Do Pap Uitstrijkjes Pijn? 13 Veelgestelde Vragen Over Doel, Procedure, Pijnbestrijding

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Doet het pijn?

Pap-uitstrijkjes mogen geen pijn doen.

Als je je eerste pap krijgt, kan het een beetje ongemakkelijk aanvoelen omdat het een nieuw gevoel is waar je lichaam nog niet aan gewend is.

Mensen zeggen vaak dat het voelt als een klein snuifje, maar iedereen heeft een andere pijngrens.

Er zijn ook andere onderliggende factoren die de ervaring van de een ongemakkelijker kunnen maken dan die van de ander.

Lees verder voor meer informatie over waarom Paps worden gedaan, wat ongemak kan veroorzaken, manieren om mogelijke pijn te minimaliseren, en meer.

Moet ik er een kopen?

Het antwoord is meestal ja.

Pap-uitstrijkjes kunnen precancereuze cellen in uw baarmoederhals detecteren en op hun beurt u helpen baarmoederhalskanker te voorkomen.

Hoewel baarmoederhalskanker vaak wordt veroorzaakt door het humaan papillomavirus (HPV) - dat wordt verspreid via genitaal of anaal contact - moet u routinematige uitstrijkjes krijgen, zelfs als u niet seksueel actief bent.

Als u een hysterectomie heeft gehad, heeft u mogelijk nog steeds regelmatige uitstrijkjes nodig. Het hangt ervan af of uw baarmoederhals is verwijderd en of u wordt geacht risico op kanker te lopen.

Mogelijk hebt u na de menopauze ook regelmatig uitstrijkjes nodig.

Als u niet zeker weet of u een uitstrijkje nodig heeft, neem dan contact op met uw arts of andere zorgverlener.

Waarom zijn ze klaar?

Pap-uitstrijkjes worden gebruikt om te bepalen of u abnormale cervicale cellen heeft.

Als u abnormale cellen heeft, kan uw leverancier verdere tests uitvoeren om te bepalen of de cellen kanker zijn.

Indien nodig, zal uw leverancier een procedure aanbevelen om de abnormale cellen te vernietigen en uw risico op baarmoederhalskanker te verminderen.

Is dit hetzelfde als een bekkenonderzoek?

Een uitstrijkje is anders dan een bekkenonderzoek, hoewel artsen vaak uitstrijkjes uitvoeren tijdens bekkenonderzoeken.

Een bekkenonderzoek omvat het bekijken en onderzoeken van de voortplantingsorganen - inclusief de vagina, vulva, baarmoederhals, eierstokken en baarmoeder.

Uw arts zal uw vulva en vaginale opening visueel inspecteren op ongebruikelijke afscheiding, roodheid en andere irritatie.

Vervolgens zal uw arts een instrument dat bekend staat als een speculum in uw vagina inbrengen.

Hierdoor kunnen ze de binnenkant van je vagina inspecteren en controleren op cysten, zwelling en andere afwijkingen.

Ze kunnen ook twee gehandschoende vingers in uw vagina steken en op uw buik drukken. Dit gedeelte staat bekend als het handmatige examen. Het wordt gebruikt om te controleren op afwijkingen van de eierstokken of baarmoeder.

Hoe vaak moet ik er een krijgen?

Het American College of Obstetricians and Gynaecologists beveelt het volgende aan:

• Mensen van 21 tot 29 jaar zouden om de drie jaar een uitstrijkje moeten hebben.
• Mensen van 30 tot 65 jaar moeten om de vijf jaar een uitstrijkje en een HPV-test ondergaan. Beide tests tegelijk uitvoeren, wordt 'co-testen' genoemd.
• Mensen met hiv of mensen met een verzwakt immuunsysteem zouden vaker uitstrijkjes moeten krijgen. Uw arts zal u een individueel testadvies geven.

Als u wilt, kunt u vaker uitstrijkjes laten maken.

HPV kan jarenlang inactief blijven en schijnbaar uit het niets verschijnen.

Baarmoederhalskanker kan ook worden veroorzaakt door iets anders dan HPV, hoewel dit zeldzaam is.

Er zijn geen specifieke richtlijnen over hoe vaak u een bekkenonderzoek moet ondergaan.

Het wordt over het algemeen aanbevolen om vanaf 21 jaar jaarlijks bekkenonderzoek te laten doen, tenzij je een medische reden hebt om eerder te beginnen. Uw leverancier kan bijvoorbeeld een bekkenonderzoek uitvoeren voordat hij anticonceptie voorschrijft.

Wat als mijn afspraak tijdens mijn menstruatie is?

U kunt mogelijk verdergaan met uw uitstrijkje als u last heeft van spotting of anderszins een lichte bloeding.

Maar in de meeste gevallen zal uw provider u vragen om uw afspraak opnieuw te plannen voor een tijd dat u niet menstrueert.

Een uitstrijkje krijgen tijdens je menstruatie kan de nauwkeurigheid van je resultaten beïnvloeden.

