Overzicht
Verteerde voedseldeeltjes moeten door 25 voet of meer van de darmen reizen als onderdeel van een normale spijsvertering. Dit verteerde afval is constant in beweging. Darmobstructie kan hier echter een einde aan maken. Een darmobstructie treedt op wanneer uw dunne of dikke darm wordt geblokkeerd. De blokkade kan gedeeltelijk of volledig zijn en het voorkomt dat vloeistoffen en verteerd voedsel worden doorgelaten.
Als darmobstructie optreedt, hopen voedsel, vloeistoffen, maagzuur en gas zich op achter de plaats van de blokkade. Als er voldoende druk wordt opgebouwd, kan uw darm scheuren, waardoor schadelijke darminhoud en bacteriën in uw buikholte lekken. Dit is een levensbedreigende complicatie.
Er zijn veel mogelijke oorzaken van darmobstructie. Vaak kan deze aandoening niet worden voorkomen. Vroege diagnose en behandeling zijn cruciaal. Een onbehandelde darmobstructie kan dodelijk zijn.
Symptomen van darmobstructie
Darmobstructie veroorzaakt een breed scala aan ongemakkelijke symptomen, waaronder:
- ernstig opgeblazen gevoel
- buikpijn
- verminderde eetlust
- misselijkheid
- braken
- onvermogen om gas of ontlasting te passeren
- constipatie
- diarree
- ernstige buikkrampen
- buikzwelling
Sommige symptomen kunnen afhangen van de locatie en de tijdsduur van de obstructie. Braken is bijvoorbeeld een vroeg teken van obstructie van de dunne darm. Dit kan ook optreden bij een obstructie van uw dikke darm, als deze aan de gang is. Een gedeeltelijke obstructie kan diarree veroorzaken, terwijl een volledige obstructie ertoe kan leiden dat u geen gas of ontlasting kunt passeren.
Darmobstructie kan ook ernstige infectie en ontsteking van uw buikholte veroorzaken, ook wel peritonitis genoemd. Dit gebeurt wanneer een deel van je darm is gescheurd. Het leidt tot koorts en toenemende buikpijn. Deze aandoening is een levensbedreigende noodsituatie die een operatie vereist.
Oorzaken van darmobstructie
Een obstructie kan gedeeltelijk zijn en kan zonder operatie verdwijnen. Een volledige blokkering heeft meer kans op een darmoperatie.
Mechanische obstakels
Mechanische obstructies zijn wanneer iets je darm fysiek blokkeert. In de dunne darm kan dit komen door:
- verklevingen, die bestaan uit vezelig weefsel dat zich kan ontwikkelen na een buik- of bekkenoperatie of na een ernstige ontsteking
- volvulus of verdraaiing van de darmen
- intussusceptie, een "uitschuiven" of duwen van een segment van de darm naar de volgende sectie
- misvormingen van de darm, vaak bij pasgeborenen, maar kunnen ook voorkomen bij kinderen en tieners
- tumoren in uw dunne darm
- galstenen, hoewel ze zelden obstructies veroorzaken
- ingeslikte voorwerpen, vooral bij kinderen
- hernia's, waarbij een deel van uw darm buiten uw lichaam of in een ander deel van uw lichaam uitsteekt
- inflammatoire darmziekte, zoals de ziekte van Crohn
Hoewel minder vaak voorkomend, kunnen mechanische obstructies ook uw dikke darm of dikke darm blokkeren. Dit kan te wijten zijn aan:
- beïnvloed kruk
- verklevingen door bekkeninfecties of operaties
- eierstokkanker
- darmkanker
- meconium plug bij pasgeborenen (meconium is de eerste passage van ontlasting baby's)
- volvulus en intussusceptie
- diverticulitis, de ontsteking of infectie van uitpuilende darmzakjes
- strictuur, een vernauwing in de dikke darm veroorzaakt door littekens of ontsteking
Niet-mechanische obstructie
Je dunne en dikke darm werken normaal gesproken in een gecoördineerd bewegingssysteem. Als iets deze gecoördineerde contracties onderbreekt, kan dit een functionele darmobstructie veroorzaken. Dit staat algemeen bekend als een niet-mechanische obstructie. Als het een tijdelijke aandoening is, wordt dit een ileus genoemd. Het wordt een pseudo-obstructie genoemd als het chronisch of langdurig wordt.
Oorzaken voor ileus zijn onder meer:
- buik- of bekkenoperatie
- infecties, zoals gastro-enteritis of appendicitis
- sommige medicijnen, waaronder opioïde pijnstillers
- verstoorde elektrolytenbalans
Intestinale pseudo-obstructie kan worden veroorzaakt door:
- Ziekte van Parkinson, multiple sclerose en andere zenuw- en spieraandoeningen
- De ziekte van Hirschsprung, een aandoening waarbij zenuwen in delen van de dikke darm ontbreken
- aandoeningen die zenuwletsel veroorzaken, zoals diabetes mellitus
- hypothyreoïdie of een traag werkende schildklier
Darmobstructie bij zuigelingen
Darmobstructie bij zuigelingen komt meestal voort uit infecties, orgaanziekten en verminderde bloedtoevoer naar de darmen (wurging). Sommige kinderen ervaren de aandoening na een buikgriep. Dit kan ontstekingen in hun darmen veroorzaken.
Intussusceptie komt het meest voor bij kinderen van 2 jaar en jonger. Dit gebeurt wanneer een deel van hun darm instort of in een ander deel glijdt. Als gevolg hiervan raakt hun darm geblokkeerd.
