Overzicht
Maakt de aanblik van bloed u zwak of angstig? Misschien maakt de gedachte dat u bepaalde medische procedures met bloed moet ondergaan, u misselijk.
De term voor de irrationele angst voor bloed is hemofobie. Het valt in de categorie van "specifieke fobie" met de specificatie van bloedinjectie-letsel (BII) fobie in de nieuwe editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5).
Hoewel sommige mensen zich van tijd tot tijd misschien ongemakkelijk voelen over bloed, is hemofobie een extreme angst om bloed te zien of om tests of schoten te krijgen waarbij bloed betrokken kan zijn. Deze fobie kan een ernstige impact hebben op uw leven, vooral als u daardoor belangrijke doktersafspraken overslaat.
Wat zijn de symptomen?
Alle soorten fobieën hebben vergelijkbare fysieke en emotionele symptomen. Bij hemofobie kunnen de symptomen worden veroorzaakt door bloed in het echte leven of op televisie te zien. Sommige mensen kunnen symptomen voelen na het denken aan bloed of bepaalde medische procedures, zoals een bloedtest.
Fysieke symptomen veroorzaakt door deze fobie kunnen zijn:
- moeite met ademhalen
- snelle hartslag
- beklemming of pijn op de borst
- beven of trillen
- duizeligheid
- misselijk voelen rond bloed of letsel
- hete of koude flitsen
- zweten
Emotionele symptomen kunnen zijn:
- extreme gevoelens van angst of paniek
- overweldigende behoefte om te ontsnappen aan situaties waarin bloed betrokken is
- afstand nemen van jezelf of je 'onwerkelijk' voelen
- het gevoel alsof je de controle bent kwijtgeraakt
- het gevoel alsof je sterft of flauwvalt
- machteloos voelen over je angst
Hemofobie is uniek omdat het ook een zogenaamde vasovagale reactie veroorzaakt. Een vasovagale reactie betekent dat uw hartslag en bloeddruk dalen als reactie op een trigger, zoals het zien van bloed.
Als dit gebeurt, kunt u zich duizelig of flauw voelen. Ongeveer 80 procent van de mensen met BII-fobie ervaart een vasovagale reactie, volgens een onderzoek uit 2014. Deze reactie komt niet vaak voor bij andere specifieke fobieën.
Bij kinderen
Kinderen ervaren fobiesymptomen op verschillende manieren. Kinderen met hemofobie kunnen:
- driftbuien hebben
- aanhankelijk worden
- huilen
- zich verstoppen
- weigeren de zijde van hun verzorger rond bloed te laten of situaties waarin bloed aanwezig kan zijn
Wat zijn de risicofactoren?
Onderzoekers schatten dat tussen 3 en 4 procent van de bevolking BII-fobie ervaart. Specifieke fobieën komen vaak voor in de kindertijd, tussen 10 en 13 jaar.
Hemofobie kan ook voorkomen in combinatie met andere psychoneurotische stoornissen, zoals agorafobie, fobieën bij dieren en paniekstoornissen.
Bijkomende risicofactoren zijn onder meer:
- Genetica. Sommige mensen ontwikkelen vaker fobieën dan anderen. Er kan een genetische link zijn, of u bent van nature bijzonder gevoelig of emotioneel.
- Bezorgde ouder of verzorger. Misschien leer je iets te vrezen nadat je angstpatronen hebt gezien. Als een kind bijvoorbeeld ziet dat zijn moeder bang is voor bloed, kunnen ze ook een fobie rond bloed ontwikkelen.
- Overbezorgde ouder of verzorger. Sommige mensen kunnen een meer algemene angst ontwikkelen. Dit kan het gevolg zijn van het feit dat u zich in een omgeving bevindt waarin u overdreven afhankelijk was van een te beschermende ouder.
- Trauma. Stressvolle of traumatische gebeurtenissen kunnen tot fobie leiden. Bij bloed kan dit verband houden met ziekenhuisverblijven of ernstige verwondingen waarbij bloed betrokken is.
Hoewel fobieën vaak in de kindertijd beginnen, draaien fobieën bij jonge kinderen over het algemeen rond zaken als angst voor het donker, vreemden, harde geluiden of monsters. Naarmate kinderen ouder worden, tussen 7 en 16 jaar, is de kans groter dat angsten worden geconcentreerd op lichamelijk letsel of gezondheid. Dit kan hemofobie omvatten.
