Hoe Mijn Rechte Tanden Een Symbool Van Rijkdom Werden

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Hoe we de wereld zien vormen wie we kiezen te zijn - en het delen van meeslepende ervaringen kan de manier waarop we met elkaar omgaan, ten goede komen. Dit is een krachtig perspectief

De nacht nadat mijn tandarts me formeel had aanbevolen voor beugels, ging ik met mijn rechter wijsvinger in mijn mond koud kalkoen slapen. Ik was 14. De nachtelijke gewoonte was een overblijfsel uit mijn jeugd dat van mijn moeders kant kwam. Mijn 33-jarige neef doet het nog steeds, en mijn moeder deed het langer dan de meeste kinderen.

De gewoonte was ook een waarschijnlijke boosdoener om mijn overbeet erger te maken dan alleen de genetica zou hebben. Nadat mijn moeder was overleden, zou ik er alles aan doen om een goede nachtrust te krijgen, ook al betekende het dat ik met mijn vinger in mijn mond moest slapen.

Stoppen was in het begin buitengewoon moeilijk, maar ik wilde echt beugels - en ik wilde dat ze werkten, zodat ik me nooit meer zou schamen voor mijn kromme tanden.

Toen ik eindelijk al mijn melktanden verloor, was ik bijna 14 - ouder dan de meeste van mijn vrienden die op de middelbare school met beugels begonnen. Sommigen gingen zelfs naar de middelbare school met volledig rechte tanden. Ik kon niet eerder een beugel krijgen omdat ik arm was en moest wachten op het advies van de tandarts.

Als je arm bent, komen veel dingen neer op de zichtbare tekenen van armoede

Kmart- en Walmart-kleding, merkloze schoenen van Payless, kapsels van Supercuts in plaats van de bougie-salon in het centrum, de goedkope bril die de openbare ziektekostenverzekering dekt.

Nog een marker? Slechte tanden. Het is een van de universele tekenen van armoede in Amerika.

"['Slechte' tanden worden] gezien als een soort fatsoen en worden vaak gelijkgesteld met moraliteit, zoals mensen met een verward gebit degenereren ', zegt David Clover, een schrijver en ouder die in Detroit woont. Hij ging ongeveer 10 jaar zonder enige vorm van tandheelkundige zorg door een gebrek aan verzekering.

We hebben ook negatieve associaties met een glimlach die tanden mist of niet perfect recht of wit is. Volgens onderzoek van Kelton voor Invisalign beschouwen Amerikanen mensen met rechte tanden als 58 procent meer kans op succes. Ze worden ook vaker gezien als gelukkig, gezond en slim.

Als middelbare scholier wiens ouder zich geen orthodontische of tandheelkundige behandelingen kan veroorloven, is het moeilijk als je zulke statistieken tegenkomt.

Volgens de National Association of Dental Plans had 77 procent van de Amerikanen in 2016 een tandartsverzekering. Twee derde van de Amerikanen met een verzekering had een particuliere tandartsverzekering, die doorgaans door de werkgever wordt gefinancierd of uit eigen zak wordt betaald. Voor arme mensen is dit vaak geen optie.

Laura Kiesel, een freelanceschrijver uit de regio Boston, betaalde uit eigen zak om haar verstandskiezen te laten verwijderen en ging zonder verdoving omdat ze de extra $ 500 niet kon betalen. "Het was traumatisch om wakker te zijn voor deze procedure omdat mijn verstandskiezen zwaar werden aangetast in het bot dat ze open moesten breken en het was erg bloederig", herinnert Kiesel zich.

Een gebrek aan tandartsverzekeringen kan ook leiden tot medische schulden en als u niet kunt betalen, kan uw factuur naar incassobureaus worden gestuurd en kan uw kredietscore jarenlang negatief worden beïnvloed.

'De tandheelkundige ingrepen die ik heb ondergaan, hebben bijna tien jaar geduurd', zegt Lillian Cohen-Moore, een schrijver en redacteur uit Seattle. 'Vorig jaar heb ik de laatste tandheelkundige schuld afgemaakt.'

Mijn tandarts verzekerde mijn vader dat MassHealth, de staat van Massachusetts, de universele gezondheidszorg uitbreidde waarop de Affordable Care Act was gebaseerd, 'me zeker zou goedkeuren' vanwege hoe slecht mijn tanden waren. Hij hoeft zich geen zorgen te maken over copays. (Sinds de dood van mijn moeder was mijn vader een alleenstaande ouder en taxichauffeur in de jaren na de recessie. Zijn baan kwam niet met een 401 (k) of door het bedrijf gesponsorde ziektekostenverzekering.)

En ik wist dat copays mijn beugels onbetaalbaar zouden maken, omdat we al maanden te laat waren op elke rekening die we hadden - huur, de auto, kabel en internet.

Een paar weken later kregen we nieuws dat mijn verzekering de beugel niet zou betalen

Ze vonden mijn tanden niet erg genoeg. Het enige waar ik aan kon denken was de tandvorm die de orthodontist tijdens mijn evaluatie van mijn mond nam. Blauwe stopverf vormde mijn overbeet, kromme kiezen en drukte van de vier extra tanden die ze hadden gepland om te extraheren, die ik nu niet kon betalen om uit mijn mond te hebben gehaald.

Ik had nog steeds een chip op mijn voortand van toen ik als kind viel terwijl ik aan het rennen was.

'Je kunt beter een verzekering afsluiten en wachten tot je een beugel hebt gehad om de chip te laten repareren', legde mijn tandarts uit.

