Invoering
Atriale fibrillatie (AFib) is een soort aritmie of abnormaal hartritme. Volgens de American Heart Association treft het ongeveer 2,7 miljoen Amerikanen.
Mensen met AFib hebben een onregelmatige hartslag van de bovenste kamers van het hart, de atria genoemd. De boezems klopten niet synchroon met de onderste kamers, de ventrikels genoemd. Wanneer dit gebeurt, wordt niet al het bloed uit het hart gepompt.
Hierdoor kan het bloed zich in de boezems verzamelen. Stolsels kunnen ontstaan wanneer het bloed zich verzamelt. Als een van deze stolsels loskomt en naar de hersenen reist, kan dit de bloedtoevoer naar de hersenen beperken. Dit kan een beroerte veroorzaken.
Mensen met AFib kunnen continu een abnormaal hartritme hebben. Of misschien hebben ze alleen afleveringen wanneer hun hart onregelmatig klopt. Gelukkig zijn er veel behandelingen voor AFib. Deze omvatten zowel medicijnen als chirurgische of katheterprocedures om de aritmie te stoppen.
Als bij u de diagnose AFib is gesteld, begint uw behandeling waarschijnlijk met medicijnen. Medicijnen kunnen helpen uw hartritme en hartslag onder controle te houden. Ze kunnen ook helpen bij het beheersen van hoge bloeddruk, wat vaak voorkomt bij mensen met AFib. Bovendien kunnen deze medicijnen de vorming van bloedstolsels helpen voorkomen.
Hartslag medicijnen
Als uw hartslag te snel is, betekent dit dat uw hart niet zo efficiënt werkt als zou moeten. Na verloop van tijd kan een te snel kloppend hart zwak worden. Dit kan tot hartfalen leiden.
Bij de behandeling van AFib zal uw arts ervoor willen zorgen dat uw hartslag onder controle is. Dit zal het ook gemakkelijker maken om het ritme van je hart onder controle te krijgen.
Er zijn een paar belangrijke soorten medicijnen die zijn ontworpen om uw hartslag onder controle te houden.
Bètablokkers
Deze medicijnen helpen uw hartslag te verlagen. Ze doen dit door de effecten van adrenaline, ook wel bekend als adrenaline, te blokkeren. Bètablokkers worden vaak gegeven aan mensen met AFib. Deze medicijnen kunnen ook hoge bloeddruk, angst, migraine en andere problemen behandelen.
Voorbeelden van bètablokkers zijn:
- acebutolol (Sectraal)
- atenolol (Tenormin)
- betaxolol (Kerlone)
- labetalol (Trandate)
- bisoprolol (Zebeta)
- carvedilol (Coreg)
- metoprololtartraat (Lopressor)
- metoprololsuccinaat (Toprol-XL)
- nebivolol (Bystolic)
- penbutolol (Levatol)
- propranolol
- sotalol hydrochloride (Betapace)
- timolol
- nadolol (Corgard)
- pindolol (Visken)
Calciumantagonisten
Calciumantagonisten vertragen ook uw hartslag. Deze medicijnen helpen de gladde spierwand van de bloedvaten te ontspannen. Ze zorgen er ook voor dat het hart calcium niet opneemt. Calcium kan de samentrekkingen van het hart versterken. Deze acties betekenen dat deze medicijnen de hartspier helpen ontspannen en de bloedvaten verwijden.
Slechts twee calciumantagonisten werken centraal. Dit betekent dat ze je hartslag helpen verlagen. Ze worden vaak gebruikt om AFib te behandelen. Deze medicijnen zijn onder meer:
- verapamil hydrochloride (Calan SR, Verelan)
- diltiazem hydrochloride (Cardizem CD, Dilacor XR)
Andere calciumantagonisten werken perifeer. Ze ontspannen ook de bloedvaten, maar ze zijn niet nuttig voor AFib-hartslagproblemen.
Digitalis-glycosiden
Het belangrijkste medicijn tegen digitalis is digoxine (Digitek, Lanoxin). Dit medicijn helpt hartcontracties te versterken. Artsen schrijven het vaak voor als een vast onderdeel van de behandeling van hartfalen. Digoxine helpt ook de snelheid van elektrische activiteit van de boezems naar de kamers te vertragen. Deze actie helpt de hartslag onder controle te houden.
Hartritme medicijnen
AFib is een elektrisch probleem. Het hartritme wordt gestuurd door elektrische stromen die een vast pad door het hart volgen. In AFib volgen elektrische stromen dat patroon niet langer. In plaats daarvan lopen chaotische elektrische signalen door de boezems. Dit maakt het hart trillen en onregelmatig kloppen.
Geneesmiddelen die specifiek worden gebruikt om problemen met het hartritme te behandelen, worden anti-aritmica genoemd. Er zijn twee basistypen: natriumkanaalblokkers en kaliumkanaalblokkers. Anti-aritmica helpen terugkerende AFib-episodes te voorkomen.
Natriumkanaalblokkers
Deze medicijnen helpen het hartritme onder controle te houden. Ze doen dit door te verminderen hoe snel de hartspier elektriciteit geleidt. Ze richten zich op elektrische activiteit in de natriumkanalen van de hartcellen.
