Wat zijn focale aanvallen?
Aanvallen met focale aanvang zijn aanvallen die in één deel van de hersenen beginnen. Ze duren meestal minder dan twee minuten. Aanvallen met focale aanvang verschillen van gegeneraliseerde aanvallen, die alle hersengebieden treffen.
Artsen noemden aanvallen met focale aanvang partiële aanvallen. Maar in april 2017 bracht de International League Against Epilepsy nieuwe classificaties uit die de naam veranderden van partiële aanvallen in aanvallen met focale aanvang.
Alles wat u moet weten over epilepsie »
Wat zijn de soorten aanvallen met focale aanvang?
Volgens Johns Hopkins Medicine zijn er drie soorten aanvallen met focale aanvang. Als u weet welk type focale aanval een persoon heeft, kan een arts de beste behandeling bepalen.
| Type | Symptomen |
| Focal begin bewuste aanvallen | De persoon behoudt het bewustzijn, maar zal waarschijnlijk veranderingen in beweging ervaren. |
| Focaal begin verminderde bewustzijnsaanvallen | Persoon verliest het bewustzijn of ervaart een verandering in bewustzijn. |
| Aanvallen met focale aanvang die secundair generaliseren | Aanvallen beginnen in een bepaald hersengebied, maar verspreiden zich vervolgens naar andere hersengebieden. De persoon kan convulsies, spierspasmen of aangetaste spierspanning ervaren. |
Focal begin bewuste aanvallen
Deze aanvallen waren voorheen bekend als eenvoudige partiële aanvallen of focale aanvallen zonder bewustzijnsverlies. Een persoon met dit type aanval verliest het bewustzijn niet tijdens de aanval. Afhankelijk van het gebied van de hersenen dat is aangetast, kunnen ze echter veranderingen in emotie, lichaamsbewegingen of gezichtsvermogen vertonen.
Jacksonian-aanvallen, of Jacksonian-mars, zijn een soort van focale aanval bewuste aanval die meestal slechts één kant van het lichaam treft. Trekkingen beginnen meestal in een klein deel van het lichaam, zoals een teen, vinger of mondhoek, en 'marcheren' naar andere delen van het lichaam. De persoon is bij bewustzijn tijdens een aanval in Jackson en weet misschien niet eens dat er een aanval optreedt.
Focaal begin verminderde bewustzijnsaanvallen
Deze aanvallen waren voorheen bekend als complexe partiële aanvallen of focale dyscognitieve aanvallen. Tijdens dit type aanval zal een persoon bewustzijnsverlies of verandering in bewustzijnsniveau ervaren. Ze zullen niet weten dat ze de aanval hebben gehad en zullen mogelijk niet meer reageren op hun omgeving.
Soms kan het gedrag van een persoon worden aangezien voor niet opletten of zelfs negeren van anderen wanneer ze daadwerkelijk een aanval krijgen.
Aanvallen met focale aanvang die secundair generaliseren
Deze aanvallen kunnen in een deel van de hersenen beginnen en zich vervolgens naar andere delen verspreiden. Sommige artsen beschouwen de focale aanval als een aura of waarschuwing voor de komende gegeneraliseerde aanval.
Deze aanval begint in slechts één deel van de hersenen, maar begint zich vervolgens te verspreiden. Als gevolg hiervan kan de persoon stuiptrekkingen, spierspasmen of aangetaste spierspanning hebben.
Symptomen van aanvallen met focale aanvang
De symptomen van een aanval met focale aanvang, ongeacht het type, hangen af van het gebied van de hersenen dat is aangetast. Artsen verdelen de hersenen in lobben of regio's. Elk heeft verschillende functies die worden onderbroken tijdens een aanval.
In de temporale kwab
Als de temporale kwab tijdens de aanval wordt aangetast, kan dit leiden tot:
- lip smakken
- herhaald slikken
- kauwen
- schrik
- déjà vu
In de frontale kwab
Aanvallen in de frontale kwab kunnen leiden tot:
- moeite met spreken
- zij-aan-zij hoofd- of oogbewegingen
- strekken van de armen in een ongebruikelijke positie
- herhaaldelijk schommelen
In de wandbeenkwab
Een persoon met een focale aanval in de pariëtale lob kan last krijgen van:
- gevoelloosheid, tintelingen of zelfs pijn in hun lichaam
- duizeligheid
- visie verandert
- een gevoel alsof hun lichaam niet van hen is
In de achterhoofdskwab
Focale aanvallen in de achterhoofdskwab kunnen veroorzaken:
- visuele veranderingen met oogpijn
- een gevoel alsof de ogen snel bewegen
- dingen zien die er niet zijn
- fladderende oogleden
Identificatie en behandeling van nachtelijke aanvallen »
Wat zijn de risicofactoren voor aanvallen met focale aanvang?
