Is het besmettelijk?
Lupus is niet besmettelijk. Je kunt het niet van iemand anders opvangen, zelfs niet door heel nauw contact of seks. Experts denken dat deze auto-immuunziekte ontstaat door een combinatie van genen en de omgeving.
Lupus treft bijna 1,5 miljoen Amerikanen. Het ontwikkelt zich wanneer uw immuunsysteem weefsels zoals uw gewrichten, huid, nieren, longen en hart aanvalt en aanvalt. Deze aanval resulteert in een ontsteking die deze organen kan beschadigen.
Blijf lezen voor meer informatie over waarom dit gebeurt, symptomen waarop u moet letten en hoe u uw risico kunt verminderen.
Wat veroorzaakt lupus?
Lupus is een auto-immuunziekte. Dat betekent dat uw immuunsysteem zich abusievelijk tegen uw eigen weefsels keert en aanvalt.
Normaal gesproken beschermt je immuunsysteem je lichaam tegen vreemde indringers zoals bacteriën en virussen. Wanneer het deze ziektekiemen detecteert, valt het aan met een combinatie van immuuncellen en specifieke eiwitten die antilichamen worden genoemd. Bij een auto-immuunziekte vergist je immuunsysteem je eigen weefsels - zoals je huid, gewrichten of hart - als vreemd en valt ze aan.
Experts denken dat een paar verschillende factoren deze aanval op het immuunsysteem veroorzaken, waaronder:
- Jouw genen. Lupus loopt soms in gezinnen. Onderzoekers hebben meer dan 50 genen gevonden die volgens hen verband houden met de aandoening. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat de meeste van deze genen alleen lupus veroorzaken, kunnen ze u kwetsbaarder maken voor het ontwikkelen van lupus als u wordt blootgesteld aan andere risicofactoren.
- Uw omgeving. Als u lupus heeft, kunnen bepaalde factoren om u heen uw symptomen veroorzaken. Dit omvat ultraviolet licht van de zon, infecties zoals het Epstein-Barr-virus en blootstelling aan bepaalde chemicaliën of medicijnen.
- Je hormonen. Omdat lupus veel vaker voorkomt bij vrouwen, vermoeden onderzoekers dat vrouwelijke hormonen mogelijk iets met de ziekte te maken hebben. Vrouwen hebben vaak ergere symptomen vóór hun menstruatie, wanneer de oestrogeenspiegels stijgen. Het verband tussen oestrogeen en lupus is echter niet bewezen.
Wie loopt er risico om lupus te ontwikkelen?
Je hebt meer kans op lupus als:
- Je bent een vrouw. Negen keer meer vrouwen dan mannen hebben lupus.
- Je bent tussen de 15 en 44 jaar. Dit is de leeftijdsgroep waarop lupus het vaakst begint.
- Een van uw naaste familieleden - zoals een ouder of broer of zus - heeft lupus of een andere auto-immuunziekte. Deze omstandigheden hebben de neiging om in families te werken. Mensen van wie de familie lupus heeft, lopen een risico van 5 tot 13 procent om de ziekte te ontwikkelen.
- Je familie is van Afro-Amerikaanse, Aziatische, Spaanse, Indiaanse of Pacific Island-afkomst. Lupus komt vaker voor in deze groepen.
Symptomen om op te letten
Bijna iedereen ervaart lupus anders. Een ding dat consistent is, is het patroon van symptomen.
Je hebt meestal periodes waarin je symptomen verergeren (opflakkeringen) gevolgd door relatief symptoomvrije periodes (remissies).
Veel voorkomende symptomen zijn onder meer:
- extreme vermoeidheid
- gewrichtspijn, stijfheid of zwelling
- koorts
- hoofdpijn
- een vlindervormige uitslag over je wangen en neus
- verhoogde gevoeligheid voor zonlicht
- haaruitval
- tenen die wit of blauw worden als ze worden blootgesteld aan kou
- pijn op de borst
- kortademigheid
- haaruitval
- zweren in uw mond of neus
Het is belangrijk op te merken dat veel van deze symptomen optreden bij andere ziekten, waaronder fibromyalgie, de ziekte van Lyme en reumatoïde artritis. Daarom wordt lupus ook wel 'de grote navolger' genoemd.
