Alopecia Areata: Oorzaken, Symptomen En Diagnose

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Als je iets koopt via een link op deze pagina, kunnen we een kleine commissie verdienen. Hoe dit werkt.

Wat is alopecia areata?

Alopecia areata is een aandoening waarbij het haar in kleine stukjes uitvalt, wat onmerkbaar kan zijn. Deze patches kunnen echter wel verbinding maken en dan merkbaar worden. De aandoening ontwikkelt zich wanneer het immuunsysteem de haarzakjes aanvalt, wat resulteert in haaruitval.

Plotseling haarverlies kan optreden op de hoofdhuid en in sommige gevallen op de wenkbrauwen, wimpers en het gezicht, evenals op andere delen van het lichaam. Het kan zich ook langzaam ontwikkelen en na jaren tussen de gevallen terugkeren.

De aandoening kan leiden tot totaal haarverlies, alopecia universalis genaamd, en kan voorkomen dat het haar teruggroeit. Wanneer het haar teruggroeit, is het mogelijk dat het haar weer uitvalt. De mate van haaruitval en hergroei varieert van persoon tot persoon.

Er is momenteel geen remedie voor alopecia areata. Er zijn echter behandelingen die het haar kunnen helpen sneller terug te groeien en die toekomstige haaruitval kunnen voorkomen, evenals unieke manieren om het haarverlies te verdoezelen. Er zijn ook bronnen beschikbaar om mensen te helpen omgaan met stress in verband met haaruitval.

Behandeling

Er is geen remedie bekend voor alopecia areata, maar er zijn behandelingen die u kunt proberen die toekomstig haarverlies kunnen vertragen of het haar kunnen helpen sneller terug te groeien.

De aandoening is moeilijk te voorspellen, wat betekent dat het veel vallen en opstaan kan vereisen totdat u iets vindt dat voor u werkt. Bij sommige mensen kan haarverlies nog steeds erger worden, zelfs bij behandeling.

Medische behandelingen

Actuele agenten

U kunt medicijnen in uw hoofdhuid wrijven om de haargroei te stimuleren. Een aantal medicijnen is beschikbaar, zowel vrij verkrijgbaar (OTC) als op recept:

• Minoxidil (Rogaine) is OTC beschikbaar en wordt tweemaal daags op de hoofdhuid, wenkbrauwen en baard aangebracht. Het is relatief veilig, maar het kan een jaar duren voordat de resultaten zichtbaar zijn. Er is alleen bewijs dat het nuttig is voor mensen met beperkte alopecia-areata.
• Anthralin (Dritho-hoofdhuid) is een medicijn dat de huid irriteert om haargroei te stimuleren.
• Van corticosteroïdencrèmes zoals clobetasol (Impoyz), schuimen, lotions en zalven wordt aangenomen dat ze werken door ontstekingen in de haarzakjes te verminderen.
• Topische immunotherapie is een techniek waarbij een chemische stof zoals difencyprone op de huid wordt aangebracht om een allergische uitslag te veroorzaken. De uitslag, die lijkt op poison oak, kan binnen zes maanden nieuwe haargroei veroorzaken, maar u moet de behandeling voortzetten om de hergroei te behouden.

Injecties

Steroïde-injecties zijn een veel voorkomende optie voor milde, fragmentarische alopecia om het haar te helpen terug te groeien op kale plekken. Kleine naalden injecteren de steroïde in de blote huid van de getroffen gebieden.

De behandeling moet elke één tot twee maanden worden herhaald om haar opnieuw te laten groeien. Het voorkomt niet dat er nieuw haarverlies optreedt.

Mondelinge behandelingen

Cortison-tabletten worden soms gebruikt voor uitgebreide alopecia, maar vanwege de mogelijkheid van bijwerkingen moet u deze optie met een arts bespreken.

Orale immunosuppressiva, zoals methotrexaat en cyclosporine, zijn een andere optie die u kunt proberen. Ze werken door de reactie van het immuunsysteem te blokkeren, maar ze kunnen gedurende een lange periode niet worden gebruikt vanwege het risico op bijwerkingen, zoals hoge bloeddruk, lever- en nierschade, een verhoogd risico op ernstige infecties en een type kanker genaamd lymfoom.

Lichttherapie

Lichttherapie wordt ook fotochemotherapie of fototherapie genoemd. Het is een soort bestralingsbehandeling die een combinatie van orale medicatie gebruikt, psoralens en UV-licht genaamd.

