verkleinen, waardoor ze worden samengedrukt.

Radiculopathie kan het gevolg zijn van veroudering of trauma.

Wie loopt er risico op radiculopathie?

Veel spinale veranderingen vinden plaats naarmate je ouder wordt. Radiculopathie treft meestal mensen tussen de 30 en 50 jaar.

Aandoeningen zoals artrose, reumatoïde artritis en obesitas kunnen het risico op radiculopathie vergroten. Andere risicofactoren zijn een slechte houding, spinale afwijkingen zoals scoliose en repetitieve bewegingen. Zwangere vrouwen lopen een hoger risico. Het kan ook erfelijk zijn, dus u loopt een verhoogd risico als uw familie een voorgeschiedenis van radiculopathie heeft.

Hoe wordt radiculopathie gediagnosticeerd?

Om radiculopathie te diagnosticeren, zal uw arts eerst een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Ze kunnen dan bepaalde tests of scans uitvoeren, zoals:

  • een röntgenfoto om botuitlijning of vernauwing van de schijven te bekijken
  • een MRI-scan om afbeeldingen van zacht weefsel, uw ruggenmerg en zenuwwortels te krijgen
  • een CT-scan om de fijne details van uw botten te zien, inclusief botsporen
  • een elektromyogram om de elektrische impulsen van uw spieren te meten in rust en tijdens weeën, waardoor uw arts schade kan identificeren
  • een zenuwgeleidingsonderzoek om het vermogen van zenuwen om elektrische signalen te verzenden te meten

Hoe wordt radiculopathie behandeld?

Uw arts kan thuiszorg, medicijnen, operaties of een combinatie van behandelingen aanbevelen.

Thuiszorg

Je moet activiteiten beperken die je pijn verergeren. Uw arts kan een spalk, beugel of zachte halsband voorschrijven om het getroffen gebied te immobiliseren. Dit maakt het gemakkelijker voor u om het geblesseerde gebied te laten rusten.

Kortdurende bedrust of behandelingen met mechanische tractie zijn opties die uw arts kan aanbevelen. Tractie omvat het gebruik van gewichten of andere speciale apparaten om de druk op uw spinale zenuw te verlichten door ruimte te creëren tussen de botten van uw wervelkolom.

Uw arts kan ook fysiotherapie (PT) aanbevelen. PT kan warme en koude therapie en andere behandelingen omvatten. Uw therapeuten kunnen u manieren leren om het getroffen gebied te versterken, uit te rekken en te beschermen.

Meer informatie: Nekoefeningen voor een hernia »

Voor sommige mensen kan gewichtsverlies de druk op het getroffen gebied helpen verminderen.

Medicijnen

Sommige medicijnen kunnen effectief zijn bij de behandeling van radiculopathie:

  • pijnstillers
  • niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals ibuprofen (Advil) en naproxen (Aleve)
  • spierverslappers
  • orale corticosteroïden
  • opioïden op recept voor ernstige pijn
  • spinale corticosteroïd-injecties in het getroffen gebied

Chirurgie

Uw arts kan een operatie aanbevelen als uw toestand niet binnen een bepaalde periode verbetert. Dit is meestal na ongeveer zes tot twaalf weken conservatieve behandeling. Ze kunnen ook een operatie voorstellen als meerdere zenuwen worden aangetast of de zenuwfunctie afneemt ondanks behandeling.

Chirurgie kan de aangetaste zenuw van druk bevrijden. Een procedure wordt een discectomie genoemd. Dit omvat het verwijderen van botsporen of een deel van een hernia. Tijdens deze procedure moet mogelijk een deel van uw wervels worden verwijderd of aan elkaar worden gefuseerd.

Zoals bij elke operatie, zijn er risico's zoals infectie, bloeding en complicaties door anesthesie. Na herstel van een operatie kunnen sommige mensen nog steeds pijn of andere symptomen hebben.

OutlookWat zijn de vooruitzichten voor radiculopathie?

De meeste mensen met radiculopathie verbeteren met conservatieve behandelingen zoals medicatie en PT. Chirurgie wordt aanbevolen voor sommige mensen met radiculopathie. Ook zij verbeteren meestal na een herstelperiode. Na de behandeling kunnen de meeste mensen werken en deelnemen aan andere dagelijkse activiteiten.

Kan radiculopathie worden voorkomen?

Gezondheidstips voor de wervelkolom

  1. Oefen een goede houding. Vermijd slungelig en houd beide voeten op de grond wanneer u gaat zitten.
  2. Til op met je knieën, niet met je rug. In plaats van voorover te buigen om iets op te pakken, buig je je knieën om het object te bereiken.
  3. Neem regelmatig een pauze wanneer u repetitief werk doet.
  4. Draag ondersteunende schoenen. Zoek naar schoenen met goede ondersteuning van de voetboog en vermijd het dragen van hoge hakken voor langere tijd.
  5. Neem beweging op in uw dagelijkse routine. Fit blijven kan je ruggengraat helpen beschermen.

Verklein uw kansen om radiculopathie te ontwikkelen door een goede houding en een gezond gewicht te behouden.

Gebruik veilige technieken bij het tillen van zware voorwerpen om blessures aan uw rug te voorkomen. Vergeet niet om met je knieën op te tillen. Dat betekent dat je je knieën moet buigen, niet je rug. Vraag ook om hulp bij het verplaatsen van zware of omvangrijke voorwerpen.

Neem regelmatig een pauze wanneer u repetitieve taken uitvoert.

Fysiek actief blijven kan ook helpen. Ontwikkel een regelmatig oefenprogramma met kracht- en flexibiliteitsoefeningen. Praat altijd met uw arts voordat u aan een trainingsroutine begint. Een goede gezondheid van de wervelkolom kan een grote bijdrage leveren aan het voorkomen van radiculopathie.