Overzicht
Elephantiasis staat ook bekend als lymfatische filariasis. Het wordt veroorzaakt door parasitaire wormen en kan zich via muggen van persoon tot persoon verspreiden. Elephantiasis veroorzaakt zwelling van het scrotum, de benen of de borsten.
Elephantiasis wordt beschouwd als een verwaarloosde tropische ziekte (NTD). Het komt vaker voor in tropische en subtropische gebieden van de wereld, waaronder Afrika en Zuidoost-Azië. Er wordt geschat dat 120 miljoen mensen olifantenziekte hebben.
Wat zijn de symptomen van elefantiasis?
Het meest voorkomende symptoom van elefantiasis is zwelling van lichaamsdelen. De zwelling treedt meestal op in de:
- poten
- geslachtsdelen
- borsten
- armen
De benen zijn het meest getroffen gebied. De zwelling en vergroting van lichaamsdelen kan pijn en mobiliteitsproblemen veroorzaken.
De huid wordt ook aangetast en kan zijn:
- droog
- dik
- zweren
- donkerder dan normaal
- ontpit
Sommige mensen ervaren extra symptomen, zoals koorts en koude rillingen.
Elephantiasis tast het immuunsysteem aan. Mensen met deze aandoening lopen ook een verhoogd risico op een secundaire infectie.
Wat veroorzaakt elefantiasis?
Elephantiasis wordt veroorzaakt door parasitaire wormen die worden verspreid door muggen. Er zijn drie soorten wormen bij betrokken:
- Wuchereria bancrofti
- Brugia malayi
- Brugia timori
De wormen tasten het lymfestelsel in het lichaam aan. Het lymfestelsel is verantwoordelijk voor het verwijderen van afval en gifstoffen. Als het wordt geblokkeerd, verwijdert het afval niet goed. Dit leidt tot een back-up van lymfevocht, wat zwelling veroorzaakt.
Risicofactoren voor elefantiasis
Elephantiasis kan mensen op elke leeftijd treffen. Het komt voor bij zowel vrouwen als mannen. Het komt vaker voor in tropische en subtropische delen van de wereld, zoals:
- Afrika
- Zuid-Oost Azië
- India
- Zuid-Amerika
Veel voorkomende risicofactoren voor elefantiasis zijn:
- lang leven in tropische en subtropische gebieden
- een hoge blootstelling aan muggen
- leven in onhygiënische omstandigheden
Diagnose van olifantiasis
Uw arts zal naar uw medische geschiedenis en symptomen vragen en een lichamelijk onderzoek doen. Mogelijk hebt u ook bloedonderzoek nodig om uw arts te helpen een diagnose te stellen. Nadat u een bloedmonster heeft genomen, wordt het naar een laboratorium gestuurd waar het wordt onderzocht op de aanwezigheid van de parasieten.
Mogelijk hebt u röntgenfoto's en echo's om de mogelijkheid uit te sluiten dat andere problemen dezelfde symptomen veroorzaken.
Hoe wordt elefantiasis behandeld?
Behandeling voor elefantiasis omvat:
- antiparasitaire geneesmiddelen, zoals diethylcarbamazine (DEC), mectizan en albendazole (Albenza)
- met goede hygiëne om de getroffen gebieden schoon te maken
- het verhogen van de getroffen gebieden
- zorg voor wonden in de getroffen gebieden
- oefenen op basis van de instructies van een arts
- chirurgie in extreme gevallen, waaronder reconstructieve chirurgie voor de getroffen gebieden of een operatie om aangetast lymfatisch weefsel te verwijderen
Behandeling kan ook emotionele en psychologische ondersteuning omvatten.
Complicaties van de aandoening
De meest voorkomende complicatie van elefantiasis is invaliditeit veroorzaakt door extreme zwelling en vergroting van lichaamsdelen. De pijn en zwelling kunnen het moeilijk maken om dagelijkse taken of werk te voltooien. Bovendien zijn secundaire infecties een veelvoorkomende zorg bij elefantiasis.
Wat zijn de vooruitzichten?
Elephantiasis is een ziekte die wordt verspreid door muggen. Preventie is mogelijk door:
- het vermijden van muggen of het nemen van voorzorgsmaatregelen om uw risico op muggenbeten te verminderen
- het verwijderen van broedgebieden voor muggen
- met muskietennetten
- insectenwerende middelen dragen
- het dragen van shirts en broeken met lange mouwen in gebieden met veel muggen
- diethylcarbamazine (DEC), albendazol en ivermectine gebruiken als een preventieve behandeling voordat u naar gebieden reist die vatbaar zijn voor infectie
Als u op korte termijn naar tropische of subtropische gebieden reist, is uw risico om olifantenziekte te krijgen laag. Langdurig in deze gebieden wonen kan uw risico vergroten.
