Overzicht
Je lichaam heeft water nodig voor elke functie die het uitvoert. Uitdroging is de term voor de reactie van uw lichaam wanneer u niet genoeg water drinkt, wat resulteert in een vochttekort. Chronische uitdroging is een aandoening waarbij uitdroging voor langere periodes optreedt, soms ongeacht hoeveel vloeistof u op een bepaalde dag inneemt.
De meeste mensen zijn onder bepaalde omstandigheden vatbaar voor acute uitdroging, zoals extreme blootstelling aan hitte of langdurige fysieke activiteit. Gevallen van typische uitdroging kunnen worden opgelost door rust en drinkwater.
Maar chronische uitdroging gaat voorbij het punt dat u gewoon meer vocht gebruikt dan u binnenkrijgt. In plaats daarvan wordt het een voortdurend probleem waarbij u uw lichaam dwingt te functioneren zonder voldoende water. Chronische uitdroging, indien significant, vereist onmiddellijke medische aandacht.
Indien onbehandeld, is chronische uitdroging in verband gebracht met andere gezondheidsproblemen zoals hoge bloeddruk en nierstenen.
Tekenen en symptomen van chronische uitdroging
Als u uitgedroogd bent, kunt u een of meer van de volgende symptomen ervaren:
- donker gekleurde urine
- spierpijn
- duizeligheid
- extreme dorst
Chronische uitdroging presenteert zich iets anders. U kunt enkele van de bovenstaande symptomen ervaren. Of u merkt misschien niet eens dat u weinig vocht heeft. Dit gebeurt omdat uw lichaam minder gevoelig wordt voor waterinname en probeert het te doen met minder water, ongeacht hoeveel u drinkt. Andere tekenen van chronische uitdroging zijn onder meer:
- droge of schilferige huid
- constipatie
- constante vermoeidheid
- aanhoudende spierzwakte
- frequente hoofdpijn
Tekenen van chronische uitdroging waar een arts naar zal zoeken, zijn onder meer een geconcentreerd bloedvolume, abnormale elektrolyteniveaus en een verminderde nierfunctie in de loop van de tijd.
Oorzaken van chronische uitdroging
De oorzaken van chronische uitdroging kunnen variëren. Risicofactoren voor het ontwikkelen van chronische uitdroging zijn onder meer:
- leven in warmere klimaten
- buitenshuis werken
- alleen sporadische toegang tot water hebben
Een zonnesteek en het leven in een heter klimaat zijn vaak met elkaar verbonden.
Frequente diarree kan ervoor zorgen dat je uitgedroogd raakt. Bepaalde aandoeningen van het spijsverteringskanaal kunnen u vatbaarder maken voor diarree, waaronder:
- inflammatoire darmziekte
- prikkelbare darmsyndroom
- niet-celiac glutengevoeligheid
Uitdroging kan bij kinderen voorkomen. Baby's en peuters die niet kunnen uiten dat ze dorst hebben, kunnen ernstig uitgedroogd raken. Kinderziektes die gepaard gaan met koorts, diarree of braken, maken kinderen ook kwetsbaar voor uitdroging. Wees vertrouwd met de waarschuwingssignalen van uitdroging bij peuters.
Zowel zwangerschap als borstvoeding kunnen u ook een hoger risico op uitdroging geven. Hyperemesis gravidarum, een aandoening veroorzaakt door zwangerschap, kan het bijzonder moeilijk maken om de juiste hydratatieniveaus te behouden.
Testen op chronische uitdroging
Als uw arts vermoedt dat u chronische uitdroging heeft, kunnen ze verschillende tests uitvoeren. Een eenvoudige fysieke examentest om te controleren op elke vorm van uitdroging wordt een huidturgortest genoemd. Dit meet de elasticiteit van uw huid en geeft aan of uw vochtgehalte gezond is. Door zachtjes in uw huid te knijpen en te observeren hoe lang het duurt voordat uw huid daarna zijn natuurlijke vorm terugkrijgt, kan uw arts een indicatie krijgen of u al dan niet uitgedroogd bent.
Andere tests voor chronische uitdroging vereisen laboratoriumwerk. Deze tests zullen de mate van uitdroging aangeven. Ook kan het hebben van een basislijn om opeenvolgende laboratoria in de tijd te vergelijken, uw arts helpen onderscheid te maken tussen acute en chronische uitdroging. Ze kunnen uw arts ook helpen beslissen wat voor soort behandeling u moet aanbevelen.