De aanwezigheid van bloed kan het voor uw leverancier moeilijk maken om een duidelijk monster van cervicale cellen te verzamelen. Dit kan leiden tot een onnauwkeurig abnormaal resultaat of andere onderliggende zorgen op een andere manier verdoezelen.

Hoe verloopt de procedure?

Een uitstrijkje kan worden uitgevoerd door een arts of verpleegkundige.

Uw provider kan beginnen met het stellen van enkele vragen over uw medische geschiedenis.

Als het je eerste uitstrijkje is, kunnen ze ook de procedure uitleggen. Dit is een geweldige kans om al uw vragen te stellen.

Daarna zullen ze de kamer verlaten, zodat je alle kleding vanaf de taille kunt verwijderen en in een jurk kunt veranderen.

Je gaat op een onderzoekstafel liggen en laat je voeten aan beide kanten van de tafel in stijgbeugels rusten.

Je provider zal je waarschijnlijk vragen om te scooteren totdat je billen aan het einde van de tafel zijn en je knieën gebogen zijn. Dit helpt hen toegang te krijgen tot uw baarmoederhals.

Vervolgens zal uw leverancier langzaam een instrument genaamd een speculum in uw vagina inbrengen.

Een speculum is een plastic of metalen gereedschap met aan één uiteinde een scharnier. Door het scharnier kan het speculum worden geopend en vervolgens uw vaginale kanaal worden geopend voor een gemakkelijke inspectie.

Ze kunnen een licht in uw vagina laten schijnen, zodat ze uw vaginale wanden en baarmoederhals van dichterbij kunnen bekijken.

Vervolgens gebruiken ze een klein penseel om het oppervlak van je baarmoederhals voorzichtig af te vegen en cellen te verzamelen.

Nadat uw provider een celmonster heeft verkregen, zullen ze het speculum verwijderen en de kamer verlaten zodat u zich kunt aankleden.

Hoe lang duurt het meestal?

Het duurt meestal minder dan een minuut om het speculum in te brengen en een celmonster uit uw baarmoederhals te nemen.

Afspraken met uitstrijkjes duren meestal ongeveer even lang als de afspraken van reguliere artsen.

Kan ik iets doen om mijn ongemak te verminderen?

Als je nerveus bent of een lagere pijngrens hebt, zijn er een paar dingen die je kunt doen om eventueel ongemak te verminderen.

Voordat

• Vraag bij het plannen van uw afspraak of u ibuprofen een uur voor uw afspraak kunt gebruiken. Vrij verkrijgbare pijnstillers kunnen het gevoel van ongemak verminderen.
• Vraag iemand om met u naar uw afspraak te komen. U kunt zich prettiger voelen als u iemand meeneemt die u vertrouwt. Dit kan een ouder, partner of vriend zijn. Als je wilt, kunnen ze naast je staan tijdens het uitstrijkje, of ze kunnen gewoon wachten in de wachtkamer - wat je maar comfortabeler maakt.
• Plassen voor het examen. Wanneer uitstrijkjes ongemakkelijk zijn, komt dat vaak omdat er een gevoel van druk is in het bekkengebied. Vooraf plassen kan een deel van deze druk verlichten. In sommige gevallen kan uw arts om een urinemonster vragen, dus vraag vooraf of het ok is om het toilet te gebruiken.

Gedurende

• Vraag uw arts om de kleinste speculumgrootte te gebruiken. Vaak zijn er verschillende soorten speculumafmetingen. Laat uw arts weten dat u zich zorgen maakt over de pijn en dat u liever een kleiner formaat heeft.
• Als je bang bent dat het koud zal zijn, vraag dan om een plastic speculum. Plastic speculums zijn warmer dan metalen. Als ze alleen metalen speculums hebben, vraag ze dan om het op te warmen.
• Vraag uw arts om te beschrijven wat er gebeurt, zodat u niet overrompeld wordt. Als u liever precies weet wat er gebeurt terwijl het gebeurt, vraag hen dan om te beschrijven wat ze doen. Sommige mensen vinden het ook handig om tijdens het examen met hun arts te chatten.
• Als je er liever niet over hoort, vraag dan of je een koptelefoon mag dragen tijdens het examen. U kunt ontspannende muziek afspelen via uw hoofdtelefoon om eventuele angst te verzachten en u af te leiden van wat er gebeurt.
• Oefen diep ademhalen tijdens het examen. Diep ademhalen kan je zenuwen kalmeren, dus probeer je te concentreren op je ademhaling.
• Probeer je bekkenspieren te ontspannen. Het kan instinctief aanvoelen om je bekkenspieren te knijpen als je pijn of ongemak voelt, maar knijpen kan druk uitoefenen op je bekkengebied. Diep ademhalen kan u helpen uw spieren te ontspannen.
• Spreek als het pijn doet! Laat het uw provider weten als het pijnlijk is.