Toen werden mijn tanden officieel een symbool dat ik niet rijk of zelfs middenklasse was. Je uiterlijk veranderen is een voorrecht dat geld, middelen en tijd vereist. De gemiddelde prijs van beugels ligt tussen $ 3.000 en $ 7.000 - wat voor ons volkomen onbetaalbaar was.

Mijn vader haalde me op van school in zijn taxi of ik liep naar huis omdat we geen auto konden betalen. Mijn sneakers waren geen Converse, het waren de knock-offs die bijna op Converse lijken zonder het herkenbare sterrenlogo. En mijn tanden waren niet recht, ook al bezocht iedereen om me heen maandelijks de orthodontist voor regelmatige aanpassingen.

Dus op foto's hield ik mijn mond dicht en mijn lippen gesloten. Er zijn geen gegevens over mijn glimlach uit mijn middelbare schooltijd. Ik stopte ook 's nachts met mijn vinger te zuigen na de eerste aanbeveling van mijn orthodontist, zelfs toen ik het snurken van mijn moeder miste. Een deel van mij had altijd gehoopt dat ik ooit een beugel zou kunnen krijgen.

Nadat ik een meisje had gekust, raakte ik een keer in paniek over de vraag of mijn scheve tanden 'in de weg zouden zitten' en of mijn slechte tanden me een slechte kusser maakten. Ze had een beugel op de middelbare school en die van haar was al perfect recht.

Toch had ik op veel manieren het voorrecht

Jaren voor de ACA had ik toegang tot hoogwaardige tandheelkundige zorg. Ik zag tandartsen om de zes maanden routinematig schoonmaken zonder copay (mijn tandarts rekende slechts $ 25 als je drie afspraken achter elkaar hebt gemist zonder te annuleren, wat eerlijk is).

Elke keer als ik een holte had, kon ik een vulling krijgen. Ondertussen ging mijn vader 15 jaar zonder een tandarts te zien in een periode waarin MassHealth ervoor koos geen tandarts voor volwassenen te dekken.

Toen ik 17 was, deden mijn tandarts en orthodontist eindelijk een beroep op mijn openbare ziektekostenverzekering om mijn behandeling te dekken - net op tijd, want na mijn 18e zou dit geen optie meer zijn op MassHealth.

Ik had in augustus een beugel omgedaan voor mijn laatste jaar van de middelbare school en vroeg de orthodontist om elastische banden te gebruiken in een afwisselend regenboogpatroon, omdat ik wilde dat mensen mijn beugels opmerkten als ik glimlachte: ze waren mijn manier om aan te kondigen dat ik al snel geen zichtbaar slechtere tanden meer.

Nadat mijn vier extra tanden waren verwijderd, ontspande mijn glimlach aanzienlijk en begon elke tand langzaam op zijn plaats te schuiven.

Het ergste van mijn overbeet was weg en tijdens Thanksgiving vertelde mijn neef me hoe mooi ik eruitzag. Ik nam mijn eerste selfie met zichtbare tanden in bijna 10 jaar.

Het kostte vijf jaar om de beugel eraf te halen, vergeleken met de normale lengte voor orthodontische zorg.

Ongeveer een jaar na mijn behandeling begon de orthodontist me subtiel te beschamen omdat ik niet binnenkwam voor regelmatige afspraken. Maar mijn universiteit was meer dan twee uur rijden en mijn vader had geen auto. Ik zou de verzekering zijn kwijtgeraakt als ik van zorg was veranderd naar een andere praktijk.

Het uitstellen van mijn orthodontische behandeling kostte me uiteindelijk jaren van mijn tijd, omdat ik tijdens mijn middelbare schooltijd thuis zou kunnen komen voor regelmatige afspraken.

Op de dag dat ze eindelijk loskwamen, was ik dankbaar dat ik niet meer tussen kinderen en tieners in de wachtkamer hoefde te zitten - en dat mensen niet langer zouden vragen waarom ik een beugel had toen ik 22 was.

Ik ben boos dat gezonde tanden en tandheelkundige zorg niet een voorrecht is waar iedereen toegang toe heeft

Een paar maanden geleden, toen mijn partner en ik onze verlovingsfoto's maakten, glimlachte ik toen ik degenen met open mond zag lachen om haar grappen. Ik voel me meer op mijn gemak met mijn eigen glimlach en uiterlijk. Maar hoewel ik kon vechten om mijn ziektekostenverzekering voor de behandeling te krijgen, hebben veel mensen niet eens toegang tot een basisverzekering of tandartsverzekering.

Mijn tanden zijn nog steeds niet helemaal wit en als ik goed kijk, zie ik dat ze een beetje vergeeld zijn. Ik heb bij mijn tandarts tekenen voor professioneel bleken gezien en dacht erover om ze voor mijn bruiloft te laten bleken, maar het voelt niet dringend. Het is niet de wanhopige emotie die mijn tanden rechtmaakt toen ik een onzekere tiener was die net leerde dat basisbehoeften vaak rijkdom en geld vereisen.

Ik klim nu in de middenklasse en ik ben meer bezig met het veranderen van de perceptie van mensen over arme mensen dan met het veranderen van mezelf om in een classistisch ideaal te passen door mijn tanden witter te maken of te weigeren naar kledingwinkels in winkels zoals Walmart of Payless.

Trouwens, dat meisje waar ik jaren geleden nerveus over was om met kromme tanden te zoenen? Ze wordt mijn vrouw. En ze houdt van me met of zonder een rechte witte glimlach.

Alaina Leary is redacteur, socialemediamanager en schrijver uit Boston, Massachusetts. Ze is momenteel de assistent-redacteur van Equally Wed Magazine en een redacteur voor sociale media voor de non-profit We Need Diverse Books.