Veel ouders kunnen zich vinden in de frustratie dat een kind weigert iets te eten. Het kan klein beginnen, waarbij ze hun neus opdraaien voor het "verkeerde" soort kip of de "stinkende" broccoli.
Het volgende dat je weet, is dat je voor elke maaltijd dezelfde drie items maakt en je afvraagt of je peuter echt kan overleven op beboterde noedels, crackers en appelschijfjes.
Voordat u in een patroon van maaltijdgevechten terechtkomt of gewoon ontbijtgranen serveert voor ontbijt, lunch en diner, moet u er rekening mee houden dat weigeren te eten een normaal gedrag bij kinderen is. En in de meeste gevallen is het niet te wijten aan iets belangrijks, maar wordt het veroorzaakt door volkomen normale dingen zoals:
- persoonlijke voorkeur (bekentenis: we genieten ook niet altijd van bloemkool - hoewel de voordelen onmiskenbaar zijn)
- gebrek aan honger
- terughoudendheid om iets nieuws te proberen
- veel voorkomende kinderziektes (zoals keelpijn of buikpijn)
- een slechte dag (we hebben ze allemaal)
Af en toe zijn er echter ernstigere problemen aan de gang. En zelfs als dat niet het geval is, wil je niet dat een fase een levenslange gewoonte wordt. Het is dus belangrijk om te begrijpen waarom uw kleintje misschien weigert te eten, evenals manieren om een gezonde relatie met voedsel aan te moedigen.
Is het gewoon kieskeurig eten?
Wanneer een kind weigert te eten, is het eerste dat veel ouders doen het kind een kieskeurige eter te noemen. Maar het is belangrijk om te weten wat dit label eigenlijk betekent en dat dit niet de enige reden is waarom kinderen stoppen met eten.
Een kieskeurige eter is meestal een persoon die weigert bepaalde soorten voedsel te eten of alleen maar hetzelfde voedsel keer op keer wil eten.
Terwijl de rest van het gezin tijdens een maaltijd van een verscheidenheid aan voedsel geniet, willen ze misschien alleen kipnuggets of sandwiches met pindakaas en jam. In veel gevallen heeft hun weigering veel met voorkeur te maken.
Aan de andere kant kunt u, naast beperkte voorkeuren, andere problemen opmerken, zoals kokhalzen of moeite met slikken of kauwen met bepaald voedsel. Hoewel dit ongebruikelijk is, kan het een aanwijzing zijn dat uw kind niet alleen koppig is. Er kan een onderliggend probleem zijn, waar we later op in zullen gaan.
Wat het probleem ook is, je moet niet proberen een kind te dwingen te eten. Maar het is ook niet aan jou om een kok op korte termijn te worden. Een betere aanpak is om te proberen bij elke maaltijd ten minste één van hun gezonde favoriete voedingsmiddelen op te nemen en tegelijkertijd andere voedingsmiddelen aan te bieden.
Je kunt ze alleen laten eten (of zetten) wat ze lekker vinden op het bord. Ze kunnen de rijst en broccoli opzij schuiven, maar eten graag de kip. De sleutel is om een verscheidenheid aan voedingsmiddelen beschikbaar te hebben en de zaken positief te houden.
Bereid je voor op een maaltijd
Hier zijn een paar ideeën die uw kieskeurige eter kunnen aanmoedigen om aan tafel te gaan eten - terwijl u een verscheidenheid aan gerechten proeft.
Beperk de afleiding tijdens de maaltijd
Door tablets, smartphones en tv-kijken toe te staan tijdens de maaltijden, kan een kind alle interesse in eten verliezen. Hoewel het een manier lijkt om ze stil en druk te houden, is het beter om het gebruik van elektronische apparaten en andere afleiding tijdens het eten te beperken. U kunt dit modelleren door ook uw eigen mobiele telefoon op te bergen!
Met de focus op eten, praten en familiebanden, kan het voor uw kind gemakkelijker zijn om te eten. Zorg er ook voor dat het eetgedeelte ontspannen is en dat iedereen de ruimte heeft om van zijn maaltijd te genieten. Gebruik een booster of zoek een stoel die op de juiste manier bij uw kind past, zodat ze comfortabel aan tafel zitten.
Serveer de juiste porties
Misschien is het probleem niet dat uw kind weigert te eten, maar weigert het eerder al het voedsel op zijn bord te eten. Vergeet niet dat kinderen niet zoveel voedsel nodig hebben als volwassenen. Dus als je te veel op hun bord legt, is het mogelijk dat ze het niet afmaken. Dit komt niet omdat ze moeilijk zijn, maar omdat ze vol zijn.
Probeer een kleiner deel voor je kleintje te leggen. Ze kunnen altijd om een tweede portie vragen.
