Pseudoseizure versus aanval
Een aanval is een gebeurtenis waarbij u de controle over uw lichaam en kramp verliest, en mogelijk ook het bewustzijn verliest. Er zijn twee soorten aanvallen: epileptisch en niet-epileptisch.
Een hersenaandoening die epilepsie wordt genoemd, veroorzaakt de eerste soort. Epilepsie verstoort de zenuwactiviteit in de hersenen en veroorzaakt aanvallen. U kunt zien dat een aanval epileptisch is als hersenelektriciteitsmonitoring tijdens het evenement aantoont dat neuronen niet werken.
Niet-epileptische aanvallen worden veroorzaakt door iets anders dan epilepsie - meestal door psychologische aandoeningen. Dit betekent dat een hersenscan geen verandering zal vertonen tijdens een niet-epileptische aanval.
Niet-epileptische aanvallen worden ook vaak pseudose-aanvallen genoemd. "Pseudo" is een Latijns woord dat vals betekent, maar pseudo-aanvallen zijn even reëel als epileptische aanvallen. Ze worden ook wel psychogene niet-epileptische aanvallen (PNES) genoemd.
Pseudose-aanvallen komen vrij vaak voor. In 2008 zag de Cleveland Clinic tussen de 100 en 200 mensen met deze aandoening. Volgens de Epilepsy Foundation heeft ongeveer 20 procent van de mensen die naar epilepsiecentra worden verwezen, niet-epileptische aanvallen. Vrouwen hebben driemaal zoveel kans als mannen om een PNES te hebben.
Wat veroorzaakt pseudo-aanvallen?
Omdat deze aanvallen een fysieke manifestatie zijn van psychische problemen, zijn er veel mogelijke oorzaken. Onderzoek uit 2003 toont aan dat deze vaak omvatten:
- familieconflict
- seksueel of fysiek misbruik
- woede management problemen
- affectieve stoornissen
- paniekaanvallen
- ongerustheid
- obsessief-compulsieve stoornis
- dissociatieve stoornissen
- post-traumatische stress-stoornis
- psychose, zoals schizofrenie
- persoonlijkheidsstoornissen, zoals borderline persoonlijkheidsstoornis
- middelenmisbruik
- hoofd trauma
- aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit
Wat zijn symptomen van pseudose-aanvallen?
Mensen die pseudose-aanvallen ervaren, hebben veel van dezelfde symptomen van epileptische aanvallen:
- stuiptrekkingen of schokkende bewegingen
- vallen
- verstijving van het lichaam
- verlies van aandacht
- staren
Mensen die PNES ervaren, hebben vaak ook psychische aandoeningen. Om deze reden kunnen ze ook symptomen hebben die verband houden met hun trauma of psychische stoornis.
Diagnose
Mensen met PNES worden vaak verkeerd gediagnosticeerd met epilepsie omdat een arts er niet is om de gebeurtenis te zien gebeuren. Psychiaters en neurologen moeten samenwerken om pseudo-aanvallen te diagnosticeren.
De beste test die u kunt uitvoeren, wordt een video-EEG genoemd. Tijdens deze test verblijft u in een ziekenhuis of gespecialiseerde zorgafdeling. Je wordt opgenomen op video en gevolgd met een EEG of elektro-encefalogram.
Deze hersenscan laat zien of er tijdens de aanval een afwijking in de hersenfunctie is. Als de EEG weer normaal wordt, heeft u mogelijk pseudo-aanvallen. Om deze diagnose te bevestigen, zullen neurologen ook de video van uw aanval bekijken.
Veel neurologen werken ook samen met psychiaters om een diagnose te bevestigen. Een psychiater zal met u praten om te bepalen of er psychologische redenen zijn die uw aanvallen kunnen veroorzaken.
Pseudoseizure behandeling
Er is niet één behandeling voor pseudose-aanvallen die voor elke persoon zal werken. Het bepalen van de oorzaak van de aandoening is een belangrijk onderdeel van de behandeling.
De meest effectieve behandelmethoden zijn:
- individuele begeleiding
- gezinsbegeleiding
- gedragstherapie, zoals ontspanningstherapie
- cognitieve gedragstherapie
- desensibilisatie en opwerking van oogbewegingen (EMDR)
Counseling of therapie kan plaatsvinden in een intramurale instelling of als poliklinisch. Mensen die begeleiding kunnen geven zijn psychiaters, psychologen en maatschappelijk werkers.
Studies tonen aan dat het niet duidelijk is of medicatie tegen epilepsie deze aandoening kan helpen of niet. Medicatie voor stemmingsstoornissen kan echter een levensvatbaar behandelplan zijn.
Outlook
Als bij u epilepsie is vastgesteld maar u niet op medicatie reageert, kunt u pseudo-aanvallen krijgen. Een juiste diagnose krijgen is de eerste stap om beter te worden.
In een onderzoek uit 2003 onder 317 patiënten had 29 tot 52 procent last van aanvallen en 15 tot 43 procent minder aanvallen. Als de persoon een psychische aandoening had die werd gediagnosticeerd, hadden ze meer kans op langdurig herstel.
