Wat is een H. pylori-infectie?
H. pylori is een veel voorkomend type bacterie dat groeit in het spijsverteringskanaal en de neiging heeft om de maagwand aan te vallen. Het infecteert de maag van ongeveer 60 procent van de volwassen bevolking van de wereld. H. pylori-infecties zijn meestal onschadelijk, maar ze zijn verantwoordelijk voor de meeste zweren in de maag en dunne darm.
De "H" in de naam is een afkorting voor Helicobacter. "Helico" betekent spiraal, wat aangeeft dat de bacteriën spiraalvormig zijn.
H. pylori infecteert vaak uw maag tijdens de kindertijd. Hoewel infecties met deze bacteriestam doorgaans geen symptomen veroorzaken, kunnen ze bij sommige mensen leiden tot ziekten, waaronder maagzweren, en een ontstekingsaandoening in je maag die bekend staat als gastritis.
H. pylori zijn aangepast om te leven in de harde, zure omgeving van de maag. Deze bacteriën kunnen de omgeving om hen heen veranderen en de zuurgraad verminderen, zodat ze kunnen overleven. Door de spiraalvorm van H. pylori kunnen ze je maagwand binnendringen, waar ze worden beschermd door slijm en de immuuncellen van je lichaam niet in staat zijn ze te bereiken. De bacteriën kunnen uw immuunreactie verstoren en ervoor zorgen dat ze niet worden vernietigd. Dit kan maagproblemen veroorzaken.
Wat veroorzaakt H. pylori-infecties?
Het is nog steeds niet precies bekend hoe H. pylori-infecties zich verspreiden. De bacteriën bestaan al duizenden jaren naast de mens. Men denkt dat de infecties zich van de ene persoon naar de andere verspreiden. Ze kunnen ook worden overgedragen van uitwerpselen naar de mond. Dit kan gebeuren wanneer een persoon zijn handen niet grondig wast na gebruik van de badkamer. H. pylori kan zich ook verspreiden door contact met besmet water of voedsel.
Aangenomen wordt dat de bacteriën maagproblemen veroorzaken wanneer ze het slijmvlies van de maag binnendringen en stoffen produceren die maagzuren neutraliseren. Dit maakt de maagcellen kwetsbaarder voor de harde zuren. Maagzuur en H. pylori irriteren samen de maagwand en kunnen zweren in uw maag of twaalfvingerige darm veroorzaken, wat het eerste deel van uw dunne darm is.
Wat zijn de symptomen van H. pylori-infectie?
De meeste mensen met H. pylori hebben geen symptomen.
Wanneer de infectie tot een maagzweer leidt, kunnen de symptomen onder meer buikpijn zijn, vooral als uw maag 's nachts leeg is of een paar uur na de maaltijd. De pijn wordt meestal beschreven als een knagende pijn en kan komen en gaan. Het eten of innemen van antacida kan deze pijn verlichten.
Als u dit soort pijn heeft of een sterke pijn die niet lijkt te verdwijnen, moet u naar uw arts gaan.
Een aantal andere symptomen kan geassocieerd zijn met H. pylori-infectie, waaronder:
- overmatig boeren
- opgeblazen gevoel
- misselijkheid
- maagzuur
- koorts
- gebrek aan eetlust of anorexia
- onverklaarbaar gewichtsverlies
Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u last krijgt van:
- problemen met slikken
- Bloedarmoede
- bloed in de ontlasting
Dit zijn echter veelvoorkomende symptomen die kunnen worden veroorzaakt door andere aandoeningen. Sommige van de symptomen van H. pylori-infectie worden ook ervaren door gezonde mensen. Als een van deze symptomen aanhoudt of als u zich zorgen maakt, is het altijd het beste om uw arts te raadplegen. Als u bloed of een zwarte kleur in uw ontlasting of braaksel opmerkt, moet u uw arts raadplegen.
Wie loopt er risico op H. pylori-infectie?