Onthoud ook dat ze in de eerste plaats misschien geen honger hebben. Kinderen, vooral jonge kinderen, kunnen in de loop van een dag of zelfs dagen tot weken grote schommelingen in hun eetlust hebben. Het is niet nodig dat een kind bij elke maaltijd eet.
Plan geen maaltijden te dicht bij het naar bed gaan
Een slaperig, rusteloos kind laten zitten en eten kan een uitdaging zijn. Plan dus geen maaltijden te dicht bij het naar bed gaan of te vroeg voor of na een activiteit. Als dit betekent dat meerdere maaltijden volgens ieders schema werken, dan is dat oké.
Elimineer stress tijdens de maaltijd
Een kind dwingen, onder druk zetten of schreeuwen om te eten, helpt de situatie niet. Zodra ze van streek raken of beginnen te huilen, gaat de kans dat ze gaan eten uit het raam. Dus hoewel u misschien het eten wilt aanmoedigen, mag u er niet te veel druk op uitoefenen.
Betrek uw kind bij het bereiden van voedsel
Hoewel veel jonge kinderen elke dag van hetzelfde voedsel houden, kan afwisseling een maaltijd opwindender maken. Als u merkt dat u steeds hetzelfde soort voedsel serveert - misschien zelfs omdat uw kind in de eerste plaats om voedsel heeft gevraagd - is het mogelijk dat het veranderen van dingen kan helpen.
Laat uw kind u helpen bij het kiezen van nieuw voedsel om te proberen. Moedig ze aan om te helpen bij het plannen, winkelen en bereiden van voedsel. Als ze de maaltijd helpen bereiden, zijn ze misschien meer opgewonden om te eten.
Verminder eten en drinken zonder maaltijden
Sommige kinderen weigeren te eten als ze overdag te veel snacks of drankjes hebben gedronken. Ze hebben kleinere magen, dus er is niet veel voor nodig om vol te raken. En als een kind tijdens de maaltijd geen honger heeft, eten ze minder snel.
Dus hoewel je je kind geen eten wilt weigeren in het geval van echte honger, wil je misschien gemakkelijk snacken - zeg maar, een kom munchies op tafel - ontmoedigen die kan leiden tot hersenloos eten en te volle buikjes door etens tijd.
Begrijp de eetstijl van uw kind
Afhankelijk van de eetstijl van uw kind, kunnen ze op verschillende momenten van de dag meer of minder eten nodig hebben. Dus terwijl uw kind misschien weigert te eten tijdens het avondeten, kunnen ze genoeg eten voor ontbijt of lunch.
Is het probleem een zintuiglijk probleem?
Voor alle duidelijkheid, de meeste dingen die een jong kind ertoe zouden kunnen brengen voedsel te weigeren, zijn volkomen - en misschien frustrerend - normaal. Welkom bij ouderschap.
Maar er zijn enkele problemen die vrij zeldzaam zijn, maar meer van belang wanneer ze zich voordoen.
Zo weigeren sommige kinderen bijvoorbeeld ook zelden te eten omdat ze sensorische problemen hebben met voedsel. Dit is heel anders dan een kieskeurige eter. Terwijl een kieskeurige eter misschien niet van eten houdt, veroorzaakt het eten van dit voedsel geen sensorische overbelasting.
Kinderen met sensorische problemen kunnen gevoelig zijn voor bepaalde texturen of kleuren van voedsel. Deze problemen verschillen van kind tot kind. Als een kind bijvoorbeeld alleen zacht voedsel kan verdragen, kunnen ze kokhalzen als ze iets eten met een knapperige textuur.
Als bij uw kind een sensorische kwestie wordt vastgesteld die van invloed is op hun vermogen om te eten, kan het aanpakken van dit probleem betekenen dat u uw kind moet begrijpen en voedsel moet introduceren dat zijn zintuigen aanspreekt. Dus als uw kind niet overweg kan met groen voedsel, maar het wel goed vindt met oranje of geel voedsel, kunt u meer zoete aardappelen en wortels aan het menu toevoegen.
Sommige kinderen hebben ook baat bij voedertherapie, die hen kan helpen gezondere voedingspatronen en gedrag te ontwikkelen. Dit type therapie kan mensen helpen die moeite hebben met het kauwen, slikken of eten van bepaalde texturen, en andere problemen met voedsel aanpakken.
Is het probleem een probleem met de orale motoriek?
Als uw jonge kind voedingsproblemen heeft, kan het probleem een probleem zijn met de orale motoriek of problemen met de mechanica van eten. (Nogmaals, dit is veel zeldzamer dan gewoon "kieskeurig eten", maar sommige kinderen ervaren het wel.)