Natuurlijke behandeling

Sommige mensen met alopecia areata kiezen alternatieve therapieën om de aandoening te behandelen. Deze kunnen zijn:

• aromatherapie
• acupunctuur
• microneedling
• probiotica
• low-level lasertherapie (LLLT)
• vitamines, zoals zink en biotine
• aloë vera drankjes en actuele gels
• uiensap op de hoofdhuid gewreven
• etherische oliën zoals theeboom, rozemarijn, lavendel en pepermunt
• andere oliën, zoals kokos, castor, olijf en jojoba
• een "ontstekingsremmend" dieet, ook bekend als het "auto-immuunprotocol", een restrictief dieet dat voornamelijk vlees en groenten omvat
• hoofdhuid massage
• kruidensupplementen, zoals ginseng, groene thee, Chinese hibiscus en zaagpalm

De meeste alternatieve therapieën zijn niet getest in klinische onderzoeken, dus hun effectiviteit bij de behandeling van haarverlies is niet bekend.

Bovendien vereist de Food and Drug Administration (FDA) niet dat supplementenmakers bewijzen dat hun producten veilig zijn. Soms zijn de claims op de supplementlabels onnauwkeurig of misleidend. Praat altijd met een arts voordat u een kruiden- of vitaminesupplement probeert.

De effectiviteit van elke behandeling zal van persoon tot persoon verschillen. Sommige mensen hebben geen behandeling nodig omdat hun haar vanzelf weer groeit. In andere gevallen zien mensen echter geen verbetering, ondanks het proberen van elke behandelingsoptie.

Mogelijk moet u meer dan één behandeling proberen om een verschil te zien. Houd er rekening mee dat haargroei slechts tijdelijk kan zijn. Het is mogelijk dat het haar teruggroeit en dan weer uitvalt.

Oorzaken van alopecia areata

Alopecia areata is een auto-immuunziekte. Een auto-immuunziekte ontstaat wanneer het immuunsysteem gezonde cellen voor vreemde stoffen vergist. Normaal gesproken verdedigt het immuunsysteem uw lichaam tegen vreemde indringers, zoals virussen en bacteriën.

Als u alopecia areata heeft, valt uw immuunsysteem echter ten onrechte uw haarzakjes aan. Haarzakjes zijn de structuren waaruit haren groeien. De follikels worden kleiner en stoppen met het produceren van haar, wat leidt tot haaruitval.

Onderzoekers weten de exacte oorzaak van deze aandoening niet.

Het komt echter het vaakst voor bij mensen met een familiegeschiedenis van andere auto-immuunziekten, zoals diabetes type 1 of reumatoïde artritis. Dit is de reden waarom sommige wetenschappers vermoeden dat genetica kan bijdragen aan de ontwikkeling van alopecia areata.

Ze zijn ook van mening dat bepaalde factoren in de omgeving nodig zijn om alopecia areata te veroorzaken bij mensen die er een genetische aanleg voor hebben.

Symptomen van alopecia areata

Haaruitval is het belangrijkste symptoom van alopecia areata. Haar valt meestal uit in kleine stukjes op de hoofdhuid. Deze plekken zijn vaak enkele centimeters of minder.

Haarverlies kan ook voorkomen op andere delen van het gezicht, zoals de wenkbrauwen, wimpers en baard, evenals op andere delen van het lichaam. Sommige mensen verliezen op een paar plaatsen haar. Anderen verliezen het op veel plekken.

U merkt misschien eerst bosjes haar op uw kussen of onder de douche. Als de vlekken zich op de achterkant van je hoofd bevinden, kan iemand het onder je aandacht brengen. Andere gezondheidsproblemen kunnen er echter ook voor zorgen dat haar in een vergelijkbaar patroon uitvalt. Haaruitval alleen wordt niet gebruikt om alopecia areata te diagnosticeren.

In zeldzame gevallen kunnen sommige mensen meer haarverlies ervaren. Dit is meestal een indicatie voor een ander type alopecia, zoals:

• alopecia totalis, dat is het verlies van al het haar op de hoofdhuid
• alopecia universalis, dat is het verlies van al het haar op het hele lichaam

Artsen zouden de termen "totalis" en "universalis" niet kunnen gebruiken omdat sommige mensen iets tussen beide kunnen ervaren. Het is mogelijk om al het haar op de armen, benen en hoofdhuid te verliezen, maar bijvoorbeeld niet op de borst.

Het haarverlies geassocieerd met alopecia areata is onvoorspelbaar en lijkt, voor zover artsen en onderzoekers kunnen zien, spontaan. Het haar kan op elk moment teruggroeien en kan dan weer uitvallen. De mate van haaruitval en hergroei varieert sterk van persoon tot persoon.

Afbeeldingen

Alopecia areata bij mannen

Alopecia areata komt voor bij zowel mannen als vrouwen, maar het haarverlies is waarschijnlijk groter bij mannen. Mannen hebben ook meer kans op een familiegeschiedenis van de haarverliesaandoening.

