De 'Barbie-pop-look' is wanneer uw vulva-plooien smal en onzichtbaar zijn, waardoor de indruk wordt gewekt dat de vaginale opening strak is.
Andere woorden ervoor? 'Schone spleet.' "Symmetrisch." "Perfect." Het is ook een look die sommige onderzoekers 'pre-pubic' noemen.
Echter, steeds meer vrouwen vragen om deze look, of indruk, als het gaat om vrouwelijke genitale cosmetische chirurgie, of - zoals vaker wordt geadverteerd - vaginale verjongingschirurgie.
Maar voordat we deze psychologische motivaties achter vaginale verjonging en waar ze vandaan kunnen komen, uitpakken, is het de moeite waard om eerst de terminologie te bespreken.
De wereld van vaginale verjonging
Het woord vagina kent een geschiedenis van misbruik in de media. Terwijl "vagina" verwijst naar het interne vaginale kanaal, gebruiken mensen het vaak onderling uitwisselbaar om te verwijzen naar de schaamlippen, de clitoris of de schaamheuvel. De term 'vaginale verjonging' is dus meer procedures gaan beschrijven dan technisch gezien voorstelt.
Wanneer u online vaginale verjonging opzoekt, vindt u procedures die zowel chirurgische als niet-chirurgische technieken op de vrouwelijke geslachtsorganen als geheel behandelen. Dit bevat:
- labiaplastie
- vaginoplastiek of "designer vaginoplastiek"
- hymenoplastie (ook bekend als "re-virginizing")
- de O-shot of G-spot versterking
- reductie van de clitoriskap
- labiale verheldering
- mons pubische reductie
- vaginale aanscherping of formaatwijziging
Veel van deze procedures en de redenen daarvoor zijn controversieel en ethisch twijfelachtig.
Onderzoekers in het International Journal of Women's Health ontdekten dat de interventies voornamelijk werden gezocht en uitgevoerd om esthetische of seksuele redenen en weinig om medische redenen.
Meer recentelijk heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) een waarschuwing afgegeven aan zeven bedrijven die vaginale verjongingsprocedures op de markt brengen.
De verkochte advertenties beloofden aan vrouwen dat hun technieken hun vagina's zouden 'verstrakken en opfrissen'. Sommigen waren gericht op het verbeteren van postmenopauzale symptomen, zoals vaginale droogheid of pijn tijdens seks.
Maar er is één probleem. Gezien het ontbreken van langetermijnstudies, is er nauwelijks bewijs dat deze therapieën echt werken of veilig zijn.
Hoewel de betrokkenheid van de FDA de gezondheid van vrouwen zal helpen meer gereguleerd en veilig vooruit te gaan, wint vaginale verjonging nog steeds aan kracht.
Een rapport uit 2017 van de American Society of Plastic Surgeons onthult dat de labiaplastiekprocedures in 2016 met 39 procent zijn gestegen, met meer dan 12.000 operaties. Labiaplastieën omvatten meestal het trimmen van de kleine schaamlippen (binnenste schaamlippen), zodat ze niet onder de grote schaamlippen (buitenste schaamlippen) hangen.
Het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) waarschuwt echter voor deze procedures en noemt het marketingproces - met name degenen die impliceren dat deze operaties worden geaccepteerd en routinematig - misleidend.
Als het gaat om seksuele disfuncties, raadt ACOG vrouwen aan om een zorgvuldige evaluatie te ondergaan en grondig te worden geïnformeerd over mogelijke complicaties en het gebrek aan bewijs dat deze procedures voor behandeling ondersteunt.
Waarom zoeken vrouwen naar dergelijke procedures?
Volgens een studie uit 2014 in het tijdschrift Sexual Medicine ontdekten onderzoekers dat de meeste mensen om emotionele redenen vaginale verjonging zoeken, voornamelijk geworteld in zelfbewustzijn.
Hier zijn enkele fragmenten van vrouwen in de studie:
- 'Ik haat de mijne, haat, haat, HAAT het! Het is als een tong die in hemelsnaam uitsteekt! '
- 'Wat als ze tegen iedereen op school zouden zeggen:' Ja, ze is mooi, maar er is iets mis '.'
