Wat is epiglottitis?
Epiglottitis wordt gekenmerkt door ontsteking en zwelling van uw epiglottis. Het is een mogelijk levensbedreigende ziekte.
De epiglottis bevindt zich aan de basis van je tong. Het bestaat voornamelijk uit kraakbeen. Het werkt als een klep om te voorkomen dat voedsel en vloeistoffen uw luchtpijp binnendringen wanneer u eet en drinkt.
Het weefsel waaruit de strotklep bestaat, kan geïnfecteerd raken, opzwellen en uw luchtweg blokkeren. Dit vereist onmiddellijke medische aandacht. Als u denkt dat u of iemand anders epiglottitis heeft, bel dan 911 of zoek onmiddellijk lokale medische noodhulp.
Epiglottitis is van oudsher een aandoening die vaker voorkomt bij kinderen, maar het komt vaker voor bij volwassenen. Het vereist een snelle diagnose en behandeling bij iedereen, maar vooral bij kinderen, die gevoeliger zijn voor ademhalingscomplicaties.
Wat veroorzaakt epiglottitis?
Een bacteriële infectie is de meest voorkomende oorzaak van epiglottitis. Bacteriën kunnen uw lichaam binnendringen wanneer u het inademt. Het kan vervolgens uw epiglottis infecteren.
De meest voorkomende bacteriestam die deze aandoening veroorzaakt, is Haemophilus influenzae type b, ook wel bekend als Hib. U kunt Hib vangen door de verspreiding van de ziektekiemen in te ademen wanneer een geïnfecteerde persoon hoest, niest of zijn neus snuit.
Andere bacteriestammen die epiglottitis kunnen veroorzaken, zijn Streptococcus A, B of C en Streptococcus pneumoniae. Streptococcus A is het type bacterie dat ook keelontsteking kan veroorzaken. Streptococcus pneumoniae is een veelvoorkomende oorzaak van bacteriële longontsteking.
Bovendien kunnen virussen zoals die die gordelroos en waterpokken veroorzaken, samen met die die luchtweginfecties veroorzaken, ook leiden tot epiglottitis. Schimmels, zoals die die luieruitslag of schimmelinfecties veroorzaken, kunnen ook bijdragen aan een ontsteking van de epiglottis.
Andere oorzaken van deze aandoening zijn onder meer:
- crack crack-cocaïne
- het inademen van chemicaliën en chemische brandwonden
- een vreemd voorwerp inslikken
- je keel branden door stoom of andere warmtebronnen
- keelletsel ervaren door trauma, zoals een steek- of schotwond
Wie loopt er risico op epiglottitis?
Iedereen kan epiglottitis ontwikkelen. Er zijn echter verschillende factoren die het risico op ontwikkeling ervan kunnen vergroten.
Leeftijd
Kinderen jonger dan 12 maanden lopen een hoger risico op het ontwikkelen van epiglottitis. Dit komt omdat deze kinderen de Hib-vaccinreeks nog niet hebben voltooid. Over het algemeen komt de ziekte vaak voor bij kinderen van 2 tot 6 jaar. Voor volwassenen is ouder zijn dan 85 jaar een risicofactor.
Bovendien lopen kinderen die in landen wonen die geen vaccins aanbieden of waar ze moeilijk te verkrijgen zijn, een verhoogd risico. Kinderen van wie de ouders ervoor kiezen om ze niet te vaccineren met het Hib-vaccin, lopen ook een verhoogd risico op epiglottitis.
Seks
Mannen hebben meer kans op epiglottitis dan vrouwen. De reden hiervoor is onduidelijk.
Milieu
Als u met een groot aantal mensen woont of werkt, zult u eerder ziektekiemen van anderen opvangen en een infectie ontwikkelen.
Evenzo kunnen dichtbevolkte omgevingen zoals scholen of kinderdagverblijven de blootstelling van u of uw kind aan alle soorten luchtweginfecties verhogen. Het risico op epiglottitis wordt in die omgevingen verhoogd.
Zwak immuunsysteem
Een verzwakt immuunsysteem kan het voor uw lichaam moeilijker maken om infecties te bestrijden. Een slechte immuunfunctie maakt het gemakkelijker om epiglottitis te ontwikkelen. Diabetes is een risicofactor gebleken bij volwassenen.
Wat zijn de symptomen van epiglottitis?
