Invoering
Sommige medicijnen moeten worden gegeven door een intraveneuze (IV) injectie of infusie. Dit betekent dat ze rechtstreeks met een naald of buis in uw ader worden gestuurd. In feite betekent de term 'intraveneus' 'in de ader'.
Bij IV-toediening wordt een dunne plastic buis, een IV-katheter genoemd, in uw ader ingebracht. Met de katheter kan uw zorgverlener u meerdere veilige doses medicatie geven zonder dat u elke keer met een naald hoeft te prikken.
In de meeste gevallen geef je jezelf geen intraveneuze medicatie. Terwijl u thuis wat infusiemedicijnen kunt nemen, krijgt u uw therapie waarschijnlijk van een zorgverlener. Lees verder voor meer informatie over de twee belangrijkste instrumenten die worden gebruikt voor IV-toediening - standaard IV-lijnen en centraal veneuze katheters - inclusief waarom ze worden gebruikt en wat de risico's zijn.
Maakt gebruik van IV-medicijnen
IV-medicatie wordt vaak gebruikt vanwege de controle die het geeft over de dosering. In sommige situaties moeten mensen bijvoorbeeld heel snel medicijnen krijgen. Dit omvat noodsituaties, zoals een hartaanval, beroerte of vergiftiging. In deze gevallen is het misschien niet snel genoeg om pillen of vloeistoffen via de mond in te nemen om deze geneesmiddelen in de bloedbaan te krijgen. IV-toediening stuurt daarentegen snel een medicijn rechtstreeks in de bloedbaan.
Andere keren moeten medicijnen mogelijk langzaam maar constant worden gegeven. IV-toediening kan ook een gecontroleerde manier zijn om na verloop van tijd medicijnen toe te dienen.
Bepaalde geneesmiddelen kunnen via intraveneuze toediening worden toegediend, omdat als u ze oraal (via de mond) inneemt, enzymen in uw maag of lever ze zouden afbreken. Dit zou voorkomen dat de medicijnen goed werken als ze uiteindelijk naar uw bloedbaan worden gestuurd. Daarom zouden deze medicijnen veel effectiever zijn als ze door IV-toediening rechtstreeks in uw bloedbaan worden gestuurd.
Over standaard IV-lijnen
Standaard IV-lijnen worden doorgaans gebruikt voor kortdurende behoeften. Ze kunnen bijvoorbeeld tijdens een kort verblijf in het ziekenhuis worden gebruikt om medicatie toe te dienen tijdens een operatie of om pijnstillers, misselijkheidsmedicijnen of antibiotica te geven. Een standaard IV-lijn kan doorgaans maximaal vier dagen worden gebruikt.
Bij standaard IV-toediening wordt een naald meestal in een ader in uw pols, elleboog of de rug van uw hand gestoken. De katheter wordt dan over de naald geduwd. De naald wordt verwijderd en de katheter blijft in uw ader. Alle IV-katheters worden doorgaans in een ziekenhuis of kliniek gegeven.
Een standaard IV-katheter wordt gebruikt voor twee soorten toediening van IV-medicatie:
IV push
Een IV "push" of "bolus" is een snelle injectie van medicatie. Er wordt een spuit in uw katheter ingebracht om snel een eenmalige dosis geneesmiddel in uw bloedbaan te sturen.
IV infusie
Een IV-infusie is een gecontroleerde toediening van medicatie in uw bloedbaan na verloop van tijd. De twee belangrijkste methoden van IV-infusie gebruiken ofwel zwaartekracht of een pomp om medicatie in uw katheter te sturen:
Pompinfusie: In de Verenigde Staten is een pompinfusie de meest gebruikte methode. De pomp is bevestigd aan uw infuuslijn en stuurt langzaam en stabiel medicatie en een oplossing, zoals steriele zoutoplossing, naar uw katheter. Pompen kunnen worden gebruikt wanneer de medicatiedosering nauwkeurig en gecontroleerd moet zijn.
Druppelinfusie: deze methode gebruikt zwaartekracht om gedurende een bepaalde periode een constante hoeveelheid medicatie af te geven. Met een infuus druppelen het medicijn en de oplossing uit een zak door een buis en in uw katheter.
Soorten centraal veneuze katheters
Voor langdurige medicatie, zoals chemotherapie of totale parenterale voeding, is meestal een centraal veneuze katheter (CVC) nodig in plaats van een standaard IV-katheter. Een CVC wordt ingebracht in een ader in uw nek, borst, arm of liesstreek.
CVC's kunnen voor een langere periode worden gebruikt dan een standaard IV-lijn. Een CVC kan enkele weken of zelfs maanden blijven zitten.