Wanneer moet u uw arts raadplegen?
Als u symptomen ervaart zoals extreme vermoeidheid, gewrichtspijn, uitslag of koorts, raadpleeg dan uw arts voor een diagnose.
Geen enkele test kan met zekerheid zeggen of u lupus heeft. Er is echter een test die auto-immuunziekten in het algemeen kan identificeren. Het wordt een antinucleaire antilichaam (ANA) -test genoemd. Het zoekt naar antilichamen die zijn gericht tegen uw lichaamsweefsels die worden geproduceerd bij bepaalde auto-immuunziekten. Detectie van andere antilichamen duidt op een diagnose van lupus.
Zodra uw arts weet dat u een auto-immuunziekte heeft, kunnen bloed- en urinetests helpen om vast te stellen welke aandoening u heeft. Deze tests zoeken naar tekenen van lupus zoals nier- en leverschade. Soms zal uw arts een biopsie of weefselmonster aanbevelen om lupus te diagnosticeren.
Wat kunt u verwachten als er een diagnose wordt gesteld?
Zodra een diagnose is gesteld, zal uw arts met u samenwerken om een behandelplan op te stellen. Uw individuele plan hangt af van welke symptomen u heeft en hoe ernstig ze zijn.
Medicatie wordt meestal voorgeschreven om ontstekingen te verminderen en de overactieve immuunsysteemreactie die uw symptomen veroorzaakt te dempen.
Uw arts kan voorschrijven:
- niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's), zoals ibuprofen (Advil) en naproxen (Aleve), om pijn en gewrichtszwelling te behandelen
- antimalariamiddelen, zoals hydroxychloroquine (Plaquenil), om de reactie van het immuunsysteem te helpen beheersen
- corticosteroïden, zoals prednison, om ontstekingen te verminderen
- immunosuppressiva, zoals azathioprine (Imuran) en methotrexaat, om de reactie van uw immuunsysteem te helpen verlagen
Het kan wat vallen en opstaan kosten om de behandeling te vinden die uw symptomen het beste verlicht.
Omdat deze ziekte zoveel lichaamsdelen aantast, kan een aantal artsen bij uw zorg betrokken zijn. Dit omvat een:
- reumatoloog, een specialist die gewrichtsaandoeningen en auto-immuunziekten in het algemeen behandelt
- dermatoloog, een specialist die huidziekten behandelt
- cardioloog, een specialist die hartaandoeningen behandelt
- nefroloog, een specialist die nierziekten behandelt
De vooruitzichten voor lupus verschillen van persoon tot persoon. Tegenwoordig kunnen de meeste mensen met lupus met de juiste behandeling een lang en vol leven leiden. Door uw behandelplan te volgen en uw geneesmiddel in te nemen zoals voorgeschreven, kunt u voorkomen dat uw symptomen terugkomen.
Kun je lupus voorkomen?
U kunt lupus niet noodzakelijk voorkomen, maar u kunt de factoren vermijden die uw symptomen veroorzaken. Je kunt bijvoorbeeld:
- Beperk uw tijd in direct zonlicht als blootstelling aan de zon huiduitslag veroorzaakt. Je moet altijd een zonnebrandcrème dragen met een SPF van 70 of hoger die zowel UVA- als UVB-stralen blokkeert.
- Probeer, indien mogelijk, medicijnen te vermijden die u nog gevoeliger maken voor de zon. Dit omvat de antibiotica minocycline (Minocin) en trimethoprim-sulfamethoxazol (Bactrim) en diuretica zoals furosemide (Lasix) of hydrochloorthiazide.
- Ontwikkel technieken voor stressmanagement. Mediteer, beoefen yoga of krijg massages - wat je ook helpt je geest te kalmeren.
- Blijf uit de buurt van mensen die ziek zijn van verkoudheid en andere infecties.
- Krijg genoeg slaap. Ga elke avond vroeg genoeg naar bed om jezelf zeven tot negen uur rust te garanderen.