Voorbeelden van deze medicijnen zijn:
- disopyramide
- mexiletine
- kinidine
- procaïnamide
- propafenon (Rythmol)
- flecaïnide (Tambocor)
Kaliumkanaalblokkers
Net als natriumkanaalblokkers, helpen kaliumkanaalblokkers ook het hartritme te beheersen. Ze vertragen de elektrische geleiding in het hart. Ze doen dit door de geleiding die plaatsvindt via de kaliumkanalen in de cellen te verstoren.
Voorbeelden van deze medicijnen zijn:
- amiodaron (Cordarone, Pacerone)
- dronedarone (Multaq)
- sotalol (Betapace)
Dronedarone (Multaq) is een nieuw medicijn dat alleen wordt gebruikt om AFib te voorkomen bij mensen die het in het verleden hebben gehad. Mensen met permanente AFib mogen dit medicijn niet gebruiken. Sotalol (Betapace) is zowel een bètablokker als een kaliumkanaalblokker. Dat betekent dat het zowel de hartslag als het hartritme regelt.
Bloedverdunners
Er zijn verschillende soorten bloedverdunners. Deze medicijnen helpen voorkomen dat zich gevaarlijke bloedstolsels vormen. Ze omvatten plaatjesaggregatieremmers en anticoagulantia. Bloedverdunners verhogen het risico op bloedingen. Als uw arts u een van deze medicijnen geeft, zullen zij u tijdens de behandeling nauwlettend in de gaten houden voor bijwerkingen.
Antiplatelet-medicijnen
Deze medicijnen werken door de werking van bloedplaatjes in uw bloedbaan te verstoren. Bloedplaatjes zijn bloedcellen die het bloeden helpen stoppen door samen te bundelen en een stolsel te vormen.
Antiplatelet-medicijnen omvatten:
- anagrelide (Agrylin)
- aspirine
- clopidogrel (Plavix)
- prasugrel (effient)
- ticagrelor (Brilinta)
- tirofiban (Aggrestat)
- vorapaxar (Zontivity)
- dipyridamol (Persantine)
Anticoagulantia
Deze medicijnen werken door de tijd die het duurt voordat uw bloed stolt te verlengen. Als uw arts u dit medicijn geeft, zullen zij u nauwlettend volgen om er zeker van te zijn dat de dosering voor u geschikt is. Het kan lastig zijn om uw bloed op het juiste dunningsniveau te houden, dus uw arts moet vaak controleren of uw dosering juist is.
Anticoagulantia die bekend staan als niet-vitamine K orale anticoagulantia (NOAC's) worden nu voor de meeste mensen aanbevolen boven warfarine. Voorbeelden van deze medicijnen zijn:
- dabigatran (Pradaxa)
- edoxaban (Savaysa)
- rivaroxaban (Xarelto)
- apixaban (Eliquis)
Warfarine (Coumadin) wordt nog steeds aanbevolen voor mensen met matige tot ernstige mitrale stenose of een kunstmatige hartklep.
Anticoagulantia worden geleverd als orale of injecteerbare geneesmiddelen. De injecteerbare vormen worden vaak in het ziekenhuis gegeven door een zorgverlener. Mogelijk kunt u de injecties uiteindelijk aan uzelf toedienen en ze thuis blijven gebruiken. In sommige gevallen mag je ze alleen thuis meenemen. Deze injecteerbare geneesmiddelen worden subcutaan (onder de huid) gegeven.
Injecteerbare anticoagulantia zijn onder meer:
- enoxaparine (Lovenox)
- dalteparine (Fragmin)
- fondaparinux (Arixtra)
Bijwerkingen
Verschillende medicijnen voor AFib hebben verschillende mogelijke bijwerkingen. Zo kunnen anti-aritmica die onregelmatige hartritmes behandelen, deze symptomen juist vaker veroorzaken.
Calciumantagonisten kunnen onder andere tachycardie, hoofdpijn en duizeligheid veroorzaken. Bètablokkers kunnen leiden tot bijwerkingen zoals vermoeidheid, koude handen en spijsverteringsproblemen, maar ook tot ernstigere problemen.
Als u denkt dat u bijwerkingen heeft van een van uw medicijnen, neem dan contact op met uw arts.
Stop niet met het nemen van medicijnen zonder uw arts te raadplegen. Uw arts kan andere opties met u bespreken. Mogelijk heeft u niet dezelfde bijwerkingen met een ander medicijn, ook al heeft het een soortgelijk doel.
U kunt uw arts vragen of u mogelijk een hoger risico loopt op bepaalde bijwerkingen op basis van uw gezondheidsgeschiedenis en andere medicijnen die u gebruikt.
Uw arts moet een volledige lijst hebben van alle medicijnen die u gebruikt om ervoor te zorgen dat er geen negatieve interacties zijn tussen de verschillende medicijnen.
Zorg ervoor dat u uw arts vertelt over eventuele vitamines, supplementen of natuurlijke remedies die u ook neemt, omdat deze stoffen ook een wisselwerking kunnen hebben met uw AFib-medicijnen.
Praat met uw arts
Er zijn veel medicijnen die worden gebruikt om AFib te behandelen. Ze werken elk op verschillende manieren. Uw keuzes zijn afhankelijk van uw medische geschiedenis, de bijwerkingen die u kunt verdragen, andere medicijnen die u gebruikt en andere factoren.
Praat met uw arts om het medicijn te vinden dat het beste werkt om uw symptomen onder controle te houden.