De gemiddelde aanvangsleeftijd voor hemofobie is 9,3 jaar voor mannen en 7,5 jaar voor vrouwen.
Hoe wordt dit gediagnosticeerd?
Als u vermoedt dat u hemofobie heeft, maak dan een afspraak met uw arts. De diagnose heeft geen betrekking op naalden of medische apparatuur. In plaats daarvan praat je gewoon met je arts over je symptomen en hoe lang je ze hebt ervaren. U kunt ook uw persoonlijke gezondheid en familiegeschiedenis vermelden om uw arts te helpen een diagnose te stellen.
Aangezien hemofobie officieel wordt erkend onder de BII-categorie van fobieën in de DSM-5, kan uw arts de criteria uit de handleiding gebruiken om een formele diagnose te stellen. Zorg ervoor dat u alle gedachten of symptomen die u heeft gehad opschrijft, evenals vragen of opmerkingen die u tijdens uw afspraak wilt bespreken.
Wat zijn de behandelingsmogelijkheden?
Behandeling voor specifieke fobieën is niet altijd nodig, vooral als de gevreesde dingen geen deel uitmaken van het dagelijks leven. Als iemand bijvoorbeeld bang is voor slangen, is het onwaarschijnlijk dat ze slangen vaak genoeg tegenkomen om een intensieve behandeling te rechtvaardigen. Hemofobie, aan de andere kant, kan ertoe leiden dat u afspraken, behandelingen of andere procedures van artsen overslaat. Behandeling kan dus van cruciaal belang zijn voor uw algehele gezondheid en welzijn.
U kunt ook een behandeling zoeken als:
- Je angst voor bloed veroorzaakt paniekaanvallen of ernstige of slopende angst.
- Je angst is iets dat je als irrationeel herkent.
- Je hebt deze gevoelens zes maanden of langer ervaren.
Behandelingsopties kunnen het volgende omvatten:
Exposure-therapie
Een therapeut begeleidt voortdurend de blootstelling aan je angsten. U kunt visualisatie-oefeningen doen of uw angst voor bloed frontaal aanpakken. Sommige plannen voor blootstellingstherapie combineren deze benaderingen. Ze kunnen ongelooflijk effectief zijn en in slechts één sessie werken.
Cognitieve therapie
Een therapeut kan u helpen gevoelens van angst rond bloed te identificeren. Het idee is om de angst te vervangen door meer "realistische" gedachten over wat er werkelijk kan gebeuren tijdens tests of verwondingen met bloed.
Ontspanning
Alles van diepe ademhaling tot lichaamsbeweging tot yoga kan helpen bij het behandelen van fobieën. Door ontspanningstechnieken te gebruiken, kunt u stress verminderen en lichamelijke symptomen verlichten.
Toegepaste spanning
Een therapiemethode genaamd toegepaste spanning kan helpen bij het flauwvallen van hemofobie. Het idee is om de spieren in de armen, romp en benen gedurende een bepaalde tijd te spannen totdat je gezicht rood aanvoelt als je wordt blootgesteld aan de trigger, wat in dit geval bloed zou zijn. In een oudere studie konden deelnemers die deze techniek probeerden een video van een half uur bekijken zonder een flauwval.
Medicatie
In ernstige gevallen kan medicatie nodig zijn. Het is echter niet altijd een geschikte behandeling voor specifieke fobieën. Er is meer onderzoek nodig, maar het is een optie om dit met uw arts te bespreken.
De afhaalmaaltijd
Praat met uw arts over uw angst voor bloed, vooral als het uw leven begint over te nemen of u routine-gezondheidsonderzoeken laat overslaan. Eerder dan later hulp zoeken, kan de behandeling op de lange termijn gemakkelijker maken.
Niet alleen dat, maar uw eigen angsten onder ogen zien, kan ook helpen voorkomen dat uw kinderen hemofobie ontwikkelen. Hoewel fobie zeker een genetische component heeft, is een deel van de angst het aangeleerde gedrag van anderen. Met de juiste behandeling kunt u op weg zijn naar herstel.