Dr. Karen Horton, een in San Francisco gevestigde plastisch chirurg die gespecialiseerd is in labiaplastiek, is het ermee eens dat de procedure kan worden gestuurd door esthetiek.
'Vrouwen zouden willen dat hun kleine schaamlippen goed waren opgeborgen, netjes en opgeruimd, en ze willen niet dat de kleine schaamlippen naar beneden hangen', zegt ze.
Een patiënt vertelde haar dat ze 'wou dat het er alleen maar mooier uitzag'.
Waar komt de basis van 'mooier' vandaan?
Vanwege het gebrek aan opleiding en open dialoog over wat normaal is als het gaat om het uiterlijk en de functie van vrouwelijke geslachtsorganen, is de zoektocht naar een perfecte vagina mogelijk nooit eindigend.
Sommige vrouwen voelen zich misschien geneigd om zich aan te melden voor procedures zoals labiaplastie en de O-shot om problemen op te lossen die ze 'haten' of als abnormaal beschouwen. En waar ze het idee krijgen om hun lichaam te haten, komt waarschijnlijk van mediabronnen, zoals vrouwenbladen die airbrushed, onrealistische geslachtsdelen uitbeelden.
Deze beelden kunnen onzekerheid of verwachtingen opwekken over wat 'normaal' is bij kijkers, en daardoor bijdragen aan de opleving van vaginale verjongingsprocedures.
Uit een analyse van tien damesbladen bleek dat het schaambeen op foto's van naakte vrouwen of die strakke kleding dragen, meestal wordt verduisterd of weergegeven als een gladde, platte curve tussen de dijen.
Vergeet het uitsteken van een uitstekende binnenste schaamlippen. Er is zelfs geen schets van de grote schaamlippen.
Door de schaamlippen er klein of niet-bestaand uit te laten zien - een volledig onrealistische weergave - kan dit ten onrechte informeren en beïnvloeden hoe vrouwen denken dat hun schaamlippen eruit zouden moeten zien.
Sommige mensen, zoals Meredith Tomlinson, geloven dat pornografie de zoektocht naar de perfecte vulva en vagina drijft.
'Waar anders zien we een close-up van de geslachtsdelen van een andere vrouw?' zij vraagt.
En misschien heeft ze gelijk. Pornhub, een populaire pornografische website, ontving het afgelopen jaar meer dan 28,5 miljard bezoekers. In hun jaarverslag onthulden ze dat de populairste zoekterm van 2017 'porno voor vrouwen' was. Er was een groei van 359 procent onder vrouwelijke gebruikers.
Experts van King's College London suggereren dat de 'pornificatie' van de moderne cultuur de vaginale verjongingspercentages kan opdrijven, aangezien mannen en vrouwen via internet meer dan ooit aan porno worden blootgesteld.
"Eerlijk gezegd denk ik dat het idee van de 'perfecte vagina en vulva' voortkomt uit een gebrek aan nauwkeurige informatie over hoe vulva's eruit zien", zegt Annemarie Everett, een door de raad gecertificeerde gezondheidsspecialist voor vrouwen en gecertificeerde bekken- en verloskundig fysiotherapeut.
"Als het enige waar we naar moeten verwijzen porno is en het algemene idee dat vulva's klein en sierlijk zouden moeten zijn, dan lijkt alles daarbuiten minder acceptabel, en we hebben geen manier om die veronderstelling te betwisten," zegt ze.
Er zijn echter ook aanwijzingen dat porno niet de schuld kan krijgen
Een studie uit 2015, gericht op het begrijpen van genitale tevredenheid van vrouwen, openheid voor labiaplastie, en de aanjagers van hun geluk en interesse in vaginale verjonging, hebben dit onderzocht. Ze ontdekten dat terwijl het kijken naar pornografie geassocieerd was met een openheid voor labiaplastie, het geen voorspeller was van genitale tevredenheid.
Deze bevindingen werpen twijfel op over de veronderstelling dat pornografie de belangrijkste motor is van vaginale verjonging en dat "er toekomstige voorspellers moeten zijn die in toekomstige modellen moeten worden opgenomen".