Mannen kunnen haarverlies ervaren in hun gezichtshaar, evenals in hun hoofdhuid, borst- en rughaar. In vergelijking met kaalheid bij mannen, dat is een geleidelijke uitdunning van haar overal, veroorzaakt haarverlies door deze aandoening fragmentarisch haarverlies.

Alopecia areata bij vrouwen

Vrouwtjes hebben meer kans om alopecia areata te ontwikkelen dan mannetjes, maar het is niet duidelijk waarom. Haarverlies kan optreden op de hoofdhuid, evenals op de wenkbrauwen en wimpers.

In tegenstelling tot haarverlies bij vrouwen, dat een geleidelijke uitdunning van haar is dat een groot gebied beslaat, kan alopecia areata beperkt zijn tot een klein gebied. Het haarverlies kan ook allemaal tegelijk voorkomen. Het gebied kan geleidelijk uitzetten, wat resulteert in meer haarverlies.

Alopecia areata bij kinderen

Kinderen kunnen alopecia areata ontwikkelen. In feite zullen de meeste mensen met de aandoening hun eerste haarverlies ervaren vóór de leeftijd van 30 jaar.

Hoewel er een erfelijke component is aan alopecia areata, geven ouders met de aandoening het niet altijd door aan een kind. Evenzo hebben kinderen met dit type haarverlies mogelijk geen ouder die het heeft.

Naast haaruitval kunnen kinderen nageldefecten ervaren, zoals putjes of laesies. Volwassenen kunnen dit extra symptoom ook ervaren, maar het komt vaker voor bij kinderen.

Volgens de National Alopecia Areata Foundation ervaren kinderen jonger dan 5 jaar meestal niet veel emotionele impact van alopecia. Na de leeftijd van 5 jaar kan haarverlies echter traumatisch zijn voor jonge kinderen, omdat ze merken dat ze anders zijn dan anderen.

Als uw kind gestrest of depressief lijkt, vraag dan een kinderarts om een begeleider met ervaring met kinderen aan te bevelen.

Soorten

Er zijn verschillende soorten alopecia areata. Elk type wordt gekenmerkt door de mate van haaruitval en andere symptomen die u mogelijk ervaart. Elk type kan ook een iets andere behandeling en prognose hebben.

Alopecia areata (fragmentarisch)

Het belangrijkste kenmerk van dit type alopecia areata is een of meer stukjes haarverlies op de huid of het lichaam ter grootte van een muntstuk. Als deze aandoening zich uitbreidt, kan het alopecia totalis of alopecia universalis worden.

Alopecia totalis

Alopecia totalis treedt op wanneer u haarverlies over de hele hoofdhuid heeft.

Alopecia universalis

Naast het verlies van haar op de hoofdhuid, verliezen mensen met dit type alopecia areata ook al het haar op het gezicht - wenkbrauwen en wimpers. Het is ook mogelijk om ander lichaamshaar te verliezen, inclusief borst-, rug- en schaamhaar.

Diffuse alopecia areata

Diffuse alopecia areata kan veel lijken op haarverlies bij vrouwen of mannen. Het resulteert in plotseling en onverwacht dunner worden van haar over de hele hoofdhuid, niet in slechts één gebied of plek.

Ophiasis alopecia

Haarverlies dat een band langs de zijkanten en onderrug van de hoofdhuid volgt, wordt ophiasis alopecia genoemd.

Alopecia areata prognose

De prognose voor alopecia areata is per persoon verschillend. Het is ook onvoorspelbaar.

Zodra u deze auto-immuunziekte ontwikkelt, kunt u de rest van uw leven leven met haaruitval en andere gerelateerde symptomen. Sommige mensen kunnen echter slechts één keer haaruitval ervaren.

Dezelfde variatie is van toepassing op herstel: sommige mensen zullen volledige hergroei van haar ervaren. Anderen misschien niet. Ze kunnen zelfs extra haarverlies ervaren.

Bij mensen met alopecia areata zijn slechte resultaten geassocieerd met verschillende factoren:

• vroege beginleeftijd
• uitgebreid haarverlies
• nagel veranderingen
• familiegeschiedenis
• met meerdere auto-immuunziekten

Hoe om te gaan met alopecia areata

Alopecia areata kan emotioneel uitdagend zijn, vooral wanneer haarverlies de hele hoofdhuid aantast. Mensen met de aandoening kunnen zich geïsoleerd voelen of depressief worden.