Kinderen hebben meer kans op het ontwikkelen van een H. pylori-infectie. Hun risico is vooral groter vanwege een gebrek aan goede hygiëne.
Uw risico op infectie hangt mede af van uw omgeving en leefomstandigheden. Uw risico is hoger als u:
- woon in een ontwikkelingsland
- deel huisvesting met anderen die besmet zijn met H. pylori
- wonen in overvolle woningen
- hebben geen toegang tot warm water, wat kan helpen om gebieden schoon en bacterievrij te houden
- zijn van niet-Spaanse zwarte of Mexicaans-Amerikaanse afkomst
Het is nu duidelijk dat maagzweren worden veroorzaakt door dit type bacteriën, in plaats van stress of het eten van voedsel met een hoog zuurgehalte. Ongeveer 10 procent van de mensen besmet met H. pylori ontwikkelt een maagzweer, volgens de Mayo Clinic. Langdurig gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmers (NSAID's) verhoogt ook het risico op het krijgen van een maagzweer.
Hoe worden H. pylori-infecties gediagnosticeerd?
Uw arts zal vragen naar uw medische geschiedenis en familiegeschiedenis van de ziekte. Zorg ervoor dat u uw arts vertelt over alle medicijnen die u gebruikt, inclusief vitamines of supplementen. Als u symptomen van een maagzweer ervaart, zal uw arts u waarschijnlijk specifiek vragen naar uw gebruik van NSAID's, zoals ibuprofen.
Uw arts kan ook vele andere tests en procedures uitvoeren om hun diagnose te bevestigen:
Fysiek examen
Tijdens een lichamelijk onderzoek zal uw arts uw maag onderzoeken om te controleren op tekenen van een opgeblazen gevoel, gevoeligheid of pijn. Ze luisteren ook naar geluiden in de buik.
Bloed Test
Mogelijk moet u bloedmonsters geven, die zullen worden gebruikt om antilichamen tegen H. pylori te zoeken. Voor een bloedtest trekt een zorgverlener een kleine hoeveelheid bloed uit uw arm of hand. Het bloed wordt vervolgens voor analyse naar een laboratorium gestuurd. Dit is alleen nuttig als u nog nooit eerder voor H. pylori bent behandeld.
Ontlastingstest
Een ontlastingsmonster kan nodig zijn om te controleren op tekenen van H. pylori in uw ontlasting. Uw arts zal u een container geven om mee naar huis te nemen om een monster van uw ontlasting op te vangen en op te slaan. Zodra u de container naar uw zorgverlener retourneert, sturen zij het monster voor analyse naar een laboratorium. Dit en de ademtests vereisen meestal dat u vóór de test medicijnen zoals antibiotica en protonpompremmers (PPI's) stopt.
Ademtest
Als u een ademtest heeft, slikt u een preparaat in dat ureum bevat. Als er H. pylori-bacteriën aanwezig zijn, zullen ze een enzym vrijmaken dat deze combinatie afbreekt en kooldioxide afgeeft, wat vervolgens door een speciaal apparaat wordt gedetecteerd.
Endoscopie
Als u een endoscopie heeft, zal uw arts een lang, dun instrument, een endoscoop genaamd, in uw mond en in uw maag en twaalfvingerige darm inbrengen. Een bijgevoegde camera stuurt beelden terug naar een monitor die uw arts kan bekijken. Eventuele abnormale gebieden worden geïnspecteerd. Indien nodig kan uw arts met speciaal gereedschap dat met de endoscoop wordt gebruikt, monsters nemen uit deze gebieden.
Wat zijn de complicaties van H. pylori-infecties?