Met een probleem met de orale motorische vaardigheid kan uw kind tijdens het eten veel hoesten, stikken of kokhalzen. Dit kan voedselgerelateerde stress of angst veroorzaken en als uw kind stopt met eten, kan dit op de lange termijn leiden tot voedingstekorten. Voedingstherapie kan uw kind ook helpen dit probleem op te lossen.
Is het probleem pijn gerelateerd?
Als weigering om te eten een relatief nieuw probleem is, kan het probleem iets zijn dat het eten pijnlijk maakt. Dit is waarschijnlijker als uw kind andere ziekteverschijnselen heeft, zoals koorts of diarree. In plaats van gefrustreerd te raken over uw kind, stelt u vragen (als ze oud genoeg zijn om te beantwoorden) om tot de kern van het probleem te komen.
Enkele problemen die het eten pijnlijk kunnen maken, zijn:
- tandjes krijgen
- kiespijn
- keelpijn
- zure terugvloeiing
Sommige kinderen weigeren ook te eten als ze ook andere problemen hebben. Obstipatie kan de maag van uw kind een opgeblazen gevoel geven, wat hun eetlust kan beïnvloeden.
Of uw kind kan een voedselallergie of -gevoeligheid hebben en mond-, maag- of gaspijn ervaren na het eten van een bepaald voedsel. Als gevolg hiervan kunnen ze voedsel gaan associëren met pijn en items weigeren.
Gedraagt het probleem zich?
Kinderen kunnen koppig zijn om koppig te zijn. (Haal diep adem en herinner jezelf eraan: dit is niet per se een slechte eigenschap en kan later zelfs nuttig zijn.)
Maar soms zijn er diepere dingen aan de hand. Heeft uw kind onlangs een grote verandering meegemaakt? Misschien is het gezin verhuisd naar een nieuw huis of een nieuwe stad, of misschien is een geliefde of huisdier overleden. Sommige kinderen verliezen hun eetlust en stoppen met eten vanwege een stressvolle situatie.
Het goede nieuws is dat weigering om te eten in deze situaties meestal tijdelijk is. Door met uw kind over de situatie te praten en geruststelling te bieden, kunnen ze zich beter voelen.
Houd er ook rekening mee dat een kind mogelijk stopt met eten als een manier om enige controle in zijn leven uit te oefenen. Maar maaltijden hoeven geen machtsstrijd te zijn tussen ouder en kind.
Als u merkt dat het onderliggende probleem controle is, serveer dan ten minste één voedsel dat uw kind zal eten, en maak er geen zorgen over dat hun bord niet wordt schoongemaakt. Hoe vaker je erop staat dat ze eten, hoe meer ze weigeren te eten.
Is het een eetstoornis?
Eetstoornissen kunnen zich bij kinderen ontwikkelen. Een zeldzaam type dat een kind kan treffen, is een vermijdende restrictieve voedselinname-stoornis. Dit is wanneer voedselweigering en -beperking zo extreem worden dat een kind voedings- en energietekorten heeft.
Kinderen met deze aandoening hebben moeite om een gezonde groei te behouden en hun voedselvermijding heeft invloed op andere gebieden van hun leven, zoals school en relaties.
Sommige oudere kinderen kunnen ook last hebben van boulimia of anorexia. Mogelijke tekenen van een eetstoornis kunnen zijn:
- duizeligheid en flauwvallen
- lage lichaamstemperatuur
- ondergewicht
- extreem gewichtsverlies
- ongerustheid
- braken
- onregelmatige menstruatie
- langzame groei
- broze nagels
- blauwe plekken
- haaruitval
Als u een eetstoornis vermoedt, praat dan met uw kind en breng deze zorgen onder de aandacht van hun arts.
Afhalen
Weigeren om te eten is een veel voorkomende uitdaging bij het ouderschap. In feite is het tijdens de peuterjaren vaak praktisch een overgangsrite. Dit kan ouders veel angst bezorgen, maar het is meestal normaal en vaak tijdelijk en lost uiteindelijk vanzelf op. (Opluchting.)
Maar hoewel kieskeurig eten of de normale ups en downs van de eetlust van een kind de oorzaak kan zijn, is het niet altijd de enige oorzaak. Afhankelijk van hoe lang het probleem aanhoudt en welke andere symptomen een kind heeft, kan het feitelijk worden veroorzaakt door een ander probleem dat moet worden aangepakt.
Het vinden van manieren om voedselweigering op een positieve manier aan te pakken, kan het probleem helpen oplossen en tot gelukkiger maaltijden leiden, maar als u onderliggende problemen vermoedt die buiten de norm liggen, neem dan contact op met de kinderarts van uw kind.