Na

• Gebruik een inlegkruisje of pad. Milde bloeding na een uitstrijkje is niet ongebruikelijk. Het wordt meestal veroorzaakt door een klein krasje op de baarmoederhals of op de vaginale wand. Neem voor de zekerheid een pad of inlegkruisje mee.
• Gebruik ibuprofen of een kruik. Sommige mensen ervaren milde krampen na een uitstrijkje. U kunt ibuprofen, een kruik of een ander huismiddeltje gebruiken om krampen te verlichten.
• Neem contact op met uw leverancier als u hevig bloedt of ernstige krampen heeft. Sommige bloedingen of krampen zijn normaal, maar hevige pijn en hevig bloeden kunnen een teken zijn dat er iets mis is. Raadpleeg uw provider als u zich zorgen maakt.

Is er iets waardoor ik meer ongemak zou ervaren?

Sommige factoren kunnen Pap-uitstrijkjes ongemakkelijker maken.

Onderliggende voorwaarden

Een aantal onderliggende gezondheidsvoorwaarden kunnen uw uitstrijkje ongemakkelijker maken.

Dit bevat:

• vaginale droogheid
• vaginisme, het onvrijwillig aanspannen van uw vaginale spieren
• vulvodynie, aanhoudende vulvaire pijn
• endometriose, die optreedt wanneer baarmoederweefsel buiten uw baarmoeder begint te groeien

Laat uw leverancier weten of u symptomen ervaart van - of een eerdere diagnose heeft gekregen voor - een van de bovenstaande aandoeningen.

Dit zal hen helpen om u beter te huisvesten.

Seksuele ervaring

Het examen kan pijnlijker zijn als u nog nooit vaginale penetratie heeft ervaren.

Dit kan onder meer penetratie door masturbatie of seks met een partner zijn.

Seksueel trauma

Als je een seksueel trauma hebt opgelopen, vind je het uitstrijkje misschien moeilijk.

Als je kunt, zoek dan een trauma-geïnformeerde zorgverlener of een leverancier die ervaring heeft met het helpen van mensen die een trauma hebben meegemaakt.

Uw lokale verkrachtingscrisiscentrum kan mogelijk een door trauma geïnformeerde zorgverlener aanbevelen.

Als u zich daar prettig bij voelt, kunt u ervoor kiezen om uw leverancier te informeren over uw seksuele trauma. Dit kan helpen hun aanpak vorm te geven en u meer comfortabele zorg te bieden.

U kunt ook een ondersteunende vriend of familielid meenemen naar uw uitstrijkje, zodat u zich prettiger voelt.

Is het normaal om te bloeden na een uitstrijkje?

Ja! Hoewel het niet iedereen overkomt, is bloeden na een uitstrijkje niet ongebruikelijk.

Vaak wordt het veroorzaakt door een klein krasje of krasje op je baarmoederhals of in je vagina.

De bloeding is meestal licht en zou binnen een dag moeten verdwijnen.

Neem contact op met uw leverancier als de bloeding zwaarder wordt of langer duurt dan drie dagen.

Wanneer krijg ik mijn resultaten?

Pap-uitstrijkresultaten nemen vaak ongeveer een week in beslag, maar dit hangt volledig af van de werklast van het lab en van uw provider.

Vraag uw provider het beste wanneer u uw resultaten mag verwachten.

Hoe lees ik mijn resultaten?

De resultaten van uw test zullen "normaal", "abnormaal" of "niet doorslaggevend" zijn.

Mogelijk krijgt u een niet-overtuigend resultaat als de steekproef slecht was.

Om een nauwkeurig Pap-uitstrijkresultaat te krijgen, moet u het volgende ten minste twee dagen vóór uw afspraak vermijden:

• tampons
• vaginale zetpillen, crèmes, medicijnen of douches
• smeermiddelen
• seksuele activiteit, inclusief penetrerende masturbatie en vaginale seks

Als uw resultaten niet doorslaggevend waren, zal uw leverancier u waarschijnlijk adviseren om zo snel mogelijk een ander uitstrijkje te plannen.

Hoewel het mogelijk is dat u precancereuze of kankercellen heeft, is dit niet altijd het geval.

Abnormale cellen kunnen ook worden veroorzaakt door:

• ontsteking
• schimmelinfectie
• genitale herpes
• trichomoniasis
• HPV

Uw arts zal de details van uw resultaten met u bespreken. Ze kunnen aanbevelen dat u wordt getest op HPV of andere infecties.

Baarmoederhalskanker kan niet alleen worden vastgesteld aan de hand van een uitstrijkje. Indien nodig gebruikt uw provider een microscoop om uw baarmoederhals te onderzoeken. Dit wordt een colposcopie genoemd.

Ze kunnen ook wat weefsel verwijderen voor een laboratoriumtest. Dit zal hen helpen bepalen of de abnormale cellen kanker zijn.

het komt neer op

Regelmatige uitstrijkjes zijn essentieel voor screening op baarmoederhalskanker en andere problemen met de reproductieve gezondheid.

Hoewel een uitstrijkje voor sommigen ongemakkelijk kan zijn, is het een snel proces en zijn er een aantal manieren om de ervaring comfortabeler te maken.

Als uw huidige provider niet naar uw zorgen luistert of u zich ongemakkelijk voelt, bedenk dan dat u absoluut een andere arts kunt zoeken.