De drie belangrijkste soorten CVC's zijn:
Perifeer ingebrachte centrale katheter (PICC)
Een PICC heeft een lange lijn die medicatie van het inbrenggebied, door uw bloedvaten, helemaal naar een ader in de buurt van uw hart stuurt. Een PICC wordt meestal in een ader boven je elleboog in je bovenarm geplaatst.
Katheter met tunnel
Met een getunnelde katheter kan medicatie rechtstreeks in de bloedvaten in het hart worden gestuurd. Het ene uiteinde van de katheter wordt tijdens een korte chirurgische ingreep in een ader in de nek of borst geplaatst. De rest van de katheter wordt door het lichaam getunneld, het andere uiteinde komt door de huid naar buiten. Medicijnen kunnen dan aan dat uiteinde van de katheter worden gegeven.
Geïmplanteerde poort
Net als bij een tunnelkatheter brengt een geïmplanteerde poort een katheter in een ader in de nek of borst. Dit apparaat wordt ook geplaatst tijdens een korte chirurgische procedure. Maar in tegenstelling tot een tunnelkatheter, bevindt een geïmplanteerde poort zich volledig onder de huid. Om dit apparaat te gebruiken, injecteert een zorgverlener medicatie via de huid in de poort, die het medicijn in de bloedbaan stuurt.
Geneesmiddelen die meestal door IV worden gegeven
IV kunnen veel verschillende soorten medicijnen geven. Sommige van de medicijnen die vaker door deze methode worden gegeven, zijn onder meer:
- chemotherapie medicijnen zoals doxorubicine, vincristine, cisplatine en paclitaxel
- antibiotica zoals vancomycine, meropenem en gentamicine
- antischimmelmiddelen zoals micafungine en amfotericine
- pijnstillers zoals hydromorfon en morfine
- geneesmiddelen voor lage bloeddruk zoals dopamine, adrenaline, noradrenaline en dobutamine
- immunoglobulinegeneesmiddelen (IVIG)
Bijwerkingen
Hoewel het gebruik van IV-medicatie over het algemeen veilig is, kan het zowel milde als gevaarlijke bijwerkingen veroorzaken. Intraveneuze medicijnen werken zeer snel op het lichaam, dus bijwerkingen, allergische reacties en andere effecten kunnen snel optreden. In de meeste gevallen zal een zorgverlener u observeren tijdens uw infusie en soms gedurende een periode daarna. Voorbeelden van IV-bijwerkingen zijn:
Infectie
Op de injectieplaats kan infectie optreden. Om infectie te helpen voorkomen, moet het toedieningsproces zorgvuldig worden uitgevoerd met steriele (kiemvrije) apparatuur. Een infectie vanaf de injectieplaats kan ook in de bloedbaan terechtkomen. Dit kan een ernstige infectie door het hele lichaam veroorzaken.
Infectiesymptomen kunnen koorts en koude rillingen omvatten, evenals roodheid, pijn en zwelling op de injectieplaats. Als u symptomen van infectie heeft, bel dan onmiddellijk uw arts.
Schade aan bloedvaten en injectieplaats
Een ader kan worden beschadigd tijdens injectie of door het gebruik van een IV-katheterlijn. Dit kan infiltratie veroorzaken. Wanneer dit gebeurt, lekt medicatie in het omliggende weefsel in plaats van in de bloedbaan te gaan. Infiltratie kan weefselschade veroorzaken.
IV-toediening kan ook flebitis of ontsteking van de aderen veroorzaken. Symptomen van zowel infiltratie als flebitis zijn onder meer warmte, pijn en zwelling op de injectieplaats. Bel onmiddellijk uw arts als u een van deze symptomen heeft.
Luchtembolie
Als er lucht in de spuit of de infuuszak komt en de lijn droogloopt, kunnen er luchtbellen in uw ader komen. Deze luchtbellen kunnen dan naar uw hart of longen reizen en uw bloedstroom blokkeren. Een luchtembolie kan ernstige problemen veroorzaken, zoals een hartaanval of beroerte.
Bloedproppen
IV-therapie kan bloedstolsels veroorzaken. Stolsels kunnen belangrijke bloedvaten blokkeren en problemen veroorzaken, zoals weefselschade of overlijden. Diepveneuze trombose is een type gevaarlijk bloedstolsel dat IV-behandeling kan veroorzaken.
Praat met uw arts
IV-medicijntoediening is een snelle, effectieve manier om medicatie in uw bloedbaan te sturen. Als uw arts het u heeft voorgeschreven, zullen ze waarschijnlijk het doel en het proces voor uw behandeling uitleggen. Maar als je vragen hebt, stel ze dan zeker. Uw vragen kunnen zijn:
- Hoe lang heb ik mijn IV-behandeling nodig?
- Heb ik een hoog risico op bijwerkingen?
- Kan ik mijn IV-medicatie thuis krijgen? Mag ik het aan mezelf geven?