Met andere woorden, hoewel porno niet alleen de schuld is, kan het een van de vele bijdragende factoren zijn. Een andere factor kan zijn dat vrouwen alleen noties hebben van wat mannen willen en van wat als normaal wordt beschouwd als het gaat om de vagina en vulva.
'Mijn patiënten hebben geen idee hoe' normale 'vulva's eruit moeten zien en hebben zelden een goed idee over hoe hun eigen vulva eruit ziet', zegt Everett. "Cultureel besteden we veel tijd aan het verbergen van onze anatomie en heel weinig tijd om jongeren te oriënteren op wat normaal is."
Kleine meisjes die opgroeien en Barbie's perfect geëtste, plastic 'V' zien als de enige representatie van een 'gemiddelde' vulva, helpen ook nauwelijks.
Meer onderwijs kan de positiviteit van het lichaam bevorderen
Een onderzoek uit 2015 vroeg 186 mannen en 480 vrouwen naar hun voorkeuren en antipathieën met betrekking tot de vulva en vagina om de houding ten opzichte van vrouwelijke geslachtsorganen als gevolg van culturele en sociale boodschappen beter te begrijpen.
Aan de deelnemers werd gevraagd: 'Welke dingen vind je niet leuk aan de geslachtsorganen van vrouwen? Zijn er bepaalde eigenschappen die je minder leuk vindt dan andere? ' Van de mannen die reageerden, was de vierde meest voorkomende reactie 'niets'.
De meest voorkomende afkeer was geur, gevolgd door schaamhaar.
Een man zei: 'Hoe kun je ze niet leuk vinden? Het maakt niet uit wat de individuele topologie van elk vrouwtje is, er is altijd schoonheid en uniciteit.”
Mannen beschreven ook vaak dat ze van verschillende geslachtsdelen houden. 'Ik hou van de verscheidenheid aan vormen en maten van de schaamlippen en de clitoris', antwoordde een van hen.
Een ander rapporteerde, met een zeer specifiek detail: 'Ik hou van lange, gladde, symmetrische lippen - iets wellustigs, dat de blik en verbeeldingskracht vangt. Ik hou van grote clits, maar ik raak er niet zo opgewonden over als over lippen en kappen. Ik hou van een vulva die groot is, de lippen ontvouwen en diep in zijn spleet. '
Sterker nog, meer vrouwen dan mannen maakten een lijst van hun antipathieën over hun vulva en vagina, wat de auteurs tot de conclusie bracht: “Gezien het grote aantal antipathieën dat door vrouwen wordt genoemd, is een mogelijke verklaring voor deze bevindingen dat vrouwen gemakkelijker negatieve berichten internaliseren over hun geslachtsdelen en fixeren op kritiek."
En de negatieve berichten, wanneer ze komen, kunnen wreed en gemeen zijn, vooral als je bedenkt dat er geen perfecte V. is.
Mannen die hun afkeer beschreven, namen hun toevlucht tot wrede woorden, zoals 'groot', 'flappy', 'slap', 'uitpuilend' of 'te lang'. Een vrouw meldde dat een mannelijke seksuele partner met afschuw vervuld was door haar grotere binnenste lippen en gebruikte de uitdrukking 'vleesgordijn' om ze te beschrijven. Een andere man zei: 'Ik denk dat harige geslachtsdelen bij een vrouw vies zijn, waardoor ze haar privégebied negeert.'
Als tijdschriften de vulva's van echte vrouwen in al hun grote, kleine, harige of haarloze glorie zouden weergeven, zouden deze prikkelende, kwetsende beschrijvingen misschien minder impact hebben.
Als er meer voorlichting was geweest over hoe de vulva en vagina van een vrouw er tijdens hun leven uit zouden kunnen zien, zou een weg naar meer acceptatie en positiviteit van het lichaam misschien worden aangemoedigd.
Een balans vinden tussen externe en interne druk
Maar wat gebeurt er ondertussen met de generaties die geen vaginale educatie hebben gehad of behoefte hebben aan vaginale verjonging?