Mensen die in het verleden een traumatisch hersenletsel hebben gehad, lopen een groter risico op focale aanvallen. Andere risicofactoren voor deze aanvallen zijn onder meer een geschiedenis van:
- herseninfectie
- hersentumor
- beroerte
Leeftijd kan ook een risicofactor zijn. Mensen hebben meer kans op een aanval in de vroege kinderjaren of na de leeftijd van 60 jaar, volgens de Mayo Clinic. Het is echter mogelijk dat een persoon geen risicofactoren heeft en toch een focale aanval heeft.
Hoe diagnosticeren artsen aanvallen met focale aanvang?
Fysiek examen
Een arts zal beginnen met te vragen naar uw medische geschiedenis en een lichamelijk onderzoek uit te voeren. Soms stelt een arts de diagnose op basis van de verklaring van uw symptomen. Aanvallen met focale aanvang kunnen echter symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met andere aandoeningen. Voorbeelden van deze voorwaarden zijn:
- psychiatrische ziekten
- migraine hoofdpijn
- beknelde zenuw
- voorbijgaande ischemische aanval (TIA), wat een waarschuwing is voor een beroerte
De arts zal proberen andere aandoeningen uit te sluiten en zal bepalen of uw symptomen kunnen betekenen dat u focale aanvallen heeft.
Diagnostische toetsen
Een arts kan ook diagnostische tests gebruiken om te bepalen of een persoon epileptische aanvallen kan hebben. Voorbeelden van deze tests zijn:
Electroencephalogram (EEG): Deze test meet en lokaliseert het gebied van abnormale elektrische activiteit in de hersenen. Omdat een persoon met focale aanvallen waarschijnlijk geen constante stoornissen in de elektrische activiteit heeft, kan deze test dit type aanval niet detecteren, tenzij ze later generaliseren.
Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT): deze beeldvormingsstudies kunnen een arts helpen bij het identificeren van mogelijke onderliggende oorzaken die verband houden met focale aanvallen.
Hoe worden aanvallen met focale aanvang behandeld?
Focale aanvallen kunnen minuten, uren of, in zeldzame gevallen, dagen aanhouden. Hoe langer ze meegaan, hoe moeilijker ze te stoppen zijn. In dergelijke gevallen is vaak dringende medische zorg nodig en worden IV-medicijnen gebruikt om de aanval te stoppen. Artsen zullen zich dan concentreren op het voorkomen dat de aanvallen opnieuw optreden.
Voorbeelden van behandelingen voor aanvallen zijn onder meer:
Medicijnen
Antiseizure medicijnen kunnen alleen of in combinatie worden ingenomen om de kans op een aanval te verkleinen. Voorbeelden van deze medicijnen zijn lamotrigine (Lamictal) en carbamazepine (Tegretol).
Chirurgie
Omdat focale aanvallen optreden in één gebied van de hersenen, kan een arts een operatie aanbevelen om dat specifieke gebied te verwijderen om de incidentie van aanvallen te verminderen. Dit wordt meestal gedaan als patiënten meerdere medicijnen nodig hebben om hun aanvallen onder controle te houden of als de medicijnen een beperkte werkzaamheid of ondraaglijke bijwerkingen hebben. Hoewel hersenchirurgie altijd risico's met zich meebrengt, kunnen uw artsen u mogelijk van uw aanvallen genezen als ze duidelijk een enkele bron van de aanvallen kunnen identificeren. Sommige delen van de hersenen kunnen echter niet worden verwijderd.
Apparaten
Een apparaat genaamd vaguszenuwstimulator kan worden geïmplanteerd om uitbarstingen van elektrische energie naar de hersenen te sturen. Dit kan het aantal aanvallen helpen verminderen. Sommige mensen moeten echter nog steeds hun antiseizuurmedicatie innemen, zelfs met het apparaat.
Dieettherapie
Sommige mensen met partiële aanvallen hebben succes gevonden in een speciaal dieet dat bekend staat als een ketogeen dieet. Dit dieet omvat het eten van weinig koolhydraten en grotere hoeveelheden vet. Het restrictieve karakter van het dieet kan het echter moeilijk maken om het te volgen, vooral voor jongere kinderen.
Een arts kan aanbevelen al deze therapieën of een combinatie ervan te gebruiken als middel om focale aanvallen te behandelen.
Natuurlijke behandelingen voor epilepsie: werken ze? »
Wanneer moet u uw arts bellen?
Het kan voor een persoon moeilijk zijn om te herkennen wanneer ze een focale aanval hebben, afhankelijk van hun symptomen. Als een persoon het bewustzijn heeft verloren of als vrienden en familie hen vertellen dat ze vaak wezenloos staren of lijken alsof ze niet luisteren, kunnen dit tekenen zijn dat een persoon medische hulp moet zoeken. Als een aanval langer dan 5 minuten duurt, is het ook tijd om de dokter te bellen of naar de eerste hulp te gaan.
Totdat een persoon zijn arts ziet, moeten ze een dagboek bijhouden van hun symptomen en hoe lang ze duren om de arts te helpen de patronen van mogelijke aanvallen te volgen.