H. pylori-infecties kunnen leiden tot maagzweren, maar de infectie of de zweer zelf kan tot ernstigere complicaties leiden. Deze omvatten:
- interne bloeding, die kan optreden wanneer een maagzweer door uw bloedvat breekt en wordt geassocieerd met bloedarmoede door ijzertekort
- obstructie, wat kan gebeuren wanneer zoiets als een tumor ervoor zorgt dat het voedsel uw maag niet verlaat
- perforatie, wat kan gebeuren wanneer een maagzweer door uw maagwand breekt
- peritonitis, een infectie van het peritoneum of de bekleding van de buikholte
Studies tonen aan dat besmette mensen ook een verhoogd risico op maagkanker hebben. Hoewel de infectie een belangrijke oorzaak is van maagkanker, ontwikkelen de meeste mensen die besmet zijn met H. pylori nooit maagkanker.
Hoe worden H. pylori-infecties behandeld?
Als u een H. pylori-infectie heeft die u geen problemen bezorgt en u geen verhoogd risico op maagkanker heeft, biedt de behandeling mogelijk geen voordelen.
Maagkanker, samen met twaalfvingerige darm en maagzweren, wordt geassocieerd met H. pylori-infectie. Als u naaste familieleden heeft met maagkanker of een probleem zoals een maag- of twaalfvingerige darmzweer, wil uw arts mogelijk dat u wordt behandeld. Behandeling kan een maagzweer genezen en kan het risico op het ontwikkelen van maagkanker verminderen.
Medicijnen
Normaal gesproken moet u een combinatie van twee verschillende antibiotica gebruiken, samen met een ander medicijn dat uw maagzuur vermindert. Door maagzuur te verlagen, werken de antibiotica effectiever. Deze behandeling wordt soms verwezen naar astriple-therapie.
Enkele van de medicijnen die worden gebruikt bij een behandeling met drievoudige therapie zijn:
- clarithromycine
- protonpompremmers (PPI), zoals lansoprazol (Prevacid), esomeprazol (Nexium), pantoprazol (Protonix) of rabeprazol (AcipHex)
- metronidazol (gedurende 7 tot 14 dagen)
- amoxicilline (gedurende 7 tot 14 dagen)
De behandeling kan variëren, afhankelijk van uw medische voorgeschiedenis en als u allergisch bent voor een van deze medicijnen.
Na de behandeling krijgt u een vervolgtest voor H. pylori. In de meeste gevallen is slechts één antibioticakuur nodig om de infectie te verwijderen, maar het kan zijn dat u er meer moet gebruiken met verschillende medicijnen.
Levensstijl en voeding
Er is geen bewijs dat voedsel en voeding een rol spelen bij het voorkomen of veroorzaken van maagzweren bij mensen die besmet zijn met H. pylori. Kruidig voedsel, alcohol en roken kunnen echter een maagzweer verergeren en voorkomen dat het goed geneest. Lees over natuurlijke behandelingen voor de H. pylori-infectie.
Wat kan ik op de lange termijn verwachten?
Voor veel mensen die besmet zijn met H. pylori, veroorzaken hun infecties nooit problemen. Als u symptomen ervaart en wordt behandeld, is uw langetermijnvooruitzichten over het algemeen positief. Ten minste vier weken na beëindiging van uw behandeling zal uw arts controleren of het werkt. Afhankelijk van uw leeftijd en andere medische problemen kan uw arts een ureum- of ontlastingstest gebruiken om te controleren of uw behandeling heeft gewerkt.
Als u ziekten ontwikkelt die verband houden met een H. pylori-infectie, hangt uw kijk af van de ziekte, hoe snel de diagnose wordt gesteld en hoe deze wordt behandeld. Mogelijk moet u meer dan één behandelingsronde nemen om de H. pylori-bacterie te doden.
Als de infectie na één behandelingsronde nog steeds aanwezig is, kan een maagzweer terugkeren of, meer zelden, maagkanker ontstaan. Zeer weinig mensen besmet met H. pylori zullen maagkanker krijgen. Als u echter een familiegeschiedenis van maagkanker heeft, moet u testen en behandelen voor H. pylori-infectie.