Hoe Ga Ik Om Met 'Chemo Brain' Zonder Me Te Schamen?

2024 Auteur: Jesus Peterson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 11:22

Als je iets koopt via een link op deze pagina, kunnen we een kleine commissie verdienen. Hoe dit werkt.

Vraag: Hoewel ik een aantal maanden geleden met chemo klaar was, heb ik nog steeds last van het gevreesde 'chemobrein'. Ik merk dat ik vrij eenvoudige dingen vergeet, zoals de sportschema's van mijn kinderen en de namen van mensen die ik onlangs heb ontmoet

Als het niet voor de agenda in mijn telefoon is, weet ik niet hoe ik ooit afspraken of plannen die ik met vrienden of mijn vrouw heb gemaakt, zou houden - en dat is alleen wanneer ik eraan denk om dingen in mijn telefoon te stoppen. Mijn baas herinnert me constant aan werktaken die ik volledig was vergeten. Ik had nooit echt een organisatiesysteem of hield een takenlijst bij omdat ik dat nooit nodig had, en nu voel ik me te overweldigd en beschaamd om te leren hoe ik het moet doen

Maar voor zover iemand buiten mijn familie weet, ben ik in remissie en alles is geweldig. Mijn cognitieve fouten verbergen is vermoeiend. Helpen?

Ik ben zo trots op je dat je door de behandeling bent gekomen en aan de andere kant bent uitgekomen, nog steeds zo toegewijd om het goed te doen met je vrouw, je vrienden, je kinderen en je werk.

Want kunnen we daar even over praten? Ik wil je huidige worstelingen helemaal niet verminderen - maar wat je hebt meegemaakt, is veel. Ik hoop dat de mensen in je leven dat erkennen en bereid zijn om je meer dan een beetje speling te bezorgen als je een naam of afspraak vergeet.

En ik ben er ook geweest. Ik weet dat hoewel dat een mooie gedachte is, het niet genoeg is. Ondanks alles wat we hebben meegemaakt, is het vaak al te gemakkelijk om onszelf de schuld te geven van de littekens die we dragen - fysiek en mentaal.

Dus, hier zijn drie dingen die je jezelf moet afvragen:

1. Staat u open voor het leren van een aantal nieuwe organisatiesystemen?

Hoewel er veel uniek is aan de ervaring van de behandeling van kanker, wordt het gevoel van schaamte en overweldigd te worden door het 'falen' van organisatie en focus gedeeld door veel mensen met verschillende ziekten en levensomstandigheden.

Volwassenen die onlangs de diagnose ADHD hebben gekregen, mensen die te maken hebben met chronisch slaapgebrek, nieuwe ouders die leren omgaan met de behoeften van een klein mens samen met die van zichzelf: al deze mensen hebben te maken met vergeetachtigheid en desorganisatie. Dat betekent nieuwe vaardigheden leren.

Enkele van de meest meelevende en meest toepasselijke organisatieadviezen die je zult vinden, zijn eigenlijk dingen die bedoeld zijn voor mensen met ADHD. Chemo-hersenen kunnen ADHD-symptomen op veel manieren nabootsen, en hoewel dat niet betekent dat u nu ADHD heeft, betekent dit dat dezelfde copingvaardigheden waarschijnlijk nuttig zijn.

Ik raad de boeken "ADD-vriendelijke manieren om je leven te organiseren" en "Mastering Your Adult ADHD" echt aan. Het laatste boek is bedoeld om te worden voltooid met de hulp van een therapeut - wat misschien een geweldig idee voor u is als u er toegang toe heeft - maar het is volledig zelf te doen. Deze boeken leren praktische vaardigheden die u zullen helpen dingen bij te houden en u minder gestrest en onbekwaam voelen.

Het opzetten van een nieuw, gezinsbreed organisatiesysteem is ook een geweldige manier om uw dierbaren te betrekken bij het helpen ermee om te gaan

Je hebt niet gezegd hoe oud je kinderen zijn, maar als ze oud genoeg zijn om buitenschoolse sporten te beoefenen, zijn ze waarschijnlijk oud genoeg om te leren hoe ze hun eigen schema's kunnen beheren. Dat is iets wat het hele gezin samen kan doen. Zet bijvoorbeeld een kleurgecodeerde kalender op een groot whiteboard in de keuken of woonkamer en moedig iedereen aan hieraan bij te dragen.