Elk type darmobstructie is moeilijk te diagnosticeren bij zuigelingen omdat ze hun symptomen niet kunnen beschrijven. In plaats daarvan moeten ouders hun kinderen observeren op veranderingen en symptomen die op een blokkade kunnen duiden. Voorbeelden hiervan zijn:
- buikzwelling
- knieën naar hun borst trekken
- te slaperig lijken
- koorts hebben
- knorrend van de pijn
- het passeren van ontlasting die bloed lijkt te bevatten, bekend als een besgelei-ontlasting
- heel hard huilen
- braken, met name galachtig braken dat geelgroen is
- tekenen van zwakte vertonen
Als u deze symptomen of andere veranderingen bij uw kind opmerkt, zoek dan onmiddellijk medische hulp.
Wanneer moet je naar een dokter?
Zoek medische hulp als u symptomen van een darmobstructie heeft, vooral als u onlangs een buikoperatie heeft ondergaan. Als u een opgeblazen gevoel in de buik, ernstige obstipatie en gebrek aan eetlust ervaart, zoek dan onmiddellijk medische hulp.
Hoe darmobstructie wordt gediagnosticeerd
Ten eerste kan een arts op uw buik drukken om deze te onderzoeken. Vervolgens luisteren ze met een stethoscoop naar eventuele geluiden. De aanwezigheid van een harde bult of bepaalde soorten geluiden, vooral bij een kind, kan helpen bepalen of er een obstructie is.
Andere tests zijn onder meer:
- bloedtesten voor bloedbeeld, lever- en nierfunctie en niveaus van elektrolyten
- röntgenstralen
- CT-scan
- colonoscopie, een flexibele verlichte buis die uw arts gebruikt om naar uw dikke darm te kijken
- klysma met contrast
Potentiële complicaties
Behandeling is essentieel om complicaties zoals:
- uitdroging
- verstoorde elektrolytenbalans
- perforatie, of een gat dat zich vormt in uw darmen, wat leidt tot infecties
- nierfalen
Als de obstructie verhindert dat bloed in een darmsegment terechtkomt, kan dit leiden tot:
- infectie
- weefselsterfte
- darmperforatie
- sepsis, een levensbedreigende bloedinfectie
- meervoudig orgaanfalen
- dood
Voor sommige mensen met een chronische obstructie als gevolg van een vernauwing of vernauwing van hun darm, kan een arts een metalen stent plaatsen die in de darm uitzet met behulp van een lange buis, een endoscoop genaamd. De stent, een gaas, houdt de darm open. De procedure hoeft mogelijk niet in de buik te worden gesneden en wordt meestal gebruikt als een persoon geen kandidaat is voor traditionele chirurgie.
Darmobstructie behandelen
De behandeling hangt af van de locatie en de ernst van de obstructie. Probeer het probleem niet thuis te behandelen. De juiste behandeling hangt af van het type darmobstructie.
Voor gedeeltelijke obstructies of een ileus is het mogelijk om te behandelen door simpelweg de darmen te laten rusten en intraveneuze (IV) vloeistoffen te geven. Darmrust betekent dat u gedurende die tijd niets te eten krijgt of alleen heldere vloeistoffen. Als de oorzaak van de obstructie bekend is, behandelt uw arts die ook.
Uitdroging behandelen is belangrijk. Een arts kan u IV-vloeistoffen toedienen om de verstoring van de elektrolytenbalans te corrigeren. Er kan een katheter in uw blaas worden ingebracht om urine af te voeren.
Mogelijk moet er een buis door uw neus en in uw keel, maag en darmen worden gevoerd om te verlichten:
- druk
- zwelling
- braken
Als uw probleem te wijten is aan het gebruik van verdovende pijnstillers, kan uw arts medicijnen voorschrijven die het effect van de verdovende middelen op uw darmen verminderen.
Een operatie is nodig als deze maatregelen niet werken of als uw symptomen verergeren. Behandeling vereist in dit geval doorgaans een ziekenhuisopname. U krijgt IV-vloeistoffen, omdat ze niet alleen uitdroging verlichten, maar ook shock tijdens de operatie helpen voorkomen.
Een ernstige complicatie van een darmobstructie kan blijvende schade aan uw darm zijn. Als dit gebeurt, zal een chirurg een operatie uitvoeren om het deel van het dode weefsel te verwijderen en weer bij de twee gezonde uiteinden van uw darm te komen.
Hoewel voorgeschreven medicijnen de obstructie zelf niet kunnen behandelen, kunnen ze u helpen uw misselijkheid te verminderen totdat verdere interventies worden uitgevoerd. Voorbeelden van medicijnen die uw arts u kan voorschrijven, zijn:
- antibiotica om infectie te verminderen
- antinausea-geneesmiddelen om braken te voorkomen
- pijnstillers
U mag de symptomen van een darmobstructie niet negeren of proberen een darmobstructie thuis te behandelen.
Outlook voor darmobstructie
Indien onbehandeld, kan darmobstructie ervoor zorgen dat het weefsel in het aangetaste deel van uw darm sterft. Het kan ook leiden tot een gat of perforatie in de darmwand, ernstige infectie en shock.
Over het algemeen hangen de vooruitzichten van uw toestand af van de oorzaak. De meeste gevallen van darmobstructie zijn te behandelen. Andere oorzaken, zoals kanker, vereisen echter langdurige behandeling en monitoring.