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat meer dan 5 miljoen mensen in de Verenigde Staten alopecia areata hebben. Je bent niet alleen. Er zijn veranderingen in levensstijl die u kunt aanbrengen om de aandoening het hoofd te bieden.

Als u hulp zoekt bij pruiken, wimperextensions of wenkbrauwstencils, heeft de National Alopecia Areata Foundation een online winkel met haaraccessoires en producten. Pruikenbedrijven zoals Godiva's Secret Wigs hebben ook online video's en tutorials voor hulp bij styling en verzorging.

Actieve tieners en jongvolwassenen met volledig kale hoofden kunnen zuignappen aan pruiken en haarstukjes bevestigen, zodat de pruik niet valt tijdens het sporten.

Nieuwe pruiktechnologieën, zoals de vacuüm pruik, gemaakt van siliconen en een zuigvoet, zorgen ervoor dat mensen met alopecia zelfs kunnen zwemmen met hun pruiken nog op hun plaats. Vacuümpruiken zijn echter doorgaans duurder.

Als haaruitval de wenkbrauwen aantast, zijn een wenkbrauwpotlood, microblading en wenkbrauw-tatoeages enkele opties om te overwegen.

• Microblading is een semi-permanente tattoo-techniek die de wenkbrauwen opvult met haarachtige streken. Het ziet er natuurlijker uit dan traditionele wenkbrauw-tatoeages en gaat een tot drie jaar mee.
• YouTube staat vol met tutorials over make-up over het invullen en stylen van je wenkbrauwen. Zowel vrouwen als mannen die hun wenkbrauwen verliezen, kunnen oefenen om ze in te vullen met echte video-tutorials, zoals deze.
• Wimperverlengingen zijn moeilijk aan te brengen als je geen oppervlak hebt waar ze zich aan kunnen houden, maar je kunt online een paar tutorials vinden over het aanbrengen van wimperverlengingen als je geen eigen wimpers hebt. Hier is een voorbeeld.

Hoe wordt alopecia areata gediagnosticeerd?

Een arts kan mogelijk alopecia areata diagnosticeren door simpelweg naar de omvang van uw haarverlies te kijken en door een paar haarmonsters onder een microscoop te onderzoeken.

Uw arts kan ook een hoofdhuidbiopsie uitvoeren om andere aandoeningen uit te sluiten die haarverlies veroorzaken, waaronder schimmelinfecties zoals tinea-capitis. Tijdens een biopsie van de hoofdhuid zal uw arts een klein stukje huid van uw hoofdhuid verwijderen voor analyse.

Bloedonderzoeken kunnen worden uitgevoerd als andere auto-immuunziekten worden vermoed.

De specifieke bloedtest die wordt uitgevoerd, hangt af van de specifieke aandoening die de arts vermoedt. Een arts zal echter waarschijnlijk testen op de aanwezigheid van een of meer abnormale antilichamen. Als deze antilichamen in uw bloed worden aangetroffen, betekent dit meestal dat u een auto-immuunziekte heeft.

Andere bloedtesten die kunnen helpen andere aandoeningen uit te sluiten, zijn onder meer:

• C-reactief proteïne en erytrocytsedimentatiesnelheid
• ijzeren niveaus
• antinucleaire antilichaamtest
• schildklierhormonen
• gratis en totaal testosteron
• follikelstimulerend en luteïniserend hormoon

Eetpatroon

Voedsel met suiker, bewerkte snacks en alcohol kan ontstekingen en irritatie in het lichaam verhogen.

Sommige personen met een gediagnosticeerde auto-immuunziekte kunnen overwegen een 'ontstekingsremmend' dieet te volgen. Dit type eetplan is ontworpen om de auto-immuunrespons in het lichaam te helpen verminderen en de kans op een nieuwe haaruitval of verder haarverlies te verkleinen.

Om dat te doen, eet je voedsel waarvan bekend is dat het het ontstekingsproces verlicht. Het basisvoedsel van dit dieet, ook bekend als het auto-immuunprotocol, is fruit en groenten zoals bosbessen, noten, zaden, broccoli, bieten en mager vlees zoals in het wild gevangen zalm.

Het eten van een uitgebalanceerd dieet - één met volle granen, fruit, groenten en mager vlees - is om vele redenen gunstig voor uw algehele gezondheid, niet alleen om ontstekingen te verminderen.

Preventie

Alopecia areata kan niet worden voorkomen omdat de oorzaak onbekend is.

Deze auto-immuunziekte kan het gevolg zijn van verschillende factoren. Die omvatten een familiegeschiedenis, andere auto-immuunziekten en zelfs andere huidaandoeningen. Maar niet iedereen met een van deze factoren zal de haarconditie ontwikkelen. Daarom is voorkomen nog niet mogelijk.