Natuurlijk kan het een beetje een aanpassing zijn als je je altijd alles eerder kon herinneren. Maar het is ook een geweldig moment om uw kinderen te leren hoe belangrijk het is om emotionele arbeid in een gezin in evenwicht te houden en verantwoordelijkheid te nemen voor uw eigen behoeften.

En als we het hebben over het betrekken van anderen …

2. Wat vind je ervan om je open te stellen voor meer mensen over je strijd?

Het lijkt erop dat veel van je stress nu komt door de poging te doen alsof 'alles geweldig is'. Soms is dat zelfs moeilijker dan het aanpakken van het werkelijke probleem dat je zo hard probeert te verbergen. Je hebt nu genoeg op je bord.

Het ergste van alles is dat als mensen niet weten dat je het moeilijk hebt, dat is precies wanneer ze waarschijnlijk tot negatieve en oneerlijke conclusies over jou komen en waarom je die vergadering of opdracht bent vergeten.

Voor alle duidelijkheid, dat zouden ze niet moeten doen. Het moet volkomen duidelijk zijn dat het een tijdje kan duren voordat mensen herstellen van de behandeling van kanker. Maar niet iedereen weet deze dingen

Als je op mij lijkt, denk je misschien: 'Maar is dat niet gewoon een excuus?' Nee dat is het niet. Als overlevende van kanker heb je mijn toestemming om het woord 'excuus' uit je vocabulaire te halen. (Behalve "Excuseer me, welk deel van 'ik had letterlijk net kanker' begrijp je niet?")

Het lijkt misschien alsof mensen soms zo geïrriteerd of geïrriteerd zijn dat het geen verschil zou maken om ze een verklaring te geven. Voor sommige mensen niet, omdat sommige mensen slecht zijn.

Focus op degenen die dat niet doen. Voor hen kan het hebben van een context voor je huidige worstelingen het verschil maken tussen frustratie en oprechte empathie.

3. Hoe kun je de manier waarop jij en anderen om je heen verwachten uit te dagen uitdagen?

Hoe heb je besloten dat het onthouden van de extracurriculaire schema's van je kinderen en de namen van iedereen die je tegenkomt iets is dat je zou moeten kunnen doen?

Ik ben niet sarcastisch. Ik hoop eigenlijk dat je zult nadenken over hoe je deze verwachtingen hebt geïnternaliseerd om alles te kunnen onthouden en het leven van meerdere mensen zonder hulp te kunnen beheren.

Want als je erover nadenkt, is er eigenlijk niets 'normaal' of 'natuurlijks' aan het idee dat we dergelijke dingen gemakkelijk in het geheugen moeten kunnen opdragen.

We verwachten niet dat mensen 60 mijl per uur rennen om aan het werk te gaan; we gebruiken auto's of openbaar vervoer. We verwachten niet dat we de tijd nauwkeurig in onze gedachten houden; we gebruiken klokken en horloges. Waarom verwachten we dat we sportschema's en eindeloze takenlijsten onthouden?

Menselijke hersenen zijn niet noodzakelijk aangepast om te onthouden welke dagen en tijden Josh Model VN heeft en wanneer Ashley voetbaltraining heeft.

En lange tijd in de menselijke geschiedenis werden onze schema's niet bepaald door klokken en afgesproken tijden. Ze werden bepaald door de opkomst en ondergang van de zon.

Ik ben niet echt een voor zilveren voeringen, maar als er hier een te vinden is, dan is het dit: uw behandeling en de aanhoudende bijwerkingen zijn verwoestend en pijnlijk, maar misschien kunt u ze een reden laten om uzelf te bevrijden van belachelijke culturele verwachtingen die eerlijk gezegd slecht zijn - voor vrijwel iedereen.

Met vriendelijke groeten, Miri

Miri Mogilevsky is schrijver, leraar en praktiserend therapeut in Columbus, Ohio. Ze hebben een BA in psychologie van Northwestern University en een master in sociaal werk van Columbia University. Ze kregen in oktober 2017 de diagnose borstkanker stadium 2a en voltooiden de behandeling in het voorjaar van 2018. Miri bezit ongeveer 25 verschillende pruiken uit hun chemodagen en zet ze graag strategisch in. Naast kanker schrijven ze ook over mentale gezondheid, vreemde identiteit, veiligere seks en toestemming en tuinieren.