Tests voor chronische uitdroging zijn onder meer:
- Urineonderzoek. Door uw urine te testen, kan uw arts zien of uw lichaam voldoende of te weinig urine produceert.
- Testen van het chemiepaneel. Deze bloedtest zal het niveau van elektrolyten, inclusief natrium en kalium, in uw lichaam onthullen. Deze test kan ook aangeven of uw nieren afval efficiënt kunnen verwerken.
Hoe wordt chronische uitdroging behandeld?
Bij chronische uitdroging is het drinken van gewoon water soms niet voldoende om de elektrolytenbalans van uw lichaam te herstellen. Drankjes met toegevoegde elektrolyten kunnen worden voorgeschreven om uw lichaam te helpen verloren vocht te herstellen.
Misschien wil je ook deze heerlijke zelfgemaakte elektrolytendrank proberen.
In plaats van in één keer een grote hoeveelheid vloeistof te drinken, moet u mogelijk vaker kleine hoeveelheden vloeistof drinken. In ernstige gevallen van chronische uitdroging moet u mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen en een intraveneuze lijn hebben om vloeistoffen rechtstreeks in uw bloedbaan af te geven totdat de uitdroging verbetert.
Uw langdurige zorg is erop gericht toekomstige uitdroging te voorkomen. Dit hangt af van de oorzaak van uw uitdroging in de eerste plaats. Het aanpakken van onderliggende spijsverterings- en orgaanaandoeningen kan deel uitmaken van uw behandeling voor chronische uitdroging.
Als uw chronische uitdroging verband houdt met uw levensstijl, beroep of dieet, kunt u met uw arts samenwerken om veranderingen aan te brengen die uitdroging minder waarschijnlijk maken. Mogelijke beheeropties zijn onder meer:
- het bijhouden van uw dagelijkse waterinname door middel van een dagboek of een app
- alcoholgebruik verminderen
- kijken naar je stressniveaus
- bezuinigen op diuretische medicamenteuze therapie
- bezuinigen op cafeïne als u hierdoor vocht verliest
Hoe lang duurt het om te herstellen van chronische uitdroging?
De hersteltijd voor uitdroging hangt af van de onderliggende oorzaak en kan ook afhangen van hoe lang je uitgedroogd bent. Als uw uitdroging ernstig genoeg is om in het ziekenhuis te worden opgenomen, of als het gepaard gaat met een zonnesteek, kan het een dag of twee duren voordat u uit het ziekenhuis kunt worden ontslagen.
Zodra de noodsituatie van uitdroging is verstreken, zal uw arts uw herstel blijven volgen. U moet de behandelingsrichtlijnen ten minste de komende weken volgen terwijl uw arts uw temperatuur, urinevolume en elektrolyten controleert.
Wat zijn de complicaties van chronische uitdroging?
Als je chronisch uitgedroogd bent, kun je andere gezondheidsproblemen krijgen. Symptomen zoals misselijkheid, hoofdpijn, duizeligheid en spierkrampen kunnen aanhouden of verergeren naarmate uw uitdroging vordert.
Aanhoudende uitdroging is in verband gebracht met:
- verminderde nierfunctie
- nierstenen
- hypertensie
- urineweginfecties
- darmfalen
- Dementie
Onderzoekers werken nog steeds aan het begrijpen van alle manieren waarop chronische uitdroging uw lichaamsfuncties kan beïnvloeden.
Wat zijn de vooruitzichten?
Chronische uitdroging is een ernstige aandoening. Het mag nooit worden genegeerd. Als het ernstig is, heeft het medische noodhulp nodig.
Meestal zijn de vooruitzichten goed nadat de symptomen van uitdroging zijn verdwenen. Het kan acuter zijn geweest dan chronisch en als gevolg van een omkeerbare aandoening met een duidelijke, identificeerbare oorzaak. Als uw uitdroging echter ernstiger of langduriger is, heeft u mogelijk een onderliggende ziekte. Dit kan een langdurige behandeling of monitoring vereisen voor een langere periode, zelfs nadat uw uitdroging is verbeterd.
Wees voorzichtig om uitdroging in de toekomst te voorkomen en uw gezondheid op lange termijn te verbeteren door gewoonten of oorzaken aan te pakken die ervoor zorgen dat u uitgedroogd raakt.