De symptomen van epiglottitis zijn hetzelfde, ongeacht de oorzaak. Ze kunnen echter verschillen tussen kinderen en volwassenen. Kinderen kunnen binnen een paar uur epiglottitis ontwikkelen. Bij volwassenen ontwikkelt het zich in de loop van dagen vaak langzamer.
De symptomen van epiglottitis die veel voorkomen bij kinderen zijn:
- hoge koorts
- verminderde symptomen bij voorover leunen of rechtop zitten
- keelpijn
- een schorre stem
- kwijlen
- Moeite met slikken
- pijnlijk slikken
- rusteloosheid
- ademen door hun mond
Symptomen die vaak voorkomen bij volwassenen zijn:
- koorts
- moeite met ademhalen
- Moeite met slikken
- een raspende of gedempte stem
- harde, luidruchtige ademhaling
- een ernstige keelpijn
- een onvermogen om op adem te komen
Als epiglottitis onbehandeld is, kan het uw luchtweg volledig blokkeren. Dit kan leiden tot blauwachtige verkleuring van uw huid door zuurstofgebrek. Dit is een kritieke toestand en vereist onmiddellijke medische aandacht. Als u epiglottitis vermoedt, zoek dan onmiddellijk medische hulp.
Hoe wordt epiglottitis gediagnosticeerd?
Vanwege de ernst van deze aandoening, kunt u een diagnose krijgen in een spoedeisende hulp, simpelweg door fysieke observaties en een medische geschiedenis. In de meeste gevallen, als uw arts denkt dat u epiglottitis heeft, zullen ze u opnemen in het ziekenhuis.
Zodra u bent opgenomen, kan uw arts een van de volgende tests uitvoeren om de diagnose te ondersteunen:
- Röntgenfoto's van uw keel en borst om de ernst van de ontsteking en infectie te bekijken
- keel- en bloedkweken om de oorzaak van infectie te bepalen, zoals bacteriën of een virus
- een keelonderzoek met behulp van een glasvezelbuis
Wat is de behandeling voor epiglottitis?
Als uw arts denkt dat u epiglottitis heeft, omvatten de eerste behandelingen meestal het controleren van uw zuurstofniveaus met een pulsoximetrie-apparaat en het beschermen van uw luchtweg. Als uw zuurstofgehalte in het bloed te laag wordt, krijgt u waarschijnlijk extra zuurstof via een ademslang of masker.
Uw arts kan u ook een of alle van de volgende behandelingen geven:
- intraveneuze vloeistoffen voor voeding en hydratatie totdat je weer kunt slikken
- antibiotica om een bekende of vermoede bacteriële infectie te behandelen
- ontstekingsremmende medicijnen, zoals corticosteroïden, om de zwelling in uw keel te verminderen
In ernstige gevallen heeft u mogelijk een tracheostomie of cricothyroidotomie nodig.
Een tracheostomie is een kleine chirurgische ingreep waarbij een kleine incisie wordt gemaakt tussen de tracheale ringen. Vervolgens wordt een ademslang rechtstreeks door uw nek en in uw luchtpijp geplaatst, waarbij uw epiglottis wordt omzeild. Hierdoor kan zuurstof worden uitgewisseld en wordt ademhalingsfalen voorkomen.
Een laatste redmiddel cricothyroidotomie is waar een incisie of een naald in uw luchtpijp wordt ingebracht net onder de adamsappel.
Als u onmiddellijk medische hulp zoekt, kunt u in de meeste gevallen een volledig herstel verwachten.
Kan epiglottitis worden voorkomen?
U kunt het risico op epiglottitis helpen verminderen door verschillende dingen te doen.
Kinderen moeten vanaf een leeftijd van 2 maanden twee tot drie doses van het Hib-vaccin krijgen. Meestal krijgen kinderen een dosis als ze 2 maanden, 4 maanden en 6 maanden oud zijn. Uw kind krijgt waarschijnlijk ook een booster tussen de 12 en 15 maanden oud.
Was regelmatig uw handen of gebruik een alcoholisch ontsmettingsmiddel om de verspreiding van ziektekiemen te voorkomen. Drink niet uit dezelfde beker als andere mensen en deel geen eten of keukengerei.
Zorg voor een goede immuungezondheid door gezond voedsel te eten, te vermijden te roken, voldoende rust te nemen en alle chronische medische aandoeningen goed te behandelen.