De eerder genoemde Meredith was zich als klein meisje altijd al bewust geweest van haar schaamlippen. Dit kwam met name doordat haar binnenste schaamlippen veel lager hingen dan haar buitenste schaamlippen, een aantal centimeter onder haar grote schaamlippen.
'Ik had altijd het vermoeden dat ik anders was, maar ik merkte toen ik naakt rond andere meisjes was dat ik eigenlijk anders was', zegt ze.
Als gevolg hiervan vermeed Meredith zwemkleding ten koste van alles. Ze wilde niet het risico lopen dat haar binnenste schaamlippen naar buiten zouden glijden zodat de wereld ze kon zien. Ze voelde dat ze die strakke, modieuze yogabroek ook niet kon dragen, omdat ze hintten naar de vorm en anatomie van haar vulva.
Als ze een spijkerbroek droeg, moest ze een maxipad gebruiken, voor het geval haar schaamlippen begonnen te schuren en te bloeden. 'Eens, na een dag fietsen', herinnert ze zich, 'ontdekte ik dat mijn schaamlippen bloedden. Het was zo pijnlijk. '
Dit beïnvloedde ook haar eerdere relaties, omdat Meredith nerveus zou worden als ze naakt zou worden gezien en daar aangeraakt. Wat als ze staarden, een grapje maakten over 'rosbiefvagina's' of dachten dat het een afknapper was?
En zelfs na haar huwelijk ervoer Meredith nog steeds onzekerheid.
'Op een keer keken mijn man en ik samen naar een tv-programma en maakte een personage een grap over een vrouw met mijn soort schaamlippen', herinnert ze zich. 'Ik voelde me vernederd voor mijn man.'
Na het lezen van een online artikel over plastische chirurgie, stuitte Meredith op de term "labiaplasty" - een soort procedure voor plastische chirurgie die de binnenste schaamlippen van een vrouw afknipt.
'Dit was de eerste keer dat ik ontdekte dat er een manier was om te veranderen waar ik mee worstelde en dat velen in dezelfde situatie verkeerden als ik', herinnert ze zich. “Je voelt je gemakkelijk geïsoleerd met deze problemen. Dit was bevrijdend. '
Kort na haar ontdekking op internet ging Meredith op consult bij Dr. Karen Horton. 'Ik had geen foto, maar dr. Horton deed suggesties om mijn binnenste schaamlippen bij te snijden', zegt ze.
En de echtgenoot van Meredith heeft haar nooit voorgesteld of onder druk gezet om een labiaplastiek na te streven. 'Hij was verrast maar ondersteunend', herinnert ze zich. 'Hij vertelde me dat het hem niet kon schelen en dat ik het niet hoefde te doen, maar dat hij me hoe dan ook zou steunen.'
Een paar weken later kreeg Meredith een labiaplastie, een eendaagse procedure die ze beschrijft als 'eenvoudig, snel en ongecompliceerd', hoewel algehele anesthesie vereist is. Dr. Horton raadde aan om een week vrij te nemen, drie weken lichaamsbeweging te vermijden en zes weken geen seks te hebben.
Maar Meredith voelde zich sterk genoeg om de volgende dag weer aan het werk te gaan.
Zes weken en $ 8500 dollar aan eigen uitgaven later, heeft Meredith een genezen vulva - en een genezen zelfgevoel.
'Ik heb er geen spijt van en het was absoluut de moeite waard', zegt ze. 'Ik verstop me niet meer. Ik voel me normaal. ' En ja - ze draagt nu een bikinibroekje, een spijkerbroek zonder maxiblok en springt regelmatig op haar fiets voor lange ritten.
Sinds de operatie hebben Meredith en haar man de procedure nauwelijks besproken. 'Ik heb het helemaal voor mezelf gedaan. Het was een persoonlijke beslissing. '
Engels Taylor is een in San Francisco gevestigde vrouw die gezondheids- en welzijnsschrijver is en doula. Haar werk is te zien in The Atlantic, Refinery29, NYLON, LOLA en THINX. Volg Engels en haar werk op Medium of op Instagram.
